Στην ΑΕΚ μετά την υπερβολική αισιοδοξία, που είχαν δημιουργήσει οι νίκες στα φιλικά και στην πρεμιέρα, ήρθε η σφαλιάρα προσγείωσης, με τον Βόλο.

Επέστρεψαν οι περσινοί, εφιάλτες, ο κόσμος αλλά και οι άνθρωποι της ΑΕΚ, προσγειώθηκαν απότομα. Το παιχνίδι με τον ΠΑΣ, η επικράτηση με 2-0 μετά από μία σουλουπωμένη εμφάνιση, έφερε ισορροπία στα συναισθήματα.

Το -27 δεν έγινε τυχαία

Είναι δεδομένο πως το περσινό -27 δεν έγινε τυχαία και όταν την περασμένη σεζόν ξεκινάς με τόσο σημαντικό χάντικαπ και έχεις μείνει εκτός Ευρώπης δεν γίνεται απευθείας να βάζεις, αμέσως, σαν στόχο το πρωτάθλημα. Το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει και οι ομάδες που συνήθως πετυχαίνουν και αξίζει να βάζουν υψηλούς στόχους είναι αυτές που έχουν να κουβαλήσουν μία σοβαρή δουλειά από την προηγούμενη σεζόν.

Μην βάλετε βιαστικά στο μυαλό σας τον Ολυμπιακό, εκεί η κουβέντα αλλάζει. Οι ερυθρόλευκοι έχουν την κληρονομιά από την απόλυτη κυριαρχία τους στο Ελληνικό ποδόσφαιρο τις τελευταίες δεκαετίες και φυσικά το πλεονέκτημα πως κινούνται σε πιο υψηλό μπάτζετ από τον ανταγωνισμό.

Η κληρονομιά που δίνει η ΑΕΚ στον Αλμέιδα

Οι υπόλοιποι λοιπόν για να βάλουν ψηλά τον πήχη χρειάζονται σωστές επιλογές ώστε να διορθώσουν τις οποίες ανορθογραφίες στο ρόστερ και φυσικά σοβαρή καθημερινή δουλειά, σε διάρκεια.

Η ΑΕΚ πέρυσι ήταν μία άρρωστη ομάδα, χωρίς ξεκάθαρο ποδοσφαιρικό πλάνο, που δεν δούλεψε σωστά και με σοβαρά κενά σε νευραλγικές θέσεις. Αυτή η πραγματικότητα έφερε κατάρρευση στο τελευταίο κομμάτι της σεζόν και οδήγησε εκτός Ευρώπης, την ομάδα.

Η περσινή ΑΕΚ, είχε σοβαρό πρόβλημα και στις 4 θέσεις στην τελευταία γραμμή άμυνας, δεν είχε καθαρό 6άρι στο ρόστερ, χρειαζόταν κάτι καλύτερο στην δημιουργία από τον Μάνταλο και θεωρητικά είχε σαν όπλο την ποιοτική και εκρηκτική τριάδα που μπορούσαν να δημιουργήσουν στην επίθεση, οι Αραούχο, Γκαρσία, Τζούμπερ, Άμραμπάτ.

Πέρα από όλα αυτά δεν πήρε ποτέ ασφάλεια από την θέση του τερματοφύλακα. Δεν υπήρχε στο ρόστερ, κάποιος κλασικός στράικερ περιοχής και η απόδοση των τριών εξτρέμ δεν ήταν σταθερή. Σίγουρα υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο τόσο για τον Στάνκοβιτς, όσο και για τους Τζούμπερ, Άμραμπάτ, Γκαρσία να μην τους βοήθησε να βρουν σταθερότητα και ρυθμό η ίδια η ομάδα. Όλα αυτά όμως που ανέφερα παραπάνω, αποτελούν μία βάση για την φετινή ομάδα. Αυτήν την κληρονομιά, από την περσινή σεζόν, πήρε ο Αλμέιδα.

