Η νοοτροπία νικητή δεν βγήκε ποτέ
Ο Μπάμπης Τσιμπίδας γράφει για το χαρακτηριστικό που δεν είχε ο Παναθηναϊκός εναντίον της Ξάνθης και που αν δεν το αποκτήσει, δεν θα διεκδικήσει τον τίτλο.
Μετά το ισόπαλο 2-2 με τον Πανελευσινιακό, είχα γράψει ότι το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό μετά τη διακοπή είναι να δείξει ότι έχει τη νοοτροπία του νικητή. Το "wining mentality" που επαναλαμβάνει ο Αντρέα Στραματσόνι στις προπονήσεις από την αρχή της προετοιμασίας.
Η ήττα του Παναθηναϊκού από την Ξάνθη με 1-2 στο "Απόστολος Νικολαΐδης" οφείλεται πρωτίστως στην απουσία αυτής της λογικής. Πέραν από τις αδράνειες του Στιλ, τις εσφαλμένες επιλογές του Στραματσόνι, την κακή απόδοση των πιο πολλών παικτών, δεν αναδείχτηκε ένας WINNER στον αγωνιστικό χώρο. Οι ηγέτες της ομάδας έμειναν στα "ρηχά" και δεν έδωσαν την έξτρα ώθηση.
Κάτι πήγε να κάνει ο Λέτο με το γκολ της ισοφάρισης, αλλά δεν είχε συνέχεια. Ο Μπεργκ απομονώθηκε από τους αμυντικούς, ο Λεντέσμα δεν πάσαρε με ακρίβεια, ούτε έδωσε το απρόβλεπτο και ο Μολέντο δεν έβγαλε το "τσαγανό" άλλων παιχνιδιών. Έμειναν να προσπαθούν ο Βιγιαφάνιες και ο Χουλτ, αλλά δεν ήταν αρκετοί για να "τραβήξουν" τους συμπαίκτες τους.
Προσωπικά, εκεί εντοπίζω την αδυναμία του Στραματσόνι σε αυτό το παιχνίδι... Δεν κατάφερε να μεταδώσει στους παίκτες τη νοοτροπία του νικητή. Το ρόστερ του Παναθηναϊκού διαθέτει ποιότητα, ταλέντο, ικανότητες. Αυτά τα χαρακτηριστικά θα επαρκέσουν σε πολλά παιχνίδια, όχι όμως σε όλα. Σε μία σεζόν με 30 αγωνιστικές, ο Παναθηναϊκός υποχρεούται να δείξει συνδυαστικά αγωνιστικές και ψυχικές αρετές. Όχι μόνο τη μία κατηγορία.
Το κρίσιμο διάστημα των τριών εβδομάδων άρχισε με το χειρότερο δυνατό τρόπο και με την απώλεια της πρώτης θέσης, αμέσως μετά την κατάληψη της. Δεν χάθηκε ο τίτλος του πρωταθλητή, αυτό είναι δεδομένο. Αλλά δεν θα κατακτηθεί με παρόμοιες συμπεριφορές.
Ξαναγράφω, πως το αρνητικό δεν ήταν η κακή απόδοση πολλών ποδοσφαιριστών. Αυτά συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο. Και θα έρθουν άλλα παιχνίδια που αρκετοί παίκτες δεν μπορούν να βοηθήσουν πολύ. Όμως, κανείς παίκτης δεν έκανε την υπέρβαση του, δεν κάλυψε με τη θέληση και την ψυχή την κακή απόδοση. Αυτό δηλαδή, που κάνουν οι πρωταγωνιστές, οι ηγέτες.
Έπειτα, ο Αντρέα Στραματσόνι πρέπει να διαχειριστεί τη δεύτερη κρίση της σεζόν, μετά την εντός έδρας ήττα από τον Άγιαξ, στην πρεμιέρα του ομίλου του Europa League. Ο Ιταλός οφείλει να βρει πως θα ηρεμήσει τους ποδοσφαιριστές, να του τονώσει την αυτοπεποίθηση και να τους παρουσιάσει ανταγωνιστικούς την Πέμπτη (20/10) στη Λιέγη, εναντίον της Σταντάρ.
