EUROLEAGUE

Ένα... κωλοριμπάουντ

Ένα... κωλοριμπάουντ

Ο Παντελής Διαμαντόπουλος γράφει για την νάρκη της Ζάλγκιρις Κάουνας, την εικόνα του Ολυμπιακού που θα αλλάξει σίγουρα στη συνέχεια της σεζόν και το τραγικό του τελευταίο δεκάλεπτο στην πρεμιέρα της EuroLeague 2020/21.

Όταν βάζεις 9 πόντους στο πιο κρίσιμο διάστημα ενός αγώνα, δηλαδή στην τελευταία περίοδο, τότε μη περιμένεις να κερδίσεις. Και όταν έχεις 3,5 δευτερόλεπτα και δε κάνεις επίθεση, τότε δε σου φταίει και κανένας. Δυο από τους άγραφους- γραμμένους νόμους του μπάσκετ ίσχυσαν στο ΣΕΦ και ο Ολυμπιακός μπήκε με το…. αριστερό στην φετινή Ευρωλίγκα.

Οι Πειραιώτες τη νάρκη made by Kaunas δε την απέφυγαν και η επόμενη υποχρέωσή τους, είναι το ΟΑΚΑ. Η πιο περίεργη Euroleague κυρίες και κύριοι ξεκίνησε. Να είστε έτοιμοι για όλα και τίποτα απ’ όσα μπορούν να συμβούν να μην σας εκπλήσσει. Ήδη Έφες και Ολυμπιακός ξεκίνησαν άσχημα. Οι Πειραιώτες έδειξαν και στα φιλικά ότι δεν είναι έτοιμοι. Όμως θα γίνουν και η εικόνα τους θα διαφοροποιηθεί προς το καλύτερο. Πείτε μου και ποια ομάδα είναι; Η βαθυστόχαστη ανάλυση και κριτική, είναι από περιττές, μέχρι άκρως επικίνδυνες τούτη την εποχή.

Τα ροζ φύλλα πρέπει να μαζεύουν οι ομάδες, σε γήπεδα άδεια και με λίγους μασκοφόρους δίπλα τους. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Μακάρι να ανοίξουν οι πόρτες σιγά- σιγά και να μπει έστω λίγος κόσμος. Να ομορφύνει η ατμόσφαιρα και να καταλάβουμε και εμείς που μπαίνουμε σε αυτά τα άσχημα τοπία, ότι παρακολουθούμε κάτι καλό. Οι Λιθουανοί κατέφτασαν στον Πειραιά μη έχοντας να χάσουν κάτι. Και έφυγαν πανηγυρίζοντας. Όλο αυτό τους βοήθησε πολύ, στο να είναι άνετοι, χαλαροί και να σουτάρουν καλά. Ο Ολυμπιακός με το «πρέπει» γραμμένο με μεγαλύτερη γραμματοσειρά στα αποδυτήριά του (σε σχέση με τους αντιπάλους του) έχει δρόμο να διασχίσει.

Ο ενθουσιασμός της φουλ μπασκετικής ουσίας των μεταγραφών των ξένων και της επιστροφής Σλούκα, δεν αρκεί για να κάνει δυνατή την ομάδα. Θέλει δουλειά και κατανόηση από την πλευρά των αθλητών για τον ρόλο τους. Και ο Μπαρτζώκας με την σειρά του θα πρέπει κάθε φορά αναλόγως την ανάγκη να αποφασίζει για το ποιος μπορεί και πρέπει να κάνει τι. Σε αυτή την πρεμιέρα για παράδειγμα, άφησε εκτός δωδεκάδας τον διαπρέψαντα στα φιλικά Λαρεντζάκη, πήγε με ψηλή δωδεκάδα, προφανώς λόγω των Λιθουανικών κορμιών.

