Ιδανικά ξεκίνησε για τις ελληνικές ομάδες η δεύτερη "διαβολοβδομάδα" της EuroLeague 2018/19 . Ο μεν Ολυμπιακός πάτησε το γκάζι στην τέταρτη περίοδο και επικράτησε εκτός έδρας της επικίνδυνης/φιλόδοξης Μπάγερν Μονάχου για να πάει στο 4-4, ο Παναθηναϊκός βρήκε τις απαντήσεις που χρειαζόταν στην άμυνά του και έριξε στο καναβάτσο τη Μπαρτσελόνα για να την πιάσει στο 5-3.

Οι μεν Πειραιώτες θα αντιμετωπίσουν απόψε (20:45) την Πρωταθλήτρια Ευρώπης Ρεάλ Μαδρίτης που θα μπει στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας χωρίς τον ηγέτη της, τον Σέρχιο Γιουλ και χωρίς τους Γκουστάβο Αγιόν - Όγκνιεν Κούζμιτς, οι δε πράσινοι θα ταξιδέψουν στη Βιτόρια για να βρουν το μεγάλο διπλό που τόσο έχουν ανάγκη απέναντι στη Μπασκόνια που έχει πέσει στο 2-6, βρίσκεται δύο νίκες μακριά από την οκτάδα, έχει όμως νέο προπονητή τον Βέλιμιρ Περάσοβιτς και λίγο έλειψε να κερδίσει χθες βράδυ στο Μιλάνο.

ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΣΕ ΟΜΑΔΑ "ΜΑΧΗΤΩΝ" Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ

Είναι ξεκάθαρο από την αρχή της σεζόν ότι ο Τσάβι Πασκουάλ στερείται ενός δεύτερου δημιουργού, ενός σουτέρ που θα ανοίγει το γήπεδο, αλλά και ενός πραγματικά καλού σέντερ. Από τη στιγμή που ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είπε πως "οι μεταγραφές ήταν επιλογές του προπονητή και εκείνος πρέπει να βρει τρόπο για να παίξει η ομάδα καλύτερο μπάσκετ", κάθε συζήτηση περί ενίσχυσης πηγαίνει απευθείας στο καλάθι των αχρήστων. Με αυτό το ρόστερ θα πορευθεί ο Παναθηναϊκός, από αυτό το υλικό πρέπει να βρει τα στοιχεία που έχει ανάγκη ο Καταλανός τεχνικός.

Η εμφάνιση των Πρωταθλητών Ελλάδας απέναντι στη Μπαρτσελόνα ήταν αρκετά ενθαρρυντική, ειδικά στο κομμάτι της άμυνας, της διάθεσης, της ενέργειας. Οι πράσινοι έπαιξαν με πείσμα, κράτησαν τους αντιπάλους τους στα 3/15 τρίποντα (και τα τρία τα έβαλε ο Κάιλ Κούριτς), έκαναν θραύση στο κομμάτι των ριμπάουντ που πολλάκις τους πλήγωσε φέτος, πήραν 16 επιθετικά που η αλήθεια είναι ότι δεν εκμεταλλεύθηκαν όσο θα έπρεπε (κέρδισαν μόλις 12 πόντους από αυτά) και "κέρδισαν" τον Στεφάν Λάσμε που έψαχνε εδώ και καιρό μια καλή εμφάνιση. Ο Γκαμπονέζος έβαλε τα σουτ από μέση και μακρινή απόσταση, αυτό μπορεί να το κάνει σε αντίθεση με τις φάσεις κοντά στο καλάθι και περιμένουν κάτι παρόμοιο από τον Τζέιμς Γκιστ. Ο Αμερικανός δείχνει να έχει χάσει την εκρηκτικότητά του, ήταν πολλές οι στιγμές που δεν είχε δύναμη, ενέργεια, άλμα απέναντι στους ψηλούς της Μπαρτσελόνα, τελείωσε το ματς με 0/6 δίποντα και πρέπει να πιέσει περισσότερο τον εαυτό του. Δεν θα γίνει ποτέ ο Γκιστ της περιόδου 2012-2016, αλλά σίγουρα μπορεί να καλύψει τις αδυναμίες του με την τεράστια εμπειρία του.

