Η διοργάνωση του τελικού Champions League στο "Ουάντα Μετροπολιτάνο" ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Όλα θύμιζαν γιορτή στο νεόδμητο γήπεδο της Ατλέτικο, κοντά στο αεροδρόμιο Μπαράχας της Μαδρίτης.

Μια γιορτή που είχε εκλεκτούς οικοδεσπότες. Μπορεί το Σάββατο (1/6) να ήταν το "κυρίως μενού" των εκδηλώσεων με τη διεξαγωγή του μεγάλου ματς, αλλά όλα ξεκίνησαν από την παραμονή. Την Παρασκευή επιφανείς ποδοσφαιρικές προσωπικότητες, παίκτες που έχουν σηκώσει στο Champions League και γνωρίζουν από πρώτο χέρι τη λεπτή γραμμή που χωρίζει την αποτυχία από την επιτυχία κατέκλυσαν το κέντρο της Μαδρίτης.

Πρώτος σταθμός η Πουέρτα ντελ Σολ και η Πλάθα Μαγιόρ. Εστέμπαν Καμπιάσο, Κριστιάν Καρεμπέ, Ρομπέρτο Κάρλος, Κλάρενς Ζέεντορφ, Πάτρικ Κλάιφερτ, Κλοντ Μακελελέ, Λουίς Γκαρθία, Ζούλιο Σέζαρ, Φερνάντο Μοριέντες, Μίτσελ Σαλγκάδο, Γκάιθκα Μεντιέτα, Μαρκ φαν Μπόμελ, Πάτρικ Μπέργκερ, Ντιέγκο Μιλίτο, Βίτορ Μπαΐα, Καφού, Λουίς Φίγκο, Ρομπέρ Πιρές, Νταβόρ Σούκερ, Ντέγιαν Στάνκοβιτς, Αλεσάντρο ντελ Πιέρο, Νούνο Γκόμες, Νούνο Μανίσε, Ντέκο, Μάρκο Ματεράτσι, Γιούρι Τζορκαέφ, Χένρικ Λάρσον χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδας για το τουρνουά των legends.

Ο νικητής, εξάλλου, δεν είχε σημασία καθώς όλοι απήλαυσαν το χειροκρότημα. Ένας, όμως, κατάφερε να ενώσει τους οπαδούς της Λίβερπουλ και της Τότεναμ. Ο Αλεσάντρο ντελ Πιέρο όταν ανέβηκε στο πάλκο για να χαιρετίσει έτυχε καθολικής αποδοχής κι αναγνώρισης.

Οι περισσότεροι εξ αυτών, άλλωστε, έδωσαν το "παρών" στο event της Heineken που ακολούθησε. Εκεί ήταν και το βαρύτιμο τρόπαιο, το οποίο μετέφερε ο Ρομπέρτο Κάρλος. Εκεί ήταν κι άλλοι. Ο "μαέστρο", Αντρέα Πίρλο, ο "special one", Ζοζέ Μουρίνιο ακόμη κι ο Σίντνεϊ Γκοβού, ο οποίος πέρασε από την Ελλάδα με τη φανέλα του Παναθηναϊκού.

Όλοι απήλαυσαν την παγωμένη μπίρα τους με το βλέμμα στο μεγάλο τελικό που θα ερχόταν. Η ημέρα του τελικού ξεκίνησε από τη βόλτα σε άλλο γήπεδο. Από το ιστορικό "Σαντιάγκο Μπερναμπέου", έδρα της Ρεάλ Μαδρίτης.

Η περιπλάνηση στο μουσείο των μερένγκες απέδειξε γιατί το μέγεθος ενός κλαμπ δεν αντικατοπτρίζεται μόνο στους τίτλους ή στις νίκες. Είναι πολλές περισσότερες οι λεπτομέρειες που διατρανώνουν τη φήμη και την ιστορία μιας ομάδας.

Αφού περάσαμε μια βόλτα και από το "Βιθέντε Καλντερόν" - πρώην έδρα της Ατλέτικο η οποία έχει ερημώσει πλέον - ήλθε η ώρα για να πάρουμε το μεγάλο δρόμο για το "Ουάντα Μετροπολιτάνο". Η κίνηση αυτονόητη, η προσμονή για το σπουδαίο ματς το ίδιο.

Πριν μπούμε στο γήπεδο, περάσαμε μια βόλτα από το περίπτερο της Heineken έξωθεν του γηπέδου. Κι εκεί, πάλι, μας περίμενε ο Αντρέα Πίρλο. Ο Ιταλός διεθνής πρώην μέσος των Μίλαν, Ίντερ και Γιουβέντους μπήκε σε πιτσαρία, έψησε και μας σέρβιρε πίτσα!

Ώρα 20:30 τοπική, 21:30 ελληνική. Μέσα στο γήπεδο! Η αναμονή έχει τελειώσει. Το μεγάλο ματς ξεκινά. Πρώτα, βέβαια, η τελετή έναρξης. Ο Νταμίρ Σκόμινα σφυρίζει για πρώτη φορά στο ματς, μετά από 23 δευτερόλεπτα σφυρίζει ξανά.

Το πιο γρήγορο πέναλτι στην ιστορία της διοργάνωσης εκτελεί ο Μοχάμεντ Σαλάχ, ευστοχεί κι ανοίγει το σκορ για τη Λίβερπουλ. Η Τότεναμ πίεσε στο δεύτερο ημίχρονο, ανάγκασε τον Γιούργκεν Κλοπ σε αλλαγές.

Μία από αυτές ήταν και του Ντιβόκ Οριζί. Ο Βέλγος ήταν αυτός που κλείδωσε το τρόπαιο για της Λίβερπουλ, έκτο της ιστορίας της. Ύστερα πήραν σειρά τα "You ll' never walk alone" και "Allez, allez, allez" δονούσαν την ατμόσφαιρα, ο Γιούργκεν Κλοπ ήταν πανευτυχής. Κυρίως γιατί εκμεταλλεύτηκε την #unmissable εμπειρία του.