Λίγες μέρες μετά από την αποχώρησή του από τη Ρεάλ Μαδρίτης για χάρη των Ντένβερ Νάγγετς, στους οποίους θα αγωνίζεται για τα επόμενα δύο χρόνια, ο Φακούντο Καμπάσο έδωσε μια μεγάλη αποχαιρετιστήρια συνέντευξη για να μιλήσει για όσα έζησε στην ιστορική ομάδα της Ισπανίας. Ο Αργεντινός έδωσε ενδιαφέρουσες ατάκες, ειδικά όταν τον αποκάλεσαν μύθο του συλλόγου, ενώ παραδέχθηκε πως πάντα ονειρευόταν το ΝΒΑ.

Αναλυτικά όσα δήλωσε στη MARCA:

- Είχες ποτέ στο μυαλό σου ότι θα γίνει ο καλύτερος πόιντ γκαρντ της Ευρώπης κι ένας μύθος για τη Ρεάλ Μαδρίτης;

"Δεν το φανταζόμουν ποτέ στη ζωή μου ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν με τόσ όμορφο τρόπο. Σκέψου ότι το όνειρό μου ήταν να παίξω στην πρώτη κατηγορία της Αργεντινής. Το να είμαι στη Ρεάλ Μαδρίτης και να κερδίζω όλους αυτούς τους τίτλους είναι κάτι που μόνο να ονειρευτώ θα μπορούσα. Και κυρίως, η αγάπη που μου έδειξαν όλοι στη διάρκεια της καριέρας μου, αλλά και τις τελευταίες ημέρες, είναι κάτι που με ενθουσιάζει. Τα χρόνια πέρασαν πάρα πολύ γρήγορα. Όταν περνάς καλά, ο χρόνος κυλάει πολύ γρήγορα και στην περίπτωσή μου, ο χρόνος... πέταξε. Είμαι ευγνώμων στους διοικούντες, που μου έδειξαν εμπιστοσύνη από το πρώτο λεπτό, σε όλους τους συμπαίκτες που είχα όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό το θεωρώ πιο σημαντικό από τους τίτλους, η καθημερινότητα με τους συμπαίκτες μου, με τους ανθρώπους που δεν φαίνονται στις κάμερες, τους φυσικοθεραπευτές, τους απλούς εργαζομένους, τους γιατρούς της ομάδας. Είναι ένα πολύ καλό γκρουπ ανθρώπων και πάντα θα τους έχω μέσα στην καρδιά μου".

- Αυτή την τετραετία, τι σου έδωσε η Μαδρίτη και τι έδωσες εσύ σε αυτή;

" Η Μαδρίτη μού έδωσε ένα σπίτι, το σπίτι μου. Ήταν η πρώτη μεγάλη ευκαιρία που είχα εκτός της Αργεντινής. Όλα ήταν αβέβαια τότε. Δεν ήξερα τίποτα και κανέναν. Ο "Τσάπου" (Αντρές Νοτσιόνι) ήταν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι στην έναρξη της καριέρας μου εδώ. Η Μαδρίτη με διαμόρφωσε ως παίκτη και ως άνθρωπο. Η κόρη μου γεννήθηκε εδώ. Μου έφερε πολλούς φίλους. Η μητέρα μου, όταν της είπα ότι θα έκανα ό,τι είναι δυνατό για να πάω στο ΝΒΑ, μου είπε να μην πάω: "Σοβαρά, αγαπώ ότι είσαι στη Μαδρίτη". Δεν ήθελα να το δεχτώ. Σκέψου λοιπόν τι σημαίνει η Μαδρίτη για την οικογένειά μου. Είναι κάτι πολύ όμορφο. Με "υιοθέτησαν" από την πρώτη μέρα, με αντιμετώπισαν ως ένα ισότιμο μέλος τους κι αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Ελπίζω να έδωσα πίσω έστω το μισό απ' ό,τι έλαβα. Προσωπικά, αντιμετωπίζω τα πάντα με εγκάρδιο τρόπο".

- Τι κρατάς ως ανάμνηση από όλα αυτά;

"Τα πάντα. Είδα το video που ετοίμασε η Ρεάλ Μαδρίτης με κάποιες φάσεις μου από όλα αυτά τα χρίνια. Ουάου. Ανατρίχιασα. Είναι εντυπωσιακό. Το πρώτο πράγμα που ήρθε στο μυαλό μου είναι οι τίτλοι, αλλά στις ήττες είναι που μαθαίνεις περισσότερα, αυτές οδηγούν το σύνολο να σκληραγωγηθεί και να δημιουργήσει πιο ισχυρούς δεσμούς φιλίας".

- Γιατί υπέγραψες ένα συμβόλαιο με μπάι άουτ που έφτανε στα 6 εκατ. ευρώ, από την στιγμή που υπήρχε η προοπτική να πας στο ΝΒΑ;

"Εκείνη την εποχή δεν είχα πραγματικό ενδιαφέρον ή κάποια προσφορά για να πάω στο ΝΒΑ, κι έτσι πίστεψα πως αυτό είναι το σωστό για να γίνει. Το σκέφτηκα με τον ατζέντη μου. Είναι αλήθεια πως το ΝΒΑ ήταν πάντα ένα όνειρο για μένα, το οποίο βέβαια είναι λίγο αντιφατικό με τη ρήτρα που υπέγραψα τότε, αλλά σκέφτηκα ότι ήταν ένα πολύ σημαντικό συμβόλαιο για μένα, όπως επίσης το γεγονός πως ο σύλλογος με πίστεψε τόσο. Ήταν αυτό που έπρεπε να κάνω, το σωστό, και δεν το μετανιώνω".

- Στο τέλος της ημέρας βέβαια, η Ρεάλ Μαδρίτης διατηρεί τα δικαιώματά σου στην Ευρώπη.

"Θέλω να επιστρέψω! Θα ήθελα να γυρίσω εδώ κάποια στιγμή, ό,τι κι αν συμβεί. Δεν ξέρουμε τι μπορεί να φέρει το μέλλον, αλλά θέλω η Ρεάλ Μαδρίτης να διατηρεί τα δικαιώματά μου γιατί δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να παίζει για άλλο σύλλογο, αν ποτέ επιστρέψω στην Ευρώπη. Κράτησε τα δικαιώματά μου κι αυτό είναι τιμή για μένα".

- Τι άλλαξε σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και πήρες την απόφαση να φύγεις;

"Πάντα ονειρευόμουν το ΝΒΑ και φέτος η προσέγγιση ήταν λίγο πιο έντονη. Είχα καλή σεζόν με την ομάδα, κι αυτό τράβηξε περισσότερο το ενδιαφέρον".

- Τι είδους σημείωμα θα αφήσεις στον φίλο σου, τον Νικολάς Λαπροβίτολα, και τα υπόλοιπα παιδιά; Ο Πάμπλο Λάσο είπε ότι είσαι αναντικατάστατος. Αντιλαμβάνεσαι τι κενό αφήνεις πίσω;

"Είναι μια δύσκολη ερώτηση αυτή. Ίσως οι συμπαίκτες μου μόνο μπορούν να την απαντήσουν. Είναι δύσκολο να μιλάω για τον εαυτό μου. Αισθάνομαι λίγο... δεν ξέρω αν η σωστή λέξη είναι το "ένοχος", αλλά σίγουρα λίγο περίεργα. Η σεζόν είναι πολύ περίεργη λόγω του κορονοϊού, ενώ η περσινή ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο. Σε έναν ιδεατό κόσμο, η αγορά για τους ελεύθερους ανοίγει το καλοκαίρι. Όταν πήραμε την απόφαση με την οικογένεια και τον ατζέντη μου για να φύγω, ξέραμε πως δεν υπάρχει η τέλεια στιγμή για να γίνει αυτό, την ίδια ώρα όμως είμαι 29 ετών και δεν ήθελα να περιμένω ακόμη μία χρονιά. Πήρα κάθε απόφαση, θέλοντας να μην κάνω κακό στους συμπαίκτες και την ομάδα, εν συνεχεία σκέφτηκα εμένα.

