Ο λαός της Βενεζουέλας στους δρόμους. Μια χώρα φτωχή - παραδοσιακά (με εξαίρεση κάποιες εποχές "τεχνητής ευημερίας") εκ των πιο "φτωχών συγγενών" της Νοτίου Αμερικής - που έχει φτάσει στα όριά της.

Οι διαδηλώσεις στην πρωτεύουσα, Καράκας, κατά του προέδρου, Νικολάς Μαδούρο, σε καθημερινή βάση. Με όλο και περισσότερη μαζικότητα. Οι πορείες δεν είναι αναίμακτες. Κάθε ημέρα προκύπτουν νεκροί. Ανάμεσα σε αυτούς και παιδιά. Ηλικίας 17 ετών και 13 ετών.

Συλλήψεις ακόμη και ποδοσφαιριστών. Ο ποδοσφαιριστής της Τσικό ντε Γουαγιάνα, Χοσέ Γκαμπριέλ Κορονάδο, συνελήφθη κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων στο Καράκας και αφέθηκε ελεύθερος λίγες ώρες μετά.

Μια χώρα με σπάνια φυσική ομορφιά σε εμφυλιοπολεμική κατάσταση. Ο πάλαι ποτέ "παράδεισος του πετρελαίου" έχει καταρρεύσει. Έχει δώσει τη θέση του στη χώρα με τον υψηλότερο (καταγεγραμμένο) πληθωρισμό παγκοσμίως.

Η πτώση της τιμής του πετρελαίου άφησε τη Βενεζουέλα με λιγότερο ξένο νόμισμα με την επιβράδυνση της ροής του δολαρίου να έχει πραγματικό αντίκτυπο στις εισαγωγές (μείωση κατά 50%). Ελλιπής έλεγχος τιμών και έλλειψη βασικών αγαθών.

Τι θέση μπορεί να έχει ο αθλητισμός σε ένα τέτοιο περιβάλλον; Τι θέση μπορεί να έχει το ίδιο το ποδόσφαιρο; Το Sport24.gr έψαξε να βρει τις απαντήσεις σε δύο Βενεζουελάνους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι την περυσινή σεζόν έπαιζαν στην Ελλάδα.

Τον πρώην μέσο της ΑΕΛ (έπαιξε και την τρέχουσα για τους "βυσσινί" κι έφυγε τον Ιανουάριο), Πολ Ουρτάδο, και τον πρώην γκολκίπερ της ΑΕΚ, Αλάιν Μπαρόχα.

Ο Ουρτάδο μετά από πολλά χρόνια στην Ελλάδα (Παναχαϊκή, Αστέρας, Παναιγιάλειος, ΑΕΛ) πήρε την απόφαση να επιστρέψει στην πατρίδα του για να φορέσει τη φανέλα της Μινέρος. Ζει στη Βενεζουέλα, πλέον, ζει αυτή την κατάσταση "πολέμου" στους δρόμους του Καράκας και των άλλων μεγάλων πόλεων της χώρας. Πώς επηρεάζει το ποδόσφαιρο όλη αυτή η αναταραχή;

"Η κατάσταση του ποδοσφαίρου με αυτήν την κυβέρνηση έχει βελτιωθεί σε ορισμένους τομείς, αλλά έχει επιδεινωθεί σε πολλούς άλλους. Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι η κατάσταση των αγωνιστικών χώρων.

Τα χρήματα που προορίζονταν γι' αυτό το σκοπό, εκλάπησαν. Από την άλλη, πολλές ομάδες στηρίζονται από την κυβέρνηση. Οι παίκτες τους πληρώνονται σε δολάρια. Πράγμα που σημαίνει ότι πληρώνονται καλά. Δεν είναι πολλές ομάδες, αλλά αυτές είναι τυχερές".

Η διεξαγωγή των ματς αυτής της αγωνιστικής - λόγω της έκρυθμης κατάστασης της χώρας - αφέθηκε στην κρίση των διαιτητών από την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας. Θα διεξαχθούν, όπως διεξήχθη τα μεσάνυχτα (ώρα Ελλάδας) το Καραμπόμπο - Αράγκουα. Στη λογική του "άρτον και θεάματα", όπως εξηγεί στο Sport24.gr o Πολ Ουρτάδο.

