Στις 2 Αυγούστου 2004 ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε την απόκτηση του κεντρικού αμυντικού Γκαμπριέλ Σούρερ. Λίγους μήνες νωρίτερα ο Αργεντινός είχε πετύχει ένα φοβερό γκολ κόντρα στους "ερυθρόλευκους" στη Ριζούπολη, σε αγώνα με τη Σοσιεδάδ.

Σε ηλικία 33 ετών, ο αριστεροπόδαρος στόπερ ήρθε και έγινε ο βασικός αμυντικός, καταγράφοντας τελικά 59 συμμετοχές. Σκληροτράχηλος ποδοσφαιριστής, 14 φορές διεθνής με την εθνική Αργεντινής, πρωταθλητής στην Ισπανία με τη Λα Κορούνια και δευτεραθλητής με τη Σοσιεδάδ.

Δύο πρωταθλήματα και δύο νταμπλ με τον Ολυμπιακό, στον οποίο όμως ήθελε να μείνει περισσότερο. "Ο Σόλιντ μου είχε πει ότι θα μείνω και δεν έγινε. Με ενόχλησε" δήλωσε ο 48χρονος πια Σούρερ στη συνέντευξη που έδωσε στο Sport24.gr. Μια σπουδαία καριέρα κόντρα σε κορυφαίους, αλλά και με συμπαίκτες πρωτοκλασάτα ονόματα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.

Η μεταγραφή του στον Ολυμπιακό, η συνύπαρξη με Ριβάλντο και Ζιοβάνι, οι τίτλοι, οι τσακωμοί με Καστίγιο και Τουρέ, αλλά και το παιχνίδι με τη Λίβερπουλ στο Άνφιλντ που αποτέλεσε "ισχυρό πλήγμα". Προπονητής πια, θα ήθελε πολύ να έρθει ξανά στη χώρα μας για να δουλέψει, έχοντας αποχωρήσει τον Ιανουάριο από την Aucas του Εκουαδόρ.

- Τη σεζόν 2003-2004 έβαλες πανέμορφο γκολ κόντρα στον Ολυμπιακό στο Champions League. Θεωρείς ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μεταγραφή σου στον Ολυμπιακό λίγο καιρό μετά;

"Να σου πω την αλήθεια δεν το γνωρίζω. Ήταν όμως όντως φοβερό γκολ, το οποίο μας έδωσε την ευκαιρία να περάσουμε στους οκτώ του Champions League".

"ΙΣΧΥΡΟ ΠΛΗΓΜΑ ΤΟ ΓΚΟΛ ΤΟΥ ΤΖΕΡΑΡΝΤ"

- Ποιος ήταν αυτός που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μεταγραφή σου στον Ολυμπιακό;

"Δεν είμαι σίγουρος. Έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον ο Ολυμπιακός και η ηγεσία του. Όπως κι εγώ είχα την επιθυμία να παίξω σε μια μεγάλη ομάδα που θα ήθελε να κατακτήσει τίτλους, μακριά από την Ισπανία".

- Οι διαπραγματεύσεις με τον Ολυμπιακό ήταν δύσκολες; Τι θυμάσαι από εκείνη την περίοδο;

"Δεν ήταν δύσκολες όχι. Φυσιολογικές θα έλεγα. Δεν ήταν δύσκολες γιατί εγώ ήθελα να παίξω στον Ολυμπιακό".

- Ποια είναι η πιο δυνατή σου ανάμνηση στα δύο χρόνια που έμεινες στον Ολυμπιακό;

"Τους οπαδούς σε κάθε αγώνα. Τη μεγάλη στήριξη που μας έδιναν! Όπως επίσης θυμάμαι τους ανθρώπους στην Ελλάδα πώς μας συμπεριφέρθηκαν. Ήταν πολύ σημαντικά αυτά για εμένα και την οικογένειά μου. Μακάρι να είχαμε μείνει περισσότερο στην Ελλάδα".

- Ποια ήταν η καλύτερη και ποια η πιο δύσκολη στιγμή σου στον Ολυμπιακό;

"Θα ξεκινήσω από την πιο δύσκολη. Το εκτός έδρας παιχνίδι με τη Λίβερπουλ στο Champions League. Κάναμε τόσο καλό παιχνίδι στο Άνφιλντ και στο τέλος δεν τα καταφέραμε. Οι καλές στιγμές ήταν πολλές. Σίγουρα τα δύο πρωταθλήματα και τα δύο κύπελλα"

- Πες μου για το παιχνίδι με τη Λίβερπουλ. Τι δεν πήγε καλά;

"Έπρεπε να κάνουμε τέλειο παιχνίδι. Προηγηθήκαμε με το γκολ του Ριβάλντο. Ήμασταν πολύ κοντά σε κάτι σπουδαίο. Στο τέλος δεχτήκαμε το τρίτο και καθοριστικό γκολ από τον Τζέραρντ. Ήταν ισχυρό πλήγμα για όλους μας στον Ολυμπιακό".΄

- Το μοναδικό σου γκολ με τον Ολυμπιακό είχε δώσει νίκη κόντρα στη Μονακό. Μαζέψατε δέκα βαθμούς και όμως δεν προκριθήκατε από τον όμιλο του Champions League...

