Ιδιαίτερη είναι η σημερινή μέρα για όλους τους φίλους του Παναθηναϊκού. Για όλους όσους έχουν αγαπήσει το τριφύλλι και έχουν βροντοφωνάξει έστω και μια φορά το όνομα των πράσινων στα πέρατα της γης. Και αυτό γιατί σαν σήμερα πριν 50 χρόνια, στις 19 Φεβρουαρίου του 1964, άφησε την τελευταία του πνοή ο ιδρυτής του Παναθηναϊκού Γιώργος Καλαφάτης.

Ο άνθρωπος που οραματίστηκε και ίδρυσε τον μεγαλύτερο ελληνικό σύλλογο υπέστη ανακοπή καρδιάς και έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 74 ετών μην μπορώντας ούτε τότε να διανοηθεί πως είχε βάλει τον θεμέλιο λίθο για την δημιουργία του ενδοξότερου συλλόγου στην Ελλάδα. Του συλλόγου με τους περισσότερους τίτλους σε όλα τα αθλήματα.

Ποιος ήταν ο Γιώργος Καλαφάτης

Ο Γιώργος Καλαφάτης με καταβολές από την Κεφαλλονιά γεννήθηκε στα Εξάρχεια το 1890 και ήταν ο μικρότερος γιος της οικογένειας του Διονύση και της Μαρίας καθώς είχε και ένα μεγαλύτερο αδελφό, κατά δυο χρόνια τον Αλέξανδρο ο οποίος ήταν άριστος χημικός και συναθλητής τους. Επίσης είχε τέσσερις αδελφές, τη Μαρίνα, την Σμαράγα, την Ειρήνη και την Ευφροσύνη.

Από μικρός έδειξε την έφεση του και την αγάπη του στον αθλητισμό. Σε νεαρή ηλικία εντάχθηκε στον Εθνικό Γ.Σ. και μάλιστα το 1905, σε ηλικία 15 ετών συμμετείχε σε αγώνες Παίδων και Εφήβων όντας πρώτος σε τέσσερα ατομικά αθλήματα.

Στην συνέχεια στον Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο, όπου ευθύς εξαρχής ξεχώριζε με τις επιδόσεις του από τους συνομήλικους του. Διακρινόταν στα άλματα, στον στίβο και στις ρίψεις, με όλους τους προπονητές του να εκφράζονται με τα καλύτερα λόγια για τις ικανότητες και την ευφυΐα του νεαρού αυτού αθλητή.

Ταυτόχρονα με τις αθλητικές «ανησυχίες» του, έδινε μεγάλο βάρος και στην μόρφωση του. Τελείωσε το σχολείο του με εξαιρετικά υψηλούς βαθμούς και συνέχισε τις σπουδές του στην Ιατρική Σχολή Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε μερικά χρόνια αργότερα. Πήρε ακόμα δίπλωμα γυμναστή από το «Διδασκαλείον Γυμναστικής», παρακολουθώντας για δύο χρόνια τα σχετικά μαθήματα (1914-16).

Η πρώτη επαφή με το ποδόσφαιρο

Η πρώτη επαφή του Καλαφάτη με το ποδόσφαιρο πραγματοποιήθηκε στην Μεσολυμπιάδα που διεξήχθη το 1906 στην Αθήνα. Οι περισσότεροι Αθηναίοι δεν γνώριζαν για το ξενόφερτο αυτό άθλημα, το οποίο έφτασε στην χώρα από φιλικούς αγώνες που έδιναν στο Ποδηλατοδρόμιο του Φαλήρου τα πληρώματα των ξένων πλοίων, που έδεναν στον Πειραιά.

Ένας από τους πρώτους θαυμαστές του «φουτμπόλ» όπως το αποκαλούσαν τότε, ήταν και ο νεαρός Γιώργος Καλαφάτης. Όσο περνούσε ο καιρός, τόσο ο Καλαφάτης ενθουσιαζόταν με το ποδόσφαιρο. Απουσίαζε συχνά από τις προπονήσεις για να παίξει ποδόσφαιρο και στις απουσίες του αυτές, συνήθιζε να παρασέρνει και αρκετούς συναθλητές του.

Η αποχώρηση από τον Εθνικό

Στις 24 Απριλίου του 1906, ήταν μέλος της πρώτης άτυπης Εθνικής ομάδας, που αντιμετώπισε στην Μεσολυμπιάδα τη Δανία. Εκείνη η ομάδα γνώρισε βαριά ήττα με 9-0 και αρκετοί ήταν αυτοί που απογοητεύτηκαν και αποχώρησαν από τον Εθνικό.

Όπως και ο Καλαφάτης που ακολούθησε τον μεγαλύτερο του αδελφό στον Πανελλήνιο έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του την δημιουργία ενός συλλόγου αμιγώς ποδοσφαιρικού. Κάτι που ζήτησε από τους ανθρώπους της ομάδας του Πανελληνίου.

Με τον ίδιο να έχει πει το 1955: "Με τον νεανικό ενθουσιασμό που με κατείχε, παρουσιάσθηκα στην τότε διοίκηση του Πανελληνίου και τους επρότεινα την ίδρυση Ποδοσφαιρικού τμήματος. Στην αρχή βέβαια συνάντησα αντίδραση και αδιαφορία αλλά δεν εκάμφθην. Και τελικά τους έπεισα".

Η ήττα του Πανελληνίου, η ίδρυση του Παναθηναϊκού

Όπως και στον Εθνικό όμως έτσι και στον Πανελλήνιο η συμμετοχή στους αγώνες της περιόδου 1907-1908 και η βαριά ήττα με 21-0 του Πανελληνίου από το Γουδή οδήγησαν τους διοικούντες του συλλόγου της Κυψέλης να μην επιθυμούν την διατήρηση ποδοσφαιρικού τμήματος.

Ο Γιώργος Καλαφάτης είχε πει το 1955: "Κατά τη διάρκεια ενός αγώνα με την ομάδα του Γουδί, του Βρυώνη, η ομάδα μας υπέστη πανωλεθρία και ηττήθηκε με περισσότερα από 10 τέρματα. Σε αυτό τον αγώνα ο Παππάς, ένας άλλος και εγώ, που είμεθα και οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές δεν λάβαμε μέρος δυσαρεστημένοι με την διοίκηση του Συμβουλίου. Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα μήνα πριν με πλήρη σύνθεση είχαμε επιβληθεί επί του Γουδί και μάλιστα με ευρύ σκορ. Η αποτυχία μας αυτή οδήγησε τη διοίκηση του Πανελληνίου στην απόφαση κατάργησης του ποδοσφαιρικού τμήματος και εμείς τότε υπό την προεδρεία του αδερφού Αλέξανδρου, ιδρύσαμε τον Ποδοσφαιρικόν Όμιλον Αθηνών".

Η μεγάλη απόφαση πάρθηκε και μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του και άλλους συναθλητές του από τον Πανελλήνιο, αλλά και φίλους του που αγαπούσαν το ποδόσφαιρο, προχώρησαν στην ίδρυση ενός συλλόγου που θα στέγαζε… τα όνειρα τους και τις φιλοδοξίες τους.

Στις 3 Φεβρουαρίου του 1908 ο Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών, ο πρόγονος του Παναθηναϊκού, ήταν γεγονός. Ο Καλαφάτης θα γινόταν άθελα του, ο δημιουργός του μεγαλύτερου συλλόγου που υπάρχει στον ελληνικό αθλητισμό.

Σίγουρα ήταν ένας άνθρωπος φιλόδοξος, οραματιστής και ονειροπόλος. Όμως σε καμία περίπτωση δεν είχε φανταστεί το μέγεθος που έπαιρνε το δημιούργημα του, την τεράστια απήχηση που θα αποκτούσε στην ελληνική κοινωνία και τον ρόλο που θα διαδραμάτιζε στον ελληνικό αθλητισμό.