"Δεν ήταν σίγουρο ότι θα παίξουμε αυτή την αγωνιστική, λόγω της κατάστασης της χώρας. Η οικογένειά μου είναι στους δρόμους, όπως και πολλές οικογένειες ποδοσφαιριστών.

Είναι λυπηρό γιατί από θέμα δομής και οργάνωσης το πρωτάθλημα είναι συγκροτημένο. Ανταποκρίνεται στο καλεντάρι της FIFA. Υπάρχει πίεση από την κυβέρνηση να γίνουν τα ματς. Για να δείξει στον υπόλοιπο κόσμο ότι δε συμβαίνει κάτι. Ότι όλα είναι καλά, ενώ η κατάσταση είναι διαφορετική".

Η εθνική Βενεζουέλας μετά από 14 ματς στα προκριματικά του Μουντιάλ 2018, όσον αφορά στη γεωγραφική ζώνη της Νοτίου Αμερικής, έχει μόνον έξι βαθμούς. Βρίσκεται στην τελευταία θέση, χωρίς πιθανότητα πρόκρισης. Παρεμβαίνει η κυβέρνηση Μαδούρο στις κλήσεις του ομοσπονδιακού τεχνικού; Παρακολουθεί ο κόσμος ποδόσφαιρο; Πηγαίνει στο γήπεδο, δηλαδή;

"Η εθνική περνά δύσκολες στιγμές, δεν έχει πιθανότητες πρόκρισης στο Μουντιάλ. Εφαρμόζει ένα νέο πρότζεκτ, με νέους ηλικιακά παίκτες. Δεν πιστεύω ότι έχει επιρροή η κυβέρνηση και σε αυτό. Δεν το γνωρίζω, αλλά νομίζω ότι δεν επηρεάζει τις κλήσεις με πολιτικά κριτήρια.

Ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται να δει μπάλα. Ενδιαφέρεται να φάει. Υπάρχει πολλή φτώχεια, πολλά προβλήματα. Σκέφτεται άλλα πράγματα. Δεν είναι στα γήπεδα, είναι στο δρόμο. Θέλει να πέσει αυτή η κυβέρνηση, να αλλάξει και να βελτιωθούν τα πράγματα".

Ο ίδιος επέστρεψε στην πατρίδα του μετά από πολλά χρόνια στο εξωτερικό. Εκατοντάδες συμπατριώτες του σκέφτονται να ακολουθήσουν την αντίστροφη πορεία. Γιατί; Πώς είναι η ρουτίνα ενός μέσου Βενεζουελάνου; Ποιος ο ρόλος της κυβέρνησης στα media;

"Είναι δύσκολο για έναν ποδοσφαιριστή σαν κι εμένα με πολλά χρόνια στο εξωτερικό να επιστρέψει σε μια τόσο σκληρή πραγματικότητα. Οι ποδοσφαιριστές που έχουν παίξει εξωτερικό, να είμαστε ειλικρινείς, δεν έχουν πρόβλημα. Δεν τους λείπει τίποτα.

Σκεφτόμαστε να πάμε για προπόνηση, να επιστρέψουμε για να ξεκουραστούμε και να φάμε. Αλλά, υπάρχουν φίλοι μας που δεν έχουν να φάνε. Που είναι στο δρόμο. Δεν έχουν φάρμακα, είδη πρώτης ανάγκης. Γάλα για τα παιδιά. Όλοι σου ζητούν χρήματα. Είδη πρώτης ανάγκης. Δεν είσαι ίσος, δεν αισθάνεσαι ίσος.

Σε σκοτώνουν στο δρόμο για ένα κινητό τηλέφωνο. Αυτή είναι η κατάσταση. Δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις έξω.

Πάντα υπήρχε ανισότητα στη Βενεζουέλα. Αλλά, πάντα υπήρχε και η μεσσαία τάξη. Τώρα, δεν υπάρχει. Έχει εξαφανιστεί. Υπήρχε η οικογένεια που δεν είχε πολυτέλειες, αλλά είχε να φάει. Τώρα, δεν υπάρχει ούτε αυτή. Δεν έχει να φάει. Μια φορά τη μέρα και αν...

Ο βασικός μισθός δεν φθάνει ούτε για τις βασικές ανάγκες. Όλος πηγαίνει για το φαγητό των παιδιών. Δεν φθάνει για κάτι άλλο.

