Γεια σας. Σας γράφω από την ήσυχη πόλη της Beauvais, 80 περίπου χλμ βόρεια του Παρισιού όπου προετοιμάζομαι με τη νέα μου ομάδα λίγες μέρες πριν από την έναρξη του γαλλικού πρωταθλήματος.

Μπορώ να πω πως προσαρμόστηκα πιο γρήγορα από ό,τι περίμενα και σε αυτό συνέβαλε το περιβάλλον της ομάδας, οι συμπαίκτες μου και όσοι γενικότερα δουλεύουν για αυτή.

Ως τώρα θα έλεγα πως είμαι πολύ ικανοποιημένος από την ομάδα αλλά επίσης από την οργάνωση, τις εγκαταστάσεις και το προγραμματισμό του συλλόγου αλλά και γενικότερα ολόκληρου του πρωταθλήματος.

Δεν έχω δει και ζήσει πολλά ως τώρα αλλά από ό,τι καταλαβαίνω και μαθαίνω, η αξιοπιστία και η φερεγγυότητα του πρωταθλήματος και των ομάδων αποτελεί τη πρώτη προτεραιότητα της ομοσπονδίας αλλά και της λίγκας. Το κράτος εγγυάται τα χρήματα των αθλητών χωρίς όμως να επιχορηγεί τις ομάδες, οι νόμοι εφαρμόζονται άμεσα και υπάρχει πλήρης ασφαλιστική κάλυψη.

Θεωρώ πως θα πρέπει εμείς οι αθλητές αλλά και όσοι επιθυμούν κάτι ανάλογο να διεκδικήσουμε παρόμοιες συνθήκες και στο πρωτάθλημά μας αν θέλουμε να εξυγιανθεί κάποτε. Σίγουρα η κρίση αποτελεί μεγάλο εμπόδιο στον αθλητισμό αλλά όπως απέδειξε για μία ακόμα φορά η Σερβία, μια χώρα που έχει πολλάκις πληγεί στο παρελθόν, πολλά είναι θέμα θέλησης και κουλτούρας.

Παρεμπιπτόντως θα ήθελα να συγχαρώ τους Σέρβους και τον πρώην συμπαίκτη μου Ιβάν Μίλκοβιτς για την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Θα πρέπει να νιώθουμε τυχεροί που πέρασε αυτός ο αθλητής και άνθρωπος από τα γήπεδα μας και ελπίζω να μάθαμε κάτι από αυτόν… αν δε μάθαμε κακό του κεφαλιού μας…

Ο τρόπος ζωής εδώ στην πόλη είναι τελείως διαφορετικός από τον αντίστοιχο στην Αθήνα αλλά το μέρος θα έλεγα πως είναι κατάλληλο για κάποιον που θα ήθελε να έχει το μυαλό του μόνο στο βόλεϊ. Το πρωτάθλημα είναι πολύ ανταγωνιστικό καθώς πολλές ομάδες βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο αλλά περισσότερα θα μπορώ να πω μετά από κάποιες αγωνιστικές φαντάζομαι. Τα προβλήματα στην Ελλάδα δε με αφήνουν ούτε ανεπηρέαστο ούτε αδιάφορο καθώς ο οικονομικός πόλεμος που βιώνουν οι περισσότεροι Έλληνες όχι μόνο συνεχίζεται αλλά μεγαλώνει επίσης.

Εδώ, όλοι θέλουν να μάθουν τι συμβαίνει στην Ελλάδα γιατί σίγουρα τα ΜΜΕ δε παρουσιάζουν τη πραγματική εικόνα των πραγμάτων όπως άλλωστε κάνουν τα περισσότερα και στην Ελλάδα. Οι Γάλλοι δημοσιογράφοι επικεντρώνονται περισσότερο στη κρίση και στους λόγους που οδήγησαν τον αθλητισμό αλλά και ολόκληρη την κοινωνία και την οικονομία της χώρας σε τέτοια κατάσταση ενώ παράλληλα δείχνουν σεβασμό στα ονόματα των ομάδων μας αλλά και στην ιστορία της χώρας μας γενικότερα, την οποία κάποιοι Έλληνες δεν σεβάστηκαν ποτέ και συνεχίζουν να την προσβάλλουν.

Όποιος ξεχνά την ιστορία του αναγκάζεται να την ξαναζήσει όπως είπε ο Σανταγιάνα και αυτή η απειλή είναι εμφανής τώρα. Δυστυχώς η ιστορία μας έχει διδάξει πως οι οικονομικοί πόλεμοι διαρκούν περισσότερο αλλά αλλαγές γίνονται μόνο με αγώνα και χαμόγελο…

Πέρασε πολύς καιρός για να αγωνιστεί η εθνική ομάδα μπροστά σε ένα κοινό όπως αυτό των Τρικάλων. Πέρα από το αποτέλεσμα των αγώνων το οποίο ήταν νικηφόρο για τον πρώτο γύρο των Προ-Ολυμπιακών τουρνουά για το Λονδίνο, και μας οδήγησε στον επόμενο προκριματικό γύρο, είμαι πολύ χαρούμενος που είδα σε ένα ελληνικό γήπεδο τέτοια ατμόσφαιρα και ελπίζω να επαναληφθεί. Αποδείχθηκε για άλλη μια φορά ότι είναι θέμα θέλησης όχι μόνο να γεμίσει ένα γήπεδο αλλά να γεμίσει με ένα υγιές κοινό, ιδιαίτερα σε αγώνες της εθνικής ομάδας. Το άθλημά μας βγήκε κερδισμένο από τη διοργάνωση αυτή. Ελπίζω να επαναληφθεί αυτό. Εγώ θα ήθελα να ευχαριστήσω τους ανθρώπους των Τρικάλων για την υπέροχη φιλοξενία.

Σίγουρα η πρόκριση στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου είναι κατά τη γνώμη μου πιο δύσκολη ακόμα και από τη κατάκτηση του πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος με τον τρόπο που διεξάγεται αλλά κάθε αγώνας αποτελεί και για την ομάδα αλλά και για εμάς τους αθλητές μια ξεχωριστή πρόκληση. Εξάλλου ο μεγάλος μας στόχος είναι η πρόκριση στο επόμενο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, μια πρόκριση που θα κριθεί το επόμενο καλοκαίρι.

Ελπίζω να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας χωρίς προβλήματα ή μάλλον με λιγότερα προβλήματα γιατί η εθνική ομάδα είναι ο καθρέφτης του ελληνικού βόλεϊ και είναι πάνω από πρόσωπα και καταστάσεις. Δε θέλω να αναφερθώ στα όσα έγιναν πριν λίγο καιρό μεταξύ ημών των αθλητών και της ομοσπονδίας, προέχει το καλό της εθνικής ομάδας και η προσπάθεια και από τις δύο πλευρές να βρεθούν λύσεις στα προβλήματα που υπάρχουν. Αυτά για την ώρα. Να είστε καλά.