Το Final 4 του League Cup στο βόλεϊ ανδρών ολοκληρώθηκε με τον τελικό που όλοι περιμέναμε να δούμε. Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ κοντραρίστηκαν για πρώτοι φορά μετά τις αλλαγές που έκανε ο “δικέφαλος του Βορρά” στο ρόστερ του και μας πρόσφεραν ένα συναρπαστικό σε εξέλιξη παιχνίδι.

Σίγουρα το παιχνίδι δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας, τουλάχιστον όχι για τα πρώτα του τέσσερα σετ, αλλά μας επιβεβαίωσε όσα περιμέναμε να δούμε. Ποια ήταν αυτά;

Πρώτα από όλα ότι αυτή τη στιγμή, όπως είναι άλλωστε φυσιολογικό, ο Ολυμπιακός είναι πιο έτοιμος ως ομάδας. Μπορεί το περασμένο καλοκαίρι να έμειναν μόνο οι Κοκκάκης και Σφενδυλάκης ωστόσο εδώ και έξι μήνες ο Πιάτσα έχει στη διάθεση του τους συγκεκριμένους παίκτες και έχει την ευκαιρία να δουλέψει την ομάδα του και τα αποτελέσματα φαίνονται.

Ο Ολυμπιακός το γύρισε το ματς από δύο τομείς στους οποίους ο Πιάτσα έχει δουλέψει υπερβολικά και τους αναφέρει συχνά πυκνά στις δηλώσεις του. Σερβίς και μπλοκ-άμυνα έφεραν την ανατροπή.

Μπορεί ο Ολυμπιακός να διαθέτει εξαιρετικούς σέρβερ όπως ο Έγκλεσκαλνς και ο Τσουκ, όμως η νίκη ήρθε μέσα από τα φλοτ σέρβις και κυρίως αυτά του Σουλτανόπουλου που δημιούργησαν τεράστια προβλήματα στην υποδοχή του ΠΑΟΚ.

Μόλις άρχισε να κλωνίζεται η υποδοχή του ΠΑΟΚ ήρθε και το μπλοκ άμυνα του Ολυμπιακού για να τελειώσει τη δουλειά. Ο Κοκκινάκης πρέπει ακόμα να έχει μείνει στο κλειστό της Σύρου και να βγάζει άμυνες, ενώ σημαντική δουλειά στο συγκεκριμένο κομμάτι έκανε και ο Φιλίποφ.

Εξαιρετικές μονάδες, αλλά δεν είναι ακόμα σύνολο

Από την άλλη στον ΠΑΟΚ διόρθωσαν κάποια από τα λάθη που έκαναν το περασμένο καλοκαίρι με μεγαλύτερο τη φυγή του Γιάννη Καλμαζίδη. Ο “Κάλμα” επέστρεψε στη θέση του Ζελιάσκοφ και με τέσσερις αλλαγές και προσθήκες στο ρόστερ προσπαθεί να σώσει τη χρονιά. Δεδομένα η απόκτηση των Λι και Γιαμπλόνσκι, όσο και των Τακουρίδη και Σμαραγδή ενισχύει τον ΠΑΟΚ, εδώ όμως μπαίνει ένα αλλά...

Η μεγαλύτερη μάχη που έχει μπροστά του ο ΠΑΟΚ είναι αυτή που δίνει με το χρόνο ώστε να προλάβει να φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο για να υπερασπιστεί επάξια τους τίτλους που κατέκτησε για πρώτη φορά πέρσι. Το δείγμα που είχαμε τόσο στο ματς με τον Φοίνικα, όσο και στα πρώτα δύο σετ του τελικού με τον Ολυμπιακό ήταν εξαιρετικά με τον Σεπέδα να ντύνεται Γκόμες και να είναι σε εξαιρετική κατάσταση.