Είναι αξιοσημείωτο και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό, ότι οι Πειραιώτες ξεκίνησαν με τον μπαρουτοκαπνισμένο Σλούκα και τέσσερα παιδιά, που στην Ευρωλίγκα έχουν από λίγη μέχρι καθόλου γεύση. Χάρισον, Χαραλαμπόπουλος, Ζαν-Σαρλ και Έλις ήταν οι starters και είδαμε έναν Ολυμπιακό που για πρώτη φορά δεν είχε στην πρώτη πεντάδα του έστω έναν εκ των Σπανούλη, Πρίντεζη, Παπανικολάου. Η διάθεση ήταν να μην χαριστούν ανασταλτικά, την ώρα που οι Λιθουανοί εν πρώτοις έπαιξαν κοντά στο καλάθι, θέλησαν να ταΐσουν τους ψηλούς τους και ειδικά τον Λοβέρν.

Η καλή αρχή μετατράπηκε σε κακή συνέχεια και για αυτό οι Παπανικολάου, Σπανούλης και Μάρτιν βρέθηκαν να παίζουν από το 6’. Οι Λιθουανοί είχαν προσπεράσει με τον Ρούμπιτ να βάζει τα σουτάκια του στο περσινό του σπίτι και όταν πήγαν στην δεύτερη περίοδο ήταν μπροστά με πέντε πόντους. Οι παλιές καραβάνες, ισορρόπησαν την κατάσταση κάτι που θα το βλέπουμε συχνά.

Είναι καινούργια ομάδα ο Ολυμπιακός έχουμε πει. Και τα σκαμπανεβάσματα θα είναι διαρκή. Υπομονή να έχετε, γιατί κάθε ματς θα είναι και άλλη ιστορία. Οι Πειραιώτες ωστόσο, πριν πάνε στα αποδυτήρια για να πάρουν ανάσες, έδειξαν να ανταπεξέρχονται στο αμυντικό τους τρανζίσιον, αλλά είχαν την ατυχία από την άλλη, να έχουν μπροστά τους τα καταπληκτικά ποσοστά στα δίποντα των Λιθουανών, που σούταραν εξαιρετικά.

Το ματς θα ήταν κλειστό και αυτό θα άλλαζε μόνο αν κάποιος βρισκόταν να… ξεσπάσει. Ο Μπαρτζώκας χρησιμοποίησε διάφορα σχήματα και αν μη τι άλλο μια από τις πρώτες αναγνώσεις, είναι ότι άπαντες οι ξένοι που έχει ο Ολυμπιακός, είναι διατεθειμένοι να βάλουν τα κορμιά τους στην άμυνα. Μπροστά θέλουν δουλειά. Όλοι τους. Και οι 15, πόσοι είναι… Ο Τζένκινς ακόμη είναι αργός, ο Ζαν-Σαρλ κουράζεται εύκολα, ενώ ο Έλις πήρε τρεις φορές τη μπάλα για να καρφώσει και δε σηκώθηκε σε πρώτο χρόνο, χάνοντας ευκαιρίες.

Ο ΜακΚίσικ πλέον είναι γνωστός σε όλους (εκείνο το ματς με τον Παναθηναϊκό τους ξύπνησε όλους) και δεν του αφήνουν διαδρόμους. Ο Χάρισον είναι καθαρός σουτέρ, πιστεύω ότι ψάχνει ρυθμό απολύτως δικαιολογημένα λόγω αλλαγής διοργάνωσης, αλλά εμένα μου αρέσει που δεν είναι ο επιθετικός παίκτης που θα κρατήσει δυνάμεις στην άμυνα. Γιατί στην Ευρωλίγκα, αν δεν παίξεις άμυνα, η μοίρα σου θα ‘ναι κατάμαυρη. Ο Μάρτιν πιστεύω ότι σε κάθε ματς θα ‘ναι και καλύτερος. Έγραψα μια κουβέντα για κάθε ξένο.