Από εκεί και πέρα, ο Πασκουάλ μοίρασε τα λεπτά στα δυάρια, τα τριάρια και τα τεσσάρια του, χρησιμοποίησε τον Ματ Λοτζέσκι στη θέση του σμολ φόργουορντ, έδωσε την ευκαιρία στον Ντίνο Μήτογλου στα τέλη της τρίτης και τις αρχές της τέταρτης περιόδου κι ο νεαρός ψηλός την άρπαξε. Το βράδυ της Τετάρτης οι περισσότεροι από τους 12 που αγωνίστηκαν ήταν θετικοί, ίσως όλοι πλην του αναποτελεσματικού Γκιστ και του μπερδεμένου Λεκαβίτσιους. Και ίσως αυτό να είναι το σημαντικότερο στοιχείο που πρέπει να κρατήσει κάποιος από το ματς της 8ης αγωνιστικής.

Από τη στιγμή που δεν φαίνεται πιθανό το ενδεχόμενο προσθήκης παίκτη, όλοι πρέπει να συμβιβστούν με τους ρόλους τους και να κάνουν βήματα προς τα εμπρός. Αν ο Παναθηναϊκός θέλει να μείνει σε τροχιά οκτάδας και να κυνηγήσει την τετράδα που θα δώσει το πλεονέκτημα έδρας στα playoffs, πρέπει να υπερασπιστεί την έδρα του και να πάρει κάτι απ' όλους τους παίκτες του ρόστερ. Το θετικό είναι ότι υπάρχει βάθος, παρά τις δεδομένες αδυναμίες για τις οποίες έχουμε μιλήσει ξανά και ξανά, υπάρχει διάθεση, υπάρχει και ένας εκπληκτικός ηγέτης που ανεβάζει τους πάντες ένα επίπεδο. Ο Νικ Καλάθης δεν ήταν χθες βράδυ απειλητικός, η στατιστική του έγραψε μόλις δύο πόντους από εννέα σουτ, όμως τα 9 "σκουπίδια" και οι 12 ασίστ είναι αριθμοί που ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού γκαρντ θα μπορούσαν να προσφέρουν στις ομάδες τους σε αυτό το επίπεδο.

Ο Τσάβι Πασκουάλ πρέπει να αντιμετωπίσει το υλικό του ως ένα group "μαχητών", πρέπει να δουλέψει πολύ στο ψυχολογικό κομμάτι για να είναι όλοι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή. Σε κάποιο ματς θα είναι καλοί ο Λάνγκφορντ, ο Παπαπέτρου κι ο Τόμας, σε κάποιο άλλο ο Λοτζέσκι, ο Αντετοκούνμπο κι ο Μήτογλου, θα έρθει και το βράδυ που θα δούμε τους Λεκαβίτσιους, Παππά, Λάσμε να κάνουν τη διαφορά. Αυτός είναι ο φετινός Παναθηναϊκός, μια ομάδα με έναν σπουδαίο άσο και μια ντουζίνα "μαχητές" που πρέπει να κοιτάξουν το σύνολο και όχι το ατομικό τους συμφέρον. Πολύ απλά γιατί κανείς απ' όσους βρίσκονται στο πράσινο ρόστερ έχει την ικανότητα να εξελιχθεί σε πρωτοκλασάτη μονάδα που θα έχει διάρκεια και θα προσφέρει όσα έδιναν μέχρι πέρυσι οι Τζέιμς - Σίνγκλετον.

ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΟΣ ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΟΥ ΒΑΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Με τρία εντός και πέντε εκτός έδρας ματς στις οκτώ πρώτες αγωνιστικές της EuroLeague, με δύο ντέρμπι στο ΟΑΚΑ -το ένα δύο μέρες μετά τον αγώνα με τη Φενέρμπαχτσε και δύο μέρες πριν τη δεύτερη "διαβολοβδομάδα" της σεζόν- ο Ολυμπιακός δεν είχε το εύκολο πρόγραμμα που ονειρευόταν σε αυτή τη φάση της περιόδου. Το 4-4 δεν είναι άσχημο, η συνέχεια είναι ξεκάθαρα πιο βατή (Ρεάλ Μαδρίτης εντός, Μπουντούτσνοστ εντός, Ζάλγκιρις Κάουνας εκτός, Αναντολού Εφές εντός, Μπαρτσελόνα εκτός, Γκραν Κανάρια εντός, Νταρουσάφακα εκτός, Παναθηναϊκός εντός, Μπασκόνια εντός) και ένα ρεκόρ 7-2 μοιάζει πιθανό, λογικό και ίσως είναι και υποχρεωτικό αν οι Πειραιώτες θέλουν να κυνηγήσουν την πρώτη τετράδα. Προς το παρόν, βέβαια, στόχος τους πρέπει να είναι η παραμονή στο γκρουπ των ομάδων που θα κυνηγήσουν την οκτάδα, η βελτίωση και φυσικά η ενίσχυση του ρόστερ.

Ο Ντέιβιντ Μπλατ ψάχνει εδώ και δύο εβδομάδες την αγορά για να βρει γκαρντ που θα μπορεί να προσφέρει άμεσα, έχει μιλήσει ακόμη και με παίκτες που δεσμεύονται με συμβόλαιο για να δει αν υπάρχει πρόσφορο έδαφος για ενδεχόμενη συνεργασία, έχει ξεχωρίσει ονόματα που γνωρίζει και προσπαθεί με το ποσό που προσφέρει η διοίκηση του Ολυμπιακού να κάνει την καλύτερη επιλογή μετά από ένα καλοκαίρι στο οποίο υπήρξαν μερικές αστοχίες (απόκτηση δύο σμολ φόργουορντ πίσω από τον Παπανικολάου, ανεπιτυχής προσπάθεια να γίνει ο ΛεΝτέι σέντερ) από την πλευρά του.

Η μη χρησιμοποίηση του Βαγγέλη Μάντζαρη στο εκτός έδρας ματς με τη Μπάγερν Μονάχου (έχει σκοράρει 12 πόντους απέναντι στην Αρμάνι Μιλάνο, 2 απέναντι στη Φενέρμπαχτσε και έχει μείνει στο μηδέν απέναντι σε Χίμκι, Μπασκόνια, Μακάμπι Τελ Αβίβ, ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Παναθηναϊκό) δείχνει πως ο Μπλατ δεν τον υπολογίζει, τουλάχιστον για αγώνες τέτοιας κρισιμότητας, ειδικά από τη στιγμή που είναι διαθέσιμοι οι Γουίλιαμς-Γκος, Σπανούλης, Στρέλνιεκς (έπαιξαν 23, 24, 22 λεπτά αντίστοιχα στο AUDI DOME). Ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να βγάλει σειρά αγώνων με τους συγκεκριμένους τρεις, ωστόσο η σεζόν είναι μεγάλη, η καταπόνηση τεράστια, οι τραυματισμοί συχνοί και γι' αυτούς τους λόγους η ύπαρξη ενός ακόμη περιφερειακού κρίνεται επιβεβλημένη. Και για επιθετικούς, αλλά και για αμυντικούς σκοπούς καθώς οι μεγάλες εμφανίσεις των Λεκαβίτσιους - Παππά στα δύο ντέρμπι του ΟΑΚΑ έδειξαν πως λείπει ένας "κέρβερος" στην περιφέρεια.

