Για κάτι παραπάνω από δυο δεκαετίες, το πρωτάθλημα ξεκινούσε με ένα δεδομένο. Ο Ολυμπιακός ξεκινούσε με ένα δεδομένο. Δεν νικούσε στην Τούμπα. Έχανε, δηλαδή. Γιατί ακόμη και οι ισοπαλίες σε αυτά τα 22 χρόνια, ήταν μόλις δύο. Οι ήττες ήταν 20, ανάμεσά τους και το θριαμβευτικό για τον ΠΑΟΚ 6-1 της σεζόν 1987-88. Όχι στην Τούμπα, αλλά στις Σέρρες.

Ο Ολυμπιακός είχε να νικήσει από τις 21 Σεπτεμβρίου του 1969, όταν οι Κουμαριάς και Σιδέρης είχαν γράψει το 2-1 μέσα στην Τούμπα (το γκολ του ΠΑΟΚ με πέναλτι ο Αφεντουλίδης στο 91, στη μοναδική στιγμή που νικήθηκε ο Βαγγέλης Λιαδέλης, ο πατέρας του Παναγιώτη) την ιστορική έδρα του Δικεφάλου επισκέφτηκαν ένα σωρό ομάδες του Ολυμπιακού.

Η υπερομάδα του Γουλανδρή, αλλά και εκείνη που κατέκτησε τα τέσσερα επαγγελματικκά πρωταθλήματα στην δεκαετία του 80. Καμιά δεν πέρασε από την Τούμπα.

Ο ΠΑΟΚ, είτε καλός, είτε κακός, έβρισκε κάθε φορά τον τρόπο να νικάει. Η παράδοση συνεχιζόταν. Μέχρι που στις 24 Μαΐου τουη 1992, μια πολύ καλή ομάδα του Ολυμπιακού, που διεκδικούσε το πρωτάθλημα από την επίσης εξαιρετική ΑΕΚ, έκανε το διπλό.

Ήταν ακόμη "τα πέτρινα χρόνια" του Ολυμπιακού, που είχε να πάρει πρωτάθλημα από το 1987. Οι "ερυθρόλευκοι" πήγαιναν στην Τούμπα, δυο αγωνιστικές πριν από το τέλος. Ήθελαν τη νίκη, έτσι ώστε να παραμείνουν στο κυνήγι της "Ένωσης" που ήταν δυο βαθμούς μπροστά (τότε το σύστημα της βαθμολογίας ήταν 2-1-0).

Ο Ολέγκ Μπλαχίν στον πάγκο, η Τούμπα άδεια. Μόλις 9.000 κόσμος είχε πάει στο ντέρμπι, καθώς ο ΠΑΟΚ είχε μείνει πίσω στη βαθμολογία (4ος) με τον κόσμο να έχει σοβαρά παράπονα από τη διοίκηση Βουλινού. Ο Σαββίδης άνοιξε το σκορ με ένα ωραίο φάουλ, έξω από την περιοχή, που θα μπορούσε πάντως να αποκρούσει ο τερματοφύλακας του ΠΑΟΚ, Γκάμπριτς. Στον Κροάτη γκολκίπερ απέδωσε ευθύνες και ο Γιάννης Γούναρης μετά τον αγώνα, ενώ μετά το ματς ο Γκάμπριτς την ώρα που τον έβριζαν, έφτυσε τους οπαδούς του ΠΑΟΚ. Τι νομίζετε; Μόνο τώρα έχουμε ... ντράβαλα στα γήπεδα.

Ο Ολυμπιακός έκανε το 2-0, χάρη σε μια θαυμάσια προσπάθεια του Καραπιάλη, που πάσαρε μέσα στη μικρή περιοχή και ο Γιώργος Βαΐτσης με τακουνάκι, έστειλε ξανά την μπάλα στα δύχτια. Ο ΠΑΟΚ παρότι αντέδρασε, δεν κατάφερε τίποτε, εκτός από το να μειώσει στο 75 με τον Λαγωνίδη. Το 2-1 πανηγυρίστηκε από τους Πειραιώτες, καθώς ήταν μια σπουδαία νίκη στη μάχη του τίτλου, αλλά και έσπαγε μια από τις μεγαλύτερες αγωνιστικές παραδόσεις που είχαν δημιουργηθεί στην Ελλάδα.

"Θα μας βοηθήσει αυτή η νίκη, για να πετύχουμε τους στόχους μας", δήλωνε μετά τον αγώνα ο Μπλαχίν. Ο Ολυμπιακός ήθελε το νταμπλ. Είχε μια ξεχωριστή ομάδα, με επικεφαλής τα "τρία μινγκ", Προτάσοφ, Λιτόφτσενκο, Σάβιτσεφ, τους Τσαλουχίδη-Καραταΐδη, τον Καραπιάλη, αλλά και τους Κωφίδη, Σαββίδη, Τσιαντάκη, Χατζίδη.

Όμως το πρωτάθλημα το πήρε η ΑΕΚ του Μπάγεβιτς, του Μανωλά, του Σαβέβσκι, του Δημητριάδη, του Αλεξανδρή και των άλλων παικτών, καθώς την ίδια μέρα που ο Ολυμπιακός έσπαγε την παράδοση της Τούμπας νικούσε εκτός έδρας τον Πανσερραϊκό με 2-0 και έτσι είχε τον έλεγχο της κατάστασης.

Ο Ολυμπιακός αρκέστηκε στο Κύπελλο, στους διπλούς τελικούς του 1992. Κατά σύμπτωση κόντρα στον ΠΑΟΚ: 1-1 στη Θεσσαλονίκη και 2-0 στο Καραϊσκάκη. Το δεύτερο και τελευταίο τρόπαιο των Πειραιωτών στην δεκαετία, που έμειναν μακριά από το πρωτάθλημα.