Ο Παναθηναϊκός έπραξε απλώς το αυτονόητο το απόγευμα της Τετάρτης (19/1) στον πρώτο προημιτελικό του Κυπέλλου με την Αναγέννηση Καρδίτσας, όπου με το εμφατικό 4-0, "κλείδωσε" απ' το πρώτο ημίχρονο την πρόκρισή του στους "4" για πρώτη φορά μετά από 5 χρόνια. Ούτε διθύραμβοι χρειάζονται, ούτε μεγάλα λόγια.

Όμως το πιο σημαντικό είναι πως το έκανε με τη σωστή νοοτροπία, αυτή που επιβάλλεται να έχει μία μεγάλη ομάδα, σε τέτοιου είδους (θεωρητικά εύκολους) αγώνες. Διότι αν το καλοσκεφτούμε, ακόμη και τα αυτονόητα τα τελευταία χρόνια ήταν "άγνωστη" λέξη για τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό, που είχε ουκ ολίγες... στραβοτιμονιές στους αγώνες του Κυπέλλου. Και πολλούς οδυνηρούς αποκλεισμούς.

Όχι πλέον, όχι τουλάχιστον απ’ την ημέρα που πήρε τις τύχες του "ταλαιπωρημένου" πάγκου του "τριφυλλιού" ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ο οποίος αποτελεί την εγγύηση της σοβαρότητας του Παναθηναϊκού, στην πορεία του προς τον πρώτο τελικό του μετά από το 2014 και το θριαμβευτικό 4-1 επί του ΠΑΟΚ.

Ο Σέρβος τεχνικός δεν επέτρεψε την ομάδα του να χαλαρώσει ούτε δευτερόλεπτο, αλλά την προετοίμασε άψογα αγωνιστικά και πνευματικά για ένα ματς που άλλοι, μπορεί να το αντιμετώπιζαν ως αγγαρεία. Ο Παναθηναϊκός αντίθετα μπήκε στο γήπεδο στα "κόκκινα" από το πρώτο λεπτό για να "τελειώσει" τη δουλειά όσο το δυνατόν γρηγορότερα και με τον σωστό τρόπο. Χωρίς να αφήσει το παραμικρό δικαίωμα κι ελπίδα στη θεσσαλική ομάδα να πιστέψει πως θα μπορούσε να τον πιάσει στον... ύπνο.

Και με τα χαρακτηριστικά, αλλά και την ταυτότητα ομάδας που έχει αρχίσει να περνάει ολοένα και περισσότερο ο προπονητής του. Πίεση, εξαντλητική πολύ ψηλά για την άμεση ανάκτηση της μπάλας, συνεργασίες σε κοντινές αποστάσεις με "τρίγωνα" των ακραίων μπακ κι εξτρέμ με τους χαφ και σωστές επιλογές.

Ο Παναθηναϊκός βρήκε το γρήγορο γκολ μόλις στο 6' μέσα από μία τέτοια συνεργασία ανάμεσα στους Βιγιαφάνιες-Αϊτόρ-Βιτάλ κι απλοποίησαν την κατάσταση. Συνεχίζοντας στο ίδιο up τέμπο μέχρι το φινάλε του πρώτου 45λεπτο, με πρωταγωνιστές τους Αϊτόρ-Βιτάλ και... κερασάκι το υπέροχο ψηλοκρεμαστό του Καρλίτος στο 42'. Η εμφάνιση ακριβώς που χρειαζόταν, όσο χρειαζόταν για να γίνει και η απαραίτητη συντήρηση και διαχείριση των παικτών, διότι μόλις σε τρία βράδια ακολουθεί το πολύ σημαντικό παιχνίδι με τον Ιωνικό στη Νεάπολη.

