OPINIONS

Η ΟΥΕΦΑ την έστησε στον Λιάπη

Η ΟΥΕΦΑ την έστησε στον Λιάπη

Ο Δημήτρης Κωνσταντινίδης γράφει για την ΟΥΕΦΑ που είναι καλή όταν πληρώνει και «κακιά» όταν εφαρμόζει την πολιτική της αλλά και το ελληνικό "σύνδρομο" Λιάπη.

Κάτι είπε ο Μιχάλης ο Λιάπης, που βγήκε βόλτα έχοντας ως μοναδικά σίγουρα αυθεντικά πράγματα επάνω του το σήμα του αυτοκινήτου που οδηγούσε και το επώνυμο καπελάκι του. Τα άλλα τα ξέχασε. Μια βόλτα που ήθελε να κάνει, μια μπαταρία να γεμίσει. Κάτι πιο ευφυές (λόγω πίεσης χρόνου βέβαια) δεν βρήκε εύκαιρο εκείνες τις δύσκολες στιγμές.

Στην περίπτωση του Ολυμπιακού, "κάτι" δεν είπε ο Ολυμπιακός. Και το κιμπάρικο "συγγνώμη έσφαλα, θα πληρώσω" του Λιάπη, δεν θεωρήθηκε "ορθή" αντίδραση από τον επίσημο Ολυμπιακό. Και μετά πρέπει να υποθέτει ο άλλος πως θα χειριστεί το θέμα. Εδώ βέβαια δεν χρειάζεται να κουράζεσαι. Πας στην εύκολη λύση του "ο τάδε μίλησε για όλους και για όλα". Δεν το έχετε δει σε συνέντευξη; Το κοτσάρεις τίτλο και καθάρισες. Πολυεργαλείο!

Η λύση πασπαρτού σε τέτοιες περιπτώσεις είναι "μας κυνηγάνε". Δοκιμασμένο χρόνια τώρα από τα ΜΜΕ, σε διάφορες αποχρώσεις, έχει ίντριγκα, υπηρετεί την παραδοσιακή ελληνική μίρλα και πουλάει καλά τώρα που είμαστε αντιευρωπαίοι κάργα, γιατί τελείωσαν και οι επιδοτήσεις.

Κυνηγάει η ΟΥΕΦΑ τον Ολυμπιακό λοιπόν, όπως καταλαβαίνει κάποιος από τα υπονοούμενα με τα οποία μας κλείνουν το ματάκι αρκετές εφημερίδες της παρατάξεως. Όπως κυνηγούσε η Ευρωλίγκα τον Παναθηναϊκό, όπως θα βρεις και καμιά δεκαριά ελληνικές αθλητικές ομοσπονδίες που τις κυνηγάνε οι αντίστοιχες διεθνείς.

Είναι λογικό. Αν παρακολουθούσατε καθημερινά τα πρωτοσέλιδα πολύ ψαγμένων εφημερίδων, υπάρχει μια παγκόσμια συνωμοσία πιθανότατα και με εξωγήινη συμμετοχή, για την καταστροφή της Ελλάδας, αρχής γενομένης από τις ποδοσφαιρικές της ομάδες. Στο πλαίσιο αυτής της δόλιας πρακτικής ο Ολυμπιακός πήρε και τρία πέναλτι κόντρα στην Άντερλεχτ. Για τον εκθέσει η ΟΥΕΦΑ.

Κάνει... τζιζ

Να κόψουμε την πλάκα; Δεν την κάνουμε εμείς. Την κάνει όποιος αφήνει υπονοούμενα ότι του την έχουνε στημένη αντί να παραδεχθεί ότι τον πιάσανε κώτσο. Πολύ απλά γιατί πρέπει να φροντίζει να εξαφανίζει από το γήπεδό του ότι μπορεί να του δημιουργήσει πρόβλημα, απέναντι στην πασίγνωστη πλέον ευαισθησία της ΟΥΕΦΑ, σε θέματα ρατσισμού και ακραίας πολιτικής έκφρασης. Ας μην λέμε "φασιστικής έκφρασης" και παραμυθιαζόμαστε γιατί το μαγαζί του Πλατινί τα βάζει όλα στο ίδιο καλάθι και η Σέλτικ το ξέρει καλύτερα. Αυτοί είναι οι κανόνες στα ευρωπαϊκά κύπελλα, με αυτούς παίζεις.

Κάποιος λοιπόν, το βράδυ εκείνου του αγώνα, δεν έκανε καλά την δουλειά του στον Ολυμπιακό, αυτή είναι η αλήθεια. Πιθανότατα επειδή στην Ελλάδα, το περίπτερο που λέγεται σούπερ λιγκα δεν ακουμπάει ότι κάνει "τζιζ" σε τέτοια θέματα, κάποιοι ήταν εν υπνώσει και σε ευρωπαϊκό ματς. Και μπορεί η ΟΥΕΦΑ να μην είναι αγία και να κάνει κινήσεις κυρίως επικοινωνιακού χαρακτήρα, για να συμβαδίζει και με την επίσημη ευρωπαϊκή πολιτική γραμμή, αλλά παράλληλα (και ακριβώς γι αυτό) είναι απόλυτα προβλέψιμη σε τέτοια θέματα. Και δεν μπορεί να είναι καλή όταν δίνει 25-30 εκατομμύρια κάθε χρόνο, αλλά κακιά όταν δεν της αρέσουν τα πανό μας, τα συνθήματά μας, τα καπνογόνα μας και ότι άλλο αφορά τον ποδοσφαιρικό μας πολιτισμό.

Οδηγάς, δηλαδή Μιχάλη μου, χωρίς δίπλωμα, ασφάλεια και με πλαστές πινακίδες αλλά μου περνάς και το STOP. Σε τρώει τελικά ή όχι ο καλομαθημένος πωπουδάκος σου; Γιατί προκαλείς; Επειδή, εσύ, αυτό που κάνεις το θεωρείς αμελητέο;

Ο Ολυμπιακός έχει επιλέξει (και αυτός) την ασφάλεια του "no politica" στα λημέρια των οργανωμένων του. Το αν αυτό έχει γίνει για να υπάρχει μόνο η οπαδική έκφραση και τίποτα άλλο και το μορατόριουμ των αντίπαλων παρατάξεων θα λειτουργεί για πάντα, θα το δείξει ο χρόνος. Η εξέλιξη όμως του οπαδικού κινήματος στην Ευρώπη σε σχέση, κάθε φορά, με την γενικότερη οικονομική και κοινωνική κατάσταση, δείχνει ότι αυτή η πολιτική, "ιδεολογική" αποστείρωση είναι μόνο επιφανειακή.

Μέσα σε αυτό το θερμοκήπιο υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες για να αναπτυχθούν, να δυναμώσουν, να εκφραστούν και να καθιερωθούν τα άκρα. Τα οποία, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι θέλεις, κάποια στιγμή δεν τα ελέγχεις.

Το χειρότερο είναι ότι, η οποία διοίκηση (σε κάθε ομάδα που θα επιλέξει αυτό το δρόμο), κάποια στιγμή θα είναι παρελθόν. Η «κληρονομία» όμως ενός καρκινώματος που δεν θα αγαπάει την ομάδα του αλλά θα την χρησιμοποιεί σαν καταφύγιο για άλλες δραστηριότητες, θα μείνει σε αυτή. Ευθύνη της ΟΥΕΦΑ και αυτό;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