Ο μοναδικός "αστερίσκος" ανάλογα με το πώς θα κινηθεί η αγορά, η αξιοποίηση και η σωστή διαχείριση των "μικρών" και το... ρίσκο με μία κίνηση που έπρεπε να έχει γίνει απ’ την εκκίνηση του σχεδιασμού

Είναι πλέον σχεδόν... οριστικό. Εκτός, αν στην πορεία προκύψει κάτι... συγκλονιστικό ή μία "ευκαιρία" (και σε τιμή που να "αντέχει" ο πράσινος προϋπολογισμός), η οποία δεν θα πρέπει να πάει χαμένη.

Ο Παναθηναϊκός δεν θα κινηθεί τις επόμενες ημέρες που απομένουν μέχρι το κλείσιμο του μεταγραφικού "παραθύρου" (έχει μετακινηθεί έως 5/10 η μεταγραφική περίοδος, εναρμονιζόμενη με την υπόλοιπη Ευρώπη) για την απόκτηση κεντρικού χαφ. Και το ρόστερ του τριφυλλιού θα κλείσει για τους επόμενους μήνες, με τελευταία προσθήκη αυτή του δεξιού μπακ Αντονίτο Ρεγάλ.

Ο ένας (και βασικός) λόγος είναι ο οικονομικός, σε συνδυασμό με το τι και ποιοι υπάρχουν διαθέσιμοι στην αγορά, με βάση το μπάτζετ των 250.000€ (καθαρά) που υπάρχει στο τραπέζι. Στην έως τώρα αναζήτηση του Τσάβι Ρόκα, οι παίκτες που θα μπορούσαν να δώσουν το... παραπάνω στη μεσαία γραμμή του Παναθηναϊκού, είναι (πολύ) μακριά από τις οικονομικές δυνατότητες του κλαμπ.

Και στην παρούσα φάση, ενδεχόμενο να δοθεί έξτρα μπάτζετ από την πλευρά του Γιάννη Αλαφούζου, για μεταγραφή κεντρικού χαφ δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα. Για πολλούς λόγους…

Πόσο μάλλον, απ’ τη στιγμή που εξαρχής ο ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού ήταν κατά του υπερβολικού "φορτώματος" με ξένους ποδοσφαιριστές (και) στα χαφ, προτιμώντας να αξιοποιηθούν περισσότερο ο Αλεξανδρόπουλος και ο Σερπέζης. Ο δεύτερος έπαιξε βασικός στην Τρίπολη και μπήκε αλλαγή στο φινάλε με την ΑΕΛ, ο πρώτος έπαιξε μόνο ως αλλαγή στο τέλος του αγώνα με τον Αστέρα.

Σαφώς και πρόκειται για μία "δύσκολη" συνθήκη, σε μία θέση που θα έπρεπε να αποτελεί προτεραιότητα από την αρχή του σχεδιασμού κι όχι... σκέψη στα «χασομέρια» της μεταγραφικής περιόδου.

Και μία απόφαση, που είναι ξεκάθαρο πως εμπεριέχει αρκετά υψηλό ρίσκο, απ’ τη στιγμή που ένα από τα βασικά προβλήματα που κατέδειξαν τα πρώτα δύο επίσημα παιχνίδια των «πράσινων» (αλλά και τα φιλικά που προηγήθηκαν) ήταν η έλλειψη έντασης και τρεξιμάτων στον άξονα.

Ειδικά στα δεύτερα ημίχρονα, όπου ο Αγιούμπ «εξαφανιζόταν» στη μεσαία γραμμή του Παναθηναϊκού από πλευράς φυσικών δυνάμεων κι αγωνιστικής παρουσίας.

Ο μοναδικός "αστερίσκος", για να ανατραπούν τα δεδομένα, είναι είτε να βρεθεί στις τελευταίες ημέρες των μεταγραφών μία «σούπερ» ευκαιρία με συμβόλαιο εντός των ορίων που έχουν τεθεί, είτε να προκύψει μία πολύ καλή περίπτωση δανεισμού, από τα «ξεφορτώματα» της... τελευταίας στιγμής που κάνουν πάντα οι ομάδες από τα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Και με όρους που θα "βολεύουν" τον Παναθηναϊκό.

Ενδεχόμενο να γίνει κίνηση για μέσο απ’ την αγορά των "ελεύθερων" (για τους οποίους το «παράθυρο» θα παραμείνει ανοικτό έως 18/10) και πάλι δεν συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες.

Αφενός διότι οι περισσότεροι από τους "άνεργους" παίκτες είναι και "ανενεργοί" εδώ και πολύ καιρό και θα χρειαστούν μεγάλο διάστημα αγωνιστικής "επανένταξης" κι αφετέρου, διότι δύσκολα θα δεχθεί κάποιος να ρίξει δραματικά το κασέ του, ακόμη και στο «κλείσιμο» των μεταγραφών.

Όπως, επί παραδείγματι, ο Μπενιάτ Ετσεμπαρία ο οποίος ζητάει συμβόλαιο plus 500.000€, έχοντας ήδη «πέσει» πολύ απ’ τις αρχικές αξιώσεις του.

Ως εκ τούτου, το "πράσινο" ρόστερ, μοιάζει πλέον να έχει "κλειδώσει", τουλάχιστον μέχρι το άνοιγμα του χειμερινού, μεταγραφικού παραθύρου.

Και το ζητούμενο από τούδε και στο εξής είναι το πώς (και αν) μπορεί να "ξεζουμιστεί" σωστά το υπάρχον δυναμικό, από το τεχνικό τιμ του «τριφυλλιού» (με πολύ πιο σωστή διαχείριση των "μικρών"), προκειμένου να «μακιγιαριστεί» το «κενό» στον άξονα. Διότι όλο αυτό έχει ήδη... κοστίσει.