Η Ελλάδα εμφάνισε κακό αγωνιστικό πρόσωπο και ηττήθηκε από την Φινλανδία, χάνοντας πολύτιμο έδαφος στο Group 2 της 3ης κατηγορίας του Nations League. Χωρίς διακριθέντα και με 2-3 παίκτες να έχουν μετά βίας θετικό πρόσημο στην απόδοση τους, μοιραία έφυγε με άδεια χέρια από το Τάμπερε. Η κριτική των παικτών της εθνικής από το Sport24.gr:

Μπάρκας: Δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα στο πρώτο μέρος, βγήκε γρήγορα από την εστία του όταν χρειάστηκε και έσβησε φάσεις πριν δημιουργηθούν. Δεν έχει ευθύνη στο γκολ που δέχθηκε από τον Σόιρι, αντίθετα έσωσε την Ελλάδα από τα χειρότερα σταματώντας τον Τουόμινεν σε τετ-α-τετ στο 66'. Έξι λεπτά αργότερα απομάκρυνε σωτήρια στην αριστερή του γωνία και την απευθείας εκτέλεση φάουλ του Τοΐβιο. Δεν μπορούσε να κάνει τίποτα στο τέρμα του Καμαρά, για το τελικό 2-0 στο 89'.

Μπακάκης: Ήταν φιλότιμη η προσπάθεια του σε όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης, έσωσε κάμποσες καταστάσεις όταν η εθνική ρίσκαρε για την ισοφάριση. Ανέβηκε την πλευρά επιχειρώντας να στηρίξει επιθετικά τους Μπακασέτα και Χριστοδουλόπουλο, χωρίς όμως να προσφέρει λύσεις. Η θετική εικόνα του "μουτζουρώθηκε" στο 89', όταν έφαγε την "ποδιά" του Λουντ, που πάσαρε στον μετέπειτα σκόρερ Καμαρά για το 2-0.

Παπασταθόπουλος: Με τον Πούκι να αποχωρεί από το ματς μόλις στο 12', η δουλειά του Σωκράτη -αλλά και αυτή του Μανωλά- απλοποιήθηκε, αφού ο φορ της Νόριτς αποτελεί τον Νο1 επιθετικό όπλο της Φινλανδίας. Ο αρχηγός της εθνικής έβγαλε χωρίς προβλήματα το ημίχρονο, ωστόσο έμεινε στα αποδυτήρια μετά την ανάπαυλα αντιμετωπίζοντας ενοχλήσεις (διάστρεμμα), με τον Γιώργο Τζαβέλλα να παίρνει τη θέση του. Ο τραυματισμός του Παπασταθόπουλου αποδείχθηκε ιδιαίτερα επιζήμιος στην εξέλιξη της αναμέτρησης.

Μανωλάς: Εύκολο το πρώτο μέρος για τον στόπερ της Ρόμα, δυσκολεύτηκε στο δεύτερο ημίχρονο, ειδικά όταν οι χώροι προς κάλυψη έγιναν πολλοί στην προσπάθεια της Ελλάδας να ισοφαρίσει. Εκνευρίστηκε, του έλειψε το καθαρό μυαλό και υπέπεσε σε 2-3 αχρείαστα φάουλ, δεν μπόρεσε -χωρίς να ευθύνεται- να αποτρέψει το μοιραίο στο 46'. Είχε και πολύ καλύτερα βράδια με το εθνόσημο στο στήθος.

Τσιμίκας: Ανασταλτικά δεν αντιμετώπισε προβλήματα, επιθετικά προσπάθησε να συνδυαστεί με τον Πέλκα (και στο τέλος με τον Φορτούνη), όμως δεν είχε αποτέλεσμα στις επιλογές του. Χωρίς να είναι επιζήμιος για το σύνολο δεν κατάφερε να διακριθεί, σε ένα βράδυ που θα ήταν δύσκολο να το κάνει, όταν δεν το κατάφεραν πολύ πιο "μπαρουτοκαπνισμένοι" συμπαίκτες του.

