Παρουσιάζω συχνά θέματα από το Μουσείο της Mercedes-Benz, καθώς έχουν σημαντική ιστορική αξία για τον τομέα της αυτοκίνησης.

Σήμερα, θα ασχοληθούμε με την εκκίνηση του κινητήρα του αυτοκινήτου, η οποία κάποτε γινόταν με μανιβέλα και τώρα ούτε καν με κλειδί στη μίζα, αλλά πατώντας ένα μπουτόν, όπως συμβαίνει σε πολλά νέα μοντέλα.

Ανάμεσα στα εκθέματα «22 Extras» του Μουσείου Mercedes-Benz, συγκαταλέγονται ορισμένα τέτοια εκθέματα, αναφορικά με τη μανιβέλα.

1 - Διαδικασία εκκίνησης: Η μανιβέλα χειρός χρησιμοποιήθηκε για την εκκίνηση του κινητήρα εσωτερικής καύσης. Ενεργοποιήστε την ανάφλεξη - γυρίστε το μανιβέλα - ο κινητήρας ξεκινά. Οι πρωτοπόροι Gottlieb Daimler και Carl Benz, οι οποίοι ανέπτυξαν τα αυτοκίνητά τους σχεδόν ταυτόχρονα, επέλεξαν δύο πολύ διαφορετικές παραλλαγές εκκίνησης για τα πρώτα οχήματά τους: Ο Benz είχε αρχικά έναν οριζόντιο συναρμολογημένο σφόνδυλο, ενώ ο Daimler χρησιμοποίησε μια μανιβέλα χειρός. Αλλά η διαδικασία δεν ήταν καθόλου απλό θέμα. Το ξεκίνημα ενός αυτοκινήτου μοιάζει εύκολο, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ βαρύ έργο. Η εκκίνηση του κινητήρα απαιτούσε σωματική προσπάθεια και ο χειριστής θα έπερεπε να είναι προετοιμασμένος για πιθανή πυρκαγιά και τραυματισμό στο χέρι.

2 - Επίπεδο ασφάλειας: Γύρω στο 1910, η διαδικασία άρχισε να αλλάζει λίγο. Τα αυτοκίνητα άρχισαν να εφοδιάζονται με ένα διακόπτη κλειδιού, ο οποίος ολοκλήρωσε το κύκλωμα για το σύστημα ανάφλεξης και, ταυτόχρονα, προστάτευε από την κλοπή του οχήματος.

3 - Ηλεκτροκίνητοι βοηθοί: Επειδή η εκκίνηση του κινητήρα ενός αυτοκινήτου ήταν επικίνδυνη, ο ηλεκτρικός εκκινητής έγινε όλο και πιο συνηθισμένος αυτήν την περίοδο, ξεκινώντας με μοντέλα υψηλής απόδοσης. Ένας μόνιμα τοποθετημένος, συμπαγής ηλεκτρικός κινητήρας ξεκινούσε τον κινητήρα αξιόπιστα. Ο κινητήρας τροφοδοτούταν από μπαταρία. Ο οδηγός έκλεινε το κύκλωμα ανάφλεξης και ενεργοποιούσε για λίγο τη μίζα. Αυτό, βοήθησε τα αυτοκίνητα με κινητήρες εσωτερικής καύσης να επιτύχουν μια σημαντική ανακάλυψη. Ωστόσο, η μανιβέλα συχνά συμπεριλαμβανόταν στο κιτ εργαλείων ενός αυτοκινήτου ακόμη και στη δεκαετία του 1950 - σε περίπτωση που δεν ξεκινούσε με τον κινητήρα εκκίνησης.

4 - Μια στροφή προς το καλύτερο: Από τη δεκαετία του 1920 και μετά, ο συνδυασμός διακόπτη ανάφλεξης και μίζας έγινε όλο και πιο δημοφιλής. Εκείνη την εποχή θεωρήθηκε προϊόν υψηλής τεχνολογίας. Γυρίζοντας το κλειδί, ο οδηγός έκλεινε το κύκλωμα και λειτουργούσε τον κινητήρα εκκίνησης με μία κίνηση. Επιπλέον, ο διακόπτης εκκίνησης ανάφλεξης ήταν ένα άλλο αντικλεπτικό χαρακτηριστικό επειδή μετά την αφαίρεση του κλειδιού, το τιμόνι κλειδωνόταν σε σταθερή θέση. Επιπλέον, με τον αυξανόμενο αριθμό αυτοκινήτων με κλειστά αμαξώματα, οι πόρτες τους μπορούσαν επίσης να κλειδωθούν με ξεχωριστό κλειδί.

