Ο πακτωλός των χρημάτων που διακυβεύεται στην Premier League, προκαλεί ζαλάδες. Είναι με διαφορά το ακριβότερο πρωτάθλημα σε όλο τον κόσμο, με ομάδες πλούσιες και πανίσχυρες, με κέρδη ιλιγγιώδη, με προέδρους-μεγιστάνες του πλούτου και με τζίρους που ξεφεύγουν από τη λογική. Όσο για την οργάνωσή του, είναι αξιοζήλευτη, γι' αυτό και για πολλούς θεωρείται δικαιωματικά η κορυφαία Λίγκα στον πλανήτη, όπου κάθε παίκτης θα ονειρευόταν να αγωνιστεί κάποια στιγμή στην καριέρα του.

Κάπου εδώ μπαίνει στην εξίσωση η Κυβέρνηση του Ντέιβιντ Κάμερον στη Μ. Βρετανία, προχωρώντας σε μια ενέργεια που στόχο έχει να εκμεταλλευτεί όλα τα καλά στοιχεία που έχει η Premier League και να τα εισχωρήσει στα σχολεία της Αγγλίας και της Ουαλίας. Ναι, κάτι τέτοιο στην ελληνική λογική φαντάζει ως ανέκδοτο και είναι πολύ έξω από την κουλτούρα μας, τη λογική μας και δεδομένα δεν έχει περάσει από το μυαλό κανενός. Αλλά και να το είχε σκεφτεί, να εφαρμοστεί από ποιους και με ποιο σκοπό; Με τι στόχο και ποιο θα ήταν το πλάνο; Ρητορικά τα ερωτήματα...

Η βρετανική Κυβέρνηση, λοιπόν, αποφάσισε να συνεργαστεί με την ηγεσία της BPL με στόχο να επεκτείνει το σχολικό αθλητικό της πρόγραμμα σε όλα τα σχολεία των δυο χωρών μέσα στην επόμενη εξαετία. Αντιλαμβάνεται ο οποιοσδήποτε ότι με τις υποδομές που θα δημιουργηθούν και με την τεχνογνωσία που ήδη υπάρχει, μπορούν να υπάρξουν εξαιρετικά αποτελέσματα. Από το να βγουν πολύ μεγάλα ταλέντα, τα οποία θα βλέπουν οι ομάδες και θα τα προωθούν, μέχρι απλά να αθλούνται τα παιδιά σε σωστές βάσεις και να αποκτούν σωστή νοοτροπία και συμπεριφορά. Κέρδος είναι και το ένα και το άλλο. Χαμένος δεν θα βγει κανείς, ασχέτως του κόστους.

Οι συζητήσεις ανάμεσα στις δυο πλευρές κράτησαν καιρό, ώστε να αναλυθεί πλήρως το πώς θα λειτουργήσει όλο αυτό, διότι αντιλαμβάνεται κάποιος ότι αφορά μια πολύ μεγάλη επένδυση που θα πρέπει να γίνει. Περαιτέρω λεπτομέρειες θα γίνουν γνωστές όταν η Κυβέρνηση θα φέρει σε δημόσια διαβούλευση τη νέα στρατηγική της για τον αθλητισμό το επόμενο διάστημα. Όταν στη δική μας χώρα τα αθλητικά νομοσχέδια αφορούν κυρίως το πως θα καθαρίσουμε τη σαπίλα που υπάρχει, σε άλλες χώρες είναι έτη φωτός μπροστά. Όποια σύγκριση, προκαλεί θλίψη...

Αυτή την στιγμή, το σχολικό αθλητικό πρόγραμμα έχει μπει σε 4.158 σχολεία, αλλά μέσα στα επόμενα τρία χρόνια ο στόχος είναι να έχει υπερδιπλασιαστεί και να έχει φτάσει τα 10.000 σχολεία, ενώ στην εξαετία να ισχύει για όλα. Οι προπονητές των ομάδων της Premier League συμμετέχουν ενεργά, προσφέροντας μαθήματα και προπονητικά προγράμματα σε εκπαιδευτικούς, ενώ να πούμε πως η Κυβέρνηση δίνει ετησίως πάνω από 200.000.000 ευρώ στον σχολικό αθλητισμό. Δεν θα είναι μόνο αυτά, αλλά θα γίνουν και πολλά ακόμα στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας...

