Είναι ο Μάνταλος ο ποδοσφαιριστής που πρέπει να αναγορεύεται ως ο "ηγέτης της ΑΕΚ"; Ένα ερώτημα το οποίο βαστά εδώ και πέντε σεζόν, με στιγμές αναγνώρισης αλλά και αναθέματος να το συνοδεύουν. Στην ουσία της συζήτησης, ο 27χρονος μεσοεπιθετικός, είναι ένας παίκτης με σπάνιες και δυσεύρετες αρετές για Ελληνα ποδοσφαιριστή, ο οποίος, σχεδόν επί μονίμου βάσεως, αδικείται από τον τρόπο με τον οι προπονητές του τον μεταχειρίζονται.

Ενίοτε ίσως να αδικεί και τον εαυτό του. Εγκλωβισμένος πολλές φορές σε ρόλους μακρινούς από εκείνον που ξέρει να υπηρετεί καλύτερα (αυτόν του επιτελικού χαφ), όταν δηλαδή εξ ανάγκης εκκινεί τις προσπάθειές του από τα άκρα της επίθεσης, αδυνατεί να παρουσιάσει με συχνότητα και συνέπεια αυτά που αληθινά μπορεί.

Ωστόσο, όταν του δίνεται η ευκαιρία να παίζει στους χώρους που ξέρει να ανταποκρίνεται με επάρκεια, έχοντας δηλαδή τη δυνατότητα να παρουσιάσει τα καλύτερα στοιχεία του ποδοσφαιρικού εαυτού του, τότε του δίνει και καταλαβαίνει. Όπως συμβαίνει κατ' εξακολούθηση στα τελευταία παιχνίδια της σεζόν.

Ο Μάνταλος πραγματοποιεί διαδοχικές πειστικές εμφανίσεις, πιστοποιώντας για ακόμα μία φορά ότι η θέση του 8αριου μπροστά από δύο κεντρικά χαφ και πίσω από το επιθετικό δίδυμο στο "3-5-2", είτε του παίκτη πίσω από τον φορ στο "4-2-3-1" είναι για εκείνον η ιδανική. Για να παγιωθεί ωστόσο αυτή η κατάσταση, θα πρέπει η ΑΕΚ να παρατάσσεται και με τη βολική προς αυτή την κατεύθυνση διάταξη.

Δύο τρόποι υπάρχουν για να συμβεί αυτό: είτε το "3-5-2", είτε το "4-4-2" με τη μεσαία γραμμή σε σχήμα ρόμβου, ώστε και πάλι να έχει πίσω του χαφ και μπροστά του επιθετικούς, καθώς στο "4-2-3-1", το ρόλο του παίκτη πίσω από τον φορ, έχει καπαρώσει ο Μάρκο Λιβάγια, οπότε αναγκαστικά ο Μάνταλος πρέπει να εκκινεί από τις πτέρυγες.

Εν ολίγοις, ο Μάνταλος για να οδηγείται στο μάξιμουμ των επιδόσεών του, θα πρέπει να δρα ως ελεύθερος παίκτης, ως ένας μπαλαντέρ εκτός τακτικών καλουπιών όταν η ομάδα θα έχει τη μπάλα στα πόδια. Ετσι βρίσκει το κέφι του, έτσι γίνεται περισσότερο επιδραστικός, έτσι καταφέρνει να κάνει τη διαφορά σκοράροντας και μοιράζοντας ασίστ.

ΣΥΝΩΣΤΙΣΜΟΣ ΠΑΙΚΤΩΝ ΙΔΙΟΥ ΡΟΛΟΥ

Ο εξορθολογισμός του κιτρινόμαυρου ρόστερ, είναι ένα βασικό ζητούμενο για τους ανθρώπους που λαμβάνουν τις αποφάσεις, ενόψει του ερχόμενου καλοκαιριού και του "χτισίματος" της "ΑΕΚ 2019-20". Είναι πλέον βασικό για την ομάδα να "διαβάσει" σωστά τις ανάγκες του έμψυχου δυναμικού της και να δημιουργήσει τις απαιτούμενες ισορροπίες σε αυτό, ώστε να μην παρατηρούνται φαινόμενα όπως αυτό της μεσοεπιθετικής γραμμής της.

Εκεί όπου έχουν "συσσωρευτεί" ένα σωρό ποδοσφαιριστές οι οποίοι επί της ουσίας, από φύση τους, κινούνται στους ίδιους χώρους. Οι Μάνταλος, Λιβάγια, Μπογέ, Μπακασέτας είναι παίκτες που διέγραψαν τις καλύτερες σεζόν και έπαιξαν πιο αποθεωτικά παιχνίδια στις καριέρες τους, κινούμενοι πίσω από τον επιθετικό.

Στην ΑΕΚ, χώρος υπάρχει μόνο για έναν, οπότε αναγκαστικά, κάποιοι εξ αυτών ενίοτε αναλώνονται και "κακομεταχειρίζονται" σε ρόλους που δεν τους ταιριάζουν. Το ξεκαθάρισμα στο ρόστερ της ομάδας είναι αναγκαίο. Πέραν της τεράστιας ανάγκης για την προσθήκη δύο (και όχι μόνον ενός) εξτρέμ που θα κάνουν τη διαφορά, ίσως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και για κάποιες πωλήσεις, οι οποίες θα "αποφορτίσουν" την ομάδα από αυτόν τον καταναγκασμό:

Το να παίζουν δηλαδή οι πιο ποιοτικοί σε θέσεις που δεν είναι για εκείνους, ακριβώς επειδή δεν υπάρχουν αυτοί που θα έπρεπε για τους συγκεκριμένους ρόλους. Οι πωλήσεις βέβαια δεν είναι μια απλή ιστορία, ειδικά στην περίπτωση που δεν είσαι μυημένος ή και σωστά δικτυωμένος προκειμένου να τις προκαλέσεις.

Στην ΑΕΚ, εδώ και τρεις μεταγραφικές περιόδους, αποτυγχάνουν να βρουν έναν εξτρέμ της προκοπής, πέφτοντας συνεχώς σε παγίδες (ενίοτε και σε γκάφες), είτε επειδή διαφορετικά πράγματα νομίζουν στην αρχή και άλλα βρίσκουν στην πορεία πάνω στο οικονομικό κομμάτι, είτε διότι πηγαίνουν και χτυπούν πόρτες απλησίαστων περιπτώσεων, σπαταλώντας ανούσια πολύτιμο χρόνο.

Όταν δεν μπορείς να είσαι επαρκής ως στέλεχος σε απλά πράγματα, τότε πως θα καταφέρεις να κάνεις τον "πλασιέ" των "προϊόντων" σου στις ξένες αγορές; Πιθανότερο είναι να προκαλέσεις ένα ξεπούλημα, παρά σοβαρές προτάσεις, κοντινές σε αυτές που εσύ έχεις ορίσει ως ικανοποιητικές. Ήταν η επιμονή του Μελισσανίδη εκείνη που απέτρεψε ένα τέτοιο σενάριο στην περυσινή παραχώρηση του Βράνιες στην Αντερλεχτ. Αλλά πόσα από μόνος του μπορεί να κάνει;

Photo Credits: Eurokinissi