Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Η μαγεία που εκπέμπει και κάνει το απίθανο, πιθανό. Το απίστευτο του χθες, αλήθεια του σήμερα. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, όταν πιστεύεις και ονειρεύεσαι.

Ο πιτσιρικάς που έβλεπε μέχρι πριν από τέσσερις μήνες από την τηλεόραση του σπιτιού τον Μαρσέλο να σηκώσει το τρόπαιο του Champions League και το Πρωτάθλημα Ισπανίας, την Δευτέρα το απόγευμα (5/9) φόρεσε την φανέλα του Ολυμπιακού με τον αριθμό 12 στην πλάτη, πήρε θέση στις εξέδρες του γηπέδου Καραϊσκάκης και είδε να περνάει από μπροστά του ο Βραζιλιάνος παγκόσμιος σταρ.

Τώρα, θα έχει την ευκαιρία να τον βλέπει από κοντά και συχνά, αφού ο έμπειρος αμυντικός ανυπομονεί να μπει όσο το δυνατόν πιο σύντομα στις υποχρεώσεις των ερυθρόλευκων.

Η εικόνα με τις οικογένειες στις εξέδρες του γηπέδου Καραϊσκάκης, το πάθος, ο παλμός και η ένταση των πιο φανατικών οπαδών της πειραϊκής ομάδας και, γενικά, η ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε από περισσότερους από 25.000 φιλάθλους, είναι κάτι που θα κουβαλάει κανείς στη μνήμη του τα επόμενα χρόνια και δεκαετίες.

Όσοι βρέθηκαν στην τεράστια υποδοχή του Λάγιος Ντέταρι στο κέντρο του Πειραιά, στις υποδοχές του Τζιοβάνι και του Ριβάλντο στο αεροδρόμιο, καταλαβαίνει την ξεχωριστή σημασία των στιγμών.

Η συγκίνηση του Βαγγέλη Μαρινάκη και του Μαρσέλο κατά τη διάρκεια της παρουσίασης και υποδοχής του Βραζιλιάνου ποδοσφαίρου, φανερώνει πολλά. Ο κόσμος του Ολυμπιακού, η διοίκησή του και η ομάδα είχαν ανάγκη από μία τέτοια στιγμή. Τα οφέλη της μεταγραφής του Μαρσέλο για τον Ολυμπιακό είναι πολύπλευρα, αγωνιστικά, επικοινωνιακά, σε πρεστίζ και θα φανούν πολύ περισσότερο στη συνέχεια της περιόδου.

Ο Μαρσέλο έχει 58,4 εκατομμύρια ακόλουθους στο Instagram και ανεβάζει διαρκώς το τελευταίο διήμερο φωτογραφίες και βιντεάκια με θέμα τον Ολυμπιακό. Και εκτός από τον Ολυμπιακό, θα διαφημίσει και την Ελλάδα. Ένας παίκτης παγκόσμιου βεληνεκούς, στον οποίοι ευχήθηκαν καλή επιτυχία από τον Τζιοβάνι, τον Ριβάλντο, τον Βινίσιους και τον Ντόνσιτς, μέχρι αστέρες από τη Νότια Αμερική και πολλά μέρη της Ευρώπης.

Και κάτι για να αντιληφθεί κάποιος, την επίδραση του Μαρσέλο και το μήνυμα που μπορεί να περάσει στις ελληνικές ομάδες και στις νέες γενιές. Όσο βρισκόμουν στα δημοσιογραφικά θεωρεία για να καλύψω την υποδοχή και παρουσίαση του Βραζιλιάνου ποδοσφαιριστή, λίγο πιο πέρα ήταν ένας πιτσιρικάς φίλος του Ολυμπιακού, μαζί με τον πατέρα του, οι οποίοι είχαν μπει στο γήπεδο λίγο μετά τις 7:30μμ.

Η αγωνία του μικρού ήταν έκδηλη από τα πρώτα λεπτά. Ήταν διαρκώς όρθιος, πήγαινε πέρα – δώσε και ρωτούσε συνεχώς “πότε θα βγει ο Μαρσέλο;”. Μιάμιση ώρα μετά και αφού πρώτα υπήρξε παροξυσμός στις εξέδρες από την υποδοχή του Βραζιλιάνου, ο τελευταίος άρχισε να κάνει τον γύρο του γηπέδου κλωτσώντας μπάλες προς τους φίλους του Ολυμπιακού στις εξέδρες.

Μια από αυτές τις μπάλες, λοιπόν, ήρθε στα χέρια μου. Ο Μαρσέλο με έδειξε εκεί στα ορεινά των δημοσιογραφικών θεωρείων όπου βρισκόμουν και ανταπέδωσα τον χαιρετισμό ευχαριστώντας τον. Η μπάλα όμως δεν έμεινε στα χέρια μου πάνω από δέκα δευτερόλεπτα. Το βλέμμα του πιτσιρικά, που λέγαμε παραπάνω, ήταν καρφωμένο στα μάτια μου.

Αυτό το βλέμμα του μικρού παιδιού, που ένα απλό δώρο, οποιαδήποτε αξίας, μικρής ή μεγάλης, είναι για εκείνο ο κόσμος όλος. Του έδωσα αμέσως την μπάλα και ο μικρός με κοίταξε σαν την είχε πάρει την μπάλα ο ίδιος από τα χέρια του Μαρσέλο.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το χαρούμενο βλέμμα ενός μικρού παιδιού. Τι αξία έχουν όλα τα άλλα, μπροστά στη χαρά που πήρε ο πιτσιρικάς που έπεσε αμέσως μετά στην αγκαλιά του πατέρα του; Το γνωρίζω καλά από πρώτο χέρι.

Θεωρώ πως ο Ολυμπιακός θα πρέπει να κρατήσει όλο αυτό το πάρτι που στήθηκε στην υποδοχή του Μαρσέλο και αυτή την ατμόσφαιρα και στη συνέχεια της περιόδου. Οι εξέδρες του γηπέδου Καραϊσκάκης θα πρέπει να είναι γεμάτες, όχι μόνο λόγω του Βραζιλιάνου παικταρά, αλλά και για τη διοίκηση, τους υπόλοιπους παίκτες, τον προπονητή και κυρίως γιατί το έχει ανάγκη η πειραϊκή ομάδα.

Η Game Night για την παρουσίαση του Μαρσέλο: