Ηταν τέλη Ιουλίου του 2020 όταν οι Σανς συμπεριλήφθηκαν στην “φούσκα” του Ορλάντο κυρίως για... μαθηματικούς λόγους για να βγει το πρόγραμμα. Θα μπορούσαν να κάνουν αγγαρεία. Τελικά έκλεισαν την “φουσκα” με ρεκόρ 8-0.

Έχουν περάσει 11 μήνες από τότε που οι Σανς κυνηγούσαν μία θέση στον “Ήλιο”. Αν και περισσότερο έμοιαζαν τότε να... κυνηγούν ανεμόμυλους σαν τον Δον Κιχώτη. 11 μήνες αργότερα όμως, αυτή η ομάδα θα υποδεχθεί στο Game 1 των NBA Finals τους Μπακς (04:00, Cosmote Sports 4 και LIVE από το SPORT24). Και, σε αντίθεση με ό,τι πιστεύει ο κόσμος, τίποτα δεν ήρθε τυχαία.

Το δικό τους τρέινινγκ καμπ στην “φούσκα”

Τον περασμένο Ιούλιο και Αύγουστο οι Σανς είχαν κάθε λόγο να δουν τους αγώνες στην “φούσκα” ως αγγαρεία. Αντί για αυτό, τους είδαν ως την ευκαιρία να χτίσουν κάτι καινούριο. Και αυτό ακριβώς έκαναν. Έχοντας περιορισμένο ρόστερ, απέκτησαν αρχικά τον (φετινό back up πόιντ γκαρντ τους) Κάμερον Πέιν (αγωνιζόταν στην Κίνα) μόνο για τους αγώνες στην “φούσκα”, ενώ στην συνέχεια αποφάσισαν να ποντάρουν στους νεαρούς παίκτες τους, παρατάσσοντας μία πεντάδα με τους Ρούμπιο, Μπούκερ, Μπρίτζες, Τζόνσον και Έιτον. Με εξαίρεση τον Ρούμπιο, όλοι οι άλλοι ήταν κάτω των 24 ετών.

Οι Σανς εντυπωσίασαν. Έπαιξαν όμορφο μπάσκετ. Πήραν μεγάλες νίκες επί καλών αντιπάλων. Κυρίως όμως, φάνηκε για πρώτη φορά να καταλαβαίνουν την αξία του... spacing και της ευελιξίας στην πεντάδα. Μία ομάδα που πέρασε μεγάλο μέρος της σεζόν 2019/20 έχοντας τον “βαρύ” Ντάριο Σάριτς σε θέση πάουερ φόργουορντ δίπλα στον Έιτον (αν και κάποια στιγμή δοκίμασε και τον Ούμπρε) είχε πλέον δύο ευέλικτους φόργουορντ (Τζόνσον, Μπρίτζες) με 3 – and – D χαρακτηριστικά (καλοί σουτέρ και παράλληλα καλοί αμυντικοί). Τα δεδομένα θα άλλαζαν.

Βλέποντας πλέον αυτό που λίγο-πολύ έκανε εδώ και χρόνια... όλο το ΝΒΑ, οι Σανς κατάλαβαν ότι αυτή ήταν η κατεύθυνση που έπρεπε να ακολουθήσουν. Το μόνο που χρειάζονταν πλέον ήταν να κάνουν δύο κινήσεις που θα άλλαζαν τα δεδομένα και θα τους ανέβαζαν επίπεδο. Και αυτές δεν άργησαν να έρθουν.

Η έλευση του Πολ και του Κράουντερ

Στην offseason οι Σανς αποφάσισαν ότι είχε έρθει η στιγμή να βρουν τον παίκτη που θα τους οδηγούσε στην υπέρβαση. Τον παίκτη που θα τους έδειχνε τον δρόμο. Βλέποντας τον Κρις Πολ να οδηγεί τους νεανικούς Θάντερ στα playoffs, ήξεραν ότι αυτός ήταν ο κατάλληλος παίκτης να γίνει ηγέτης τους. Φρόντισαν λοιπόν να κάνουν ό,τι μπορούν για να τον αποκτήσουν.

Ξέροντας ότι οι Θάντερ ψάχνουν ντραφτ πικς, οι Σανς κατάφεραν να αποκτήσουν μέσω τριπλής ανταλλαγής τον Πολ (με την βοήθεια και των Γουόριορς), φτιάχνοντας ένα πακέτο που περιελάμβανε ένα ντραφτ πικ πρώτου γύρου (του 2022) και τους Ρίκι Ρούμπιο, Κέλι Ούμπρε, Τάι Ζερόμ και Τζέιλεν Λεκ. Ο ηγέτης που έψαχναν είχε μόλις έρθει. Τώρα έμενε ένας παίκτης να ενώνει όλη την ομάδα.

Αυτός ο παίκτης έμελλε να είναι ο Τζα Κράουντερ. Ο σκληροτράχυλος φόργουορντ είχε κάνει εξαιρετικά playoffs με τους Χιτ, παίζοντας κυρίως ως πάουερ φόργουορντ. Η αμυντική του προσήλωση και το ξύλο που έριχνε σε συνδυασμό με το καλό του μακρινό σουτ τον έκαναν αυτόματα περιζήτητο. Πολλές ομάδες τον ήθελαν. Οι Σανς όμως ήταν αυτοί που τον απέκτησαν, προσφέροντάς του τριετές συμβόλαιο αξίας 29 εκατ. δολαρίων. Το νερό είχε μπει στο αυλάκι.

Η χημεία του Πολ με τον Μπούκερ

Ο Κρις Πολ πήρε τηλέφωνο τον Ντέβιν Μπούκερ την μέρα που έμαθε ότι έγινε ανταλλαγή στους Σανς. Έπιασε δουλειά άμεσα. Θεώρησε πρόκληση για τον εαυτό του να ανεβάσει την ομάδα επίπεδο. Και το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση ήταν να κάνει σαφές σε όλους ότι δεν υπήρχε χρόνος για χαλάρωση. Οι Σανς θα έπρεπε να τα έχουν όλα στην εντέλεια.

Ο προπονητής των Σανς, Μόντι Γουίλιαμς, αποφάσισε τότε στο ξεκίνημα της σεζόν να πάρει μία ασυνήθιστη απόφαση στο ξεκίνημα της σεζόν για τα δεδομένα του ΝΒΑ. Θα έπαιζε όσο πιο συχνά μπορούσε μαζί τους Πολ και Μπούκερ. Θα πει κάποιος ότι αυτό είναι λογικό. Στην πραγματικότητα ωστόσο στο ΝΒΑ όταν μία ομάδα έχει δύο γκαρντ που μπορούν να δημιουργήσουν και να εκτελέσουν τους βάζει μεν αρχικά μαζί, αλλά στην συνέχεια χωρίζει τον χρόνο συμμετοχή τους στις επόμενες περιόδους. Ο λόγος είναι ότι θέλει πάντα να έχει τουλάχιστον έναν εκ των δύο στο παρκέ, με τον χρόνο συμμετοχής των δύο σταρ να “καπελώνει” ο ένας του άλλου. Ο Γουίλιαμς όμως δεν το ήθελε αυτό. Και είχε τους λόγους του.

Ξέροντας ότι στα playoffs το ροτέισον των ομάδων μικραίνει και οι σταρ μένουν περισσότερη ώρα στο παρκέ, ο Γουίλιαμς ήθελε να εξασφαλίσει ότι οι οι Πολ και Μπούκερ θα έβρισκαν όσο πιο γρήγορα γινόταν χημεία. Ακόμα και αν το τίμημα ήταν μία άσχημη εικόνα στην αρχή. Ο λόγος είναι ότι στην θεωρία μοιάζει απλό να χωρέσει κάποιος δύο περιφερειακούς σταρ. Στην πράξη όμως δεν είναι τόσο απλό να ταιριάξουν δύο γκαρντ που θέλουν τόση ώρα την μπάλα στα χέρια τους για να είναι αποδοτικοί. Συχνά απλώς ο ένας απλώς... κάθεται και βλέπει τον άλλο να δημιουργεί και αντίστροφα. Αυτό έκαναν στις αρχές και οι Πολ και Μπούκερ. Σταδιακά ωστόσο βρήκαν χημεία. Και μαζί εκτοξεύτηκαν και οι Σανς.

Ο άχαρος ρόλος του Έιτον, ο Κράουντερ και τα άλλα κομμάτια του παζλ

Μέσα σε όλη αυτή την προσπάθεια του Γουίλιαμς να βρουν χημεία οι Πολ και Μπούκερ, κάποιος έπρεπε να πληρώσει το τίμημα. Αυτός έμμελε να είναι ο Έιτον, τον οποίο το Φοίνιξ είχε επιλέξει στο Νο1 του ΝΒΑ Draft 2018 και του ζήτησε να γίνει... χαμάλης.

Την σεζόν 2019/20 ο Έιτον είχε 18.2 πόντους, 11.5 ριμπάουντ και 1.5 κοψίματα μέσο όρο σε 33 λεπτά συμμετοχής, αποτελώντας την δεύτερη επιλογή στην επίθεση. Την φετινή σεζόν όμως είδε τους αριθμούς του να πέφτουν στους 14.4 πόντους, 10.5 ριμπάουντ και 1.2 κοψίματα μέσο όρο σε 31 λεπτά συμμετοχής. Πολλοί μίλησαν για στασιμότητα. Αυτοί οι αριθμοί όμως ήταν... επιλογή του Γουίλιαμς, ο ο οποίος στο ξεκίνημα της σεζόν εξήγησε στον Έιτον ότι προτεραιότητα είχε το να βρουν χημεία οι Πολ-Μπούκερ και πως κάποια στιγμή θα έρθει και η σειρά του. Μία σειρά που ήρθε στα playoffs, όπου ο Έιτον έχει 16.2 πόντους και 11.8 ριμπάουντ μέσο όρο σε 36 λεπτά συμμετοχής.

