Όταν μπαίνεις στο γήπεδο κι από τα πρώτα λεπτά δείχνεις ότι κινείσαι με άδειο "ντεπόζιτο", παίζοντας με το 40% και 50% της ενέργειας που έβγαζες στα προηγούμενα ματς -ειδικά στην έδρα σου- τότε ξεκάθαρα ξεκινάς με πρόβλημα.

Όταν ο αντίπαλος προπονητής (Νιόπλιας) σε έχει "διαβάσει" καλά –γιατί περνάνε τα ματς, σε "μαθαίνουν" και οι άλλοι- και σου περιορίζει το χώρο δράσης των "όπλων" σου, με τον Μεγιάδο σαν "βδέλλα" στο χώρο των 10-15 μέτρων έξω απ’ την περιοχή όπου κινείται ο Καρλίτος και δεύτερο παίκτη μονίμως κολλημένο πάνω στον Βιτάλ, τότε το πρόβλημά σου μεγαλώνει κι άλλο...

Ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν κι άλλες ιδέες, αλλά κι ενέργεια/ένταση για να καταφέρει να βάλει αυτό το πρώτο γκολ στον ΟΦΗ χθες βράδυ (Κυριακή 31/10) και δεν τις είχε. Κακό (αγωνιστικά) βράδυ, κακό και το timing της γκέλας, πάνω που γέμισε μετά από πολύ καιρό η Λεωφόρος, θυμίζοντας άλλες εποχές. Κι απώλεια δύο βαθμών σε ματς που άπαντες υπολόγιζαν και στην οικονομία της σεζόν, μπορεί να τη βρει μπροστά του, στην στόχευση της επιστροφής του Παναθηναϊκού στα Κύπελλα Ευρώπης. Του μίνιμουμ που μπορεί να έχει ως στόχο το "τριφύλλι" την εφετινή σεζόν, αυτό που απέτυχε παταγωδώς να κάνει πέρσι...

Σαν να μην είχε δυνάμεις

Ο Γιοβάνοβιτς είχε απόλυτο δίκιο στις δηλώσεις του στη συνέντευξη Τύπου, αμέσως μετά το ματς με τους Κρητικούς. Το πρώτο ημίχρονο του Παναθηναϊκού ήταν μακράν το χειρότερό του την εφετινή σεζόν. Ο ΟΦΗ μπήκε στο γήπεδο με θράσος, κυκλοφόρησε αρκετά καλά την μπάλα, τον απείλησε δις με σοβαρές ευκαιρίες, την στιγμή που οι "πράσινοι" βρήκαν την πρώτη δική τους μόλις στο 38’, στο σουτ του Ρούμπεν, που έδιωξε ο Βούρος πάνω στη γραμμή.

Επί 45 λεπτά ο Παναθηναϊκός έψαχνε, με χαμηλή ένταση, πολλά λάθη και μπλοκαρισμένα τα ατού του να βρει μία "πόρτα" για να μπει με αξιώσεις στην περιοχή του ΟΦΗ. Κι όχι μόνο δεν τη βρήκε, αλλά έμοιαζε σαν να τρακάρει και να ξανατρακάρει πάνω στον "τοίχο" της κρητικής ομάδας. Σαν να μην είχε τις δυνάμεις που χρειαζόταν για ένα τέτοιο παιχνίδι. Διότι, οκέι, ήταν το τρίτο πολύ ανταγωνιστικό μέσα σε 8 μέρες για τους "πράσινους", όμως ορισμένοι αγωνίζονταν λες και είχαν μόλις ολοκληρώσει... τρίωρη προπόνηση προετοιμασίας στην Ολλανδία.

Ο ΟΦΗ τον οδήγησε δεξιά

Οι συνεργασίες στο επιθετικό τρίτο, με περιορισμένο το πεδίο δράσης του Βιτάλ (ο οποίος δεν "μπήκε" στο ματς) ήταν ελάχιστες και δη μόνο όταν ανέβαινε ορθολογικά κι έπαιρνε μέτρα στο γήπεδο ο Χουάνκαρ. Αλλά και πάλι η μπάλα σωστά μέσα στο "κουτί" δεν μπήκε ποτέ... Με κλειστούς τους διαδρόμους και για τον Καρλίτος, αλλά και τον Ιωαννίδη μακριά απ’ τις καλές εμφανίσεις του (φαίνεται φανερά επηρεασμένος ακόμη σε θέμα ενέργειας, απ’ την ίωση που τον ταλαιπώρησε), το παιχνίδι άρχισε να μεταφέρεται... αναγκαστικά πιο πολύ απ’ τη δεξιά πλευρά. Σαν να ήθελε ο ΟΦΗ να το οδηγήσει εκεί και το πήγε.

Εκεί ο Χατζηγιοβάνης ήταν όντως ο πιο "active" ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού στο διάστημα που αγωνίστηκε, όμως οι επιλογές του για άλλη μία φορά είτε ήταν βιαστικές (λόγω του άγχους να βρεθεί αυτό το πρώτο γκολ), είτε δεν ήταν σωστά "ζυγισμένες" και τις καθάριζε εύκολα η άμυνα του ΟΦΗ.

Να μην "αποκωδικοποιείται"

Οι αλλαγές που έγιναν έδωσαν λίγο παραπάνω "φρεσκάδα" απέναντι σε έναν αντίπαλο που είχε αρχίσει να κουράζεται απ’ τις συνεχείς "αναχαιτίσεις" των "πράσινων" επιθέσεων κι αποφάσισε να αφήσει γήπεδο στον Παναθηναϊκό, όμως η έλλειπαν οι διαφορετικές ιδέες και το "απρόβλεπτο", αυτό που δεν θα είχε προβλέψει το scouting report του ΟΦΗ. Κι αυτό είναι ένα σημαντικό ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό, που πρέπει να προσθέσει λίγο-λίγο κι άλλα data στο παιχνίδι του, για να μην μπορούν οι αντίπαλοι να τον "αποκωδικοποιούν" πολύ πιο εύκολα από τούδε και στο εξής.

Διότι ακολουθεί άλλο ένα πολύ σημαντικό ματς με τον ΠΑΟΚ την προσεχή Κυριακή (07/11, 19:30) στη Λεωφόρο και η "αντίδραση" όλου του Παναθηναϊκού, επιβάλλεται να είναι διαφορετική, για να μπορέσει να κλείσει με καλύτερο πρόσημο αυτή τη σειρά των αγώνων, πριν μπούμε στο σερί των 50 ημερών μέχρι τη διακοπή των Χριστουγέννων. Όσο πλησιάζουμε προς το φινάλε του α’ γύρου, κάθε χαμένος βαθμός αρχίζει να κοστίζει...