Μέσα σε περίπου δέκα μέρες, ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ κατάφερε να κλείσει πολλά από τα ανοιχτά μεταγραφικά μέτωπα. Ούτε η αποχώρηση του Νεμάνια Νέντοβιτς ούτε εκείνη του Ιωάννη Παπαπέτρου έφεραν σε αδιέξοδο τον σχεδιασμό του τριφυλλιού, δεδομένου πως η αντίδραση ήταν άμεση σε μεταγραφικό επίπεδο.

Με την ανακοίνωση της απόκτησης του Αρτούρας Γκουντάιτις να είναι προ των πυλών (γι αρχή ο ίδιος έσπευσε να γνωστοποιήσει το περιβάλλον στο οποίο θα βρίσκεται την προσεχή αγωνιστική περίοδο), αυτό που απομένει -σε ό,τι έχει να κάνει με το βασικό μέρος του rotation- είναι η απόκτηση ενός ακόμη φόργουορντ.

Το "ταμείο" σχετικά με την επάρκεια των μεταγραφικών αποκτημάτων και την υπεροχή (sic) έναντι αυτών που αποχώρησαν δεν μπορεί να γίνει εκ προοιμίου, παρά μόνο στη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου και -πολύ περισσότερο όταν αυτή ολοκληρωθεί. Ως εκ τούτου για να θεωρηθεί ασφαλής ή όποια αξιολόγηση, τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο, θα χρειαστεί ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Ειδικά αν λάβουμε υπόψιν πως μιλάμε για ένα καλοκαίρι μεγάλων (τεράστιων) αλλαγών, παρόμοιο με εκείνο του 2012.

Παρόλ' αυτά, η μεγάλη εικόνα των χαρακτηριστικών εκείνων που μετακόμισαν στο ΟΑΚΑ έως τώρα δείχνει μια ξεκάθαρη στόχευση: το περιφερειακό σουτ. Αυτό δηλαδή που πλήγωσε πάρα πολύ τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ στη διάρκεια της περσινής αγωνιστικής περιόδου. Η αδυναμία εκτέλεσης από το "1" (κυρίως) και το "4" (δευτερευόντως) εξελίχθηκε σε άλυτο πρόβλημα για τους πράσινους, δεδομένου πως οι αντίπαλες άμυνες έκλειναν προς τα μέσα (σε προκλητικό βαθμό κάποιες φορές) και περιόριζαν ακόμη περισσότερο την δράση εκ των έσω, από το βαμμένο.

Οι αριθμοί επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές αφού ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ ήταν 16ος πέρσι στην EuroLeague σε ό,τι αφορά στο ποσοστό από τα 6μ75 (33.2%), πάνω μόνο από τη Φενέρμπαχτσε (32.68%) και τον Ερυθρό Αστέρα (32.59%). Ό,τι κι αν δοκίμασε ο Δημήτρης Πρίφτης στη διοργάνωση δεν είχε αποτέλεσμα, ιδίως αν υπολογίσουμε ακόμη σε αυτό το γεγονός το πρόβλημα έντασης και αθλητικότητας.

Ο Ντέγιαν Ράντονιτς και ο Αργύρης Πεδουλάκης διέγνωσαν λοιπόν τη μεγάλη ανάγκη για περιφερειακή απειλή από κάθε θέση, προκειμένου να δημιουργούνται οι διάδρομοι προς το καλάθι. Εξ ου κι η ψήφος εμπιστοσύνης σε παιδιά που πέρσι αποδείχθηκαν αρκετά πιο συνεπή από τα 6μ75 -σε σχέση με τους προκατόχους τους.

Είναι ενδεικτικό πως ο Πάρις Λι φτάνει στο ΟΑΚΑ με την ταμπέλα του χειρότερου περιφερειακού εκτελεστή εκ των πέντε που έχουν ήδη ανακοινωθεί, με 35.3% ποσοστό ευστοχίας. Παρεμπιπτόντως, το 35.3% είναι το ποσοστό ευστοχίας στη διοργάνωση των πέντε ξένων που αποχώρησαν από τον ελληνικό σύλλογο (σ.σ.: ο Κέντρικ Πέρι αποχώρησε στα μισά αυτής, ο Στέφαν Γιόβιτς έπαιξε μόλις τέσσερις φορές, ενώ ο Πέιτον Σίβα αγωνίστηκε μόνο στη Basket League).

Αναλυτικά τα ποσοστά των νεοαποκτηθέντων ξένων του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ σε EuroLeague και EuroCup το 2021/22:

• Πάρις Λι: 35.3% (47/133)
• Νέιτ Γουόλτερς: 35.9% (28/78) - 35.8% ποσοστό καριέρας στην EuroLeague
• Άντριου Άντριους: 39.8% (37/93)
• Μάριους Γκριγκόνις: 43.1% (25/58) - 43.9% ποσοστό καριέρας στην EuroLeague
• Ντέρικ Γουίλιαμς: 37.8% (42/111) - 35.5% ποσοστό καριέρας στην EuroLeague
• ΣΥΝΟΛΟ: 37.8% (179/473)

Αναλυτικά τα ποσοστά των ξένων που αποχώρησαν από τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ στην EuroLeague το 2021/22:

• Ντάριλ Μέικον: 33.3% (48/144)
• Νεμάνια Νέντοβιτς: 38.6% (61/158)
• Χάουαρντ Σαντ Ρος: 25.3% (21/83)
• Οκάρο Γουάιτ: 39.2% (29/74)
• Τζέρεμι Έβανς: 50% (10/20)
• ΣΥΝΟΛΟ: 35.3% (169/479)

Η θεωρητική βελτίωση μένει βέβαια να αποτυπωθεί στην πράξη, στο παρκέ. Ο Πάρις Λι, ο Νέιτ Γουόλτερς, ο Μάριους Γκριγκόνις, ο Άντριου Άντριους και ο Ντέρικ Γουίλιαμς είναι αυτοί που έχουν την ευθύνη γι αυτό. Δίχως βέβαια αυτό να περιορίζει στο ελάχιστο τη σημασία της ομαδικής δουλειάς για τη δημιουργία των σουτ υπό τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις. Ποιος δεν θέλει άλλωστε να σουτάρει δίχως άμυνα μπροστά του;