Η Μποέμιανς συμπληρώνει εφέτος 50 χρόνια από την πρώτη συμμετοχή της στα ευρωπαϊκά κύπελλα. Αφαιρώντας από την εξίσωση το υποδεέστερο Intertoto, ποτέ στο παρελθόν δεν είχε "επιβιώσει" σε διαδοχικούς προκριματικούς γύρους. Κάθε φορά που κατάφερνε να υπερβεί ένα εμπόδιο, σκόνταφτε στο επόμενο και έπεφτε. Στιγμές είχε κάμποσες. Όπως η νίκη-πρόκριση επί της Αμπερντίν το 2000 ή η υπέρβαση απέναντι στην ΜΠΑΤΕ Μπορίσοβ τρία χρόνια αργότερα. Κυρίως όμως αποκλειόταν και έφευγε νωρίς από τις διεθνείς διοργανώσεις. Εκείνο το 4-0 από τη Δε Νιου Σεντς είχε, από επίσημα χείλη, περιγραφεί ως το χειρότερο αποτέλεσμα των τελευταίων 40 ετών.

Μέχρι το βράδυ της Πέμπτης όλο αυτό. Το 3-0 επί της Ντουντελάνζ στο Δουβλίνο ήταν το ιδανικό συμπλήρωμα του 1-0 που είχε προηγηθεί στο Λουξεμβούργο και χάρη στις δύο αυτές νίκες της η δεύτεραθλήτρια Ιρλανδίας για το 2020 καπάρωσε για πρώτη φορά τη θέση για τον τρίτη φάση της διαδικασίας που στο φινάλε της οδηγεί στους ομίλους. Συμπτωματικά αυτό συνέβη ως παρτενέρ του ζευγαριού που θ' αντιμετώπιζε τον ΠΑΟΚ.

Είναι δηλαδή πλέον η πρώτη αντίπαλος του "Δικεφάλου" στο ευρωπαϊκό ταξίδι του στο Conference League. Που, παρεμπιπτόντως, θ' αρχίσει αφότου τελείωσε με πίκρα το αντίστοιχο της ΑΕΚ και του Άρη. Ευχής έργον είναι να υπάρξει κι άλλη στην πορεία. Εφόσον προκύψει, είναι βέβαιο ότι θα προέρχεται από μια δεξαμενή 33 ομάδων. Προσώρας η αποκλειστική αφοσίωση αφορά τον αποκλεισμό των Bohs με κάθε τρόπο. Μιας ομάδας δίχως ειδικό βάρος που σε κάθε περίπτωση πάντως εκπέμπει μια επικινδυνότητα ικανή να μετατραπεί σε απειλή.

Σύμφωνα με το λήμμα της στη wikipedia η Μποέμιανς των 130 χρόνων ποδοσφαιρικής ζωής είναι "το τέταρτο πιο επιτυχημένο κλαμπ στο ιρλανδικό ποδόσφαιρο, έχοντας κατακτήσει το πρωτάθλημα 11 φορές, το κύπελλο επτά, το λιγκ καπ έξι και σούπερ καπ τρεις". Δεν είναι μόνο αυτό. Πέραν των όσων τροπαίων φιγουράρουν στη βιτρίνα της, πρόκειται για μια ποδοσφαιρική ομάδα λαϊκής βάσης, η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την τοπική κοινωνία της περιοχής που εδρεύει στο Δουβλίνο και λειτουργεί ως πυρήνας πολιτισμού και φιλανθρωπίας. "Μια ποδοσφαιρική ομάδα υπάρχει για να παρέχει στους ανθρώπους την αίσθηση του τόπου, της ταυτότητας, του σκοπού της κοινής κοινότητας. Ο σύλλογος υφίσταται στους ανθρώπους, στις καρδιές και στο μυαλό τους. Δεν είναι τα τούβλα, τα κτίρια και το προπονητικό. Είναι τα συναισθήματα των ανθρώπων και τα στελέχη των μεγάλων εταιριών δεν μπορούν να το αντιληφθούν", έλεγε ο εκτελεστικός διευθυντής, Νταν Λάμπερτ, πριν από λίγες εβδομάδες εξηγώντας το τι (ακριβώς θέλουν να) πρεσβεύει το ιρλανδικό κλαμπ.

Ανέκαθεν η Μποέμιανς ήταν μια συλλογικότητα που αντιστεκόταν στο mainstream και φρόντιζε να το αποδεικνύει με πρωτοβουλίες και διάφορες δράσεις ανθρωπιστικού χαρακτήρα. Το ότι οι Bohs έχουν συνδεθεί με τον Μπομπ Μάρλεϊ δεν είναι καθόλου τυχαίο. Στο γήπεδό της, το "Ντεϊλιμάουντ Παρκ", είχε -στις 6 Ιουλίου του 1980- δώσει ο suis generis Τζαμαϊκανός καλλιτέχνης μία από τις τελευταίες συναυλίες της πριν από τον θάνατο του στις 11 Μαΐου του 1981. Τότε μάλιστα είχε προκληθεί τεράστιο πολιτικό ζήτημα από την άκρως συντηρητική πτέρυγα της Ιρλανδίας για το αν και εφόσον θα πρέπει να του επιτραπεί να περάσει τα σύνορα με όλα τα "συμπαρομαρτούντα", κυρίως την ινδική κάνναβη που θα μετέφερε στις αποσκευές του για ιδία χρήση!

