Όταν κυκλοφόρησε η είδηση της απόσυρσης του Τζαμόν Γκόρντον από την δράση , ελάχιστοι ήταν εκείνοι που πίστεψαν την εγκυρότητά της. Ακόμη κι αν το θέμα προέκυψε από ένα tweet του ίδιου, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκαν άπαντες είναι αν το εννοεί ή κάνει πλάκα. Πολύ απλά γιατί ουδείς περίμενε να ακούσει από τα χείλη του τη λέξη "τέλος" στην παρούσα φάση. Σε ηλικία 33 ετών και όντας ακόμη σε καλή κατάσταση, δεν έδινε την εντύπωση του "πρώην" ή του "τελειωμένου". Το κάθε άλλο.

Η απόφαση του "αντίο" μάλιστα δεν πάρθηκε επειδή το σώμα του τον εγκατέλειψε, αλλά αποκλειστικά και μόνο για πνευματικούς λόγους. Δεν το λέμε εμείς, το επεσήμανε ο ίδιος μιλώντας στο Sport24.gr, περίπου ένα μήνα μετά από εκείνο το τιτίβισμα που έβαλε τους τίτλους τέλους της επαγγελματικής καριέρας του.

Από το Jacksonville της Florida, όπου βρίσκεται μόνιμα πλέον, ο άλλοτε παίκτης του Αμαρουσίου και του Ολυμπιακού, μίλησε για την απόφασή του να αποσυρθεί από την αγωνιστική δράση, τις σκέψεις αναφορικά με το μέλλον του στον χώρο και όσα έζησε σε Ελλάδα και Τουρκία. Εκεί όπου πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του ως παίκτη, την τελευταία δεκαετία. Μία συνέντευξη γεμάτη αναμνήσεις με έντονο πορτοκαλί χρώμα, αγάπη και ευγνωμοσύνη για τις ομάδες που τον έκαναν να νιώσει σαν στο σπίτι του στα μέρη μας και σκέψεις για όσα έρχονται για εκείνον.

- Να σου είμαι ειλικρινής, δεν θεωρώ ότι περίμενε κάποιος από σένα να πεις "τέλος" αυτή την στιγμή. Τι σε έκανε να πάρεις μία τόσο σημαντική απόφαση, γιατί προφανώς δεν ήταν κάτι ξαφνικό για σένα.

"Πιστεύω ότι ακόμη μπορούσα να παίξω σε υψηλό επίπεδο, αλλά πνευματικά δεν ήμουν στο ίδιο επίπεδο. Μου έλειπε πολύ η οικογένειά μου τα τελευταία χρόνια, σε σημείο να μην μπορώ να εστιάσω στο αγωνιστικό κομμάτι, κι αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο στην απόφασή μου. Είχα χάσει το έντονο πάθος μου, για τις νίκες, για το να είμαι στο 100% εκεί για την ομάδα μου. Σκέφτηκα λοιπόν ότι δεν ήθελα να συνεχίσω να παίζω, όταν δεν είμαι διατεθειμένος να δώσω ό,τι έχω για την ομάδα, για τους συμπαίκτες και για τον προπονητή μου. Ένιωθα ότι θα τους κοροϊδεύω, κάτι που δεν ήθελα με τίποτα. Θα μπορούσα να κάθομαι και να πληρώνομαι, παίζοντας σε ένα καλό επίπεδο, αλλά θεώρησα ότι αυτό δεν ήταν έντιμο από μέρους μου, έτσι ανακοίνωσα την απόφασή μου να σταματήσω".

- Έπαιξαν κάποιο ρόλο τα προβλήματα τραυματισμών που αντιμετώπισες την τελευταία διετία, από την άποψη πως έβλεπες πλέον ότι δεν είσαι άφθαρτος;

"Όχι τόσο πολύ, γιατί σωματικά κατάφερα να επιστρέψω σε καλή κατάσταση. Αν ήμουν πνευματικά όπως έπρεπε, δεν θα είχα το παραμικρό πρόβλημα. Είναι εύκολο να δουλέψεις το σώμα σου, το δύσκολο είναι το μυαλό σου. Μπορούσα να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις σε σωματικό και φυσικό επίπεδο, γιατί δούλεψα πάρα πολύ το καλοκαίρι και πριν υπογράψω στην Ιταλία για να είμαι απόλυτα έτοιμος. Δεν είχα κάποιο πρόβλημα επ' αυτού".

- Τώρα, σε τι κατάσταση είσαι; Πως απασχολείσαι στις ΗΠΑ;

"Προσπαθώ να φτιάξω ένα γήπεδο στο Jacksonville, που είναι η γενέτειρά μου. Ασχολούμαι ήδη με την εκγύμναση και την προπόνηση νεαρών παικτών, παιδιών κατά βάση. Περνάω ωραία και μου αρέσει αυτό που κάνω, όπως επίσης απολαμβάνω το γεγονός πως είμαι κοντά στην οικογένειά μου. Παίζω ακόμη πάντως, με φίλους μου εδώ. Εντάξει, δεν είναι επαγγελματικό το επίπεδο, αλλά περνάω καλά. Έχω πολλούς φίλους με τους οποίους κάνω προπονήσεις, ειδικά τα καλοκαίρια, όπως ο Ντέργουιν Κίτσεν και ο Πάτρικ Γιανγκ, που πέρασαν από ελληνικές ομάδες. Τα παιδιά είναι από το Jacksonville, οπότε βρισκόμαστε καλοκαίρια και δουλεύουμε μαζί".

Ο Λώτσος άλλαξε την καριέρα μου

- Να σε υπολογίζουμε για προπονητή δηλαδή;

"Υπάρχουν κάποια παιδιά που είναι στις ΗΠΑ και θα προσπαθήσω να τα βοηθήσω, όσο μπορώ. Δεν με ενδιαφέρει να γίνω άμεσα προπονητής σε κάποια ομάδα ή κάτι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχω ενδιαφέρον να δουλέψω με κάποιους παίκτες και να τους βοηθήσω σε ατομικό επίπεδο. Ό,τι και να γίνει, θέλω να μείνω κοντά στο άθλημα και να προσφέρω όσο περισσότερο γίνεται".

- Δηλαδή ξεκινάς περισσότερο ως προπονητής με έμφαση στην ατομική βελτίωση των παικτών (player development coach).

"Ναι, κάπως έτσι το σκέφτομαι. Οι περισσότεροι προπονητές με τους οποίους συνεργάστηκα, μου έχουν πει ότι μπορούσα να γίνω καλός προπονητής. Προσωπικά, βλέπω τον εαυτό μου περισσότερο ως βοηθό κάπου, παρά ως πρώτο προπονητή".

- Στα tweets που ανακοίνωσες την αποχώρησή σου από την δράση, έκανες ειδική αναφορά στον ατζέντη σου, Νίκο Λώτσο. Αυτό σημαίνει πως ήσασταν πολύ κοντά.

