Στα 40 του χρόνια μπορεί να αισθάνεται υπερήφανος και "γεμάτος" για τα κατορθώματά του. Προπονητής του Κεραυνού εδώ και μια πενταετία, ο Χριστόφορος Λειβαδιώτης γράφει τη δική του ιστορία στο κυπριακό μπάσκετ το οποίο θα ζήσει τη σεζόν 2020/21 μια ξεχωριστή εμπειρία καθώς η ομάδα έκανε δύο υπερβάσεις, νίκησε τον Ηρακλή και τη Χρόνινχεν και προκρίθηκε στη φάση των ομίλων του Basketball Champions League, την οποία έχασε πέρυσι με μια απίθανη "αυτοκτονία" απέναντι στη Λιετκαμπέλις.

Με τέσσερις πρωτοκλασάτους Αμερικανούς (Αχμάντ Ρόρι, Μπράντον Ροζέλ, Τζέσε Χαντ, Αντρέ Γουίλιαμσον), με έναν βετεράνο ξένο που νιώθει Κύπριος (Άντονι Κινγκ), με δύο ντόπιους που έχουν σημαντικό ρόλο στο ροτέισον (Σίμον Μιχαήλ - Νίκος Στυλιανού), με έναν μπαρουτοκαπνισμένο κοντό με σημαντική εμπειρία στην Ελλάδα (Αριστείδης Κορωνίδης) και μερικούς νεαρούς που ζουν το όνειρό τους, ο Κεραυνός θέλει να πετύχει αυτό που δεν πέτυχαν άλλες κυπριακές ομάδες στο παρελθόν.

Την ευρωπαϊκή καθιέρωση.

Ο coach Λειβαδιώτης μίλησε στο Sport24.gr λίγο μετά από την πρόκριση του Κεραυνού στους ομίλους του Basketball Champions League 2020/21, εξήγησε ποια είναι η φιλοσοφία του, ποιοι είναι οι στόχοι της ομάδας και εξήγησε ότι στο πρόσφατο παρελθόν συζήτησε τη μετακόμιση από την Κύπρο στην Ελλάδα ώστε να εργαστεί στο προπονητικό team συλλόγου της δικής μας Α1.

Κόουτς, πόσο δύσκολο είναι να πείσεις ποιοτικούς Αμερικανούς να παίξουν στην Κύπρο και ποιο είναι το σημαντικότερο κίνητρο που τους προσφέρεις για να επιλέξουν τον Κεραυνό;

Από την Κύπρο στο παρελθόν έχουν περάσει πολλοί καλοί ξένοι παίκτες, κάποιοι ήρθαν καταξιωμένοι, κάποιοι άλλοι ήρθαν στο ξεκίνημα της καριέρας τους και στη συνέχεια έπαιξαν σε πολύ υψηλό επίπεδο. Τέτοια παραδείγματα μας βοηθούν να προσελκύσουμε αθλητές. Επίσης, σημαντικό για την ομάδα μου τα τελευταία χρόνια είναι η παρουσία μας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, είναι κάτι που μετρά στην προβολή φιλόδοξων νεαρών αλλά και στην εξέλιξη της καριέρας τους.

Τι ρόλο παίζει στο κυπριακό μπάσκετ το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πολλοί σημαντικοί Κύπριοι παίκτες και πως θα αναδειχθούν νέα ταλέντα για το μπάσκετ της χώρας;

Είναι αλήθεια ότι η τελευταία μαζική παραγωγή καλών Κύπριων παικτών οδεύει προς τη δύση της καριέρας τους. Πολλοί από αυτούς έχουν παραστάσεις, εικόνες και σημαντική εμπειρία από την Ελλάδα, ωστόσο υπάρχει ένα μεγάλο κενό την τελευταία δεκαετία στην παραγωγή νέων αθλητών. Σημαντικό ρόλο σε αυτή την εξέλιξη έπαιξε η περίοδος που ο αριθμός των ξένων ήταν απεριόριστος, από την άλλη όμως εγώ προσωπικά δεν είμαι υπέρ της μείωσης των τριών ξένων. Μια τέτοια αλλαγή θα ήταν πολύ απότομη σε αυτή τη φάση. Καλό θα είναι να μείνουμε στους τέσσερις ξένους για κάποια χρόνια ακόμη, αυτό νομίζω πως θα βοηθήσει περισσότερο τους Κύπριους παίκτες να βελτιωθούν σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον.

Τι σημαίνει για εσένα ο Κεραυνός, μιας και εσύ τον αναγέννησες από το 2015 κι έπειτα με τους τίτλους των τελευταίων ετών;

Ο Κεραυνός σημαίνει πάρα πολλά για εμένα. Βρίσκομαι πέντε χρόνια στην ομάδα, έχω δεθεί μαζί της. Μέσω του Κεραυνού είχαν την ευκαιρία να αναδείξω τη δουλειά μου, να κερδίσω τίτλους και να φτάσω σε ένα υψηλό επίπεδο τόσο στην Κύπρο, όσο και στην Ευρώπη. Πρόκειται για ένα μπασκετικό σωματείο, το οποίο διοικείται και υποστηρίζεται εδώ και 20 χρόνια από την οικογένεια Παπαέλληνα, μια οικογένεια άκρως μπασκετική. Ο σύλλογος λειτουργεί με επαγγελματισμό σε όλα τα επίπεδα.

Ποιο είναι το στυλ μπάσκετ που προτιμάς, σε ποια στοιχεία στηρίζεται η φιλοσοφία; Προσαρμόζεις την ομάδα στα δικά σου "θέλω" ή προσαρμόζεσαι κι εσύ στις συγκυρίες;

Είμαι ένας προπονητής που ξεκινά να χτίζει την ομάδα και την φιλοσοφία της μέσα από την αμυντική προσήλωση. Η επίθεση μπορεί να είναι θέμα ημέρας, όμως η άμυνα είναι ξεκάθαρο θέμα διάθεσης και προσήλωσης. Στην επίθεση μου αρέσει το ομαδικό και συνάμα στοχευμένο παιχνίδι. Το καλοκαίρι γίνεται η επιλογή των παικτών, με βάση το μπάσκετ που θέλω να παίξουμε. Πολλές φορές όμως είναι αναγκαίο να αναπροσαρμοστείς σαν προπονητής, να τροποποιήσεις τα αρχικά σου πλάνα, τον αρχικό τρόπο σκέψης, διότι μπορεί να προκύψουν νέα δεδομένα στη διάρκεια της σεζόν. Εκεί είναι δουλειά του προπονητή να μπορεί μέσα από την προπονητική διαδικασία να αλλάξει πράγματα και να προσαρμοστεί σε νέες καταστάσεις που μπορούν να διαμορφωθούν.

Βοήθησέ μας να καταλάβουμε πόσο σπουδαίο επίτευγμα είναι η πρόκριση του Κεραυνού στους ομίλους του BCL 2020/21.

Η πρόκριση στους ομίλους του Basketball Champions League 2020/21 είναι κάτι πολύ σπουδαίο τόσο για την ομάδα μου, όσο και για το κυπριακό μπάσκετ. Πρόκειται για μια ιστορική στιγμή γιατί είμαστε η πρώτη κυπριακή ομάδα που πετύχαμε κάτι τέτοιο. Ελπίζω και εύχομαι να γίνει η σωστή, η κατάλληλη διαχείριση αυτής της επιτυχίας, ώστε να μεγαλώσει ξανά το ενδιαφέρον του κόσμου για το άθλημα.

Ποιο είναι το ταβάνι του Κεραυνού και ποιοι είναι οι στόχοι σου έως το τέλος του συμβολαίου σου, το 2022;

Ο Κεραυνός έχει πρώτο στόχο τον τίτλο στο κυπριακό πρωτάθλημα, ο οποίος εξασφαλίζει αυτόματα την παρουσία της ομάδας στο Basketball Champions League. Εμείς θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας ώστε η είσοδος στους ομίλους της διοργάνωσης να μην είναι μια απλή συμμετοχή, αλλά κάτι περισσότερο. Θέλω να πιστεύω ότι θα διεκδικήσουμε νίκες, όπως κάνουμε πάντα.

Σκέφτεσαι το επόμενο βήμα στην καριέρα σου, ίσως την εμπειρία ενός ποιοτικότερου πρωταθλήματος ή είναι κάτι που δεν σε απασχολεί;

Το επόμενο βήμα στην καριέρα μου είναι η επόμενη προπόνηση. Δεν μου αρέσει να φτιάχνω μακροπρόθεσμα πλάνα, δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος. Σίγουρα στο μυαλό μου θα βρίσκεται πάντα η πρόκληση μιας δουλειάς σε υψηλότερο και στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, είναι κάτι που θα επιδιώξω κάποια στιγμή στο μέλλον. Γενικά όμως είμαι ένας επαγγελματίας που μου αρέσει να κάνω αργά και σταθερά βήματα, όχι βιαστικές και επιπόλειες επιλογές. Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι Κύπριοι προπονητές, ο τρόπος σκέψης μας, ο τρόπος με τον οποίο δουλεύουμε, είναι πολύ κοντά με του Έλληνα προπονητή που όπως όλοι γνωρίζουμε διαπρέπει εδώ και χρόνια στο υψηλότερο επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Εχεις δεσμούς με την Ελλάδα; Εχεις συζητήσει με ελληνικές ομάδες τα προηγούμενα χρόνια;

Βεβαίως, ο team manager του Κεραυνού εδώ και χρόνια είναι ο Άγγελος Παπαδημητρίου που είναι Έλληνας και διέπρεψε στο ελληνικό πρωτάθλημα με τον Σπόρτιγκ. Διδάχθηκα από τη σχολή των Ελλήνων προπονητών, από καταξιωμένους τεχνικούς όπως ο Βόβορας, ο Μανωλόπουλος, ο Μέξας, ο Παναγιωτόπουλος. Έχουμε μια πολύ στενή φιλική σχέση με όλους και μέσα από αυτές τις επαφές υπήρξαν συζητήσεις στο πρόσφατο παρελθόν για να δουλέψω στο πλευρό κάποιων εξ' αυτών.

Σε τι κατάσταση βλέπεις το ελληνικό μπάσκετ, ως εξωτερικός παρατηρητής;

Δεν είναι στα καλύτερά του, σίγουρα. Και σε συλλογικό επίπεδο, αλλά και στο θέμα της παραγωγής νέων παικτών. Σίγουρα βέβαια το οικονομικό κομμάτι παίζει τον ρόλο του. Από την άλλη, όμως, ο ευρωπαϊκός χάρτης του μπάσκετ έχει αλλάξει σε σημαντικό βαθμό. Χώρες που παλαιότερα δεν υπήρχαν στο μπασκετικό στερέωμα, έχουν κάνει μεγάλα βήματα προς τα εμπρός, άλματα μπορώ να πω. Βλέπουμε ομάδες από την Ολλανδία, τη Δανία, το Βέλγιο, την Ελβετία, την Ουγγαρία, την Κύπρο να ανεβαίνουν, να βελτιώνονται και να παίζουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, να διαπρέπουν ενώ δύσκολα βλέπαμε κάτι παρόμοιο μέχρι πρόσφατα.