Πολλοί ετοιμάζονται να φύγουν, να μεταναστεύσουν. Γιατί δεν τους φθάνουν τα χρήματα, γιατί ακόμη κι αν τους φθάνουν δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν λόγω της εγκληματικότητας. Το ποσοστό φτώχεια αυξάνεται και αυξάνεται και δεν ξέρουμε μέχρι πού μπορεί να φθάσει.

Έχουν απαγορεύσει τα social media. Ο Τύπος, τα media είναι εξαγορασμένα από την κυβέρνηση. Τίποτα δεν βγαίνει προς τα έξω, προς τον κόσμο από την τηλεόραση".

Ο Αλάιν Μπαρόχα πέρυσι υπερασπίστηκε την εστία της ΑΕΚ και κατέκτησε το Κύπελλο με την Ένωση. Φέτος αγωνίζεται στην Ουρουγουάη και την ομάδα, Σουδ Αμέρικα, αλλά οι δεσμοί του με το Καράκας άρρηκτοι. Άλλωστε από την ομάδα της πρωτεύουσας ξεκίνησε, σε αυτήν "έφτιαξε" το όνομά του. Πώς αντιλαμβάνεται ο ίδιος την κατάσταση στη χώρα του; Πώς επηρεάζει το ποδόσφαιρο, το πρωτάθλημα και την εθνική ομάδα;

"Η κατάσταση χειροτερεύει. Ο πληθωρισμός στη χώρα είναι απίστευτα μεγάλος. Δεν υπάρχει κάποιος νόμος, αλλά είναι λογικό όταν κάνει "βουτιά" ο βασικός μισθός να κάνει "βουτιά" και ο μισθός του ποδοσφαιριστή. Στην ίδια κοινωνία ζούμε.

Δεν έχει αλλάξει η οργάνωση. Έχουν γίνει κάποιες αλλαγές σε σχέση με το καλεντάρι, αλλά έγιναν από την CONMEBOL. Δεν μπορεί να κάνει κάτι πάνω σ' αυτό η κυβέρνηση. Υπάγεται το πρωτάθλημα σε διεθνείς συνθήκες της FIFA.

Η ομοσπονδία εξαρτάται από τη χρηματοδότηση της κυβέρνησης, αλλά δεν νομίζω ότι έχει ρόλο στην επιλογή ενός ομοσπονδιακού τεχνικού, στην κλήση ενός παίκτη ή στον αποκλεισμό κάποιου άλλου.

Οι αθλητές, όχι μόνον οι ποδοσφαιριστές, έχουμε κινητοποιηθεί. Αλλά όχι για ο,τι συμβαίνει στο ποδόσφαιρο. Για ο,τι συμβαίνει έξω από αυτό. Για ο,τι συμβαίνει καθημερινά. Ζεις στην ίδια χώρα, όλο αυτό επηρεάζει και το θέαμα, δηλαδή τον αθλητισμό".

Και ο Μπαρόχα, όπως και ο Ουρτάδο, παραδέχονται ότι η ποδοσφαιρική μετανάστευση αποτελεί πρώτο στόχο στην πατρίδα τους. Αλλά κι έξω από τα ποδοσφαιρικά όρια, πώς είναι η ζωή; Ποια είναι η (σκληρή) πραγματικότητα;

"Δεν υπάρχει ποδοσφαιριστής της Βενεζουέλας, ο οποίος να μην έχει στόχο αυτή τη στιγμή να φύγει στο εξωτερικό. Για την κατάσταση της χώρας, γι' αυτό που ζει. Δεν είναι μόνο θέμα καριέρας, είναι κι αυτό που ζει. Το 80% των Βενεζουελάνων θέλουν να φύγουν εκτός χώρας.

Υπάρχει διχασμός. Δεν είναι μόνο λόγω πλούσιων - φτωχών. Αυτό υπάρχει παντού. Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχει μεσαία τάξη, και οι φτωχοί αυξάνονται συνέχεια. Δεν έχεις να πάρεις φάρμακα, να φας, όλοι χρωστούν σε όλους.

Το περάσαμε και πριν λίγα χρόνια, αλλά τώρα είναι εντελώς διαφορετικό. Πριν λίγα χρόνια, ήταν δύσκολο εάν ήσουν υποστηρικτής της αντιπολίτευσης να περπατήσεις μόνος στο δρόμο. Υπήρχε προπηλακισμός. Τώρα είναι μια ολόκληρη χώρα που πολεμά για την αλλαγή".

Photo credits: Eurokinissi, AP Images