Κάπου το τελικό σκορ, 3-0 κάπου η ευφορία επειδή η ίδια ξεκίνησε με νίκη ενώ οι αντίπαλοι της στραβοπάτησαν και είναι εύκολο να ξεχαστεί ότι στο πρώτο ημίχρονο και μέχρι τη στιγμή της αποβολής του Ρομαό, η άμυνα της ΑΕΚ δεινοπάθησε από τον τρόπο με τον οποίο ο Ιωνικός προσπαθούσε να τη "ματώσει". Ως σύνολο, είχε προβλήματα στην πρεμιέρα της στο πρωτάθλημα.

Οι συγκυρίες και η τσαπατσουλιά των παικτών του Ιωνικού στις μεγάλες φάσεις που είχαν στο πρώτο ημίχρονο ήταν οι λόγοι για τους οποίους δεν βρέθηκε εκείνη πίσω στο σκορ, αντιθέτως προηγήθηκε δίχως να κάνει καθαρή ευκαιρία στο πρώτο μέρος, από μια στημένη φάση. Όμως στην επανάληψη, είδαμε την εικόνα από το μέλλον.

Συνέβη αυτό μόλις ο Στίβεν Τσούμπερ πάτησε χορτάρι, προκειμένου να λύσει τις απορίες μας για το αν ένας παίκτης με δύο προπονήσεις σε μια νέα ομάδα και πρωτόγνωρο για εκείνον περιβάλλον, μπορεί να πατήσει γήπεδο και όχι απλώς να είναι θετικός, αλλά να κάνει διαφορά. Μα ποια συστήματα, ποιες τακτικές και κολοκύθια τούμπανα όταν έχεις τέτοια κλάση, όταν με λιγοστά αγγίγματα της μπάλας διαλύεις τα κατεστημένα και κάνεις αυτούς τους άγνωστους ακόμα σε εσένα που κινούνται γύρω σου, να απολαμβάνουν την ευλογία σου.

Δεν ξέρω πόσοι και ποιοι το πρόσεξαν, λίγοι ή πολλοί, αλλά στο προ-Τσούμπερ διάστημα του παιχνιδιού, ο Σέρχιο Αραούχο ήταν ένας ταλαίπωρος φορ, ο οποίος για να έρθει σε επαφή με τη μπάλα, αναγκαζόταν να κινηθεί (προς τα πίσω) έως τα όρια της μεσαίας γραμμής ή ζητιάνευε κάποια πάσα του Μάνταλου που όμως δεν του πέρασε στο σωστό χρόνο, ούτε μία. Μοιραία, έφευγε μακριά από το κουτί για να νιώσει μέλος της ομάδας, να αισθανθεί ποδοσφαιριστής. Με την παρουσία του Ελβετού, ο "Τσίνο" πήρε την πρώτη κάθετη με την οποία κέρδισε το πέναλτι και ακολούθως ακόμα μία για να βρεθεί (επιτέλους) σε θέση εκτέλεσης μέσα στην περιοχή. Δεν σκόραρε, αλλά έζησε ξανά τη χαρά να είναι κανονικός επιθετικός.

Το ανησυχητικό της αμυντικής εικόνας

Γκολ η ΑΕΚ θα βρίσκει φέτος, οι μέσοι έχουν δυνατότητες, τα εξτρέμ επίσης, ο Γέβτιτς και ο Αμραμπάτ έχουν την επαφή με το τέρμα, ο Γκαρσία είχε δοκάρι. Κάποια στιγμή θα "ξεκουμπώσει" ο Αραούχο, εφόσον συνεχιστεί η επαρκής τροφοδότηση σε χώρους σωστούς, ενώ ο Ανσαριφάρντ είναι γνωστή αλεπού και καλύτερος σκόρερ από τον Αργεντινό. Δεν πρέπει να τη φοβίζει την ΑΕΚ το σκοράρισμα, πρέπει να τρέμει ωστόσο σε παιχνίδια πιο σοβαρά, αν παρουσιάσει την αντίστοιχη εικόνα στα μετόπισθεν.

Προβληματική ήταν παρουσία του Χατζισαφί, ακόμα περισσότερο όμως του Μισελέν. Μπάλες στην πλάτη του "έφαγε" και ο Βράνιες, όχι τόσο ο Τζαβέλλας, ο οποίος σε 2-3 περιπτώσεις διόρθωσε λάθη άλλων και πρόλαβε καταστάσεις. Ο Λε Ταλέκ επίσης, ήταν πιο άρτιος και θετικός δημιουργικά, αλλά αργός σε κάποιες επιστροφές και καλύψεις που έπρεπε να παρέχει στους συμπαίκτες του. Δεν είχε αυτά τα στοιχεία που ο Σιμόες παρουσιάζει εν αφθονία όταν αμύνεται, σίγουρα όμως είναι σημαντικά υπέρτερος στο ανέβασμα της ομάδας και στο μοίρασμα της μπάλας.

Εν κατακλείδι, η νίκη μετράει πολύ, δίνει χρόνο στην ΑΕΚ και μαζί περνά το μήνυμα στους ανυπόμονους ότι γκέλες κάνουν και οι άλλοι, περισσότερο έτοιμοι και με ευρωπαϊκά παιχνίδια στα πόδια τους. Κέρδισε ηρεμία η ομάδα, το ίδιο και ο προπονητής για να δουλέψει όλα αυτά που πρέπει να διορθωθούν, χωρίς την επιπλέον πίεση (μαζί)και εσωστρέφεια που θα δημιουργούσε ένα κακό αποτέλεσμα στην πρεμιέρα. Πολλά περισσότερα θα έχουμε να πούμε μετά την πρώτη δύσκολη εξόρμηση, στην Κρήτη απέναντι στον ΟΦΗ.

Δείτε την πρώτη Game Night του φετινού πρωταθλήματος της Super League Interwetten: