«Και τι ακριβώς κάνει αυτό το smpartphone;» ρώτησα, ένα πιο εξειδικευμένο συνάδελφο, ενώ μπαίναμε στην Salle Pleye στο Παρίσι, για την επίσημη παρουσίαση του Honor View 20, πριν από λίγες μέρες.

«Αν αρχίσει να μιλάει με τεχνικούς όρους, θα κάνω ότι συμφωνώ κουνώντας με νόημα το κεφάλι μου» σκέφτηκα, αλλά ο άνθρωπος κατάλαβε ότι απέναντί του είχε ένα τεχνολογικά (σχεδόν) αναλφάβητο, οπότε ανέλαβε να μου το εξηγήσει με απλά λόγια: «Κοίτα, οι άνθρωποι έκαναν ένα μικρό θαύμα. Κατάφεραν να κατασκευάσουν μια πολύ μικρή κάμερα, μεγαλώνοντας το εύρος των φωτογραφιών τους. Ταυτόχρονα έφτασαν την ανάλυση στις 48mpx. Είναι προφανές ότι σε αυτό το επίπεδο, το φωτογραφικό, έκαναν ένα βήμα πιο μπροστά. Επίσης το τηλέφωνο είναι το πιο συμβατό για ηλεκτρονικά παιχνίδια, ενώ η εφαρμογή για τρισδιάστατη απεικόνιση αντικειμένων, ή και ανθρώπων θα σε πάει σε άλλη διάσταση».

Δεν είμαι σίγουρος ότι ο φίλος τα είπε ακριβώς έτσι, αν και λίγο αργότερα ο πρόεδρος της HΟΝΟR, George Zhao, επαναλάμβανε τα ίδια (με πολλές λεπτομέρειες, ωστόσο, και κυρίως πολλά επεξηγηματικά βίντεο), προσθέτοντας και ένα σωρό άλλα πράγματα που κάνει το κομψότατο τηλέφωνο που έχω πλέον στα χέρια μου. Στο ντιζάιν «δεν παίζεται» και προφανώς το Νο 1 προϊόν της Κίνας δεν είναι τυχαίο ότι έχει σημειώσει αύξηση 170% στις παγκόσμιες αγορές μέσα στον προηγούμενο χρόνο. Ούτε ότι βρίσκεται στο τοπ-5 αγορών, όπως η Αγγλία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ρωσία και η Ιταλία.

Βγαίνοντας από την παρουσίαση, ήμουν πια βέβαιος ότι το μόνο που δεν μπορεί να κάνει το HONOR View 20 είναι ο μουσακάς της μαμάς μου!

Το θέμα, όμως, δεν είναι ο μουσακάς. Ούτε οι τεχνικές προδιαγραφές του τηλεφώνου. Δεν είμαι ειδικός για να κρίνω και που τις άκουσα από το ένα αυτί μπήκαν και από το άλλο βγήκαν, όπως συνήθως συμβαίνει όταν ακούς πράγματα που … δεν καταλαβαίνεις. Στο σχολείο αυτό το πάθαινα στην άλγεβρα, μετά (πριν αρχίσω να οδηγώ) στις συζητήσεις για τα αυτοκίνητα και σε μια αέναη σχέση μη επαφής με την τεχνολογία κάθε φορά που προσπαθούσαν να μου εξηγήσουν κάτι που αδυνατούσα να κατανοήσω.

Αλλά κανείς άλλος, μην περιαυτολογώ, δεν θα μπορούσε να αποθεώσει το HONOR View 20, πλην εμού του ιδίου. Του ανθρώπου που εδώ και σχεδόν 15 χρόνια, προσπαθεί να αποτυπώσει στιγμές από τα επαγγελματικά του ταξίδια, προσθέτοντας μια … φλου-αρτιστίκ χροιά σε κάθε φωτογραφία του.

Ήταν μια συνήθεια που έγινε λατρεία και ουδέποτε με εγκατέλειψε. Ακόμη και τώρα στο Παρίσι, πριν από την παρουσίαση, προσπαθώντας να βγάλω μια καλλιτεχνική φωτο της Αψίδας του Θριάμβου, το αποτέλεσμα είχε τη γνωστή θολούρα.

Δεν συζητώ για το night view του Σηκουάνα. Η φωτογραφία μου θύμιζε πίνακα της πρώιμης ιμπρεσιονιστικής περιόδου.

Ώσπου, έφτασε στα χέρια μου το HONOR View 20. Με είχε εντυπωσιάσει μια αποστροφή του George Zhao «η καθαρότητα των φωτογραφιών, φαίνεται στην ανάλυση των λεπτομερειών, που είναι πράγματι εκπληκτική» είπε και είχε δίκιο. Απέμενε να τον δικαιώσει το δικό μου χέρι, η δική μου ματιά, που έχουν την δική τους φλου ιστορία.

«Για να σε δω τώρα πρόεδρε Ζhao» είπα κατεβαίνοντας στο ίδρυμα Νιάρχου και βλέποντας έναν από τους ωραιότερους κήπους στην Ελλάδα, με περίφημη θέα.

Κλικ από το ΗΟΝΟR και ένας “άλλος κόσμος” εμφανίστηκε μπροστά μου. Καθαρός. Χωρίς θολούρα. Με λεπτομέρειες, με ακρίβεια. Είμαι έτοιμος, πλέον, για ατομική έκθεση. Ευχαριστώ, δεν ήταν ανάγκη...

ΥΓ: Ένα μπόνους του HONOR VIEW 20 είναι η γρήγορη φόρτιση. Τσακ-μπαμ και η μπαταρία είναι γεμάτη. Και δεν αδειάζει εύκολα. Δείτε βίντεο άφοβα...