"Ναι, ναι. Αξέχαστο εκείνο το γκολ. Κι όμως φίλε δεν περάσαμε. Τι άλλο έπρεπε να κάνουμε...;".

- Θυμάσαι καμιά ωραία ιστορία με τον Ριβάλντο; Θυμάμαι ήσασταν πολύ καλοί φίλοι...

"Όντως, πολλές όμορφες στιγμές με τον Ριβάλντο. Πολλές συζητήσεις, βγαίναμε με τις οικογένειές μας".

"Ο ΣΟΛΙΝΤ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕΙΝΩ, ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΟΧΛΗΣΕ"

- Πώς ήταν η συνεργασία σου με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς; Ποια είναι η γνώμη σου γι' αυτόν;

"Ήταν καλός προπονητής ναι. Κι αυτός και το επιτελείο του. Πήραμε μαζί το νταμπλ".

- Την επόμενη χρονιά ήταν προπονητής ο Τροντ Σόλιντ. Γι' αυτόν ποια είναι η άποψή σου;

"Και με αυτόν κάναμε πολύ καλά παιχνίδια και πήραμε πρωτάθλημα και κύπελλο. Μου είχε πει βέβαια ότι θα συνεχίσω στον Ολυμπιακό, κάτι που δεν έγινε. Με ενόχλησε λίγο αυτή η ιστορία εκείνο τον καιρό".

- Τον Απρίλιο του 2006 είχες επεισόδιο με τον Καστίγιο. Επειδή ανέλαβε την εκτέλεση ενός φάουλ κόντρα στο Αιγάλεω, ενώ είχε δοθεί σε άλλον εντολή. Τι ακριβώς είχε συμβεί;

"Ναι, εκείνη τη στιγμή διαφωνήσαμε για ποδοσφαιρικά ζητήματα. Δεν ήταν κάτι σημαντικό και όχι κάτι σοβαρό ώστε να το θυμάμαι όσο περνάνε τα χρόνια".

- Και με τον Γιάγια Τουρέ είχατε προστριβή σε μια προπόνηση. Τι είχε γίνει;

"Ήταν μια ένταση πάνω στην προπόνηση. Τίποτα σημαντικό και μ' αυτόν. Τα πηγαίναμε πολύ καλά, μέχρι που πηγαίναμε και βόλτες παρέα. Είναι καλό παιδί και έχω πολύ καλές αναμνήσεις μαζί του από τις προπονήσεις, τα παιχνίδια και τις βόλες που πηγαίναμε".

-Ποιος ήταν ο καλύτερος συμπαίκτης που είχες στον Ολυμπιακό και ποιος συνολικά στην καριέρα σου;

"Στον Ολυμπιακό είχα πολύ καλούς ποδοσφαιριστές δίπλα μου. Θα επέλεγα τον Ριβάλντο, τον Ζιοβάνι και τον Nτάνι, με τους οποίους μοιραστήκαμε ωραίες στιγμές. Στην καριέρα μου είχα πολλούς φίλους, πολλούς καλούς συμπαίκτες, αλλά δεν ήθελα να κάνω ειδική αναφορά. Οι φίλοι μου όμως, αυτοί που μέχρι σήμερα είναι δίπλα μου, είναι αυτοί που έκανα όταν ήμουν μικρός".

- Ποιος ήταν ο πιο δύσκολος αντίπαλος που αντιμετώπισες;

"Είχα πραγματικά ζόρικους αντιπάλους. Τον Ρονάλντο, τον Ροναλντίνιο... Αλλά αυτόν που θυμάμαι ιδιαίτερα για τη φυσική του δύναμη, ενώ ήταν μεγάλος σε ηλικία, ήταν ο Άλαν Σίρερ".