Ο πρωθυπουργός, Ντέιβιντ Κάμερον, σχολίασε πως "κάθε παιδί θα έχει την ευκαιρία να αθλείται και να επωφελείται από σπουδαίους προπονητής, αποτελώντας κομμάτι της ομάδας", ενώ ο εκτελεστικός πρόεδρος της Premier League, Ρίτσαρντ Σκούνταμορ, είπε με τη σειρά του: "Η Premier League και οι σύλλογοί μας, πάντα υιοθετούσαν την άποψη πως με την επιτυχία έρχονται οι ευθύνες προς τις κοινότητες που υποστηρίζουν το άθλημα. Πέρυσι, πάνω από μισό εκατομμύριο νεαρά παιδιά πήραν μέρος σε κοινοτικά προγράμματα που υποστηρίχθηκαν από την Premier League. Τον Φεβρουάριο, οι 20 σύλλογοι της Λίγκας δέχτηκαν να αυξήσουν το ποσό που δίνουμε για τέτοιους καλούς σκοπούς, ειδικά αυτούς που αφορούν νέους ανθρώπους".

Τι είχε κάνει η Γερμανία μετά το "καμπανάκι" του 2000

Σε σωστά πρότυπα κινήθηκε η Γερμανία μετά την παταγώδη αποτυχία της εθνικής ομάδας στο EURO 2000, όταν άπαντες κατάλαβαν ότι το γερμανικό ποδόσφαιρο είχε... στερέψει από ταλέντο και κάτι έπρεπε να γίνει, ώστε η χώρα να αρχίσει και πάλι να βγάζει παίκτες που θα επανέφεραν το πρωτάθλημα και το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα στον... αφρό. Κοιτάζοντας λίγο την σημερινή κατάσταση 15 χρόνια μετά, κάτι καλό έκαναν...

Συγκεκριμένα, η γερμανική Ομοσπονδία ανέλαβε πρωτοβουλίες, προκειμένου η "μηχανή" να δουλεύει αποτελεσματικά. Στόχος ήταν να βγουν νέοι παίκτες και προπονητές, κάτι που συνέβη. Πλέον, δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια περαιτέρω εξέλιξης, έχει πιάσει εν πολλοίς ταβάνι. "Είμαστε σε κορυφαίο επίπεδο και είναι δύσκολο να εξελιχθούμε παραπάνω. Αν ήμασταν στο 2000, όταν πιάσαμε πάτο, θα λέγαμε οκ. Όμως, κανείς πλέον δε λέει ότι πάει κάτι λάθος", έλεγε πριν δυο χρόνια ο Ρόμπιν Ντουτ, ο εκτελεστικός διευθυντής της Ομοσπονδίας, που αντικατέστησε τον Ματίας Ζάμερ.

Οι άνθρωποι της DFB ταξίδεψαν σε όλο τον κόσμο για να βρουν την καλύτερη πρακτική πάνω στην οποία θα δούλευε η Ομοσπονδία και πλέον άλλα κράτη ζητούν συμβουλές από τους Γερμανούς για το πως να λειτουργήσουν σε αυτά τα πρότυπα. Υπήρξε η κατάλληλη στελέχωση, δόθηκε βαρύτητα στις μικρές ηλικίες, υπήρξε συνεργασία με την Μπουντεσλίγκα και τους συλλόγους και δημιουργήθηκαν ακαδημίες παντού. Οι Ντράξλερ, Σίρλε, Μίλερ, Μπαντστούμπερ, Χούμελς, Εζίλ, Γκέτσε, Ρόις, Κρόος και πολλοί ακόμη προέρχονται μέσα απ' αυτά τα αναπτυξιακά προγράμματα, τα αποτελέσματα των οποίων είναι θαυματουργά και λειτούργησαν σε 366 περιοχές της χώρας για παιδιά 8-14 ετών και πάνω από 1.000 προπονητές με άδεια προπονητή UEFA-B συμμετείχαν στο να βρίσκουν τα καλύτερα ταλέντα και να τα προωθούν.

Συμπερασματικά

Εν κατακλείδι, όταν υπάρχει θέληση, όραμα, διάθεση, πρόγραμμα και τεχνογνωσία, τότε μπορούν να γίνουν θαύματα. Προφανώς και το να μπει η Ελλάδα των Μνημονίων και της ανέχειας, σε τέτοια σύγκριση, θα ήταν άτοπο, άκαιρο και άδικο. Παρ' όλα αυτά, με πολύ μικρότερο κόστος και με ένα σωστό πλάνο, θα μπορούσε να υπάρξει μια σωστή συνεργασία ανάμεσα στην Κυβέρνηση και την Ομοσπονδία, ώστε να βρίσκονται τα καλύτερα ταλέντα και να μην χάνονται. Στην χώρα όμως που θεωρείται είδηση το να συμφωνεί ο υπουργός Αθλητισμού με τον πρόεδρο της ΕΠΟ για τους τακτικούς δικαστές ή για πράγματα που σε άλλες χώρες θεωρούνται αυτονόητα, όταν κύριο θέμα είναι το δικαστικό και όχι το ίδιο το άθλημα, τόσο θα βουτάμε ολοένα και περισσότερο στη μιζέρια. Δείξε μου την χώρα σου, να σου πω τι ποδόσφαιρο έχεις...