ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

Το μέλλον είναι (ήδη) εδώ

Ο Αλεξανδρόπουλος στην αναμέτρηση του Παναθηναϊκού με τον ΠΑΣ Γιάννινα για το πρωτάθλημα της Super League Interwetten.
Ο Αλεξανδρόπουλος στην αναμέτρηση του Παναθηναϊκού με τον ΠΑΣ Γιάννινα EUROKINISSI SPORTS

Χωρίς άσκοπους διθυράμβους, ο Κώστας Γουλής στέκεται στον "θησαυρό" που έχει στα χέρια του ο Παναθηναϊκός και λέγεται "Σωτήρης Αλεξανδρόπουλος", εξηγεί γιατί ο 19χρονος μέσος θα επεκτείνει το συμβόλαιό του ως το 2024 κι αναλύει ξανά γιατί οι "κυνικοί" κι αποτελεσματικοί "πράσινοι" δεν θα μπορούσαν να παίξουν καλύτερη μπάλα απ’ αυτή που παίζουν απ’ τις αρχές του 2021.

Ήταν μεσημέρι της 9ης Μαΐου 2018, όταν ο παντοτινός φίλος κι εξαιρετικός συνάδελφος Ανδρέας Παπαλουκάς με πήρε τηλέφωνο και μου είπε "σήμερα, τελείωσε ότι κάνεις νωρίς με το ρεπορτάζ, άσε για μία μέρα τις προσφυγές, τον Παϊρότζ, τον Δώνη και τον Νταμπίζα κι έλα να δούμε τον τελικό του πρωταθλήματος Κ17. Κάτσε μαζί μου να δούμε Αλεξανδρόπουλο".

Δεν ήταν η πρώτη φορά που μου είχε μιλήσει με θέρμη για τον "Αλεξανδρό". Από το παλιό "ΕΘΝΟΣ" μου είχε πει και μου είχε ξαναπεί για τον "μικρό", ο οποίος ξεχώριζε σαν τη μύγα μες το γάλα στα αναπτυξιακά πρωταθλήματα της Super League. Ήταν το φινάλε της εφιαλτικής σεζόν 2017/18, όπου… έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα, με όλα όσα είχαν ακολουθήσει έπειτα την παύση της χρηματοδότησης από τον Αλαφούζο.

Βάσει του περίφημου εσωτερικού σχεδίου "ελεγχόμενης χρεωκοπίας" που είχε τεθεί σε εφαρμογή από τον ιδιοκτήτη του Παναθηναϊκού, ο οποίος άνοιξε εκ νέου τη "στρόφιγγα" της χρηματοδότησης, όταν το μπάτζετ έπεσε στα 3-3,5 εκατ. ευρώ, βάζοντας 45,3 εκατ. ευρώ στα επόμενα 2,5 χρόνια για να "μαζέψει" το χρέος που ο ίδιος γιγάντωσε εκ νέου. Μ’ όλα αυτά τα "οδυνηρά" ασχολούμασταν τότε όλοι οι ρεπόρτερς που καλύπτουμε το ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού. Τι θυμήθηκα πάλι… Ξεφύγαμε…

Ομολογώ ότι δεν είχα ιδέα τι εστί Αλεξανδρόπουλος, δεν το είχα δει ποτέ το παιδί να παίζει. Όπως τον έβλεπε, για παράδειγμα, ο Πέτρος Παπαμακάριος μαζί με τις τελευταίες φουρνιές των "μικρών" του Παναθηναϊκού που τις "μεγάλωσε" ρεπορταζιακά και τις ξέρει απ’ έξω κι ανακατωτά.

"ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ"

Είχα μάθει για την εξαιρετική "φουρνιά του 2001" που "ερχόταν", μου είχαν πει τρεις προπονητές της Ακαδημίας για τον κάθε ένα ξεχωριστά κι άπαντες στέκονταν στον "Αλεξανδρό". "Αυτός ο παίκτης, γερός να είναι, θα ‘γίνει’ μία μέρα" ήταν η σταθερή ατάκα όλων.

