Ξεκαθάρισμα από την αρχή: Σαφώς και δεν έκανε καμιά... επανάσταση χθες βράδυ (Σάββατο 31/10) ο Παναθηναϊκός στη Λαμία, με την πρώτη νίκη του στο πρωτάθλημα, έπειτα απ’ αυτό το αποκαρδιωτικό "0 στα 5»"της εκκίνησης.. Αυτό που (θα) έπρεπε να δείχνει... φυσιολογικό έκανε και το πέτυχε βεβαίως, με άκρως πειστικό τρόπο, σε μία έδρα που την τελευταία τριετία τον είχε "στοιχειώσει". Και ήταν κάτι που το χρειαζόταν όλος ο "οργανισμός" του.

Μα πολύ περισσότερο ο κόσμος του, που είχε τόση ανάγκη να σκάσει ένα μικρό... χαμόγελο, μετά από επτά εβδομάδες που ήταν στο όριο της... κατάθλιψης με αυτά που έβλεπε. Ή για να ακριβολογούμε ΔΕΝ έβλεπε... Το ζητούμενο βεβαίως είναι η συνέχεια, η συνέπεια και η διάρκεια. Κι αυτή τη φορά υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να έρθουν και τα τρία.

Πέρα από τακτικές, συστήματα 4-4-2, 4-2-3-1, 6-7-8 κ.ο.κ., αν κάτι έκανε τη... διαφορά για το "τριφύλλι" στο "Αθανάσιος Διάκος", ήταν μια σειρά από "εικόνες". Με πρώτες όλων, τα δύο κοντινά «"ζουμ" της κάμερας, στις στιγμές που ακολούθησαν μετά τα δύο γκολ του Καρλίτος στο 8’ και στο 60’.

Στο πως πανηγύρισε ΜΑΖΙ όλη η ομάδα, με κραυγές, πολεμικές ιαχές και πεταγμένες.... φλέβες! Για πρώτη φορά φέτος! Το ίδιο και στην απόκρουση ("κλειδί" για την εξέλιξη του ματς) του Διούδη στο πέναλτι του Ρόμανιτς στο 20’, το ίδιο και κι όταν σε διάφορα σημεία του αγώνα έπεφτε η κλωτσιά... right through (που έλεγε κι ο Ζαμπέτας) κι ο "πράσινος" που σηκωνόταν από το έδαφος είχε βλέμμα που δεν... σήκωνε πολλά-πολλά.

Αυτό ήταν -πρωτίστως- που έλειψε από τον Παναθηναϊκό τις προηγούμενες εβδομάδες, ακόμη και σε ματς που δεν άξιζε να χάσει βαθμούς. Αλλά τους έχανε... Γιατί εμφανιζόταν «soft», ενίοτε «μπλαζέ», αλλά πάντα με τρομερά εύθραυστη ψυχολογία, σαν να περίμενε ότι κάποια στιγμή θα γινόταν η... στραβή. Ενώ στη Λαμία πήγε έτοιμος για "πόλεμο"!

Η ΠΡΩΤΗ "ΝΙΚΗ" ΤΟΥ ΜΠΟΛΟΝΙ

Και τον κέρδισε! Σε κάθε προσωπική μονομαχία, σε κάθε δύσκολο κομμάτι του αγώνα, ακόμη και στις... στραβές, όπως στο πέναλτι -από το πουθενά- του Κουρμπέλη και στην "επικράτηση" του Διούδη στη «μονομαχία» με τον Ρόμανιτς από τα 11 μέτρα.

Κι όλο αυτό, ήταν η πρώτη μεγάλη "νίκη" του Λάζλο Μπόλονι. Τα υπόλοιπα, το πόσο καλύτερα μπορεί να λειτουργήσει το δημιουργικό σκέλος, το πόσο πιο «συμπαγής» μπορεί να γίνει σαν ομάδα ο Παναθηναϊκός κ.ο.κ., έπονται... Το σημαντικότερο όλων είναι ότι ο Μπόλονι κατάφερε -κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες- να αγγίξει την ψυχοσύνθεση της ομάδας του και να πείσει τους παίκτες του να τον «ακολουθήσουν». Κι αυτό το πιστώνεται 100%!

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΜΑΡΚΟΥΣ

Από εκεί και πέρα, δεν μπορεί να μην σταθεί κανείς στο εξαιρετικό βράδυ του Καρλίτος, που πλέον μοιάζει να έχει βρει τα πατήματά του και κάνει (και με το παραπάνω) αυτό για το οποίο επένδυσε πάνω του ο Παναθηναϊκός, ένα από τα 3-4 πιο ακριβά του συμβόλαια: Το "εύκολο" γκολ και τη δυνατότητα να φτιάχνει ο ίδιος «συνθήκες» στην αντίπαλη περιοχή, που ουδείς απ’ τους υπόλοιπους "πράσινους" μπορεί να δημιουργήσει.

