Ολυμπιακός: Το handoff παιχνίδι που πλήγωσε την Μπάγερν, το κυνήγι του Ομπστ και ο ρόλος του Φαλ
Ο Στέφανος Μακρής αναλύει με την βοήθεια του InStat Scout την άνετη νίκη του Ολυμπιακού επί της Μπάγερν. Το handoff παιχνίδι που τιμώρησε την Μπάγερν, ο ρόλος του Φαλ σε άμυνα και επίθεση και η ασφυξία στον Ομπστ.
Ο Ολυμπιακός έκανε πάρτι κόντρα στην Μπάγερν. Οι “ερυθρόλευκοι” διέλυσαν με 102-74 τους Γερμανούς και παρέμειναν στην 1η θέση της EuroLeague, δείχνοντας να βρίσκονται σε εξαιρετική κατάσταση.
Η Μπάγερν ήρθε με απουσίες στο ΣΕΦ, αλλά δεν παύει να είναι μία ομάδα που μπορεί να κάνει ζημιές. Ο Ολυμπιακός όμως έδειξε την απαραίτητη σοβαρότητα και πήρε αυτό που ήθελε, κοιτάζοντας με ακόμα περισσότερη αισιοδοξία την συνέχεια.
Το SPORT24 αναλύει με την βοήθεια του InStat Scout την νίκη των “ερυθρόλευκων”.
Ο Φαλ καθόρισε τις εξελίξεις σε άμυνα και επίθεση στην αρχή
Έχοντας παίξει ένα δύσκολο παιχνίδι κόντρα στην Μπαρτσελόνα δύο ημέρες νωρίτερα, ο Ολυμπιακός θέλησε στην αρχή του αγώνα να χτίσει την επίθεση και την άμυνά του πάνω στον Μουσταφά Φαλ, προφανώς και για να χτίσει την αυτοπεποίθηση του Γάλλου, ο οποίος στα τελευταία παιχνίδια φαινόταν να ψάχνει πατήματα. Αποδείχθηκε ότι στην πρώτη περίοδο η Μπάγερν δεν είχε απάντηση στον Φαλ και στις δύο πλευρές του παρκέ.
Στην επίθεση, ο Ολυμπιακός έχτισε όλη την λογική του γύρω από το Post Up παιχνίδι του Φαλ, αλλά και το Pick and Roll με αυτόν σε καταστάσεις handoff (πάσες χέρι με χέρι και σκριν του Γάλλου). Η Μπάγερν έκλεινε μονίμως πάνω στον Γάλλο και αυτός πάσαρε πάντα στον σωστό χρόνο. Αυτό οδηγούσε σε γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας, έξτρα πάσα και σουτ υπό καλές προϋποθέσεις, βοηθώντας τον Ολυμπιακό να χτίσει ένα γρήγορο προβάδισμα,ξεφεύγοντας με 15-0.
Στην άμυνα, ο Γιώργος Μπαρτζώκας ζήτησε από τον Φαλ - όπως τις περισσότερες φορές φέτος - να παίζει Flat στο Pick and Roll (να μένει λίγο πιο πίσω δηλαδή) και να βρίσκεται πάντα κοντά στην ρακέτα όταν μάρκαρε μακριά από την μπάλα. Σε αυτό το γεγονός έπαιξε ρόλο και η απόφαση του Αντρέα Τρινκιέρι να ξεκινήσει με τον Φρέντι Γκιλέσπι σε θέση σέντερ, με τον Αμερικανό να μην μπορεί να απειλήσει με σταθερότητα από μέση και μακρινή απόσταση. Αυτό έκανε κακό στις αποστάσεις της Μπάγερν, βλέποντας κάθε φορά που ένας παίκτης να πηγαίνει προς το καλάθι να βρίσκει μπροστά του τον πανύψηλο Φαλ, ο οποίος έπαιξε τον ρόλο του… μπαμπούλα.
Καθόλου τυχαία, η Μπάγερν έκλεισε την πρώτη περίοδο έχοντας μόλις 5/16 σουτ, αλλά και μόλις 2/5 σουτ στο “ζωγραφιστό”. Ένα από τα μόλις 5 σουτ που ευστόχησε η Μπάγερν στο πρώτο δεκάλεπτο ήταν ένα τρίποντο του Οθέλο Χάντερ, στην απόδειξη ότι ο βετεράνος σέντερ μπορούσε να κάνει μεγαλύτερη ζημιά από τον Γκιλέσπι σε αυτό το παιχνίδι. Ιδού και το Shot Chart των Γερμανών στην 1η περίοδο του αγώνα.
