Και όμως έγινε και αυτό. Η ΑΕΚ κατάφερε και αποκλείστηκε από μια κάποια... Βέλεζ και βλέπει το νέο πρότζεκτ που φιλοδοξεί να δημιουργήσει να τρίζει πλέον συθέμελα. Μία νύχτα κανονικό ηλεκτροσόκ για μία ομάδα που επιχειρεί να κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Το πικρό ποτήρι που κερνά τους οπαδούς της δεν στερεύει με τίποτα, για έναν σύλλογο που προσπαθεί χωρίς επιτυχία να βάλει φρένο στην κατηφόρα που βιώνει την τελευταία τριετία.

Η καθυστέρηση στις μεταγραφές και η περσινή ΑΕΚ

Στις 16 Ιουνίου η ΑΕΚ μάθαινε πως στην αντίπαλός της στο νεοσύστατο Europa Conference League θα είναι μία εκ των Βέλεζ ή Κολερέιν. Και έτσι συνέχιζε να προχωρά τον μεταγραφικό της σχεδιασμό βάσει των εξαγγελιών που έκαναν λόγο για συσσωρευμένες αλλαγές. Κάτι παραπάνω από έναν μήνα αργότερα, η Ένωση για διάφορους λόγους, αγωνιστικούς και μη, οδηγήθηκε στον πρώτο της επίσημο αγώνα κόντρα στους Βόσνιους με μόλις μία αλλαγή σε σχέση με την περσινή, ιδιαίτερα προβληματική σεζόν. Τον Τζαβέλλα. Και μία εβδομάδα μετά, στον επαναληπτικό έκανε έξι μαζεμένες. Όλες οι μεταγραφές επιστρατεύθηκαν άμεσα, μαζί με τον 18χρονο Μιτάι και τον Τάνκοβιτς που αδυνατεί εδώ και έναν χρόνο να βρει σταθερότητα στην απόδοσή του. Στις 29 Ιουλίου. Και κάπου εδώ η λογική πάει περίπατο.

Για να είμαστε δίκαιοι βέβαια όχι ότι η ΑΕΚ χρειαζόταν μεταγραφές για να αποκλείσει την Βέλεζ. Μια ομάδα που το μπάτζετ της φτάνει δεν φτάνει τις 250.000 ευρώ, δεν μπορεί εκ των πραγμάτων υπό κανονικές συνθήκες να αποτελεί απειλή.

Ο ορεξάτος, αλλά μοιραίος Αραούχο

Ακόμα και έτσι όμως, η ανέτοιμη Ένωση θα μπορούσε να προκριθεί αρκεί να έκανε τα απολύτως απαραίτητα. Μετά την τραγική εμφάνιση και την ήττα στο πρώτο ματς, το πλάνο του Μιλόγεβιτς με τον Αραούχο στην κορυφή της επίθεσης φάνηκε να λειτουργεί. Οι "κιτρινόμαυροι" στο πρώτο ημίχρονο ήταν αρκετά ορεξάτοι. Ο Αργεντινός επιθετικός βρέθηκε τέσσερις φορές σε θέση βολής. Όμως σε όλες το τελείωμα της φάσης τον βρήκε με το κεφάλι σκυμμένο.

Στο δεύτερο ημίχρονο η απόδοση των γηπεδούχων, όπως και στο πρώτο ματς, έπεσε αισθητά. Η είσοδος του Ανσαριφάρντ έδωσε μια κάποια πνοή, ωστόσο η ΑΕΚ παρέμενε με την πλάτη στον τοίχο και αδυνατούσε να απειλήσει ουσιαστικά. Και εκεί που όλα έμοιαζαν να έχουν πάρει το δρόμο τους ήρθε ως δώρο Θεού το τέρμα του -μέτριου χθες- Μάνταλου λίγο πριν το φινάλε, το οποίο διατήρησε την ελπίδα ζωντανή. Τα όσα ακολούθησαν συνιστούν έναν ακόμα κακογραμμένο κιτρινόμαυρο εφιάλτη. Και κάπως έτσι η ΑΕΚ βίωσε τον πιο ντροπιαστικό ευρωπαϊκό αποκλεισμό της σύγχρονης ιστορίας της.

Η ευθύνη του αποκλεισμού βαραίνει τους πάντες

Για την εξέλιξη αυτή δεδομένα δεν μπορεί να φταίει μόνο ένας. Η ευθύνη είναι συλλογική και βαραίνει τις πλάτες όλων. Άλλων περισσότερο και άλλων λιγότερο. Φταίνε οι ιθύνοντες του συλλόγου που δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν νωρίτερα τις όποιες μεταγραφικές υποθέσεις χρειαζόταν ο προπονητής. Φταίνε οι παίκτες που αρκετοί είτε πλέον αποδεδειγμένα δεν μπορούν, είτε έχουν κάνει τον κύκλο τους και δεν αδυνατούν να προσφέρουν κάτι παραπάνω. Φταίει ο Μιλόγεβιτς κυρίως για την εικόνα της Ένωσης στην αναμέτρηση στο Σαράγεβο. Φταίει και η διοίκηση, γιατί εκείνη είναι που αποφασίζει για όλους και για όλα και βάσει των αποφάσεων της αυτών κρίνεται.

Η ιστορία ωστόσο έγραψε πως η ΑΕΚ αποκλείστηκε ταπεινωτικά Ιούλιο μήνα από την Ευρώπη. Από την Βέλεζ. Έναν αποκλεισμό που η Ένωση δεδομένα θα βρει μπροστά της καθώς πέραν του ισχυρότατου χτυπήματος που δέχεται το brand του συλλόγου, σηματοδοτεί μία οικονομική καταστροφή αλλά και μία υποθήκη της ευρωπαϊκή της προοπτικής. Για να μπορέσει στο μέλλον η Ένωση να αγωνιστεί σε ευρωπαϊκούς ομίλους θα χρειαστεί να κάνει ξανά υπέρβαση και να αποκλείσει ομάδες με υψηλότερο από εκείνης συντελεστή. Αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.

Η ΑΕΚ σε αφόρητη πίεση και ο κιτρινόμαυρος καθρέπτης

Πλέον, 20 ημέρες πριν την έναρξη του νέου πρωταθλήματος η Ένωση μπαίνει σε καθεστώς αφόρητης πίεσης, την οποία και καλείται να διαχειριστεί όσο το δυνατόν καλύτερα προκειμένου να μην πεταχτεί στα σκουπίδια μία ακόμα αγωνιστική σεζόν. Η κατάσταση απαιτεί γενναίες αποφάσεις.

Η ΑΕΚ στέκεται μπροστά στον καθρέπτη της και να αρνείται να τον κοιτάξει, αναζητώντας συνεχώς νέα κόλπα για να τον αποφεύγει. Και συνεχίζει να κάνει κύκλους γύρω του. Οι όποιες μεταγραφές από μόνες τους δεν σηματοδοτούν απολύτως τίποτα. Αυτό που πρέπει να αλλάξει πρώτο και κύριο είναι η νοοτροπία εντός του συλλόγου. Τόσο στο αγωνιστικό τμήμα, όσο και σε όλα εκείνα που το περιτριγυρίζουν. Μόνο τότε θα μπορεί η Ένωση να υποστηρίξει πως αρχίζει να αλλάζει πραγματικά.