Έλυσε μόνο ένα πρόβλημα, στην τελευταία γραμμή άμυνας

Η ΑΕΚ το καλοκαίρι, χρειαζόταν καλύτερη λύση και στις 4 θέσεις της άμυνας. Απέκτησε έναν πραγματικά σπουδαίο στόπερ, για τα Ελληνικά δεδομένα, τον Βίντα και τον δυναμικό Μακουντί που προέρχεται από άθλια χρονιά στο Σαμπιονά.

Στην πράξη δηλαδή η χρονιά ξεκίνησε έχοντας αποκτήσει μόνο έναν ποδοσφαιριστή που δεδομένα λύνει το πρόβλημα στον χώρο του και στις υπόλοιπες 3 θέσεις, δεν υπάρχει αναβάθμιση, σε σχέση με την περσινή σεζόν. Προσωπικά μου έκανε άσχημη εντύπωση που ο Αλμέιδα, δεν επέμενε για να πάρει μπακ από νωρίς, καθώς η ομάδα έχει υποφέρει πολύ από την έλλειψη αξιόπιστων λύσεων, στον συγκεκριμένο χώρο.

Αντίθετα απόλυτα σωστά και έγκαιρα αποκτήθηκε, στον άξονα, ένας ποδοσφαιριστής σε κάθε χώρο. Ο Γιόνσον που είναι καθαρό εξάρι, ο Γκατσίνοβιτς που μπορεί να παίξει στο 8 και στο 10 και ο Πινέδα που κι αυτός μπορεί να καλύψει δύο ρόλους στον άξονα. Δεν αποκτήθηκε κάποιος διαφορετικού τύπου φορ, από τον Αραούχο

Δεν πάταγε πουθενά η μεγάλη αισιοδοξία του καλοκαιρού

Μιλώντας για την ομάδα που ξεκίνησε το πρωτάθλημα, -θα έρθουμε στο σήμερα και στις προσθήκες του Ελίασον και αυτών που έρχονται-, κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί, πως η ΑΕΚ ενισχύθηκε σε τόσο μεγάλο βαθμό που με ευκολία ο επόμενος προπονητής μπορεί να βάλει υψηλούς στόχους και να περάσει ανώδυνα το στάδιο προσαρμογής στο ποδόσφαιρο του.

Με λίγα λόγια η υπερβολική αισιοδοξία και η προσμονή για κατάκτηση πρωταθλήματος δεν πάταγε πουθενά. Θα πει κάποιος πως πάταγε, στην κακή κατάσταση που έδειξαν οι υπόλοιποι στα προκριματικά το καλοκαίρι. Όμως ο Ολυμπιακός, έχει την κληρονομιά που ανέφερα στον πρόλογο μου, γνώση του πώς να παίρνει τίτλους και πως μπορεί να παίζει στο μεταγραφικό παζάρι σε πολύ πιο υψηλά νούμερα.

Ο Παναθηναϊκός την περσινή πολύ σοβαρή δουλειά του Γιοβάνοβιτς και τον κορμό που δημιούργησε. Ο ΠΑΟΚ, την ασφάλεια που προσφέρει η παρουσία του Ραζβάν Λουτσέσκου. Έρχεται η πρώτη αγωνιστική και βλέπουμε επιλογές από τον Αλμέιδα που δυσκολεύουν το δέσιμο της ομάδας.

Αρχικό σχέδιο, καταδικασμένο να πάει στα σκουπίδια

Σύστημα, 3-5-1-1, με τους Τσούμπερ, Άμραμπατ στις δύο πλευρές, να πρέπει να καλύψουν μεγάλες αποστάσεις, ο Τζαβέλας σε μία ηγετική θέση στο κέντρο της άμυνας, ο Χατζησαφί βαπτισμένος στόπερ και ο Βίντα να βγαίνει κάπως πιο ψηλά και δεξιά.

Ο Γιόνσον να μετακινείται από την θέση 6 και να πηγαίνει στο 8, παίζοντας πιο ψηλά από τρεις στόπερ και από έναν χαφ κάτι δύσκολο για ποδοσφαιριστή με βαρύ κορμί με τα δικά του χαρακτηριστικά.

Ο Μάνταλος λίγο πιο πίσω από τον Αραούχο. Είδαμε λοιπόν ένα περίεργο αρχικό σχέδιο, που θα μπορούσε, να πεταχτεί ακόμα πιο γρήγορα στα σκουπίδια. Θα γινόταν αν ο Ντε Βινσέντι, έβαζε το πέναλτι με την Λαμία καθώς για να γυρίσει το αποτέλεσμα ο Αλμέιδα, θα έπρεπε να αλλάξει πολλά.

Δεν έγινε η έκταση που πήρε το σκορ, λόγω αδυναμίας που έδειξε ο αντίπαλος, να επιστρέψει στον άγωνα μόλις δέχτηκε το πρώτο γκολ δημιούργησε συνθήκες για λανθασμένα συμπεράσματα. Ήταν όμως δεδομένο, πως ποδοσφαιρικά ήταν αδύνατον αυτό το σχέδιο, να ευδοκιμήσει.

Έχει έναν ηγέτη σε κάθε χώρο

Όπως ήταν και φανερό, πως ο Βίντα, μπορεί να γίνει ηγέτης στην τελευταία γραμμή άμυνας της ΑΕΚ, ο Πινέδα, είναι μεγάλη κλάση και ο Αραούχο, γεμάτος όρεξη, σε πολύ καλή αγωνιστική κατάσταση. Οι τρεις τους, είναι σε θέση, να ηγηθούν την προσπάθεια της ΑΕΚ.

Το χαστούκι από τον Βόλο έφερε ανώμαλη προσγείωση

Ήρθε το παιχνίδι με τον Βόλο είδαμε πως και τον Γκατσίνοβιτς τον υπολογίζει σε διαφορετική θέση από αυτήν που μπορεί να βγάλει τον καλό του εαυτό και έφερε το αυτονόητο, προσγείωση στην πραγματικότητα, όμως και πέταγμα στα σκουπίδια το τακτικό σχέδιο του Αλμέιδα, όσο αφορά την διάταξη.

Το αποτέλεσμα και η εικόνα της ομάδας ήταν ένα γερό χαστούκι, που έφερε μία απότομη προσγείωση στην πραγματικότητα. Η χρονιά είναι δύσκολη και χρειάζεται σωστές αποφάσεις.

Υπήρξαν στοιχεία στην ΑΕΚ όπως η πίεση ψηλά και ο τρόπος που χτυπά η ομάδα μετά από κλέψιμο που φωνάζουν, ότι δουλεύει καλά στις προπονήσεις και μπορεί να πάρει πράγματα από τον προπονητή της, από τις ιδέες του, στην φιλοσοφία της ομάδας, όχι όμως στην διάταξη και στο τακτικό πλάνο.

Το καλό για την ΑΕΚ, είναι πως στην καριέρα του ο Αλμέιδα, δεν είναι δογματικός με τακτικές. Έχει παίξει τα πάντα. Το κακό όμως είναι πως όπου και αν έχει δουλέψει συνήθιζε να βάζει τους ποδοσφαιριστές σε θέσεις διαφορετικές από αυτές που έχουν συνηθίσει να παίζουν.

Η νίκη επι του ΠΑΣ έφερε ισορροπία στα συναισθήματα

Έρχεται λοιπόν το τρίτο παιχνίδι, με τον ΠΑΣ να φέρει τα πράγματα σε μία σχετική ισορροπία. Είδαμε ένα 4-2-3-1 και κάποιες διορθώσεις αλλά και εδώ υπήρχαν επιλογές θέσεων που χωράνε συζήτηση και μία εύκολη νίκη με 2-0.

Ενδιάμεσα αποκτήθηκε ο Ελίασον, που μπορεί να δώσει ακόμα μία επιθετική λύση ταχύτητας στα άκρα και κάπως τα συναισθήματα και οι απαιτήσεις ήρθαν σε μία ισορροπία.

Η εσωτερική παραδοχή πως "είμαστε καλύτεροι από πέρυσι, έχουμε όμως ανοιχτά προβλήματα από πέρυσι που χρειάζονται χρόνο και κάποιες σωστές επιλογές για να διορθωθούν". Αυτή είναι η πραγματικότητα, για την φετινή ΑΕΚ.