" Ο Νίκος άλλαξε την καριέρα μου . Όταν ήμουν στο Μαρούσι, άλλαζα ατζέντη κάθε λίγο και λιγάκι. Είχα δυο - τρεις ατζέντηδες πριν από εκείνον. Όταν λοιπόν, έπαιζα στο Μαρούσι, μίλησα με τον Κώστα Καϊμακόγλου γι αυτό το θέμα, ήθελα να κάνω μία ακόμη αλλαγή (γελάει). Μου μίλησε για τον Νίκο, μου είπαν κάποια πράγματα και παιδιά όπως ο Μάικ Μπατίστ, οπότε πείστηκα. Σχετικά εύκολα θα έλεγα κιόλας. Μιλήσαμε πρώτη φορά μετά από έναν αγώνα στο ΟΑΚΑ, μου εξήγησε τι γίνεται και τι σκέφτεται. Όταν ήρθε το καλοκαίρι, μου παρουσίασε μία πρόταση από τον Ολυμπιακό. Ήταν για τρίμηνο συμβόλαιο, το οποίο είχε τη δυνατότητα να επεκταθεί μέχρι το τέλος της σεζόν. Του είπα πως αυτό είναι τρελό, αλλά εκείνος επέμεινε ότι είναι καλή ευκαιρία και θα δικαιωθώ. Ο Νίκος είναι πάντα ειλικρινής μαζί σου, δεν θα σου πει αυτά που θες να ακούσεις πάντα, αλλά αυτό που πιστεύει. Είχε εμπιστοσύνη σε μένα και στις δυνάμεις μου. Μου άλλαξε όλη την καριέρα, γιατί με έβαλε σε μια διαδικασία που πίστευε ότι θα δουλέψει για μένα. Είναι ένας από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει στη ζωή μου, όχι μόνο στον χώρο. Θα έλεγα πως ο τρόπος με τον οποίο μου έχει συμπεριφερθεί όλα αυτά τα χρόνια είναι κάπως... οικογενειακός. Θα έλεγα ότι είναι ο θείος μου (γελάει)".

- Τρίμηνο συμβόλαιο στον Ολυμπιακό; Αφενός νομίζω πως ο περισσότερος κόσμος δεν ήξερε αυτή τη λεπτομέρεια, αφετέρου αποδείχθηκε ότι έκανες τη σωστή επιλογή με το "ναι" που είπες εκείνο το καλοκαίρι στον Ολυμπιακό.

"Δεν έπαιζα καλά, είναι η αλήθεια, στην αρχή της χρονιάς. Είχα μιλήσει με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς και μου έδειξε μεγάλη εμπιστοσύνη, παρά την κακή εκκίνηση που είχα κάνει τότε στη σεζόν. Θα μπορούσε πολύ εύκολα να με διώξει και να πάρει άλλον παίκτη στη θέση μου. Μου εξήγησε τι θέλει από μένα, τι ακριβώς περιμένει να κάνω. Με στήριξε πολύ, γιατί για μένα ήταν διαφορετικά τα δεδομένα σε σχέση με τη χρονιά που έπαιξα στο Μαρούσι. Δεν είχα πλέον την μπάλα στα χέρια μου τόσο πολύ, μην ξεχνάμε πως έπαιζα δίπλα στον Θοδωρή Παπαλουκά, τον Βασίλη Σπανούλη και τον Μίλος Τεόντοσιτς. Πολύ διαφορετικός ρόλος για μένα. Έδειξε υπομονή και νομίζω ότι τον δικαίωσα. Ξέρεις πόσα έμαθα, δουλεύοντας μαζί του, αλλά και με τα παιδιά που σου είπα; Μπορεί σε βάσει αριθμών να ήταν μια από τις χειρότερες χρονιές μου στην Ευρώπη, αλλά στην ουσία του πράγματος έμαθα πολλά και με βοήθησε αφάνταστα στο πως εξελίχθηκα στην πορεία".

Μόνο αρνητικό ότι δεν έπαιξα σε Final Four

- Παρότι έμεινες δύο χρόνια στην Ελλάδα πάντως, ο κόσμος σε "αγκάλιασε" και σε αγάπησε πολύ έντονα.

"Είναι πολύ ωραίο ότι ο κόσμος με σέβεται, παρότι έμεινα μόλις ένα χρόνο στην Ελλάδα. Ακόμη κι οι φίλοι του Παναθηναϊκού έδειχναν τον σεβασμό τους προς το πρόσωπό μου, παρότι έπαιζα στον μεγάλο τους αντίπαλο. Αυτές είναι οι εικόνες που μένουν γενικά. Έφυγα από τον Ολυμπιακό γιατί έπρεπε να πάρω μια απόφαση για το καλό της οικογένειάς μου, από οικονομικής άποψης. Έπρεπε να κοιτάξω τι θα τη βοηθήσει περισσότερο, κι αυτό έκανα. Ευχαριστώ τους πάντες για την αγάπη και τον σεβασμό που μου έδειξαν, τόσο στον Ολυμπιακό όσο κι εκτός αυτού. Το μόνο αρνητικό που μου μένει από εκείνη τη χρονιά είναι ότι δεν πήγαμε στο Final Four, δεν έχω κάτι άλλο αρνητικό να σκεφτώ. Αλήθεια στο λέω".