Το 1916 ο Καλαφάτης ολοκληρώνει τις σπουδές του στη «Γυμναστική Σχολή». Διορίζεται τον Σεπτέμβριο στο γυμνάσιο Μεσολογγίου αλλά δεν ακολουθεί αυτή τη διαδρομή. Αντίθετα, από τις 7 Φεβρουαρίου του 1917 αναλαμβάνει διδάσκαλος Γυμναστικής στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων.

Είναι και φοιτητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πλήρωνες τότε για να παρακολουθήσεις τα μαθήματα στο Πανεπιστήμιο και, γενικά, στις ανώτατες σχολές. Ο Καλαφάτης και πολλοί άλλοι αθλητές –μέλη εύπορων οικογενειών- δεν είχε πρόβλημα να το κάνει.

Από όλα τα πόστα

Ο Καλαφάτης υπηρέτησε τον Παναθηναϊκό από όλα τα πόστα. Αγωνίστηκε σαν ποδοσφαιριστής, έχει αγωνιστεί όταν χρειάστηκε και ως τερματοφύλακας, με την ποδοσφαιρική του καριέρα να ολοκληρώνεται το 1923 και ενώ πιο πριν ως μέλος της Εθνικής ομάδας είχε αγωνιστεί στους Διασυμμαχικούς Αγώνες στο Παρίσι το 1919 και στην Ολυμπιάδα της Αμβέρσας το 1920. Εν συνεχεία διατέλεσε προπονητής και πέρασε από όλα τις διοικητικές θέσεις.

Έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην δημιουργία του γηπέδου της Λεωφόρου καθώς με δικές του πρωτοβουλίες ο σύλλογος εντόπισε το 1921 την "Περιβόλα" των Αμπελοκήπων όπου μετά από μεγάλες προσπάθειες κατασκευάστηκε το γήπεδο του Παναθηναϊκού.

Επίσης ο ιδρυτής των πράσινων πρωτοστάτησε στην ίδρυση και άλλων τμημάτων στο τριφύλλι, πλην του ποδοσφαιρικού.

Ο Καλαφάτης όμως είχε μεγάλη συμβολή και στην γενικότερη ανάπτυξη του ποδοσφαίρου στη χώρα. Ήταν μέλος της πρώτης Εθνικής ομάδας και αργότερα ο πρώτος προπονητής της. Έφερε από το Παρίσι αθλητικό υλικό για τον ΠΟΑ και άλλες ομάδες και εισήγαγε αρκετούς από τους κανονισμούς που ίσχυαν στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

Η αποφράδα μέρα

Ο θάνατος του ήλθε την Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 1964 στις 5.15μ.μ. με τον Γιώργο Καλαφάτη να φεύγει προδομένος από την καρδιά του στο Νοσοκομείο του Πολεμικού Ναυτικού και προκάλεσε πανελλήνια συγκίνηση. Μαζί του άλλωστε έκλεινε ένα μεγάλο κεφάλαιο της ιστορίας του Παναθηναϊκού και του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μια από τις τελευταίες επιθυμίες του, ήταν στην επιτύμβια στήλη του να χαραχτεί ένα πράσινο τριφύλλι.

Η επιθυμία του αυτή πραγματοποιήθηκε και ο ιδρυτής του Παναθηναϊκού πέρασε στην αιωνιότητα, συνοδευόμενος από το έμβλημα της ομάδας που τόσο αγάπησε. Εκείνη τη χρονιά οι πράσινοι κατέκτησαν αήττητοι το πρωτάθλημα Ελλάδας, ένα ρεκόρ το οποίο δεν πρόλαβε να δει ο Καλαφάτης αλλά το οποίο μένει ακόμα αξεπέραστο μετά από 50 χρόνια. Όπως και ο ίδιος...