Ο Ισπανος αρχίζει πλέον να προσαρμόζεται ολοένα και καλύτερα στο ελληνικό πρωτάθλημα, στο πως παίζουν οι αντίπαλες άμυνες, στο τι χρειάζεται να κάνει για να «κερδίσει» αυτόν τον ελάχιστο χώρο και χρόνο για να εκτελέσει. Κι ανεβαίνει στο κατάλληλο timing, για να δώσει την ευκαιρία στο Μπόλονι να δουλέψει ακόμη πιο εντατικά όλη τη δομή του επιθετικού παιχνιδιού του Παναθηναϊκού, προκειμένου να την προσαρμόσει πάνω του.

Είναι η πρώτη φορά μετά από τρία χρόνια, δηλαδή στη μετά-Μπεργκ εποχή, που οι «πράσινοι» έχουν έναν φορ που μπορεί να τους δώσει (ειδικά σε τέτοιου είδους παιχνίδια) το "εύκολο" γκολ. Κι ο Ρουμάνος τεχνικός έχει αρχίσει ήδη να βλέπει, το πώς θα τον αξιοποιήσει στο έπακρον...

ΤΟ "ΚΙΝΗΤΡΟ" ΣΤΟΝ "ΒΙΓΙΑ"

Αντίστοιχα πολύ ενθαρρυντική και σημαντική, για όλη την ομάδα, ήταν και η «επιστροφή» του Λούκας Βιγιαφάνιες. Έστω και γι’ αυτό το «λίγο», για τα επτά λεπτά με τα χασομέρια. Όσο χρειαζόταν, για να ξαναμυρίσει... χορτάρι σε κανονικές συνθήκες αγώνα μετά από 7,5 μήνες και κυρίως, μετά το πολύ δύσκολο δίμηνο που πέρασε με τον προσαγωγό του.

Ο Μπόλονι γνωρίζει πολύ καλά πώς να «παίξει» με το μυαλό των παικτών του. Αλίμονο, αν δεν γνώριζε μετά από μισό αιώνα στα γήπεδα σαν (σπουδαίος, απ’ τους σπουδαιότερους ever της Ρουμανίας) παίκτης και σαν προπονητής. Κι έδωσε το κίνητρο που έπρεπε στον Αργεντινό. Τόσο... όσο.

Αυτό το επτάλεπτο ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόταν ο «Βίγια», για να ξεπεράσει τις όποιες ανησυχίες και φοβίες είχε από τον τραυματισμό του, να πάρει πάνω του δύο προσπάθειες (για λίγο δεν χρίστηκε σκόρερ), να βγάλει μία ασίστ από κόρνερ στον Μαουρίσιο, που δεν κατέληξε στα δίκτυα διότι ο Θεοδωρόπουλος έκανε απόκρουση... Ταφαρέλ, να έρθει στα «ίσα» του γενικά ο. Αυτός κι αν το είχε «ανάγκη» όλο αυτό!

Πρόβλεψη; Στο ματς της Τρίτης (3/11) με τον Απόλλωνα Σμύρνης στο ΟΑΚΑ, ο Βιγιαφάνιες θα παίξει μίνιμουμ ένα μισάωρο. Και σιγά-σιγά θα γίνει το βασικό "γρανάζι" της ενδεκάδας που όλοι περίμεναν, απ’ την ημέρα που υπέγραψε για δεύτερη φορά στον Παναθηναϊκό.

ΣΤΑΤΙΚΕΣ ΦΑΣΕΙΣ - ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Για φινάλε δύο "σημειώσεις". Μικρές, αλλά σημαντικές κι... ενδεικτικές: Πρώτον πόσο πολύτιμες είναι -για κάθε ομάδα- οι στατικές φάσεις! Πόσο όμως. Δύο εβδομάδες δουλεύει με τους «πράσινους» ο Μπόλονι κι ο Παναθηναϊκός -μετά από πολύ καιρό- έκανε γκολ από κόρνερ κι έχασε άλλες 2-3 ευκαιρίες από αντίστοιχες συνθήκες.

Το ίδιο και στα μετόπισθεν, στα αμυντικά στημένα. Βάλτε το βίντεο του αγώνα με τον ΟΦΗ και τις «αντιδράσεις» όλης της άμυνας του Παναθηναϊκού στο... εφιαλτικό 17λεπτο από το 60’ μέχρι το 2-1 του Μεγιάδο στο 77’ και ξαναβάλτε μετά και το χθεσινοβραδινό. Τόσο απλά...

Δεύτερον, είναι πραγματικά εξαιρετικός ο τρόπος με τον οποίο «διαχειρίζεται» μέχρι στιγμής τους ποδοσφαιριστές του ο Ρουμάνος τεχνικός. Όχι μόνο ως προς το rotation, τις επιλογές ή τις αλλαγές. Αλλά στην «επαφή» που έχει μαζί τους. Απ’ την... πλάκα που θα κάνει στον Καρλίτος λέγοντάς του γελώντας στον πάγκο "...γιατί δεν έκανες χατ-τρικ", μέχρι το... κυνηγητό που έριξε στον Βιγιαφάνιες μετά το ματς στην αποθεραπεία για να του ρίξει μία πατρική... καρπαζιά.

Είναι πολύ σημαντικό να φτιάχνεις το κλίμα στο γκρουπ και να γνωρίζεις πως θα λειτουργείς κάθε φορά, για να δημιουργείς χαμογελαστά πρόσωπα...