Κάθισα να δω τον τελικό του Κ17 ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό, που γινόταν στο Αγρίνιο. Ο Ολυμπιακός νίκησε 5-4 στα πέναλτι (κανονική διάρκεια 0-0, παράταση 1-1), όμως ο "μικρός" ήταν όντως για… χάζεμα. Έκανε πράγματα και θάματα στη μεσαία γραμμή, κυριάρχησε απόλυτα παρότι αγωνιζόταν με κάρτα από το 34’ κι έπαιζε στο ίδιο τέμπο από το 1ο έως το 120ό λεπτό.

"Στο είχα πει, ο μικρός δεν… παίζεται. Δεν γίνεται να μην παίξει στον Παναθηναϊκό. Απλά δεν γίνεται", μου έλεγε και μου ξανάλεγε ο Ανδρέας την ώρα που βλέπαμε μαζί το ματς. Και είχε απόλυτο δίκιο, όντως, δεν γινόταν να μην παίξει…

ΕΥΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΤΟΥ "ΠΕΡΑΣΕ"

Από τότε άρχισα να τον παρακολουθώ συνεχώς, να μαθαίνω και να ρωτάω για την εξέλιξή του. Να βλέπω με χαρά τον Δώνη να τον ανεβάζει στην πρώτη ομάδα, να κάνει το ντεμπούτο του στην ανδρική ομάδα στις 20 Οκτωβρίου 2019 (ένα μήνα πριν ενηλικιωθεί) σ’ εκείνο το ματς με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι (1-0 με γκολ του Χατζηγιοβάνη που μόλις είχε κλείσει την ανανέωσή του), να υπογράφει επέκταση συμβολαίου ως το 2022, να παίρνει σταθερές ευκαιρίες στο φινάλε της κανονικής περιόδου και στα περσινά playoffs, να αρχίζει όχι απλά να στέκεται, αλλά να ξεχωρίζει…

Πάλι καλά να λέμε όλοι, που δεν "πέρασε" η περίφημη φαεινή ιδέα που είχε το περασμένο καλοκαίρι ο Τσάβι Ρόκα να δοθεί ο Αλεξανδρόπουλος δανεικός κάπου στην Ισπανία ή την Ολλανδία "…για να βρει χώρο και χρόνο και να μεγαλώσει ποδοσφαιρικά", όπως έλεγε ο Καταλανός. Γιατί τώρα θα τον ψάχναμε σε καμιά… Σαλαμάνκα και θα χανόταν το πιο σημαντικό πρότζεκτ που έβγαλε η Ακαδημία του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια.

"ΒΑΣΗ" ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ

Χωρίς την παραμικρή διάθεση να "φουσκώνουμε" μυαλά ή να ψάχνουμε νέους "ήρωες" στα… άχυρα, ο Αλεξανδρόπουλος είναι παίκτης "πρώτης γραμμής".

Και δείχνει κάθε εβδομάδα, από το ντέρμπι του α’ γύρου με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο, όταν μπήκε μέσα στο ημίχρονο, άλλαξε όλη την εικόνα του αγώνα κι εδραιώθηκε στις συνειδήσεις όλων των φίλων του "τριφυλλιού", ότι το μέλλον του Παναθηναϊκού είναι (ήδη) εδώ.

Δεν μπορεί να μην είναι ο συγκεκριμένος παίκτης το παρών και το μέλλον των "πράσινων". Δεν υπάρχει άλλος παίκτης σε αυτή την ηλικία, με τα χαρακτηριστικά, την ποιότητα και το συνολικό ταλέντο του "μικρού". Με τόσο άρτια τεχνική κατάρτιση για το ύψος του (1,84 μ.), με τέτοιο διασκελισμό, "πατήματα", κάθετη κίνηση με τη μπάλα στο χώρο, αντίληψη της θέσης και οξυδέρκεια. Απλά ΔΕΝ υπάρχει…

Κι αποτελεί ευλογία γι’ αυτόν τον Παναθηναϊκό που πάνω στον "Αλεξανδρό" και σε ορισμένα ακόμη νεαρά παιδιά, μπορεί να στηρίξει τη "βάση" του για τα επόμενα χρόνια. Και στο πρόσωπό του μπορεί να βρει και η Εθνική ομάδα έναν κεντρικό χαφ κλάσης, που τόσο πολύ λείπει από τότε που σταμάτησαν και οι τελευταίοι της "χρυσής φουρνιάς" του 2004.

Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ

Κι ερχόμαστε τώρα στην κουβέντα που έχει ξεκινήσει (απολύτως φυσιολογικά) εδώ και λίγο καιρό και αναζωπυρώθηκε το βράδυ του Σαββάτου (23/1), μετά τη συγκλονιστική ενέργεια και ασίστ του 19χρονου μέσου προς τον Καμπετσή, που "τελείωσε" ουσιαστικά το ματς με τον ΟΦΗ. "Πρέπει να τον ‘δέσει’ εδώ και τώρα ο Παναθηναϊκός με νέο συμβόλαιο, να μην την ‘πατήσει’ όπως έγινε με τον Ζαγαρίτη και τρέχει και δεν φτάνει σε ένα χρόνο από σήμερα", φωνάζουν οι 99 στους 100!

Συμφωνώ απολύτως. Κι απλά για την οικονομία της κουβέντας να προσθέσω, πως η όλη διαδικασία των επαφών έχει ξεκινήσει εδώ κι αρκετές εβδομάδες και σ’ αυτή που ξημερώνει από αύριο είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσουν, πολύ πιο επίσημα πλέον, οι διαπραγματεύσεις με τον παίκτη και τον εκπρόσωπό του, για νέο συμβόλαιο έως το 2024, με ταυτόχρονη αναπροσαρμογή των αποδοχών του προς τα πάνω. Κι αυτό θα γινόταν ακόμη κι αν δεν έκανε… παπάδες στο ματς με τον ΟΦΗ.

ΘΑ ΑΝΑΝΕΩΣΕΙ ΓΙΑ 3 ΛΟΓΟΥΣ

Κι αν θέλετε την άποψή μου, ο Αλεξανδρόπουλος θα μείνει, χωρίς να χρειαστεί να γίνει το όλο θέμα "θρίλερ", όπως συνηθίζει να κάνει αντίστοιχες υποθέσεις ο οργανισμός του Παναθηναϊκού.

Για τρεις λόγους: Και γιατί στο "τριφύλλι" έχουν καταλάβει πολύ καλά τι "θησαυρό" έχουν στα χέρια τους. Και γιατί το ίδιο το παιδί, είναι πάρα πολύ συγκροτημένο και κατανοεί πως αφενός δεν είναι ακόμη έτοιμος για το εξωτερικό και θα πρέπει να κάνει αργά και πολύ σταθερά βήματα, σε ένα περιβάλλον που θα του δώσει την ευκαιρία να εξελιχθεί. Και γιατί ο ατζέντης του και γενικά οι άνθρωποι δίπλα του, είναι πολύ ευέλικτοι και γνωρίζουν καλά ποιο είναι πραγματικό ποδοσφαιρικό συμφέρον του "Αλεξανδρό" και το timing για κάθε κίνηση στην καριέρα του.

Σύντομα ο Αλεξανδρόπουλος θα "δέσει" το μέλλον του με τον Παναθηναϊκό κι αυτό είναι πολύ πιο σημαντικό κι από το αν θα έρθει ο Μεντόσα ή ο ένας ή ο άλλος παίκτης.

ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΑΝΤΙΠΑΡΑΒΟΛΗ

Πάμε λίγο τώρα και στο αγωνιστικό. Επιμένω και θα επιμένω πως το πιο βασικό αυτή τη στιγμή για τον Παναθηναϊκό είναι να νικάει. Με 1-0; Με 2-0 με το δεύτερο γκολ στα χασομέρια; Να νικάει…

Ναι, η άμυνά του είναι η δύναμή του ως τώρα στα πέντε ματς του 2021, μαζί με την κυνικότητα και την αποτελεσματικότητα που δεν είχε στο αποκαρδιωτικό ξεκίνημα της σεζόν. Βάλτε τα κάτω λίγο: Στα πρώτα πέντε ματς της χρονιάς (με αυτό του Απόλλωνα να έχει μεταφερθεί χρονικά), ο Παναθηναϊκός είχε φάει έξι γκολ από τον Αστέρα (1), την ΑΕΛ (1), τον Άρη (1), τον ΟΦΗ (2) και το Βόλο (1). Και δεν είχε ούτε μία νίκη. Τώρα μετράει 4 νίκες και μία "λευκή" ισοπαλία με τον Αστέρα και 6-0 γκολ με κάθε ματς να αναδεικνύει κι ένα διαφορετικό πρωταγωνιστή. Τον (μόνιμο MVP) Διούδη, τον Ιωαννίδη, τον Εμμανουηλίδη, τον Καμπετσή, τον Σένκεφελντ, τον Αλεξανδρόπουλο…

ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ;

Ναι, δεν είναι πολύ… ελκυστικό να βλέπεις τον Παναθηναϊκό να βάζει γκολ και μετά να "υποφέρει" για σημαντικά διαστήματα από τους αντιπάλους του στο θέμα της κατοχής της μπάλας, όπως έγινε με τον Απόλλωνα, την ΑΕΛ, τον Άρη, τον ΟΦΗ.

Όμως η άλλη όψη του νομίσματος λέει, πως σε όλο αυτό το διάστημα ο Μπόλονι έπρεπε να βρει μία "ταυτότητα" παιχνιδιού, δίχως να έχει στη διάθεσή του τον Κουρμπέλη, ο οποίος είναι το βαρόμετρό του και ο παίκτης που του δίνει την απόλυτη ισορροπία στον άξονα, με τον Μαουρίσιο να προέρχεται από τον κορονοϊό και να μην έχει ακόμη δυνάμεις μετά το 50’-55’ και τον Βιγιαφάνιες να μπαίνει μόλις το Σάββατο (23/1) στην εξίσωση. Και σ’ αυτό έχει κάθε δίκιο με το μέρος του ο Ρουμάνος τεχνικός, που πήρε πολύ υψηλό βαθμό στο "ξεζούμισμα" του ρόστερ του και σ’ αυτά που μπορούσε να εισπράξει από τον κάθε παίκτη, για να κατακτήσει "κυνικά" τα αποτελέσματα που είχε ανάγκη ο Παναθηναϊκός, προκειμένου να μείνει "ζωντανός" στο στόχο της Ευρώπης.

Έρχεται νέα "διαβολοβδομάδα" με συνεχόμενα ματς, το rotation θα ανοίξει ξανά και για να βγει το πρόγραμμα χωρίς άλλες απώλειες, αλλά κι επειδή αρχίζουν οι απουσίες λόγω καρτών (Σένκεφελντ, Αλεξανδρόπουλος με Βόλο, Βέλεθ με Λαμία, Πούγγουρας με Ατρόμητο).

Κι ο Μπόλονι θα κληθεί να βάλει και διαφορετικές "πινελιές" στο πλάνο του Παναθηναϊκού, με τους "Βίγια" και Μαουρίσιο, για να γίνει λίγο πιο αποτελεσματικός στο κράτημα της μπάλας και να κάνει πιο εύκολη τη ζωή του και το παιχνίδι του…

TAGS ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