Ο δρόμος της λογικής

Η τελευταία απόφαση, που έχει πάρει η διοίκηση της ΑΕΚ, μοιάζει να είναι στον δρόμο της λογικής, που έφερε η ήττα από τον Βόλο. Έκλεισε τον αξιόλογο φορ Φαν Βερτ από τον Βόλο και προσπαθεί να κάνει τη δυνατή μεταγραφική κίνηση στα δεξιά της άμυνας με τον Σιντιμπέ (σ.σ. θα γραφτεί ξεχωριστό άρθρο αν ολοκληρωθεί η μεταγραφή του Γάλλου μπακ).

Έγινε δηλαδή κατανοητό πως η ομάδα δεν χρειάζεται μεταγραφές εντυπωσιασμού σε επιθετικές θέσεις αλλά το καλό συμβόλαιο πρέπει να δοθεί για να κλείσει η μεγάλη τρύπα που υπάρχει στα δεξιά της άμυνας με έναν ποδοσφαιριστή που θα λειτουργήσει όπως ο Βίντα. Δηλαδή με το που θα αποκτηθεί, το όνομα του, η γνώση που έχει της θέσης θα σταματήσει κάθε κουβέντα στον συγκεκριμένο χώρο.

Ο Φαν Βερτ είναι αξιόπιστος στο σκοράρισμα

Η απόκτηση του Φαν Βερτ, είναι μία σωστή ασφαλής προσθήκη. Έρχεται ένας ποδοσφαιριστής που είναι δεδομένο, πως μπορεί να δώσει αυτά που ζητά η ομάδα, στον συγκεκριμένο χώρο. Τίμιος στράικερ περιοχής που έχει το γκολ. Έβαλε πέρυσι στο Ελληνικό πρωτάθλημα 18 γκολ σε 34 παιχνίδια, παίζοντας για τον Βόλο.

Έχει ένα συνολικό νούμερο καριέρας 147 γκολ και 34 τελικές πάσες που κατέληξαν σε γκολ. Σε 374 παιχνίδια έχει πετύχει 9 φορές στην καριέρα του διψήφιο αριθμό, τις 5 από αυτές πάνω από 15 τέρματα σε μία σεζόν.

Ιδανικό συμπλήρωμα του Αραούχο

Μπορεί να έρθει από τον πάγκο σε παιχνίδια που η ΑΕΚ κυνηγά το γκολ και να αγωνιστεί μαζί με τον Αραούχο. Μπορεί να πάρει την θέση του Αραούχο, να παίξει σε ματς που η Ένωση θα τον θέλει μέσα στην περιοχή, έχει εκπαιδευτεί όμως και για παιχνίδι χώρου.

Με την μεταγραφή του Φαν Βερτ βάζει στο ρόστερ έναν ποδοσφαιριστή με τα στοιχεία που χρειάζονται να υπάρχουν στο ρόστερ ομάδας που κάνει πρωταθλητισμό. Μοιάζει με ιδανικό συμπλήρωμα του Αραούχο και πρόκειται για μία προσθήκη, χαμηλού ρίσκου.

Τα λεφτά στο δεξί μπακ

Επίσης είναι σημαντικό, που επιλέγει η ΑΕΚ, να κάνει την μεγάλη κίνηση σε έναν χώρο που πονά πραγματικά, αλλά αν δεν φέρει τον Μαρσέλο, αλλά έναν απλά αξιόλογο ποδοσφαιριστή, δεν κάνει αίσθηση.

Η ΑΕΚ όμως χρειάζεται περισσότερο να δώσει ένα καλό συμβόλαιο στον Σιντιμπέ παρά σε έναν ακόμη επιθετικογενή ποδοσφαιριστή. Την δουλειά που χρειάζεται μία χαρά θα την κάνει, ο Φαν Βερτ. Το καλό νέο είναι πως η διοίκηση της ΑΕΚ φαίνεται πως το κατάλαβε.