Δεν είναι κι ότι πιο συνηθισμένο -ειδικά στον Παναθηναϊκό- η υπογραφή μονοετών συμβολαίων με τους προπονητές του. Σπάνια, ακόμη και σε περιπτώσεις τεχνικών που έρχονταν μεσούσης της περιόδου έπειτα από αλλαγή στην τεχνική ηγεσία, απουσίαζε απ’ το συμβόλαιο του εκάστοτε νέου προπονητή η προοπτική (και) της επόμενης χρονιάς.

Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς εντούτοις, επιβεβαιώνει απ’ τις πρώτες κιόλας ημέρες του στο τριφύλλι, πως έχει μία εντελώς διαφορετική σκέψη και φιλοσοφία πάνω στη δουλειά του και στη ζωή του.

Στις ουκ ολίγες συζητήσεις που έχει κάνει με τον Γιάννη Αλαφούζο, είχε μεταφέρει εξαρχής την επιθυμία του το συμβόλαιο που θα υπογραφεί να είναι -σε πρώτη φάση- μονοετούς διάρκειας.

Τούτο βεβαίως δεν μεταφράζεται σε κάποιου είδους ανασφάλεια απ’ την πλευρά του 59χρονου τεχνικού, ούτε σημαίνει πως δεν "πιστεύει" στο πρότζεκτ που ξεκινάει. Το αντίθετο, έχει πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη και στο πρότζεκτ και στις δικές του δυνάμεις και στη δουλειά των συνεργατών του.

Απλώς ο Γιοβάνοβιτς λειτουργεί διαφορετικά. Κι αυτό που θέλει πρώτα απ’ όλα είναι να δει πως θα λειτουργήσουν και οι δύο πλευρές κατά τον πρώτο χρόνο της συνεργασίας τους, δίχως να δεσμευτούν με μεγαλύτερης διάρκειας συμβόλαιο. Το πιο... εύκολο θα ήταν για τον ίδιο να διεκδικήσει ένα διετές ή τριετές κλειστό συμβόλαιο, με δεσμευμένες απολαβές κοντά στο ένα εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση και να έχει το... πάνω χέρι στην όλη διαδικασία. Ο Σέρβος ωστόσο, δεν λειτουργεί και δεν σκέφτεται κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Για τον ίδιο αυτό που έχει μεγαλύτερη αξία, είναι ο λόγος του και το πώς αισθάνεται κάθε φορά στις ομάδες που εργάζεται, αλλά το πώς είναι το περιβάλλον γύρω απ’ αυτές. Και σχεδόν ποτέ δεν έβαζε ως προτεραιότητα τη χρονική διάρκεια των συμβολαίων του. Αν διαπιστώσει στην πορεία αυτού του χρόνου πως οι συνθήκες, η συνεργασία κι όλο το περιβάλλον είναι στο πλαίσιο που επιθυμεί, το επόμενο συμβόλαιο θα υπογραφεί σε... δέκα λεπτά. Τα χαρτιά είναι το ελάχιστον. Οι σχέσεις και το πλαίσιο συνεργασίας είναι που μετράνε πάνω απ’ όλα στο δικό του θυμικό.

Όλο αυτό έχει κάνει πολύ θετική εντύπωση στους πράσινους και πολύ περισσότερο στον ίδιο τον Αλαφούζο, ο οποίος βλέπει πως έχει δίπλα του έναν προπονητή με εντελώς διαφορετικό τρόπο σκέψης και νοοτροπία σε σχέση με όλους τους προηγούμενους που συνεργάστηκε από το 2012 και μετά στον Παναθηναϊκό. Κι αυτό, αν μη τι άλλο, ισχυροποιεί εξαρχής τους δεσμούς εμπιστοσύνης.

Επίσης, για να ξεκαθαρίζονται ορισμένα πράγματα και να μην δημιουργούνται εύκολες παρεξηγήσεις, το γεγονός ότι δεν έχουν πέσει ακόμη οι υπογραφές στα συμβόλαια του Γιοβάνοβιτς και των συνεργατών του (Κόντης, Κολομπούρδας, Ερακ, Δανιηλίδης) με τον Παναθηναϊκό, δεν σχετίζεται καθόλου με το θέμα της χρονικής διάρκειας.

Αλλά έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με την προετοιμασία των εγγράφων ανάμεσα στις δύο πλευρές, που -όσο να ’ναι- θέλει πάντα προσεκτική αποτύπωση. Όλο αυτό πάντως θα κλειδώσει και με υπογραφές μέσα στις επόμενες 48 ώρες κι έχει ίσως και τη μικρότερη σημασία, καθότι ο Γιοβάνοβιτς λειτουργεί ήδη εδώ και περίπου 20 μέρες ως κανονικός προπονητής της ομάδας σε όλα τα επίπεδα...