Υπήρχαν στιγμές που δεν ήθελα να περάσουν αυτοί οι δύο μήνες και μετά να φύγω, γιατί αισθανόμουν πολύ άσχημα, περίεργα. Στην αρχή ένιωθα άβολα γιατί νόμιζα ότι δεν θα ξεκινήσει η σεζόν, αλλά όλοι τους με βοήθησαν για να ισορροπήσω μέσα μου την κατάσταση. Αυτό ήταν πολύ σημαντικό για μένα και θα το κουβαλάω πάντα στην καρδιά μου. Από μόνος μου έβαλα πολλή πίεση στον εαυτό μου, κι ο χειρισμός των υπολοίπων με βοήθησε για να λειτουργήσω καλύτερα".

- Δεν φοβήθηκες ποτέ μην τραυματιστείς όλο αυτό το διάστημα;

"Δεν ξέρω να παίζω διαφορετικά, παρά μόνο με αυτόν τον τρόπο που παίζω σε κάθε αγώνα. Αν ήθελα να προστατεύσω τον εαυτό μου αυτό το διάστημα, οι πρώτοι που θα πληγώνονταν θα ήταν οι συμπαίκτες μου και εν συνεχεία εγώ, γιατί θα έχανα ένα κομμάτι μου, γιατί πάντα μονομαχώ με τους αντιπάλους. Αν έπρεπε να παίξω, θα το έκανα μόνο σο 100%. Επίσης, είχα μεγάλο σεβασμό για τη Ρεάλ Μαδρίτης. Όταν ξεκινάει ο αγώνας, δεν σκέφτομαι κάτι άλλο, δεν σκέφτομαι το αύριο ή τι πρόκειται να συμβεί σε ένα μήνα. Από την πρώτη μου σεζόν εδώ, επιχειρούσα πάντα να αφήνω τα υπόλοιπα στην άκρη, όποια κι αν ήταν η κατάσταση".

- Γιατί επέλεξες τους Ντένβερ Νάγκετς απ' όλες τις ομάδες που έδειξαν ενδιαφέρον για σένα;

"Γιατί είναι η ομάδα που μου έδειξε εμπιστοσύνη από την πρώτη στιγμή. Βρίσκονται εκεί πρώην συμπαίκτες μου, όπως ο Μαρτίνας Πότσιους (σ.σ.: είναι στέλεχος), τον οποίο συνάντησα όταν έπαιξα για πρώτη φορά στη Μούρθια και πάντα μου έστελνε μηνύματα για να δει πώς τα πηγαίνω και πώς είμαι. Πριν καν μπω στον κόσμο του ΝΒΑ, παρακολουθούσα την ομάδα στους αγώνες της "φούσκας" και ξέρω πώς πήγαν στα Playoffs. Παλεύουν διαρκώς, κι αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα για μένα. Μου δίνει μεγάλο κίνητρο".

- Σου είπε τίποτα ο Ρούντι (Φερνάντεθ), που έχει περάσει από εκεί;

"Μου είπε ότι είναι ένα καλό franchise και ότι η πόλη είναι καλή για μια οικογένεια. Αν η ομάδα είναι καλή και η οικογένειά σου νιώθει άνετα, τότε μιλάμε για κάτι που δεν μετριέται".

- Σκέφτεσαι τη μονομαχία με τον Λούκα Ντόντσιτς;

"Ναι, σίγουρα! Το περιμένω. Του είπα πρόσφατα "όταν παίξουμε αντίπαλοι, να είσαι χαλαρός" (γελάει). Είναι σε ένα απίστευτο επίπεδο. Είναι πολύ ωραίο να τον βλέπεις να παίζει με τέτοια αυτοπεποίθηση, πώς κάνει τους συμπαίκτες του να είναι καλύτεροι. Θα είναι τιμή για μένα να βρισκόμαστε στο ίδιο παρκέ και να παίζουμε αντίπαλοι, έχοντας ζήσει τόσο όμορφες στιγμές στη Ρεάλ Μαδρίτης".

Photo Credits: Eurokinissi