Ζέκα: Ακούραστος πνεύμονας στον άξονα του γηπέδου, είχε από το ξεκίνημα υψηλό τέμπο στο παιχνίδι του, κέρδισε τις περισσότερες προσωπικές μονομαχίες και έδωσε σκληράδα σε μια κατά τα άλλα σχετικά soft μεσαία γραμμή. Ίσως ο μοναδικός που έπαιξε στην απαιτούμενη ένταση σε όλο το 90λεπτο, πίεσε, πάλεψε, έκλεψε μπάλες, αλλά δεν είχε την ανάλογη συμπαράσταση. Επιχείρησε να συνδράμει και στο δημιουργικό κομμάτι αλλά χωρίς επιτυχία, αφού το παιχνίδι με την μπάλα στα πόδια παραμένει ένα αδύναμο σημείο για τον 30χρονο μέσο. Από τους λίγους που... επέπλευσαν.

Τζιόλης: Δεν χρειάζεται το ματς με την Φινλανδία για να ανακαλύψει κανείς τα προτερήματα και τα μειονεκτήματα του 33χρονου μέσου. Όταν οι Φινλανδοί ανέβαζαν τέμπο στη μεσαία γραμμή επιχειρούσε να καμουφλάρει το χάντικαπ της ταχύτητας καλύπτοντας χώρο, αν και στα μέσα του πρώτου μέρους ο Καμαρά έγινε μάρτυρας μιας φάσης που δεν συνηθίζει ο Τζιόλης, ο οποίος... σήκωσε στον αέρα με τάκλιν τον αρχηγό της Νταντί. Με τη μπάλα στα πόδια ήταν σχετικά αξιόπιστος, επιλέγοντας ένα πολύ safe μοίρασμα της μπάλας σε κοντινές αποστάσεις. Από τη στιγμή που η Ελλάδα έμεινε πίσω στο σκορ, η παρουσία του Τζιόλη στο ματς ήταν περιττή καθώς δεν μπορούσε να προσφέρει ουσιαστικά στο επιθετικό παιχνίδι, αφού δεν μπορεί να πατήσει με αξιώσεις στην αντίπαλη περιοχή.

Μπακασέτας: Σε όλο το πρώτο ημίχρονο έψαχνε να βρει σωστά πατήματα στον αγωνιστικό χώρο και συνεργασίες με τους συμπαίκτες του. Η διάθεση δεν του έλειπε σε καμία περίπτωση, ωστόσο οι επιλογές του επιθετικά έμοιαζαν ετεροχρονισμένες. Πρόσφερε βοήθειες αμυντικά στον Μπακάκη, χωρίς να λάβει τις ανάλογες επιθετικά από τον μπακ της πλευράς του. Με την Ελλάδα να μένει πίσω στο σκορ νωρίς στο ξεκίνημα του δεύτερου μέρους, ο Σκίμπε αποφάσισε να τον τραβήξει στον πάγκο, ρίχνοντας στο ματς τον Χριστοδουλόπουλο. Έλειψε η ουσία από τον 25χρονο μεσοεπιθετικό.

Πέλκας: Πήρε πρωτοβουλίες, ήταν σωστός τακτικά, όσο κι αν η πλευρά δεν τον βολεύει ιδιαίτερα στα χαρακτηριστικά που έχει ως μεσοεπιθετικός. Πήγε στο "ένας εναντίον ενός", έστω και όχι χωρίς ξεχωριστή επιτυχία, βρήκε κάποιες συνεργασίες με τον Τσιμίκα αλλά όχι και με τους υπόλοιπους της μεσοεπιθετικής γραμμής. Το πάλεψε και στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά δεν του έβγαιναν οι επιλογές, ούτε οι ατομικές προσπάθειες. Στο 73' άφησε τη θέση του στον Κουλούρη.