Τους Έλληνες τους ξέρετε καλά. Εξάλλου είναι και οι γνώστες των καταστάσεων, οπότε καλούνται να δείξουν τον δρόμο πολύ καλύτερα απ’ ότι το έκαναν κόντρα σε μια ομάδα πιο αδύναμη στα χαρτιά. Κάτι που το είδαμε στην τρίτη περίοδο. Ο Σλούκας ανέλαβε να ξεκολλήσει την κατάσταση του «μια σου και μια μου». Και το έκανε με τον καλύτερο τρόπο. Μοίρασε τις ασίστ που έπρεπε, ήρθαν εύκολα καλάθια και η διαφορά πήγε σε διψήφιο αριθμό. Η ενέργεια αυξήθηκε στην άμυνα, μπήκε και ο Σπανούλης να κυκλοφορήσει ακόμη πιο εύκολα το τόπι και το αποτέλεσμα ήταν η Ζάλγκιρις στο τρίτο δεκάλεπτο να βάλει 13 πόντους! Ήταν το καλύτερο διάστημα των Πειραιωτών, αλλά μετά άρχισε ο κατήφορος.

Το ομαδικό παιχνίδι του ενός με τον άλλο ήταν η μέρα με τη νύχτα. Στο 30’ οι ασίστ ήταν 19- 9. Ως εκεί… Γιατί τα νούμερα είναι πιο πολύ για τους δημοσιογράφους να γράψουν καμιά θεωρία και τον Τριαντάφυλλο με τον Μποζίκα να σημειώνουν δίπλα στον Μπαρτζώκα μη τους ξεφύγει κανά σουτ. Οι παίκτες δεν έχουν στο μυαλό τους την στατιστική (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων σε όλο τον πλανήτη) αλλά η πραγματικότητα επίσης, είναι και το ότι κάποιες κατηγορίες στο χαρτί της στατιστικής μπορούν να δείξουν το πόσο δουλεύουν ως ομάδα!

Η διάρκεια λοιπόν δεν υπήρξε ως το τέλος , αυτό χάρισε κάποιες ευκαιρίες και μαζί πόντους στην Ζάλγκιρις, που έφτασε να έχει βολές νίκης με τον Γιοκουμπάιτις! Όταν οι ομάδες είναι ανέτοιμες, ακόμη και το επιβεβλημένο ροτέισον μπορεί να τις… αναστατώσει. Χτύπησε και ο Μάρτιν (μπήκε αναγκαστικά στο 38’ με τα πέντε φάουλ του Έλις) στην τελευταία περίοδο και ο Ολυμπιακός απώλεσε την διαφορά, όντας τραγικός στην επίθεση.

Είπαμε, με 9 πόντους στο πιο κρίσιμο δεκάλεπτο ενός αγώνα, δεν έχεις απαιτήσεις και τύχη. Από την πρεμιέρα λοιπόν, μπήκαν οι ειδικές και δύσκολες συνθήκες στην κόκκινη ζωή. Ριμπάουντ τίποτα στο τελευταίο πεντάλεπτο και τις κρίσιμες δεύτερες επιθέσεις τις πήρε η Ζάλγκιρις. Ούτε εφημερίδα δε μπορούσαν να πηδήξουν. Η Ζαλγκίρις πήρε την κατηγορία με 30- 36 και τα 11 παρακαλώ επιθετικά… Το ματς έμελλε να κριθεί στο τέλος λοιπόν, με τις βολές που σας προανέφερα και τον Ολυμπιακό να μη προλαβαίνει να αντιδράσει.

Κακή αρχή, κακή ήττα, αλλά είναι πολύ- πολύ- πολύ νωρίς για ο,τιδήποτε περισσότερο… Επαναλαμβάνω, ο Ολυμπιακός θα είναι αλλιώτικος στο εγγύς μέλλον. Απλά καλό είναι οι «παγίδες» να αποφεύγονται…

TAGS EUROLEAGUE ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