Με τον... τρίτο τροχό της αμάξης συνειδητοποιημένο, αυτό που έμενε ήταν να ταιριάξουν τα υπόλοιπα κομμάτια του παζλ. Σημαίνοντα ρόλο σε αυτό έπαιξε η προσωπικότητα του Κράουντερ, ο οποίος έγινε άμεσα ένας από τους ηγέτες της ομάδας. Ο Κράουντερ είχε τον ρόλο του Stretch-4 (10.1 πόντοι μέσο όρο με 38.9% στα τρίποντα σε 27.5 λεπτά συμμετοχής), αλλά και του... σωματοφύλακα των υπόλοιπων ως ένας από τους πιο έμπειρους παίκτες της ομάδας. Με αυτό να ρίχνει και να τρώει ξύλο κάτω από τις δύο ρακέτες, τα πράγματα έγιναν πιο απλά.

Ο Μάικαλ Μπρίτζες εξελίχθηκε σταδιακά σε έναν από τους καλύτερους 3 – and – D παίκτες στο ΝΒΑ, έχοντας 13.5 πόντους, 4.3 ριμπάουντ, 2.1 ασίσιτ και 1.1 κλεψίματα μέσο όρο με 42.5% στα τρίποντα σε 33 λεπτά συμμετοχής. Ένα βήμα πίσω του ο Κάμερον Τζόνσον, ο οποίος ερχόταν από τον πάγκο και έκανε παρόμοια δουλειά, αριθμώντας 9.6 πόντους,3.3 ριμπάουντ και 1.4 ασίστ μέσο όρο με 34.9% στα τρίποντα σε 24 λεπτά συμμετοχής. Στα μέσα της σεζόν μάλιστα αποκτήθηκε (από τους Μπακς που τον άφησαν ελεύθερο) ο Τόρι Κρεγκ, ο οποίος πρόσφερε 7.2 πόντους και 4.8 ριμπάουντ μέσο όρο με 36.9% στα τρίποντα. Κοινώς, σε μία εποχή που όλοι ψάχνουν να βρουν έστω έναν ημίψηλο φόργουορντ με χαρακτηριστικά 3–and–D, οι Σανς έχουν τέσσερις! Αν προσθέσει κάποιος στην εξίσωση και τον εξαιρετικό Κάμερον Πέιν στην θέση του back-up πόιντ γκαρντ (8.4 πόντοι και 3.6 ασίστ μέσο όρο), τον Ντάριο Σάριτς που πλέον παίζει μόνο ως σέντερ (8.7 πόντοι μέσο όρο σε 17 λεπτά συμμετοχής) και τις... πινελιές του Ναντέρ (6.7 πόντοι μέσο όρο με 41.9% στα τρίποντα σε 15 λεπτά συμμετοχής), έχει το ροτέισον των Σανς που τους οδήγησε στο δεύτερο καλύτερο ρεκόρ του ΝΒΑ στην κανονική περιοδο (51-21) και μέχρι τους ΝΒΑ Finals.

Δεν έφτασαν τυχαία μέχρι εδώ

Οι Σανς έχουν ακούσει αρκετές ομάδες να λένε ότι στάθηκαν τυχεροί. Ότι βρήκαν τους Λέικερς με τραυματίες τους ΛεΜπρόν Τζέιμς και Άντονι Ντέιβις στον πρώτο γύρο, τους Νάγκετς χωρίς τον Τζαμάλ Μάρεϊ στον δεύτερο γύρο και τους Κλίπερς χωρίς τον Κουάι Λέοναρντ και τον Σερτζ Ιμπάκα στους τελικούς της Δύσης.

Η άλλη πλευρά βέβαια είναι ότι οι Σανς κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τους πρωταθλητές Λέικερς (και μάλιστα πλήρεις) στον πρώτο γύρο με τον Κρις Πολ να παίζει με πρόβλημα στον ώμο, ότι οι Νάγκετς που βρήκαν στον δεύτερο γύρο είχαν αποκλείσει νωρίτερα τους πλήρεις Μπλέιζερς και ότι κόντρα στους Κλίπερς δεν είχαν τον Κρις Πολ λόγω κορονοϊού στα δύο πρώτα ματς (και αργότερα τον είδαν να παίζει με μερική ρήξη συνδέσμων στο δεξί του χέρι, αυτό που σουτάρει), και είδαν τον Ντέβιν Μπούκερ να παίζει με σπασμένη μύτη από τα μέσα της σειράς και μετά.

Στο τέλος της ημέρας, οι Σανς είναι μία ομάδα που χτίστηκε στην περσινή “φούσκα”. Έθεσε τότε εναν στόχο, δούλεψε πάνω σε αυτό, πήρε τους παίκτες που χρειαζόταν στους παίκτες που είχε ανάγκη και έφτιαξε μία εξαιρετική ομάδα. Είχε τύχη; Σίγουρα. Όλες οι ομάδες όμως χρειάζονται και τύχη. Οι Σανς όμως δεν έφτασαν τυχαία μέχρι εδώ. Έφτασαν επειδή το άξιζαν.