Διότι στα δύο παιχνίδια που θα δώσει ο Παναθηναϊκός με στη Σταντάρ, στο Βέλγιο και στην Ελλάδα, θα κριθεί εάν θα διατηρήσει πιθανότητες πρόκρισης στους "32" του Europa League. Συγκεκριμένα, χρειάζεται τουλάχιστον 4 βαθμούς και ταυτόχρονα, έναν καλό συνδυασμό αποτελεσμάτων στο ζευγάρι Άγιαξ - Θέλτα.
Υ.Γ.: Ο Λουκ Στιλ είναι ένας τερματοφύλακας, η αξία του οποίου ανταποκρίνεται στα χρήματα που αμείβεται. Δεν θα εξελιχτεί σε top επιπέδου γκολκίπερ, ούτε είναι και μέτριος. Με λίγα λόγια, δεν θα μπορέσει να κάνει τη διαφορά στον Παναθηναϊκό. Σε μερικά παιχνίδια θα κάνει την υπέρβαση, σε κάποια άλλα, όπως στην ήττα με την Ξάνθη, θα κοστίσει το αποτέλεσμα. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει κάτι, αφού ακόμα και οι καλύτεροι τερματοφύλακες έχουν πολύ άσχημα βράδια...
Περαιτέρω, όμως, ο Παναθηναϊκός χρειάζεται μία αξιόπιστη εναλλακτική επιλογή στην εστία. Ή, προτιμότερο, έναν τερματοφύλακα ο οποίος θα διεκδικήσει τη θέση κάτω από τα δοκάρια και θα μπορέσει να την πάρει. Το θέμα είναι πως θα συμβεί αυτό τον Ιανουάριο. Θα μπορέσει ο Στραματσόνι να τον βρει με τα χρήματα που θα έχει διαθέσιμα ή θα πρέπει να τον "δημιουργήσει" με τον νεαρό Ξενόπουλο;
Υ.Γ.2:Ο Ζοσέ Πολ Εμποκού πρέπει να πάρει την ευκαιρία του. Ο Κογκολέζος εξτρέμ έχει χαρακτηριστικά που δεν υπάρχουν στο ρόστερ και απόντος του Ιμπάρμπο, δεν κατανοώ γιατί έμεινε στον πάγκο. Δεν είναι δυνατόν στο ελληνικό πρωτάθλημα, ο Μπεργκ να αναγκάζεται να αγωνίζεται ανάμεσα σε 3 και 4 αντιπάλους, χωρίς να έχει υποστήριξη. Ο Εμποκού επιβάλλεται να αξιοποιηθεί από τον Παναθηναϊκό και έχει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά να βοηθήσει. Δεν πρέπει να μένει άλλο στον πάγκο.
Υ.Γ.3: Αυτό το διήμερο βιώσαμε ένα τυπικό Σαββατοκύριακο στο ελληνικό ποδόσφαιρο της τελευταίας 20ετίας... Ο Παναθηναϊκός να μην παίζει και να ηττάται και καλώς να συμβαίνει αυτό, αφού έτσι επιτάσσει το ποδόσφαιρο. Δεν παίζεις, χάνεις; Παίζεις, νικάς. Υπάρχουν και mixed συνδυασμοί, βέβαια, αλλά δεν είναι η πλειονότητα των περιπτώσεων.
Ο άμεσος ανταγωνιστής του, ο... αιώνιος αντίπαλος να ευνοείται από τη διαιτησία και διευκολύνεται για την επίτευξη των στόχων του. Κάπως έτσι, καλλιεργούνται οι μύθοι για την "καρδιά του πρωταθλητή" ή για το "μέταλλο".
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
