Δεν αρκούν τα εκατομμύρια για να γίνει ξανά πρωταθλήτρια η ΑΕΚ

Από πρωταθλήτρια και φόβητρο, η ΑΕΚ έχει μετατραπεί σε ένα σύνολο που βρίσκει τον τρόπο να χάνει από όλους, είτε παίζει καλά, είτε όχι. Η ΑΕΚ πήγε στην Τούμπα, για να δώσει μια μάχη, έναν “τελικό” για την 3η θέση του πρωταθλήματος.

Αυτό ήταν το διακύβευμα, πριν το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, αλλά αμφιβάλλω αν στην ουσία πίστευε έστω και ένας από το σύνολο του Αλμέιδα στην επίτευξη του στόχου. Φαντάζομαι δεν είμαι ο μόνος που έβλεπε μια ομάδα η οποία προσπαθούσε να βγάλει στο χορτάρι κάποιες αρετές, αλλά παράλληλα φοβόταν, πως κάτι θα συμβεί και θα αποτύχει. Και φυσικά αυτό συνέβη.

Ο φόβος στον αθλητισμό είναι κακός… σύμβουλος και τη δεδομένη στιγμή έχει σκεπάσει όλη την ΑΕΚ. Παίκτες οι οποίοι έχουν χάσει την πίστη τους, ψάχνονται για την επόμενη μέρα, δεν έχουν μυαλό για να διαχειριστούν το σήμερα.

Κανείς δεν ασχολήθηκε σοβαρά με τον ΠΑΟΚ

Στα δικά μου μάτια η ΑΕΚ είχε χάσει το ντέρμπι των δικεφάλων πριν καν αυτό αρχίσει. Όλη η ομάδα, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο, μιλούσε για το μέλλον του Αλμέιδα τις προηγούμενες μέρες. Το ραντεβού με την διοίκηση, οι προθέσεις των εμπλεκόμενων πλευρών, τα δεδομένα πάνω στα οποία θα γίνει η συνάντηση, αυτό ήταν το… μενού των συζητήσεων. Ο ΠΑΟΚ υπήρχε κάπου στο… βάθος, το ματς που επηρέαζε τόσο πολύ το σχεδιασμό της επόμενης περιόδου περνούσε σε δεύτερη μοίρα. Το θεωρώ αδιανόητο, αλλά από την άλλη, μας κάνει να καταλάβουμε γιατί αυτή η ομάδα έκανε 6 σερί ήττες σε αυτή την διαδικασία των play off.

Ο κόσμος έμεινε αποσβολωμένος να παρακολουθεί τις εξελίξεις. Το κλίμα στα social media που πλέον εκφράζεται η συντριπτική πλειοψηφία «άρρωστο». Εκνευρισμός, καταλογισμός ευθυνών, έλλειψη εμπιστοσύνης, συναισθήματα τα οποία είναι εύκολο να κατανοήσει κανείς. Ακόμη κι ο μέσος φίλαθλος της ΑΕΚ, που σε νορμάλ συνθήκες θα κάνει υπομονή για να γυρίσει το… χαρτί, αυτή τη στιγμή είναι στα κάγκελα. Του φταίνε όλοι και όλα, βλέπει μόνο λάθη και κυρίως έχει χάσει την εμπιστοσύνη τον στον προπονητή του νταμπλ.

Aπό σταρ έγιναν μετριότητες

Κάτω από τέτοιες συνθήκες, παίκτες πρώτης γραμμής, όπως οι Μαρσιάλ και Λαμέλα, φαίνονται λίγοι, ανίκανοι όχι μόνο να κάνουν την διαφορά, αλλά ακόμη και να προσφέρουν τα βασικά. Αυτός είναι ένας ακόμη μεγάλος κίνδυνος για την Ένωση. Να χαρακτηριστεί όλο το ρόστερ κακό και να χρειαστεί «χτίσιμο» από μηδενική βάση.

Θυμίζω πως η διοίκηση του Μάριου Ηλιόπουλου, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε, έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη και πήρε παίκτες πρώτης γραμμής. Αν όλοι αυτοί ξαφνικά από σταρ, έγιναν μετριότητες, αντιλαμβάνεστε πόσο δύσκολο είναι, είτε για τον Αλμέιδα (αν μείνει), είτε για τον αντικαταστάτη του, να σχεδιάσει την ΑΕΚ της επόμενης μέρας.

Δεν γίνεται να φύγουν όλοι οι παίκτες και να έρθουν κάποιοι άλλοι στην θέση τους, δεν μπορείς να φτιάξεις ένα ποιοτικό σύνολο το οποίο θα διεκδικήσει τους τίτλους, αλλάζοντας όλη την ομάδα.

Ζητείται ακρίβεια κινήσεων

Ο Ριμπάλτα διαθέτει δυνατό βιογραφικό, έχει πάρει ήδη την εντολή, να ηγηθεί στον σχεδιασμό της επόμενης μέρας. Φαντάζομαι πως θα έχει προχωρήσει πράγματα. Αν η διοίκηση έχει αποφασίσει να χωρίσει τους δρόμους της με τον Αλμέιδα, αυτό σημαίνει πως έχει βρει διάδοχο, ή έστω έχει καταλήξει σε δύο, τρεις δυνατές περιπτώσεις, από τις οποίες θα προκύψει αυτός που θα επαναφέρει την ομάδα σε τροχιά τίτλων.

Οι κινήσεις του προσεχούς διαστήματος θα κρίνουν το μέλλον της ΑΕΚ και αυτό δεν είναι απλό. Δεν είναι τα χρήματα το θέμα, λεφτά υπάρχουν, αλλά δεν αρκούν τα εκατομμύρια για να φτιάξεις μια ομάδα που θα πάρει τίτλους. Εδώ μιλάμε για έναν συνδυασμό κινήσεων, οι οποίες πρέπει να έχουν ακρίβεια.

Η απόσταση από τον Ολυμπιακό μοιάζει τεράστια, πλέον σε καλύτερη μοίρα βρίσκονται Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ. Έρχεται καυτό καλοκαίρι για την Ένωση, πρώτο θέμα είναι αυτό του προπονητή, θα γίνουμε σοφότεροι σήμερα, στο ραντεβού του Αλμέιδα με τον Μάριο Ηλιόπουλο.