Ο Ιωάννης Παπαπέτρου έκανε αυτό που τελικά είχε αποφασίσει. Έφυγε από τον Ολυμπιακό και πιθανότατα θα συνεχίσει την καριέρα του στον Παναθηναϊκό. Είναι μια απόφαση ενός επαγγελματία αθλητή, που θα κριθεί στη διαδρομή του χρόνου. Δεν χρειάζεται κανείς ούτε να ψέγει, ούτε να αποθεώνει έναν μπασκετμπολίστα ο οποίος αποφασίζει για το μέλλον του. Ούτε μπαίνουν στη μέση συναισθηματισμοί, φιλίες κλπ.

Η διαφορά είναι ότι ο Ιωάννης, θέλησε να δώσει ο ίδιος "συναισθηματικό" τόνο στις συζητήσεις του. Θα μπορούσε να παραμείνει σε καθαρό επαγγελματικό πλαίσιο, καθώς η συνάντηση της διοίκησης μέσω του Γ. Σκινδήλια με τον ατζέντη του, είχε πραγματοποιηθεί.

Ήξερε ο 24χρονος άσος πόσα χρήματα του έδινε ο Ολυμπιακός (2.1 εκατομμύρια για τρία χρόνια). Ήξερε και για ποιο ρόλο τον υπολόγιζε ο Ντέιβιντ Μπλατ, καθώς είχε μιλήσει μαζί του στο τηλέφωνο, εξηγώντας του γιατί επιθυμεί την παραμονή του στην ομάδα.

Ο Ιωάννης αποφάσισε να ζητήσει ακρόαση και από τους προέδρους. Εκεί… έδειξε να λοξοδρομεί. Το ραντεβού με τους Αγγελόπουλους αποδείχθηκε ότι δεν είχε νόημα, εκτός αν με τον τρόπο του ο Παπαπέτρου ήθελε να "δικαιολογηθεί" για την απόφασή του να φύγει από τον Ολυμπιακό. Να πει δηλαδή και στους προέδρους της ομάδας ότι λόγω της χρησιμοποίησής του από τον προπονητή, δεν μπόρεσε να αποδώσει όσα πίστευε ο ίδιος κλπ, κλπ.

Και πάλι δεν χρειαζόταν. Ακόμη κι αν είχε δίκιο, οι Αγγελόπουλοι με την προσφορά που του έκαναν, έδειξαν αν εκτίμησαν ή όχι την απόδοσή του. Δεν δίνεις 2.1 εκατ ευρώ (συν την εφορία) σε ένα παίκτη που… δεν τον θεωρείς ικανό να συνεχίσει στην ομάδα σου.

Βγαίνοντας, εν τω μεταξύ, από τα Γραφεία των ιδιοκτητών της ομάδας ο Παπαπέτρου έπεσε πάνω στους δημοσιογράφους και αναγκάστηκε να κάνει δηλώσεις. Κι εκεί έκανε το δεύτερο λάθος του. Όταν λες "είμαστε σε καλό δρόμο" αφήνεις να εννοηθεί ότι είτε έτσι, είτε αλλιώς θα τα βρεις με τον Ολυμπιακό. Τελικά ο Ιωάννης αποφάσισε… να μη τα βρει. Το δικαίωμά του είναι αναφαίρετο. Οι χειρισμοί στο τέλος της υπόθεσής του, ωστόσο, ήταν ατυχείς.

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΥΟ

Ολυμπιακός και Παπαπέτρου χώρισαν, λοιπόν, μετά από πέντε χρόνια. Η επόμενη μέρα του Ιωάννη είτε θα ξημερώσει στο ΟΑΚΑ με τα "πράσινα" που είναι και το πιθανότερο , είτε σε άλλη πόλη της Ευρώπης. Δεν ξέρουμε αν και στη νέα του ομάδα ο διεθνής άσος θα μιλάει για το ρόλο του, ή αν έχει παράπονα από τον προπονητή του.

Η χρονιά που πέρασε, πάντως, τον βρήκε να παίζει σχεδόν 22 λεπτά στην Ευρωλίγκα (21:47) για την ακρίβεια με απολογισμό 6.8π (50.4% δίποντα, 28.6% τρίποντα, 66.7% βολές), 3.6ρ, 0.7ασ, 0.7λ, 0.3 κοψ. Με βάση τους ψυχρούς αριθμούς η τελική πρόταση του Ολυμπιακού είναι … σχεδόν υπερβολική, αλλά προφανώς μιλάμε για ένα παίκτη 24 ετών με όλο το μέλλον δικό του και μεγάλη προοπτική εξέλιξης. Το μπάσκετ βέβαια δεν είναι μόνο λόγια και θεωρία, θέλει προπόνηση και συνεχή βελτίωση στο υψηλότερο επίπεδο.

Ο Ολυμπιακός από την πλευρά του δεν πρόκειται να κατεβάσει πλερέζες. Προφανώς ήθελε και τον Παπαπέτρου να ακολουθεί το δρόμο των Σπανούλη - Παπανικολάου, είναι όμως υποχρεωμένος να κοιτάξει το μέλλον του διαφορετικά.

Αυτή την στιγμή, οι Πειραιώτες μπορούν να πάρουν δυο ξένους. Ο ένας θα είναι τριάρι και ο άλλος θα παίζει στο "τέσσερα". Υπάρχει, ωστόσο, και το δεδομένο της απόκτησης ενός ακόμη γκαρντ με μια ενδεχόμενη "επτάδα" ξένων παικτών, ένας εκ των οποίων θα παίζει στην Ευρωλίγκα.

Το σίγουρο είναι ότι θα ενισχυθεί το αμερικάνικο στοιχείο, γιατί και στο "3" και στο "4", ο Ολυμπιακός θα προσπαθήσει να πάρει παίκτες που ταιριάζουν στο… μπάσκετ Μπλατ. Όπως έκανε ήδη δηλαδή με Γκος και Λε Ντέι.

Όσο για τους Έλληνες παίκτες, νομίζουμε ότι εδώ υπάρχει ένας … μύθος. Ότι, δηλαδή, μόνο μερικοί μπορούν να σταθούν στο επίπεδο της Ευρωλίγκας. Λάθος. Η ίδια η πορεία του Ολυμπιακού πείθει για το αντίθετο, καθώς ήταν η ομάδα που έδωσε τις ευκαιρίες σε αμούστακα παιδιά να γίνουν πρωταγωνιστές.

Δεν έχει να φοβηθεί κάτι ο Ολυμπιακός επειδή «έχασε» τον Παπαπέτρου, αρκεί να συνεχίσει να εμπιστεύεται το νέο αίμα του μπάσκετ. Και φυσικά να βρίσκει τρόπους να καλύπτει τα όποια κενά του με καλές λύσεις από το εξωτερικό…