- Δύο χρόνια στην Ελλάδα, με Γιώργο Μπαρτζώκα και Ντούσαν Ίβκοβιτς ως προπονητές. Ποια η συνεργασία σου με τους δύο τους;

"Ο Γιώργος (Μπαρτζώκας) ήταν ο πρώτος που με πίεζε, τόσο πολύ. Δούλεψε πολύ μαζί μου και το εκτιμώ. Έχουμε πολύ καλή σχέση, έστω κι αν έχουν περάσει τόσα χρόνια. Όταν προσελήφθη από την Μπαρτσελόνα, του έστειλα μήνυμα για να τον συγχαρώ. Για κάποιον λόγο, δεν μου φώναζε πολύ (γελάει). Έδειχνε σεβασμό και είχε μεγάλη διάθεση να με βοηθήσει να εξελιχθώ, σε κάθε τομέα. Ειδικά στο σουτ, μου έλεγε ότι πρέπει να απειλώ περισσότερο. Τώρα, όσον αφορά τον Ντούσαν Ίβκοβιτς μπορώ να πω ότι είναι ένας... master. Στην αρχή μου φώναζε πάρα πολύ, ήταν σκληρός μαζί μου. Στην πορεία κατάλαβα ότι το έκανε γιατί το πάθος του για τη νίκη ήταν τεράστιο, κι αυτό το πέρασε σταδιακά σε μένα. Του χρωστάω πολλά γιατί, όπως σου είπα νωρίτερα, με κράτησε στον Ολυμπιακό. Όσο περνούσε ο καιρός, έπαιρνα περισσότερο χρόνο συμμετοχής κι αυτό φυσικά έδειχνε την εμπιστοσύνη που είχε σε μένα. Έμαθα πολλά μαζί του, παίζοντας γι αυτόν. Με επηρέασε όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά και ως άνθρωπο".

- Όταν υπέγραψες το πρώτο σου συμβόλαιο στην Τουρκία, περίμενες να μείνεις τόσο πολύ;

"Δεν περίμενα να μείνω τόσο πολύ, για να σου είμαι ειλικρινής. Η πρώτη χρονιά στην EuroLeague με τη Γαλατάσαραϊ με βοήθησε αρκετά, μου έδωσε ώθηση για να βρω εξίσου καλά συμβόλαια στη συνέχεια, πχ στην Αναντολού Εφές και την Νταρουσάφακα. Έκανα σπουδαία πορεία με όλες τις ομάδες, πήρα και έδωσα πολλά πράγματα. Η Τουρκία είναι η χώρα που μπόρεσα να "χτίσω" ένα πολύ καλό όνομα στην Ευρώπη και να με μάθει όλος ο κόσμος ως βετεράνο στην EuroLeague, επειδή έπαιξα για χρόνια εκεί".

Πίστευα ότι θα γράψω ιστορία στον Ολυμπιακό

- Κάτι που, απ ότι καταλαβαίνω, θα μπορούσε να είχε επιτευχθεί και με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Αν υπήρχαν βέβαια οι κατάλληλες συνθήκες.

"Πιστεύω ότι θα μπορούσα να είχα επιστρέψει στον Ολυμπιακό. Μακάρι να είχα μείνει για να πανηγυρίσω κι εγώ την κατάκτηση της EuroLeague τα επόμενα δύο χρόνια, αλλά όπως σου είπα εκείνο το καλοκαίρι έπρεπε να πάρω μια σημαντική απόφαση για την οικογένειά μου, κι αυτό έκανα. Από εκεί και πέρα, θα ήταν εύκολο για μένα να επιστρέψω, αν παρουσιαζόταν η κατάλληλη ευκαιρία. Όπως σου είπα και νωρίτερα, έχω πολύ καλές αναμνήσεις από την ομάδα και την πόλη, οπότε δεν τίθεται θέμα επ' αυτού. Το να παίζεις για τον Ολυμπιακό είναι υπέροχο. Μπορώ να σου πω ότι στο μυαλό μου είχα εκείνη τη σεζόν που ήμουν στον Ολυμπιακό ότι θα μείνω για πολλά χρόνια εδώ και θα γράψω ιστορία με την ομάδα. Η ζωή όμως τα έφερε διαφορετικά".

- Τι γεύση σου αφήνει το πέρασμα από την Ελλάδα;

"Μπορεί να είχαμε πολλά οικονομικά προβλήματα στο Μαρούσι, αλλά η χρονιά ήταν πολύ ωραία. Έμαθα πολλά. Αγάπησα την ομάδα πολύ. Η Αθήνα μου άρεσε πολύ, έχω ταξιδέψει τόσο πολύ στη ζωή μου, αλλά η Αθήνα θα είναι πάντα κάτι ιδιαίτερο για μένα. Έζησα όμορφες στιγμές, έμαθα πολλά για τον πολιτισμό και την κουλτούρα της Ελλάδας. Έκανα πολλές ισχυρές φιλίες, που κρατώ μέχρι τώρα. Ακόμη και τώρα, εισπράττω την αγάπη του κόσμου στα social media. Σε κάθε ευκαιρία".

- Πέρασες κι από τον Άρη, για λίγο βέβαια. Γιατί δεν πήγε καλά η θητεία σου στη Θεσσαλονίκη;

"Υπήρχαν πολλά προβλήματα, εκτός γηπέδου στην ομάδα. Δεν έχω το παραμικρό παράπονο ή πρόβλημα με τον Δημήτρη Πρίφτη, αυτό θέλω να το ξεκαθαρίσω. Απλά δεν "κόλλησε" το πράγμα, δεν μου πήγε καλά η κατάσταση με την ομάδα και γι αυτό δεν δούλεψε. Δεν είναι εύκολο να προσθέτεις έναν νέο παίκτη σε μια ομάδα που είναι ήδη "φιξαρισμένη" στο πως παίζει. Έστω κι αν έμεινα για λίγο, έχω μόνο καλές αναμνήσεις πάντως από τη Θεσσαλονίκη".

- Υπάρχει κάποιο απωθημένο από την καριέρα σου;

"Το μοναδικό το οποίο σκέφτομαι πολύ έντονα είναι ότι δεν πήγα στο Final Four, είτε με τον Ολυμπιακό είτε με την Αναντολού Εφές, παρότι ήμουν πολύ καλά. Από εκεί και πέρα, έκανα μεγάλη καριέρα θεωρώ, τουλάχιστον με βάση αυτά που σκεφτόμουν και περίμενα στην αρχή. Είμαι κάτι παραπάνω από ικανοποιημένος απ όσα πέτυχα. Αν έπρεπε να χρησιμοποιήσω μια λέξη για όσα έζησα στην Ευρώπη θα επιλέξω το "απίστευτο". Κέρδισα πάρα πολλά, τόσο αγωνιστικά όσο και οικονομικά. Δεν έχω το παραμικρό παράπονο".

- Δεδομένου ότι σκέφτεσαι το κομμάτι της προπονητικής, όπως είπες νωρίτερα, να... ευχηθώ να σε ξαναδούμε στα μέρη μας; Είτε στο Μαρούσι είτε στον Ολυμπιακό, είτε κάπου αλλού;

(γελάει) "Δεν θα είχα το παραμικρό πρόβλημα να δουλέψω ως προπονητής στην Ελλάδα. Θα έρθω λογικά στο τέλος της σεζόν, για να δω από κοντά τους τελικούς του πρωταθλήματος".