Ο Μάρλεϊ τραγούδησε χωρίς άλλους ενδοιασμούς στο κοινό του που έσπευσε να τον απολαύσει και επηρέασε συνειδήσεις στη χώρα, τουλάχιστον με όσα έγραφε συντάκτης της thejournal.ie μεταφέροντας σε άρθρο του 2012 τις αξέχαστες εμπειρίες του από τη σημαδιακή εκείνη ημέρα - πριν από 41 χρόνια πια.

Ο τραγουδοποιός της ελευθερίας και της ισότητας ήταν ένας λάτρης του ποδοσφαίρου και μπορεί να μην σχετίστηκε άμεσα με την Μποέμιανς, τούτο όμως συνέβη εμμέσως. Σε τόσο υψηλό βαθμό μάλιστα που οι ακτιβιστές διοικούντες της αντιπάλου του "Δικεφάλου" διάλεξαν -προ διετίας- να κυκλοφορήσουν μια συλλεκτική εμφάνιση που απεικόνιζε τον Μάρλεϊ στο δεξιό πλευρό της. Είχε διαφημιστεί ως τη τρίτη φανέλα που θα χρησιμοποιούσε η ιρλανδική ομάδα για το 2019 και ήταν τέτοια η απήχησή της που αφότου τέθηκε προς πώληση στο διαδίκτυο οι προπαραγγελίες διαδέχονταν η μία την άλλη. Ήταν πάρα πολλοί όσοι ήθελαν ν' αποκτήσουν ένα προϊόν με ξεχωριστό μήνυμα ή αισθητική και φρόντισαν να προβούν σε κράτηση καταβάλλοντας το ανάλογο αντίτιμο ως καπάρο. Μέχρι κι ένας εκ των γιων του σπουδαίου καλλιτέχνη της ρέγκε, ο Κάι-Μάνι, είχε εκφραστεί με θερμά λόγια για το εγχείρημα-αποτέλεσμα μιας έμπνευσης μεταξύ ομάδας και εταιρίας ένδυσης.

Μόνο που ουδείς φόρεσε ποτέ την εν λόγω λευκή εμφάνιση με τις τρεις πολύχρωμες ρίγες στα αριστερά της. Ούτε ποδοσφαιριστής ούτε οπαδός. Κανένας. Το γραφείο που εκπροσωπεί και προστατεύει τα πνευματικά δικαιώματα της εικόνας του Μάρλεϊ απευθύνθηκε στη διοίκηση της Μποέμιανς και ζήτησε εξηγήσεις διότι δεν είχε ζητηθεί καμία άδεια χρήσης και τύπωσης της μορφής του. Ήταν ένα πολύ λεπτό ζήτημα που έπρεπε να διευθετηθεί άμεσα.

Κατά την ανακοίνωση των Ιρλανδών, "ο σύλλογος ενήργησε με καλή πίστη και ακολούθησε τη σωστή διαδικασία όταν αγόρασε την άδεια για αυτήν την εικόνα μέσω μιας κορυφαίας παγκοσμίως εταιρίας αδειοδότησης φωτογραφιών" 'Αρα, πίστευε ότι, δεν έφερε ευθύνη. Παρόλα αυτά "οι εκπρόσωποι του Μπομπ Μάρλεϊ ενημέρωσαν ότι αυτή η εταιρία δεν είχε το δικαίωμα να χορηγήσει τέτοια άδεια γι' αυτήν τη φωτογραφία". Ως εκ τούτου η φανέλα θα έπρεπε ν' αποσυρθεί από την αγορά, διότι "λόγω των συμβατικών και άλλων υποχρεώσεων του γραφείου δεν είναι δυνατή η εκχώρηση άδειας στην Μποέμιανς".

Αναγκαστικά όσοι είχαν προπληρώσει για την προμήθεια συλλεκτικής εμφάνισης, θα έπρεπε είτε να λάβουν πίσω τα χρήματα τους είτε το ποσό να τους πιστωθεί για άλλη αγορά ισόποσης αξίας είτε να γίνει η ανταλλαγή με την επανασχεδιασμένη εμφάνιση. Η οποία, αφού αποσύρθηκε η original, αντικαταστάθηκε από μία παρόμοια με μια υψωμένη γροθιά στην ίδια θέση, σαν αυτήν των "Μαύρων Πανθήρων", αντανακλώντας -σύμφωνα με τους εμπνευστές της- την ενότητα, τη δύναμη και την αντίσταση. Μάλλον αυτήν θα την αγαπούσε περισσότερο ο "stand up for your rights" Μπομπ Μάρλεϊ που απέφευγε να αυτοπροβάλλεται.