Συνέντευξη στη σελίδα της πατρίδας του, 24sata.hr, παραχώρησε ο Κροάτης φορ της Ένωσης, Μάρκο Λιβάγια. Ο "κιτρινόμαυρος" επιθετικός υποστήριξε ότι για να "σπάσει" η μακροχρόνια κυριαρχία μιας ομάδας στο ελληνικό πρωτάθλημα πρέπει να "πολεμηθεί το σύστημα".

Παράλληλα, εξέφρασε το μεγάλο του παράπονο για το γεγονός ότι ο ομοσπονδιακός τεχνικός της εθνικής Κροατίας δεν τον καλεί στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της πατρίδας του.

"Αν και ήμουν λίγο σκεπτικός πριν έρθω στην Ελλάδα, τελικά εδώ βρήκα τον εαυτό μου και είμαι στην ιδανική θέση. Είμαστε πρώτοι στη βαθμολογία, στο Κύπελλο είμαστε στα ημιτελικά και το πιο σημαντικό ότι αγωνίζομαι συχνά. Όταν έχεις ευκαιρίες και αγωνίζεσαι, δεν μετανιώνεις. Έκανα πραγματικά καλή κίνηση. Ο προπονητής μου με βάζει στην φυσική μου θέση, πίσω από τον επιθετικό και τώρα αισθάνομαι καλύτερα", υποστήριξε αρχικά και στη συνέχεια μίλησε για:

Για το γεγονός ότι δεν καλείται στην εθνική Κροατίας από τον Ζλάτκο Ντάλιτς: "Η επιθυμία μου να παίξω στην Εθνική και να πάω στο Μουντιάλ της Ρωσίας δεν είναι απίθανο. Δεν ξέρω αν κάποιος με παρακολουθεί, δεν παίζω στην Ινδονησία, αλλά στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Πιστεύω ότι είχαν ευκαιρία να με δουν. Θέλω να παίξω, είμαι ακόμα νέος, είμαι μόλις 24 ετών και υπάρχουν πολλά γκολ και καλό ποδόσφαιρο μπροστά μου".

Για τη μάχη του τίτλου και τον αποκλεισμό από το Europa League: "Είναι ένα δύσκολο πρωτάθλημα, υπάρχουν 5-6 πολύ καλές ομάδες, αλλά καμία ομάδα δεν είναι κακή. Δεν μπορείς να πας σε κάποια έδρα και να κερδίσεις εκ των προτέρων. Στην ομάδα έχουμε βρει έναν νικηφόρο σύστημα, παίζουμε πολύ καλό ποδόσφαιρο, παίξαμε καλά στην Ευρώπη και είναι λυπηρό που αποκλειστήκαμε από την Ντιναμό Κιέβου, αν και ήμασταν καλύτεροι.

Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι παρόμοιο με αυτό της Κροατίας. Για να σπάσεις τον μακροχρόνιο πρωταθλητή θα πρέπει να πολεμήσεις το σύστημα, εναντίον των δικαστών, εναντίον όλων. Έχουμε κάνει καλή προσπάθεια, δεν έχουμε χάσει κανένα ντέρμπι και την Κυριακή θα είμαστε στη Θεσσαλονίκη. Πάμε να πάρουμε τα υπόλοιπα έξι παιχνίδια".

Photo credits: Eurokinissi