Η Εθνική έκανε μια υπερβατική εμφάνιση απέναντι στη Σερβία, παίρνοντας τη νίκη, και ο Γιάννης Ζωιτός γράφει γι' αυτά τα παιδιά που δείχνουν τον δρόμο σ' εκείνους που θα μπουν στο αεροπλάνο για το Παγκόσμιο σ' ένα εξάμηνο από σήμερα.
Ο Δημήτρης Ιτούδης ποντάρει σε μια κοινή στρατηγική που ίσως δεν φέρει μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ, αλλά θα χτίσει μια καλή βάση για τη συνέχεια. Ο Γιάννης Ζωιτός γράφει για τη νέα σελίδα στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα 35 χρόνια μετά το έπος του 1987.
Ο προπονητής Βασίλης Σπανούλης είναι μια νέα ιστορία για το μπάσκετ. Οι αρχικές παράγραφοι έχουν, σίγουρα, ωραίο περιεχόμενο. Το happy end θα εξαρτηθεί από τον ίδιο. Πρώτο μέλημά του τα νέα παιδιά του.
Για να φτάσει από το -14 στο +17 επί του Προμηθέα και μαζί στον 26ο τελικό της ιστορίας του ο Παναθηναϊκός νίκησε πάνω απ' όλα τον ίδιο του τον εαυτό του. Κάτι που θα χρειαστεί να επαναλάβει για να κάνει μπλακ τζακ τροπαίων στο Κύπελλο. Γράφει ο Γιάννης Ζωιτός
Ο Παναθηναϊκός θα έχανε στο ΣΕΦ, αν ο Νέντοβιτς δεν σημείωνε 16 πόντους στην τελευταία περίοδο. Μόνο που χωρίς τον Λεωνίδα Κασελάκη θα είχε εγκαταλείψει πολύ νωρίς τη μάχη. Ο Γιάννης Ζωιτός γράφει για τον αφανή ήρωα του 81-76 επί του Ολυμπιακού στο πρώτο μεγάλο ντέρμπι της σεζόν που απάντησε λακωνικά στο "ταν ή επί τας".
Χάνοντας στο Μόναχο, και ιδίως με τον τρόπο που αυτό συνέβη, ο Παναθηναϊκός ξόδεψε μια σπάνια ευκαιρία για επανεκκίνηση και ο Γιάννης Ζωιτός γράφει για το συνεχιζόμενο βασανιστήριο που τον ποτίζει δηλητήριο.
