Το... πάρτι στην Κωνσταντινούπολη ολοκληρώθηκε, χθες το βράδυ. Μακάρι να κράταγε άλλο τόσο, να βλέπαμε κι άλλους αγώνες και να πανηγυρίζαμε ακόμη περισσότερες φορές. Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ολοκληρώθηκε, με τις εικόνες που αποκομίσαμε όσοι βρεθήκαμε τις τελευταίες δύο εβδομάδες σε Ελσίνκι και Κωνσταντινούπολη να είναι έντονες, γεμάτες χρώματα και να καταλήγουν με την Σλοβενία στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου.

Αυτά που είδαμε στον τελικό είναι από μόνα τους κάτι ιδιαίτερο και ξεχωριστό. Ένα γήπεδο με 6.000 Σλοβένους στις εξέδρες, οι μισοί εκ των οποίων ταξίδεψαν αυθημερόν από τη Λιουμπλιάνα για να είναι παρόντες στο σπουδαιότερο παιχνίδι της ιστορίας τους. Οι παίκτες του Ιγκόρ Κοκόσκοφ ανταπέδωσαν αυτή την εμπιστοσύνη και αγάπη, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο. Όπως καταλαβαίνετε, οι δρόμοι της Κωνσταντινούπολης ήταν γεμάτοι πράσινες φανέλες και θόρυβο, ελέω των σλοβενικών πανηγυρισμών.

Και την ίδια ώρα έβλεπες τους Σέρβους με σκυμμένα κεφάλια και -σε κάποιες περιπτώσεις- δάκρυα για τη χαμένη ευκαιρία της επιστροφής στην κορυφή της Ευρώπης, μετά από 16 χρόνια. Θα πρέπει όμως να κάνουν λίγο ακόμη υπομονή, τουλάχιστον μια τετραετία. Το 2021 η επόμενη ευκαιρία της Σερβίας να επιστρέψει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Θα τα καταφέρει; Ουδείς το γνωρίζει. Έχει πάντως το υλικό και την ποιότητα για να το κάνει. Μην ξεχνάμε άλλωστε πως φέτος παρατάχθηκε με οκτώ πολύ σημαντικές απουσίες, που θα μπορούσαν να είχαν γράψει διαφορετικά την ιστορία της στη διοργάνωση.