Τα τραγούδια στα ποδοσφαιρικά γήπεδα είναι ένα τεράστιο κομμάτι του αθλήματος. Ο ήχος από τις κερκίδες είναι για το ποδόσφαιρο ο,τι ήταν ο χορός στις αρχαίες τραγωδίες: είναι το σχόλιο, η συμμετοχή σε ο,τι συμβαίνει, στο δράμα στον αγωνιστικό χώρο.

Υπάρχουν οι αντιδράσεις, το χειροκρότημα, τα επιφωνήματα αποδοκιμασίας, έκπληξης ή επιδοκιμασίας. Υπάρχουν επίσης τα συνθήματα, η ρυθμική επανάληψη ονομάτων ή/και φράσεων. Το καλύτερο όμως είναι τα τραγούδια, όταν το μεγαλύτερο κομμάτι του γηπέδου ενώνει τη φωνή για να τραγουδήσει έναν γνωστό ρυθμό, αλλάζοντας όμως τους στίχους για να αφορούν το ποδόσφαιρο.

Κάθε χώρα προφανώς και έχει τους δικούς της αγαπημένους ρυθμούς, ενώ υπάρχουν και μελωδίες που λόγω της μεγάλης τους επιτυχίας έγιναν τραγούδια σε όλα τα γήπεδα του κόσμου. Πώς ξεκίνησε όμως αυτή η συνήθεια; Πως από τα απλά συνθήματα με τα ονόματα των ομάδων πήγαμε στα τραγούδια με αλλαγμένους τους στίχους; Πάμε νε διηγηθούμε αυτήν τη θρυλική ιστορία, μια απ'αυτές που μπορείς να ακούς καθημερινά στον Legend 88.6.

Η απάντηση βρίσκεται στα μέσα της δεκαετίας του 60 και στους Beatles. Άνοιξη του 1964, η Beatlemania βρίσκεται στο αποκορύφωμά της. Τα Σκαθάρια έχουν εμφανιστεί τον Φεβρουάριο στις ΗΠΑ και την θρυλική εκπομπή του Ed Sullivan Show, είναι πλέον επίσημο πως σαρώνουν όλη τη γη, ο πλανήτης τους ανήκει.

ΤΑ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙΑ ΟΡΙΖΑΝ ΤΗ ΦΑΣΗ

Για πρώτη φορά στην ιστορία, τα παιδιά και οι έφηβοι είναι στα πρωτοσέλιδα των ειδήσεων. Κάθε πόλη και κάθε χώρα που καταλαμβάνεται από την Beatlemania, κάθε νέα είδηση που αφορά τους Beatles, φέρνει ταυτόχρονα στο επίκεντρο τα αγόρια και τα κορίτσια της εφηβείας.

Δεν πρωταγωνιστούν μόνο οι Fab Four, αλλά και οι χιλιάδες των νέων που κλείνουν δρόμους και πλατείες, ουρλιάζουν και λιποθυμούν στα πεζοδρόμια, τρέχουν στα αεροδρόμια και δημιουργούν πρωτόγνωρες συνθήκες στις συναυλίες.

Τα πιτσιρίκια ορίζουν τη φάση, είναι αυτοί που θα μεγαλώσουν και σε λίγα χρόνια θα είναι πρωταγωνιστές σε ο,τι καθόρισε κοινωνικά τα 60s και τα 70s.

ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΟΥ BBC

Τον Απρίλιο του 1964 λοιπόν, μια ακόμη ποδοσφαιρική σεζόν πλησιάζει προς στο τέλος της στην Αγγλία. Η Λίβερπουλ είναι η ομάδα που θα κατακτήσει τον τίτλο, οι ντόπιοι ζουν υπέροχες μέρες, αφού έχουν ταυτόχρονα την καλύτερη ομάδα στο Νησί και την μπάντα που κυριεύει τον κόσμο.

Το BBC στέλνει συνεργείο στο Άνφιλντ για ρεπορτάζ, αλλά το θέμα δεν είναι η Λίβερπουλ, που εκείνη την ημέρα νικά την Άρσεναλ και κατακτά το πρωτάθλημα, ούτε οι Beatles. Ο τίτλος του ρεπορτάζ είναι “The other Mersey Sound” και θέμα του είναι οι οπαδοί σε μία απ’τις κερκίδες και η συμπεριφορά τους, μοναδική σε όλη την Αγγλία.

Όπως σωστά υποθέσατε, η κερκίδα στο επίκεντρο του ρεπορτάζ ήταν το Kop και αυτό που συνέβαινε εκεί.

