Η εμφάνιση του ΠΑΟΚ στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με τον Εργοτέλη στην Κρήτη, στο εξ αναβολής παιχνίδι κυπέλλου ήταν ίσως η χειρότερη φετινή του από την αρχή της σεζόν. Ήταν τόσο κακή, που δεν μπορεί να καλυφθεί ούτε από το γεγονός ότι ο Δικέφαλος πήρε τελικά τη νίκη, ούτε από το "συννεφάκι" της πρώτης θέσης στη βαθμολογία και της προοπτικής κατάκτησης του πρωταθλήματος, που καλύπτει τα πάντα γύρω από την ομάδα της Θεσσαλονίκης.

Δικαιολογίες μπορεί να βρει κάποιος πολλές… Την απουσία των διεθνών, την κόπωση από τα συνεχόμενα παιχνίδια, τον αποπροσανατολισμό που δημιούργησε το γεγονός ότι ο αγώνας στο Παγκρήτιο ήταν ο τελευταίος μετά από μια σειρά απαιτητικών αγώνων για τους ποδοσφαιριστές, που περιμένουν πως και πως για ρεπό ή ακόμη και το ότι αγωνίστηκαν παίκτες που είχαν πάρει από μηδενικό ως ελάχιστο χρόνο συμμετοχής.

Καμία όμως δικαιολογία δεν μπορεί να σβήσει το διάστημα των 30' από το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, όταν ο Εργοτέλης βγήκε στην επίθεση έκλεισε τον ΠΑΟΚ, είχε ένα δοκάρι, πέτυχε ένα γκολ και οι παίκτες του άλλαζαν με το τακουνάκι την μπάλα.

Από τους 13 ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν μόνο ο Ντιέγκο Μπίσεσβαρ κατάφερε να διασωθεί, γράφοντας ένα γκολ και μια ασίστ.

Ο Ολλανδός και για ένα μικρό διάστημα ξεκίνημα του αγώνα ο Καντουρί. Ήταν οι μοναδικοί παίκτες του ΠΑΟΚ που φάνηκαν συνειδητοποιημένοι. Που; Σε ένα παιχνίδι που κάθε αποτέλεσμα εκτός από τη νίκη θα μπορούσε να θέσει υπό σοβαρή αμφισβήτηση ακόμη και την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου.

Άντε να προσθέσεις σε αυτούς και το Βέρνμπλουμ όχι τόσο για το πρώτο του γκολ που πέτυχε με την φανέλα του Δικεφάλου, όσο για την κατσάδα που έβαλε σε συμπαίκτη του, στον Ακπόμ, προς το τέλος του αγώνα που δεν κάλυψε σωστά.

Η άμυνα του ΠΑΟΚ στο δεύτερο ημίχρονο ήταν αλλού για αλλού. Και αν για τον Μαλεζά το σημερινό ήταν το πρώτο που αγωνίστηκε από το ξεκίνημα της σεζόν, ο Χατσερίντι, που επανήλθε μετά από καιρό στην αρχική ενδεκάδα του Δικέφαλου, σε καμία των περιπτώσεων δεν δικαιολόγησε ότι την απαίτηση του για περισσότερο χρόνο συμμετοχή, ούτε πολύ περισσότερο τα χρήματα που παίρνει στον ΠΑΟΚ.

Ακόμη και στο πρώτο ημίχρονο που τα πράγματα ήταν κάπως υποφερτά για την ομάδα της Θεσσαλονίκη ο ομογενής αμυντικός έδειχνε βαρύς στις αντιδράσεις του, νωχελικός στις κινήσεις του, έκανε λάθη και δε δημιουργούσε εμπιστοσύνη.

Αν ο Χατσερίντι, στα 31 του, που δεν βλέπει να έχει και πολύ μέλλον στον ΠΑΟΚ, μπορεί να αντιμετωπίσει έναν αγώνα σαν το σημερινό λίγο πολύ ως αγγαρεία, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να ισχύει για το Λέο Ζαμπά.

Ο νεαρός Βραζιλιάνος δεν πρέπει να χρειάζεται επιπλέον κίνητρο σε κανένα παιχνίδι αν θέλει να καθιερωθεί στα άκρα της επίθεσης του Δικέφαλου. Δεν είναι λογικό να βγάζεις μάτια στη Λευκορωσία απέναντι στην Μπάτε Μπόρισοφ και να μην μπορείς να κάνεις ούτε μια καλή ενέργεια στον αγώνα με τον Εργοτέλη.

Ούτε ο Ζαμπά, ούτε ο Ακπόμ δεν μπορούν να βλέπουν ως αγγαρεία οποιοδήποτε παιχνίδι στο οποίο καλούνται να αγωνιστούν. Ο Άγγλος επιθετικός που όντως δεν τροφοδοτήθηκε από τους συμπαίκτες του, μια δυο φορές που πήρε την μπάλα την έχασε πολύ γρήγορα από τους αμυντικούς του Εργοτέλη.

Ο ΠΑΟΚ γενικότερα ήταν πολύ αργός στην ανάπτυξη του. Ο Μάτος δεν ανέβαινε από την πλευρά του, ο Μαουρίσιο στο πρώτο του παιχνίδι ως βασικός μετά τον τραυματισμό του, κινούνταν μέχρι να γίνει αλλαγή, σε χαμηλό τέμπο και έτσι ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε να βρει ρυθμό σε κανένα σημείο του αγώνα.

ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ… ΔΙΑΛΕΓΟΥΝ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Ο ΠΑΟΚ που κάνει πρωταθλητισμό, οφείλει να είναι ΠΑΟΚ παντού. Να τα δίνει όλα για τη νίκη απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο και σε όποια διοργάνωση και αν αγωνίζεται.

Οι παίκτες του δεν μπορεί να «διαλέγουν» παιχνίδια και ακόμη και αν δεν έχουν καλή απόδοση, οφείλουν να παλεύουν με πάθος και στον αγώνα με τον Εργοτέλη το πάθος τους έλειψε.

Στο Παγκρήτιο χτύπησε δυνατά «καμπάνακι» και όλοι στο Δικέφαλο πρέπει να το άκουσαν... αλλιώς θα προκύψουν ζητήματα.

Photo credits: eurokinissi