Σίγουρα το επίπεδο δυσκολίας και η ποιοτική διαφορά με τη φιλότιμη Αναγέννηση Καρδίτσας αποδείχθηκε πως ήταν πάρα πολύ μεγάλη, όμως επαναλαμβάνω, ο Παναθηναϊκός ήταν εκείνος που απλοποίησε τα πράγματα με τον τρόπο που έπρεπε και κυρίως, με τη νοοτροπία που επιβάλλεται να δείχνει σε αυτά τα ματς...

Ο Αϊτόρ της Ολλανδίας

Υπάρχουν κι ορισμένα πράγματα τα οποία πρέπει να επισημανθούν, διότι δεν πρόκειται πλέον για... φωτοβολίδες, αλλά για δεδομένα που έχουν κατακτηθεί πλέον με τη δουλειά και την καθημερινότητα στο Κορωπί.

Πρώτα -και πάνω απ' όλα- η αγωνιστική "ανάσταση" του Αϊτόρ Κανταλαπιέδρα το τελευταίο δίμηνο. Με την εικόνα του Ισπανού εξτρέμ να είναι η επιτομή και η αποθέωση της προπονητικής οξυδέρκειας, προσέγγισης και καπατσοσύνης του Γιοβάνοβιτς και των συνεργατών του.

Μιλάμε για τον παίκτη που είχε ζητήσει το περασμένο καλοκαίρι από την ομάδα να τον αφήσει να γυρίσει στην πατρίδα του διότι είχε "θέματα προσαρμογής". Για τον ποδοσφαιριστή στον οποίο ο Παναθηναϊκός επένδυσε και δέσμευσε ένα πολύ μεγάλο ποσό (σε πιο δύσκολες εποχές) το καλοκαίρι του 2020, αλλά δεν είχε εισπράξει παρά ελάχιστα μέσα στο γήπεδο. Ο Γιοβάνοβιτς του ξανάδωσε κίνητρα, ρόλο, ψυχολογία και πάνω απ’ όλα του επανέφερε τη διάθεση και το χαμόγελο.

Ο Αϊτόρ που έχει πάρει (με το σπαθί του) τη φανέλα του βασικού από τα τέλη Νοέμβρη και μετά, είναι ο Αϊτόρ της... Ολλανδίας. Ο παίκτης που έλαμψε στην Eredivisie με την Τβέντε και δικαίως είχε τραβήξει πάνω του την προσοχή πολλών "δυνατών" κλαμπ της Ευρώπης. Είναι μακράν, το μεγαλύτερο "κέρδος" του Παναθηναϊκού την εφετινή σεζόν. Μέχρι το επόμενο...

Ο Ματέους Βιτάλ "επέστρεψε"

Από κοντά και ο Ματέους Βιτάλ. Το γράφαμε και προ ημερών, πως ο Βραζιλιάνος είναι πλέον "καλά" μετά από μία δύσκολη περίοδο ντεφορμαρίσματος, όπου του βγήκε όλη η συσσωρευμένη κόπωση των 51 αγώνων (και των 7 διαφορετικών διοργανώσεων σε Βραζιλία και Ελλάδα) σε διάστημα 11 μηνών. Το τελευταίο δεκαήμερο η εικόνα του στο "Γ. Καλαφάτης" έδειξε πως είναι (ξανά) πολύ καλά.

Δεν είναι μόνο τα δύο -εύκολα για την κλάση του- γκολ που σημείωσε ανοίγοντας το δρόμο προς την "πράσινη" πρόκριση. Ήταν η συνολική εμφάνιση και η διάρκεια στο παιχνίδι του μέχρι το ημίχρονο, όπου αντικαταστάθηκε αναγκαστικά λόγω ενός μικροτραυματισμού. Δεν υπήρχε λόγος, άλλωστε, να πιεστεί απ’ τη στιγμή που η δουλειά είχε πλέον γίνει.

Επόμενη στάση Νεάπολη. Σε ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι το προσεχές Σάββατο (22/01), που επιβάλλεται να πάρει ο Παναθηναϊκός για να αρχίσει να αλλάζει το "έργο" (και) μακριά απ’ την ασφάλεια της Λεωφόρου. Κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσουν τα... δώρα.