Ένας χαμός. Μέχρι τότε στα γήπεδα υπήρχαν μόνο τα συνθήματα. Λέξεις, κάποιες φορές και φράσεις, που επαναλαμβάνονταν με ρυθμικά χειροκροτήματα. Στο Kop όμως υπήρχε τραγούδι. Το Merseybeat δεν ήταν πια ο ήχος που είχε κατακτήσει μόνο το Νησί, αλλά μέσω των Beatles είχε πλέον κυριεύσει όλον τον κόσμο

Τα παιδιά στο Kop ήξεραν αυτόν τον ήχο πολύ πιο πριν, τον άκουγαν στο υπόγειο του θρυλικού Cavern, όταν έβλεπαν όλες τις ντόπιες μπάντες, τον θεωρούσαν δικό τους περισσότερο απ’τον οποιονδήποτε.

ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΧΟΡΩΔΙΑ

Έτσι, όταν τα μεγάφωνα του σταδίου έπαιζαν τραγούδια απ’το το Top10 πριν το ματς και στο ημίχρονο, ήταν απολύτως λογικό το Kop να μετατρέπεται σε μια τεράστια χορωδία, ένα πρωτόγνωρο καραόκε. Αυτό που δεν συνέβαινε ποτέ στα live των Beatles (αφού το κοινό μόνο ούρλιαζε) γινόταν στο Kop. Εικοσιοκτώ χιλιάδες άνθρωποι, στιβαγμένοι σε μια μόνο κερκίδα, ένωναν φωνές και κίνηση για να τραγουδήσουν μέσα σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο. Αποδείξεις, στο βίντεο και στο She loves you.

Όπως λέγεται και στο ρεπορτάζ, τότε ξεκίνησε και το συνήθειο της αλλαγής των στίχων, παρότι δεν έχει καταγραφεί στην κάμερα. Τα σαΐνια στο Kop έβρισκαν στο φτερό τρόπους να αλλάξουν τους στίχους και να επινοήσουν κάτι νέο, ένα τραγούδι-διασκευή αφιερωμένο σε κάποιον παίκτη ή στην ομάδα. Με κάποιον μαγικό τρόπο το υιοθετούσε αμέσως όλη η κερκίδα κι έτσι γινόταν τραγούδι στα χείλη όλων, ένα στιγμιαίο σουξέ.

Αυτό που ξεκίνησε ως τραγούδι των επιτυχιών των συγκροτημάτων του Λίβερπουλ έγινε στιχάκια για την ομάδα και με τα χρόνια οδήγησε σ’αυτό που ξέρουμε όλοι. Τραγούδια σε γνωστούς ρυθμούς, με όλους τους στίχους αλλαγμένους, αφιερωμένους στη λατρεία ομάδων και παικτών.

ΔΙΑΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΓΓΛΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Είναι πολύ πιθανό το ίδιο πράγμα να συνέβαινε την ίδια περίοδο και σε άλλα γήπεδα, με τραγούδια άλλου συγκροτήματος. Όμως τίποτα δεν επηρέαζε τη μόδα πιο γρήγορα και πιο έντονα απ'αυτό που αφορούσε τους Beatles.

Εκείνοι έφεραν τη νεολαία στο επίκεντρο του κόσμου, εκείνοι ήταν που είχαν τα μεγαλύτερα σουξέ, αυτά που ήξεραν οι περισσότεροι. Τα πέταλα απέκτησαν τη συνήθεια του τραγουδιού, ήταν θέμα χρόνου να αρχίσουν να τραγουδούν για τις ομάδες τους.

Κι όταν οι Αγγλικές ομάδες άρχισαν να κυριαρχούν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, οι ηπειρωτικές ομάδες υποδέχονταν τους Άγγλους στην έδρα τους και μιλούσαν με θαυμασμό για το τραγούδι τους. Ήταν πλέον θέμα χρόνου κάθε χώρα και κάθε πόλη να αρχίσει να φτιάχνει ποδοσφαιρικά τραγούδια βασισμένα σε ήδη γνώριμους μουσικούς ρυθμούς.

Οι Beatles έχουν ακόμα και σήμερα τα δικά τους τραγούδια να ακούγονται στα γήπεδα. Ποδοσφαιρικοί στίχοι στον ρυθμό του "Yellow Submarine", του "Ob-La-Di, Ob-La-Da", του "Hey Jude". Όμως η μεγάλη τους ποδοσφαιρική παρακατήθηκη δεν ήταν αυτή, αλλά η συνήθεια που έφεραν στις κερκίδες.

Ακούστε τραγούδια και θρυλικές ιστορίες για τα Σκαθάρια στον Legend 88.6, ενώ μπορείτε να τον ακολουθήσετε στο facebookκαι στο instagram.