Φορτούνης: Κινήθηκε περισσότερο στα πέριξ της περιοχής χωρίς να παίρνει μέτρα προς την επίθεση, δεν βρήκε χώρους να απειλήσει, έψαξε συνεργασίες χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα, ενώ δεν μπόρεσε να βρει λύσεις ούτε μέσα από προσωπικές ενέργειες. Το σχήμα με τρεις παίκτες του άξονα πίσω από τον Μήτρογλου δεν μοιάζει να λειτουργεί ούτε για τον ίδιο, ούτε και για τους Μπακασέτα, Πέλκα, αφού και οι τρεις βολεύονται περισσότερα στα ίδια μέτρα. Σε κάθε περίπτωση, ούτε η απόδοση του Φορτούνη ήταν η απαιτούμενη σε ένα ματς που η Ελλάδα ήθελε οπωσδήποτε ένα θετικό αποτέλεσμα.

Μήτρογλου: No... τάισμα, no party για τον διεθνή φορ. Το σύνολο αδυνατούσε να εκμεταλλευθεί την εκτελεστική του δεινότητα μέσα στην περιοχή και χωρίς τροφοδότηση ο Μήτρογλου έμοιαζε ακίνδυνος. Στο πρώτο ημίχρονο αναγκάστηκε κάμποσες φορές να βγει εκτός περιοχής για να έρθει σε επαφή με τη μπάλα, στο δεύτερο έμεινε περισσότερο κοντά στο "κουτί" αλλά και πάλι χωρίς αποτέλεσμα. Το παιχνίδι του Μήτρογλου εξαρτάται άμεσα από την τριάδα στην πλάτη του και από τη στιγμή που αυτή δεν τράβηξε, μοιραία έμεινε άσφαιρος ο φορ της Μαρσέιγ.

Τζαβέλλας: Αντικατέστησε τον τραυματία Παπασταθόπουλο στο ημίχρονο και η μοίρα του έπαιξε άσχημο παιχνίδι, αφού στην πρώτη του επαφή με τη μπάλα δεν έβαλε αποτελεσματικά το κεφάλι του, μπέρδεψε τον Μανωλά και το φινάλε της φάσης βρήκε τον Σόιρι να πανηγυρίζει το 1-0 των γηπεδούχων. Δεν μπόρεσε σε καμία περίπτωση να γεμίσει τα παπούτσια του Παπασταθόπουλου, του έλειπε ο ρυθμός και τα πατήματα, εικόνα που παρουσιάζει συνεχώς στις τελευταίες του εμφανίσεις με την εθνική.

Χριστοδουλόπουλος: Πήρε τη θέση του Μπακασέτα, αλλά δεν μπόρεσε να δώσει κάτι παραπάνω από τον συμπαίκτη του. Όσες προσωπικές ενέργειες επιχείρησε έμειναν ημιτελής, συνεργασίες δεν μπόρεσε να βρει, αλλά ούτε και να προβληματίσει την αντίπαλη άμυνα με κάποια προσωπική ενέργεια. Του έλειψε η ένταση και ο ρυθμός και η είσοδος του στο ματς δεν έδωσε πνοή στην επιθετική γραμμή.

Κουλούρης: Μπήκε στο 73' και είχε την πιο επικίνδυνη προσπάθεια της Ελλάδας για γκολ, όταν στο 87' στόπαρε εκτός περιοχής και με το αριστερό επιχείρησε να σκοράρει, αλλά η μπάλα πέρασε χιλιοστά δίπλα από το αριστερό δοκάρι του Χραντέτσκι. Στο 20λεπτο που αγωνίστηκε δεν έκανε πολλές επαφές με τη μπάλα, ούτε πρόλαβε να συνεργαστεί με τον Μήτρογλου. Στην φάση του 82' θα μπορούσε να καταλογιστεί πέναλτι υπέρ του, όταν ο Ταΐβιο τον τράβηξε από την φανέλα, έστω κι αν ο Έλληνας φορ έκανε προηγουμένως ένα "σπρωξιματάκι" για να απαλλαγεί από το μαρκάρισμα του Φινλανδού.

Photo credits: eurokinissi