Αυτή τη χρονική περίοδο, ο Παναθηναϊκός κουράζει και στεναχωρεί... Ταλαιπωρεί όλους όσοι ασχολούνται μαζί του και προκαλεί άγχος και πίεση. Τους φιλάθλους, οι οποίοι βλέπουν την αγαπημένη τους ομάδα να παραπαίει.

Τον Αλαφούζο, γιατί έχει εγκλωβιστεί ενώ δεν γουστάρει πλέον και θα του κοστίσει ακόμα πολλά χρήματα. Τους πάσης φύσεως εργαζόμενους στην ΠΑΕ, που ανησυχούν για τα χρήματα τους και νιώθουν αβεβαιότητα. Τον Ουζουνίδη, τους συνεργάτες του και τους παίκτες, οι οποίοι δεν ξέρουν τι γίνεται με την ομάδα. Ακόμα και τους ρεπόρτερ, οι οποίοι δεν έχουν ηρεμία και τους... σκάνε ειδήσεις με ταχύτατους ρυθμούς.

Είναι δύσκολο αυτό τον καιρό να βρεις κάτι θετικό από την ενασχόληση με τον Παναθηναϊκό. Έχει μετατραπεί σε μία ψυχοφθόρα διαδικασία που σε κάνει να αναρωτιέσαι πόσο πιο επιβαρυντική μπορεί να γίνει. Επειδή το ποδόσφαιρο και οι ομάδες δεν σχετίζονται με την επιβίωση, αλλά με την ψυχαγωγία και το ευ ζην, είναι πολύ άσχημο μία ασχολία που υποτίθεται πως σε χαροποιεί και σε ευχαριστεί, να σου γεννά δυσάρεστα συναισθήματα.

Εύλογα αναρωτιέται κανείς τι πρέπει να κάνει; Να κόψει τον Παναθηναϊκό; Να πάψει να δίνει σημασία; Όχι, είναι η ξεκάθαρη απάντηση στις δύο ερωτήσεις. Για χιλιάδες ανθρώπους, ο Παναθηναϊκός καταλαμβάνει ένα σημαντικό μέρος της καθημερινότητας τους και δεν πρόκειται να τον βάλουν στην άκρη, λόγω της συγκυρίας. Κάθε μεγάλη ομάδα έχει τα πάνω και τα κάτω της, έστω και αν στην Ελλάδα το διάστημα διαρκεί περισσότερο εξαιτίας των συνθηκών που επικρατούν στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

ΑΝΤΙΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ

Μετά από μερικά χρόνια, ο τρόπος που ο Γιάννης Αλαφούζος διοίκησε και διοικεί τον Παναθηναϊκό, ειδικά το τελευταίο δεκάμηνο, θα γραφτεί στα εγχειρίδια της Σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων. Μόνο που θα αναφέρεται ως παράδειγμα προς αποφυγής, ως μία εγγυημένη επιλογή για την αποτυχία και τη χρεωκοπία.

Κυρίως, είναι αξιοπερίεργο (αξιοπρόσεκτο, άξιο μελέτης και όλα τα σχετικά...) πως ένας εφοπλιστής του βεληνεκούς του, παίρνει τέτοιες αποφάσεις για τη λειτουργία μιας ΠΑΕ. Ο Αλαφούζος έχει προβεί σε τέτοιες ενέργειες για τον Παναθηναϊκό, που ούτε ένας φοιτητής που μόλις αποφοίτησε δεν θα τολμούσε. Ίσως ούτε καν ένας πρωτοετής να μην τις σκεφτόταν...

Δεν υπάρχει λογική εξήγηση για τις επιλογές του Αλαφούζου. Ο ίδιος και ίσως οι δύο-τρεις πιο στενοί συνεργάτες του να ξέρουν το σκεπτικό του και σίγουρα, δεν το έχουν μοιραστεί με άλλους. Ακόμα και στελέχη της ΠΑΕ, που τα προηγούμενα χρόνια είχαν ενημέρωση (ή και λόγο) για τα τεκταινόμενα, πλέον δεν γνωρίζουν το παραμικρό. Είτε ο μεγαλομέτοχος τους αγνοεί, είτε δεν τους συμβουλεύεται πια.

Θα είχε ενδιαφέρον να μας περιγράψει ο Αλαφούζος τον τρόπο σκέψης του. Γιατί ενεργεί τόσο καταστροφικά, για ποιους λόγους απαξιώνει το χρόνο και τα χρήματα που ξόδεψε από την άνοιξη του 2012. Διότι οι υπόλοιποι μπορούμε να υποθέτουμε, αλλά όχι να μιλάμε με σιγουριά.

Ο ΟΥΖΟΥΝΙΔΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ

Το πιο σημαντικό νέο που προέκυψε μετά την ήττα του Παναθηναϊκού από τον Παναιτωλικό ήταν ο δισταγμός του Μαρίνου Ουζουνίδη να συνεχίσει στην τεχνική ηγεσία. Απολύτως φυσιολογικός, από τη στιγμή που δεν βλέπει προοπτική και αντιμετωπίζει μόνιμα την αβεβαιότητα και τη μεταβολή των συνθηκών, από την πρώτη μέρα που ανέλαβε. Ο Ουζουνίδης έχει αισθήματα για τον Παναθηναϊκό, αφού με τη φανέλα του καταξιώθηκε ποδοσφαιρικά και κέρδισε χρήματα, αλλά δεν παύει να είναι επαγγελματίας. Η προτεραιότητα του είναι η δουλειά του και όχι οι συναισθηματισμοί.

Για να μην... δουλευόμαστε, ο Ουζουνίδης συνέχισε στον Παναθηναϊκό μετά την παραίτηση του Νίκου Λυμπερόπουλου για επαγγελματικούς λόγους. Επειδή δεν έχει ξαναεργαστεί σε μεγάλη ομάδα, γιατί διαχειρίστηκε ένα μπάτζετ που δεν είχε ποτέ στο παρελθόν και διότι είχε πλήρη ελευθερία αποφάσεων. Υπό τους οικονομικούς περιορισμούς, ο Ουζουνίδης στον Παναθηναϊκό από τα τέλη Ιουνίου και έπειτα, κάνει ότι θέλει και όταν το θέλει.

Ασφαλώς, ο Ουζουνίδης ορθώς έπραξε και υιοθετεί τέτοια κριτήρια. Ένας επαγγελματίας οφείλει να λειτουργεί με τη λογική, να κρίνει το εργασιακό περιβάλλον και να αποφασίζει. Άλλωστε, αυτοί είναι που αποδεικνύονται ωφέλιμοι για τις επιχειρήσεις τους και όχι όσοι πουλάνε οπαδιλίκι ή συναφή συνθήματα.

Εφόσον ο Ουζουνίδης πιστεύει ότι δεν μπορεί να πετύχει κάτι στον Παναθηναϊκό και θα εισπράττει μόνο φθορά και απαξίωση, τότε ας παραιτηθεί. Έχει κάθε δικαίωμα απέναντι στην καριέρα του να το πράξει. Ήδη, η ομάδα δεν αποδίδει όπως την περίμενε και φυσιολογικά, οι ευθύνες επιμερίζονται και στον προπονητή.

Ο ΑΛΑΦΟΥΖΟΣ ΠΛΗΤΤΕΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ

Σίγουρα, θα είναι μεγάλη απώλεια για τον Παναθηναϊκό ενδεχόμενη αποχώρηση του Ουζουνίδη. Αυτός συγκρότησε το ρόστερ με βάση τα "θέλω" του και αυτός έπεισε τους παίκτες να έρθουν στην Αθήνα. Επιπροσθέτως, μία ομάδα που υπολειτουργεί δεν προσφέρει τα κατάλληλα δέλεαρ σε έναν τεχνικό για την προτιμήσει. Το αντίθετο, μάλιστα. Ο τωρινός Παναθηναϊκός μοιάζει αποκρουστικός για κάθε σοβαρό επαγγελματία.

Πέραν πάσης αμφιβολίας, όμως, εφόσον παραιτηθεί ο Ουζουνίδης, τότε το μεγαλύτερο πρόβλημα θα το αποκτήσουν ο Αλαφούζος και οι διοικούντες. Ο Ουζουνίδης είναι η μοναδική σταθερά στον Παναθηναϊκό και η παρουσία του αποφορτίζει την ένταση που συγκεντρώνεται στους οπαδούς. Χωρίς αυτόν στον πάγκο, η ατμόσφαιρα δεν θα είναι η ίδια. Θα φορτίσει πολύ και επικίνδυνα, με ότι αυτό συνεπάγεται ειδικά για τα παιχνίδια στο "Απόστολος Νικολαΐδης".

Να το θέσουμε κομψά: ο Ουζουνίδης είναι το αλεξικέραυνο που προστατεύει τον μεγαλομέτοχο από τις χειρότερες αντιδράσεις. Τι συμβαίνει όταν αφαιρείς το αλεξικέραυνο; Ρισκάρεις να σε χτυπήσει ο κεραυνός και να σε κάψει. Ίσως και να σου προκαλέσει μέχρι εγκαύματα πρώτου βαθμού. Άρα, η αφαίρεση του αλεξικέραυνου τη στιγμή που προμηνύεται καταιγίδα με κεραυνούς, χαρακτηρίζεται άστοχη απόφαση, το λιγότερο...

Photo Credits: Eurokinissi