Οι κορυφαίες ομάδες έχουν τουλάχιστον τέσσερις πρωτοκλασάτους γκαρντ (η Ρεάλ Μαδρίτης έχει τους Γιουλ, Καμπάτσο, Κοζέρ, Κάρολ, Πρέπελιτς, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας τους Ντε Κολό, Ροντρίγκεθ, Χάκετ, Χίγκινς, Κουλάγκιν, η Φενέρμπαχτσε τους Σλούκα, Ντίξον, Γκριν, Μαχμούτογλου, Γκούντουριτς, Γκιουλέρ, η Αρμάνι Μιλάνο τους Τζέρελς, Τζέιμς, Νέντοβιτς, Μπέρτανς, Ντέλα Βάλε και ψάχνει έναν ακόμη για να καλύψει τους τραυματισμούς της, η Αναντολού Εφές τους Λάρκιν, Μπομπουά, Μίτσιτς, Μπαλμπάι, Σιμόν, ακόμη και η Ζάλγκιρις Κάουνας έχει τους Γουόλτερς, Γουόκαπ, Γουόλτον Τζούνιορ, Βέστερμαν, Μιλάκνις, Γκριγκόνις). Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς πως η απόκτηση ενός πραγματικά καλού κοντού είναι απαραίτηση για τον Ολυμπιακό, που στη συνέχεια θα βάλει τον Μάντζαρη σε έναν πιο συμπληρωματικό ρόλο και ίσως πάρει από εκείνον περισσότερα από αυτά που του ζήτησε να κάνει ως τρίτος (όσο έλειπε ο Στρέλνιεκς) ή τέταρτος γκαρντ.

Από τον Έισι Λο το 2012, στον Ντορόν Πέρκινς (photo) το 2013, τον Μάρντι Κόλινς το 2014, τον Ντάριους Τζόνσον-Όντομ το 2016, τον Ντόμινικ Γουότερς το 2017 και τον Μπόμπι Μπράουν το 2018, ο Ολυμπιακός δεν έκανε καλές επιλογές, όχι γιατί οι συγκεκριμένοι παίκτες δεν είχαν ποιότητα και ικανότητες, αλλά γιατί -εκ του αποτελέσματος- δεν "κούμπωσαν" (πλην Λο) στο σύνολο. Όλοι τους ήρθαν ως "μπαλώματα", ο παίκτης που θα αποκτηθεί φέτος θα έρθει με διαφορετικό ρόλο και γι' αυτό ο βαθμός δυσκολίας για τον προπονητή που πρέπει να κάνει την καλύτερη επιλογή ανεβαίνει επικίνδυνα.

Από τη στιγμή που η διοίκηση αποφάσισε να υποστηρίξει την επένδυση του καλοκαιριού (τη συμφωνία με τον Μπλατ δηλαδή), μόνο αισιοδοξία μπορεί να υπάρχει στον Ολυμπιακό. Το δύσκολο πρόγραμμα "βγήκε" με τρία διπλά σε πέντε ματς που κάλυψαν τις εντός έδρας ήττες από την Αρμάνι Μιλάνο και τη Φενέρμπαχτσε, το μονοπάτι στο οποίο θα περπατήσουν οι ερυθρόλευκοι τις επόμενες εννέα αγωνιστικές είναι λιγότερο κακοτράχαλο κι ο συνδυασμός της έλευσης του νέου παίκτη με την επικείμενη επιστροφή του Δημήτρη Αγραβάνη που θα δώσει σκληράδα και βάθος στη θέση του σέντερ, είναι ικανός να μετατρέψει τον προβληματισμό σε ευφορία, σαν εκείνη που είχε γεμίσει τους φίλους της ομάδας μετά τις νίκες επί των Χίμκι - Μπασκόνια.

Προς το παρόν, οι Πειραιώτες κρατούν το αποτέλεσμα στο Μόναχο που ήρθε με όχι λαμπερό, αλλά σίγουρα επιβλητικό τρόπο στην τέταρτη περίοδο, θέλουν να εκμεταλλευθούν τις σημαντικές απουσίες της Ρεάλ Μαδρίτης που θα μπει στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας χωρίς τους Σέρχιο Γιουλ - Γκουστάβο Αγιόν, θέλουν να κάνουν το 5-4 και στη συνέχεια να στοχεύσουν στο 12-6. Αν το βράδυ της 8ης Ιανουαρίου, μετά το εντός έδρας ματς με τη Μπασκόνια, το έχουν καταφέρει, θα έχουν πετύχει κάτι σπουδαίο και θα βρίσκονται στη διεκδίκηση μιας θέσης στην τετράδα.