Δεν έφτανε όμως μόνο αυτό. Ο Κουβανός σίγησε και μαζί του όλη η επίθεση του ΠΑΟΚ. Η υποδοχή χάλασε, ο Κουρνέτας έτρεχε να μαζέψει τα ασυμμάζευτα βγάζοντας ουσιαστικά εκτός παιχνιδιού τους Λι και Τακουρίδη και έτσι έμειναν μόνο τα άκρα στην επιθετική ανάπτυξη των τυπικά φιλοξενούμενων.

Τα ερωτήματα που ζητούν απάντηση

Και εδώ τίθεται το μεγάλο ερώτημα το οποίο θα μπορέσει να απαντηθεί μόνο μετά το τέλος της φετινής χρονιάς. Σε αυτό τον τελικό είδαμε σε ελάχιστα σημεία στα πρώτα τέσσερα σετ και κυρίως στο τάι μπρέικ μία πραγματική κόντρα των δύο ομάδων.

Σίγουρα το να χαλάσει ο ένας την τακτική του άλλου και κυρίως την υποδοχή του είναι μέρος του παιχνιδιού. Τι θα γίνει όμως όταν οι δύο ομάδες θα πηγαίνουν πόντο πόντο και η μπάλα θα είναι πιο βαριά. Εκεί θα μετρήσουν οι προσωπικότητες, η εμπειρία, η δίψα και το ποια ομάδα το θέλει περισσότερο.

Ο ΠΑΟΚ σε σχέση με πέρσι υστερεί τόσο σε προσωπικότητες όσο και σε εμπειρία, αλλά και πάλι θεωρητικά είναι ανώτερος. Του λείπουν παίκτες όπως ο Γκόμες (τεράστιος ηγέτης και το αποδεικνύει και στην Τουρκία) και ο Σαφράνοβιτς, αλλά με την απόκτηση του Λι και του Γιαμπλόνσκι γεμίζει από παραστάσεις υψηλότερο επίπεδο.

Την ίδια ώρα ο Ολυμπιακός από την αρχή παίζει με το μαχαίρι στο στόμα. Σίγουρα, δεν έχει τις προσωπικότητες του Στεφάνου ή του Χριστοφιδέλη όμως έχει τον πληρέστερο ακραίο του πρωταθλήματος (σ.σ. Όγκουρτσακ), αλλά και τη δίψα όλων για να επιστρέψουν στην κορυφή.

Προβλέψεις για τη συνέχεια είναι δύσκολο να κάνουμε αφού ακόμα και στον τελικό του Σαββάτου ο Πιάτσα έπαιξε με σύνθεση ανάγκης και του βγήκε. Συνήθως ο Κοκκινάκης μπαίνει στη θέση του Τσουκ για να μαζέψει την υποδοχή, ενώ τώρα κλήθηκε να μπει στη θέση του Όγκουρτσακ παίρνοντας μαζί με τον Ταμπουρατζή όλο το βάρος στην υποδοχή.

Ο ΠΑΟΚ από την πλευρά του έχει μπροστά του τρεις εβδομάδες ουσιαστικά μέχρι το Final 4 του Κυπέλλου για να μπορέσει να δουλέψει και μέσα από τους αγώνες να βελτιωθεί. Πέρσι, το έκανε με τους Χιμένες και Ρανγκέλ να αποδεικνύονται υπερπολίτιμοι. Για την ποιότητα των Λι και Γιαμπλόνσκι δεν αμφιβάλλει κανείς το θέμα είναι εάν θα μπορέσουν να κερδίσουν τη μάχη με τον χρόνο.

Για το τέλος θα πρέπει να αναφερθούμε σε δύο πράγματα. Το πρώτο έχει να κάνει με το μπλοκ άμυνα του Ολυμπιακού. Όταν βλέπεις τον “πύργο” Σπίνου να βουτάει λες και είναι καμιά εικοσαριά πόντους πιο κοντός για να βγάλει άμυνες, άσχετα με το αποτέλεσμα, καταλαβαίνεις τη δουλειά που έχει ρίξει ο Πιάτσα στου Ρέντη.