Το κυνήγι στον Ομπστ, η πίεση στην μπάλα και ο Μπόνγκα
Σε μία Μπάγερν που παρατάχθηκε χωρίς τους Γουόλντερ και Γουάιλερ-Μπαμπ, ο ρόλος του - ενός εκ των 3-4 καλύτερων σουτέρ σε off screen καταστάσεις στην Ευρώπη - Αντρέας Ομπστ ήταν κομβικός. Ο Ολυμπιακός όμως δεν σκόπευε να τον αφήσει να βρει ρυθμό. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας επέλεξε - όπως και στο ματς του πρώτου γύρου - να ρίξει τον Τόμας Γουόκαπ στο μαρκάρισμα του Γερμανού. Αυτός είναι έτσι κι αλλιώς βέβαια ο ρόλος του Γουόκαπ φέτος, να κυνηγάει δηλαδή μακριά από την μπάλα τον καλύτερο σουτέρ της αντίπαλης ομάδας.
Ο Γουόκαπ είναι ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού στο να “σπάει” τα σκριν μακριά από την μπάλα και ο Ομπστ παίρνει… πολλά σκριν σε κάθε ματς, κάτι που έκανε απαραίτητο να είναι απόλυτα συγκεντρωμένος ο παίκτης που θα τον μάρκαρε. Αυτή η πίεση είχε αποτέλεσμα, με τον Γερμανό σουτέρ να τελειώνει το ματς με 5 πόντους και 1/7 τρίποντα, με το μοναδικό του τρίποντο να έρχεται με τον Γουόκαπ στον πάγκο.
Την ίδια στιγμή που ο Γουόκαπ κυνηγούσε τον Ομπστ και ο Φαλ έκλεινε την ρακέτα, οι άλλοι περιφερειακοί του Ολυμπιακού είχαν την πολυτέλεια να πιέζουν ακόμα περισσότερο, δυσκολεύοντας την κυκλοφορία της μπάλας. Η παρουσία ενός παίκτη σαν αυτή του Φαλ πίσω δίνει την πολυτέλεια για πίεση όταν ο αντίπαλος γκαρντ ξέρει ότι και να περάσει τον προσωπικό του αντίπαλο θα τον περιμένει πίσω ένας τύπος με ύψος 2.18 μέτρα.
Το τρίτο μέρος της λογικής του Ολυμπιακού στην άμυνα - για να κλείσει ακόμα περισσότερο το γήπεδο στους Γερμανούς - ήταν να δώσει το σουτ στον Άιζακ Μπόνγκα. Ο Γερμανός διεθνής μπήκε στο ΣΕΦ έχοντας 14/44 τρίποντα φέτος (31.8%) και 10/33 σε Spot Up καταστάσεις (σουτ από στάση), ήτοι 30.3%. Ο Μπόνγκα έκανε την υπέρβαση με 3/6 τρίποντα (και 2/5 σε Spot Up), αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για αυτή την Μπάγερν.
Το φετινό ρεκόρ σε handoff καταστάσεις και το μυστικό πίσω από αυτό
To dribble handoff (πάσα χέρι με χέρι και επίθεση στο καλάθι) αποτελεί βασικό άξονα του παιχνιδιού του Ολυμπιακού, που ξεκινάει πολλές επιθέσεις του με αυτή την εισαγωγική πάσα πριν μοιράσει το παιχνίδι. Αυτές οι φάσεις είναι που οδηγούν συνήθως σε περιστροφές τις αντίπαλες άμυνες και ελεύθερα σουτ. Κόντρα στην Μπάγερν αυτό έγινε πιο σαφές από ποτέ φέτος, αφού - σύμφωνα με το InStat Scout - ο Ολυμπιακός σημείωσε 20 πόντους σε 9 κατοχές σε καταστάσεις Handoff, με αμφότερες τις επιδόσεις να αποτελούν ρεκόρ για φέτος.
Έχοντας περάσει ένα πρώτο μέρος που ο Ολυμπιακός έκανε ό,τι ήθελε στο παρκέ ξεκινώντας από handoff καταστάσεις για να βρει την έξτρα πάσα, η Μπάγερν επέλεξε να σταματήσει να δίνει βοήθειες από τα “φτερά” για να κλείσει αυτή την “πληγή”. Βλέποντας αυτό το πράγμα, η ομάδα του Πειραιά αποφάσισε να επιτεθεί έτσι σε πρώτο χρόνο μετά από τέτοιες καταστάσεις. Αποτέλεσμα; Να σκοράρουν 5 διαφορετικοί παίκτες σε τέτοια κατάσταση. Ο λογος για τους Βεζένκοβ (6 πόντοι), Κάναν (5 πόντοι), Σλούκα (3 πόνοι), Λαρεντζάκη (3 πόντοι) και ΜακΚίσικ (3 πόντοι). Για την ιστορία, οι 17 από τους 20 πόντους σε καταστάσεις Handoff ήρθαν στο δεύτερο ημίχρονο, όταν άλλαξε αμυντική προσέγγιση η Μπάγερν.
Αρκετός κόσμος αναρωτιέται πώς γίνεται να είναι τόσο αποδοτικό αυτό το play. Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις, με την πλέον βασική να είναι ότι ο Ολυμπιακός έχει παίκτες είναι εξαιρετικοί όταν παίρνουν την μπάλα ευρισκόμενοι σε κίνηση (άρα ένα βήμα μπροστά από τον αντίπαλο), όχι επειδή είναι τόσο επιθετικοί, όσο επειδή διαβάζουν την αντίπαλη άμυνα γρήγορα.
Παράλληλα, τα handoff βάζουν στην εξίσωση τον Μουσταφά Φαλ και τους άλλους σέντερ του. Με τον Ολυμπιακό να τρέχει αυτά τα plays με καλούς σουτέρ, ο αντίπαλος σέντερ υποχρεώνεται να ανέβει πιο ψηλά για να μαρκάρει αυτή την κατάσταση, ανοίγοντας τους χώρους στο καλάθι. Αυτό είναι το λεγόμενο “Ντρέιμοντ Γκριν effect” στο σύγχρονο μπάσκετ. Η λογική πίσω από αυτό ξεκίνησε από τον σταρ των Γουόριορς, τον οποίο οι αντίπαλοι άφηναν ελεύθερο στην περιφέρεια και αυτός γινόταν απειλητικός με τον τρόπο που πάσαρε στους Στεφ Κάρι και Κλέι Τόμπσον, αφού τους έδινε σκριν σε καταστάσεις handoff και τους έβγαζε ελεύθερα σουτ. Ο Ολυμπιακός δεν έχει Κάρι και Τόμπσον. Έχει όμως παίκτες που μπορούν να απειλήσουν και να υποχρεώσουν την αντίπαλη άμυνα σε περιστροφές. Οι “ερυθρόλευκοι” δεν είναι η μοναδική ομάδα που το κάνει αυτό στην Ευρώπη, αφού λίγο-πολύ το κάνουν όλες οι ομαδες σε έναν βαθμό. Το κάνουν όμως ίσως καλύτερα από κάθε άλλη ομάδα στην Ευρώπη.
Επίδειξη δύναμης
Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε κόντρα στην Μπάγερν, κάνοντας ουσιαστικά επίδειξη δύναμης. Οι “ερυθρόλευκοι” έπαιξαν - ξανά - το δικό τους μπάσκετ, κάτι πο είχαν ανάγκη έπειτα από ένα ζευγάρι αγωνων (κόντρα σε Αρμάνι και Μπαρτσελόνα) που οι αντίπαλοί τους είχαν βρει τρόπο να τους υποχρεώσουν σε άλλο στιλ παιχνιδιού. Αυτό δεν έχει σχέση με τα αποτελέσματα των δύο αγώνων, όσο με το πώς η Αρμάνι και η Μπαρτσελόνα έβγαλαν για λίγο εκτός φιλοσοφίας του τον Ολυμπιακό.
Στο τέλος της ημέρας, ο Ολυμπιακός έκανε αυτό που… έπρεπε κόντρα στην Μπάγερν, όσο κυνικό και να ακούγεται αυτό. Οι “ερυθρόλευκοι” έκαναν ό,τι ήθελαν σε άμυνα και επίθεση, βρήκαν πολλούς πρωταγωνιστές, πάτησαν γκάζι όποτε χρειάστηκε και τα υπόλοιπα ήταν απλώς ιστορία. Σειρά πλέον παίρνει η Ζάλγκρις στις 16 Μαρτίου στο Κάουνας.
.jpg)