5 – Από τα πολλά κλειδιά, σε ένα: Ο διακόπτης εκκίνησης ανάφλεξης ήταν στάνταρ για πολλές δεκαετίες. Μέχρι τη δεκαετία του 1960, παρέμεινε κοινή πρακτική να έχουμε πολλά κλειδιά για το αυτοκίνητο. Ήταν ένα πραγματικό βήμα προς τα εμπρός όταν όλα τα κλειδιά συγχωνεύτηκαν σε ένα μόνο κλειδί συνδυασμού.

6 - Σύμβολο της κινητικότητας: Το κλειδί ανάφλεξης είναι μια έκφραση της κινητικότητας, αλλά και εξατομίκευσης: Η βασίλισσα Σοράγια της Περσίας, παρουσίασε ένα κλειδί ανάφλεξης κατασκευασμένο από μασίφ χρυσό όταν παρέλαβε τη Mercedes-Benz 300 SL Gullwing (W 198)!

7 - Πρόσθετη λειτουργικότητα: Το επόμενο βήμα ήταν το κεντρικό σύστημα κλειδώματος. Από το 1963, η Mercedes-Benz προσέφερε αυτό το σύστημα στο 600 (W 100). Ήταν ήδη διαθέσιμο ως προαιρετικός εξοπλισμός στο 300 SE LWB (W 112) και, από το 1972, ήταν διαθέσιμο για την S-Class (μοντέλο σειρά 116). Η ανάγκη να περπατήσεις γύρω από το αυτοκίνητο για να βεβαιωθείς ότι οι πόρτες ήταν κλειδωμένες, ήταν παρελθόν. Στη δεκαετία του 1990, το κλειδί του αυτοκινήτου με ενσωματωμένο ηλεκτρονικό κύκλωμα θα μπορούσε ακόμη και να χρησιμοποιηθεί ως πομπός τηλεχειριστηρίου: το ξεκλείδωμα ή το κλείδωμα του αυτοκινήτου ήταν ένα απλό θέμα με το πάτημα ενός κουμπιού.

8 – Σουσάμι.. άνοιξε: Το 1999, η Mercedes-Benz παρουσίασε το σύστημα KEYLESS-GO στην S-Class. Οι πόρτες θα μπορούσαν να ανοίξουν μόλις κάποιος στεκόταν δίπλα στο όχημα, με το κλειδί στην τσέπη. Ένα κουμπί start stop αντικατέστησε το κλειδί στη μίζα και ο κινητήρας ξεκινούσε και σταματούσε με το δάκτυλο. Και δεν ήταν μόνο αυτό, επειδή το αυτοκίνητο είχε γενικά γίνει πιο περίπλοκο: αυτό το πάτημα ενός κουμπιού ήταν το σήμα εκκίνησης που ξεκινούσε και όλα τα υποκείμενα ηλεκτρονικά συστήματα.

9 - Διαμόρφωση για το μέλλον: Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, το κλειδί ανάφλεξης όχι μόνο έχασε το κομμάτι του - αλλά επίσης άλλαξε την εμφάνισή του στο σύνολό του και έγινε, για παράδειγμα, σε σχήμα πιστωτικής κάρτας. Σήμερα, υπάρχουν μικροί έξυπνοι διακόπτες - και τα smartphone μπορούν να αντικαταστήσουν εντελώς τα κλειδιά. Στην τελευταία περίπτωση, ένα εικονικό κλειδί αποθηκεύεται στην κινητή συσκευή, την οποία οι αισθητήρες στο αυτοκίνητο αναγνωρίζουν ως κλειδί και επιτρέπουν την πρόσβαση στο όχημα.

10 - Motorsport: Η εκκίνηση του κινητήρα σε αγωνιστικά αυτοκίνητα έχει υποστεί παρόμοια εξέλιξη. Τα πρώτα χρόνια ξεκινούσαν επίσης με μανιβέλα χειρός. Ξεκινώντας τη δεκαετία του 1930, τα Silver Arrows ήταν εξοπλισμένα με έναν εξωτερικό κινητήρα εκκίνησης που χρησιμοποιούταν μόνο για την εκκίνηση του αυτοκινήτου και στη συνέχεια αφαιρούταν. Αυτό συνέβαινε επειδή αν έμενε μόνιμα, θα αύξανε άσκοπα το βάρος του οχήματος. Η εξωτερική συσκευή εκκίνησης είναι ακόμα στάνταρ στο μηχανοκίνητο αθλητισμό σήμερα. Πριν από την εφαρμογή, οι μηχανικοί χρησιμοποιούν τους φορητούς υπολογιστές τους για να παρακολουθούν εάν όλα τα συστήματα είναι "go".