-Ήσουν μέλος της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια που τη σεζόν 1999-2000 κατακτήσατε το πρωτάθλημα στην Primera Division. Τι ήταν αυτό που έκανε εκείνη τη σπουδαία ομάδα να ξεχωρίσει;

"Ακριβώς. Μια σπουδαία ομάδα με καταπληκτικούς ποδοσφαιριστές και καταπληκτικούς ανθρώπους, που κατάφερε να βάλει από κάτω πιο δυνατούς αντιπάλους, τη Ρεάλ, τη Μπαρτσελόνα αλλά και άλλες".

-Με τη Ρεάλ Σοσιεδάδ φτάσατε πολύ κοντά στον τίτλο τη σεζόν 2002-2003. Στο τέλος μείνατε δύο βαθμούς πίσω από τη Ρεάλ. Γιατί θεωρείς ότι δεν τα καταφέρατε;

"Φοβερή χρονιά. Αντιμετωπίζαμε τους Galacticos. Είχαμε εξαιρετικό σύνολο, ήμασταν ανταγωνιστικοί μέχρι τέλους, αλλά δυστυχώς στο τέλος μας ξέφυγε ο τίτλος. Αυτή η πορεία που κάναμε βέβαια γιορτάστηκε από τους οπαδούς σαν να πήραμε τον τίτλο. Είχαν πολλά χρόνια τότε να χαρούν τόσο πολύ".

"ΜΠΑΛΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΙ ΕΓΩ ΝΑ ΣΚΙΖΩ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΑ"

- Ένας από τους συμπαίκτες σου εκείνης της ομάδας ήταν και ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς, ο οποίος αργότερα έπαιξε στον Ολυμπιακό. Όπως εσύ...

"Ο Ντάρκο ήταν πολύ καλός συμπαίκτης και ικανότατος σκόρερ, μαζί με τον Νιχάτ. Έχω πολύ καλές αναμνήσεις από εκείνη την περίοδο".

-Πώς ήταν η ζωή σου όταν ήσουν μικρός;

"Πολύ ήρεμη και ευτυχισμένη. Ξεκίνησα να παίζω μπάλα στην Ατλέτικο Ραφαέλα σε ηλικία οκτώ ετών. Εν τω μεταξύ ταυτόχρονα έπαιζα και στη μπασκετική ομάδα της Ατλέτικο Ραφαέλα, αλλά κάποια στιγμή κάποιο από τα δύο έπρεπε να το αφήσω. Οι γονείς μου και τα αδέρφια μου με συνόδευαν παντού όποτε παίζαμε. Μια πολυ όμορφη εμπειρία".

- Στη γειτονιά σου να υποθέσω ότι παίζατε πολλές ώρες ποδόσφαιρο. Ήσουν καλός μαθητής;

"Ήμουν καλός μαθητής, ναι. Μου άρεσε το διάβασμα. Στους γονείς μου δεν προκάλεσα ποτέ προβλήματα, αν και η αλήθεια είναι ότι έσκισα πολλά παντελόνια παίζοντας μπάλα στη γειτονιά μέχρι να βραδιάσει".

Ο Σούρερ (δεύτερος από αριστερά πάνω) σε ηλικία εννέα ετών

- Οι γονείς σου τι σου έλεγαν που ήθελες να γίνεις ποδοσφαιριστής;

"Πάντα με υποστήριζαν. Με συμβούλευαν και ήταν στο πλευρό μου. Μόνο μία φορά, όταν ήμουν 13 ετών, δεν με άφησαν να πάω στο Μπουένος Άιρες επειδή ήμουν μικρός. Είχε έρθει να με δει μια ομάδα. Τελικά αυτό έγινε στα 16, όταν άλλη ομάδα είχε έρθει για τον ίδιο λόγο".

-Ποια είναι η πιο δυνατή ανάμνηση της παιδικής σου ηλικίας;

"Ο χαμός των γιαγιάδων μου. Ήταν η πιο σκληρή εμπειρία μου όταν ήμουν μικρός".

- Πώς βιώνετε στην Αργεντινή τον κορονοϊό;

"Ξέρουμε πολύ καλά πόσο σημαντικό είναι να μείνουμε στο σπίτι. Παίρνουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα για την υγιεινή, ώστε να μην έρθει στο σπίτι μας ο ιός. Η οικογένειά μου και οι φίλοι μου είμαστε όλοι υγιείς και πήραμε τα μέτρα που έπρεπε".

- Θα ήθελες κάποια στιγμή να δουλέψεις στην Ελλάδα; Το έχεις σκεφτεί;

"Θα το ήθελα και μάλιστα πολύ. Η Ελλάδα μου φέρνει στο μυαλό μόνο ευχάριστες στιγμές από τη ζωή μου".

Photo credits: Eurokinissi, Ap Images