Ο Ηλίας Ηλιάδης συγκλονίζει, όχι μόνο με τις εμφανίσεις του μέσα στο τατάμι, που του έφεραν ένα ακόμα μετάλλιο στην πλούσια καριέρα του (χάλκινο στα -90 κιλά του τζούντο στους Ευρωπαϊκούς Αγώνες του Μπακού), αλλά και με τις δηλώσεις του, τι πράξεις του, το ήθος του.

Πρόκειται για τον πλέον διαχρονικό άσο του παγκοσμίου τζούντο, αφού από το 2004 μέχρι και σήμερα, 11 χρόνια, είναι σε κορυφαίο επίπεδο.

Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι στην «Χαϊντάρ Αλίγιεφ Αρένα» τα τηλεοπτικά ΜΜΕ τον «πολιόρκησαν» για ένα τέταρτο και ο γραπτός Τύπος μετά, σχεδόν τη διπλάσια ώρα, όταν αποδέσμευσαν τον Πρωταθλητή Ευρώπης Ρώσο Ντενίσοφ στο πεντάλεπτο !

Ο Ηλίας Ηλιάδης έπαιξε κυρίως σκάκι σε αυτή τη διοργάνωση καθώς αγωνίστηκε περισσότερο με τη εμπειρία του. Με ελάχιστους αγώνες μέσα στο 2015 λόγω του γνωστού προβλήματος στην ωμοπλάτη, το οποίο και προσπάθησε να αντιμετωπίσει χωρίς χειρουργική επέμβαση, έφτασε στην κατάκτηση του μεταλλίου με τέσσερις «γεμάτους» αγώνες από τους πέντε που έδωσε συνολικά στη διοργάνωση.

Είχε έρθει με ένα χέρι λοιπόν και φεύγει με…μισό και κάτι ψιλά, καθώς το πρωϊ στον πρώτο αγώνα του, του βγήκε ο αντίχειρας ενώ αργότερα τραυματίστηκε και στον παράμεσο.

«Αυτό είναι το τζούντο. Απλά με αυτά τα προβλήματα δεν μπορούσα να ρισκάρω και επιδίωξα να πάω λίγο πιο εμπειρικά. Νομίζω μετά από μια 15ετία σχεδόν, μάλλον ένα κομματάκι εμπειρίας την έχω αποκτήσει» λέει ο Ηλίας Ηλιάδης που παρουσιάστηκε στην αίθουσα Τύπου με δύο μετάλλια στο λαιμό του !

«Ναι, διότι εφέτος θα γινόταν και το σύνηθες Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, το οποίο όμως τελικά ενσωματώθηκε στους Ευρωπαϊκούς Αγώνες και τα μετάλλια είχαν ήδη κοπεί. Άρα, έχουμε διπλή απονομή, ή μάλλον τριπλή για μένα, αφού πριν λίγες μέρες με τίμησαν και στην εκδήλωση που έκανε η ευρωπαϊκή ομοσπονδία τζούντο εδώ στον Μπακού, με τον τίτλο της κορυφαίας προσωπικότητας της χρονιάς για το άθλημά μας. Άρα τρία μετάλλια για την Ελλάδα μας» λέει ο πρωταθλητής μας, που κατέκτησε εδώ στο Μπακού το τέταρτό του μετάλλιο σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ανδρών μετά το 2004 στο Βουκουρέστι (χρυσό), το 2010 στη Βιέννη (χάλκινο) και το 2011 στην Κωνσταντινούπολη (χρυσό).

Ευτυχώς πάντως που θα γυρίσει σπίτι με δύο μετάλλια, διότι αλλιώς θα είχαμε καυγάδες: «Ναι, θα γινόταν χαμός, ενώ τώρα η Μαρία μου θα πάρει το ένα, μάλλον της διοργάνωσης βλέπω, και ο Ηρακλής μου το άλλο»

Όσο για την γυναίκα του, φυλάει την αγάπη του και την πολύ όμορφη ανθοδέσμη που παίρνουν μαζί οι μεταλλιούχοι.

«Ξέρω ότι η Ελλάδα δεν έχει χρήματα και δοκιμάζεται, τι να ζητήσω γιατρό; Τα αυτονόητα θα λέμε; Είπαμε, το βασικό είναι να μπορέσει η χώρα να σταθεί στα πόδια της και εγώ θα παλεύω πάντα γι‘ αυτήν» λέει ο πρωταθλητής μας, που δεν ξεχνά ότι εδώ βρήκε πατρίδα, αγάπη και έβγαλε και τα πρώτα του χρήματα, όμως το έχει ανταποδώσει και με το παραπάνω.

Το πρωί που σηκώθηκε, έμεινε έκπληκτος όταν μπήκε λίγο στο ίντερνετ: «Αντί να συζητάμε με τα παιδιά για το πώς θα παλέψουμε, λέγαμε το τι θα ψηφίσουμε. Οι εξελίξεις τρέχουν και δεν μπορούν να σε αφήσουν ανεπηρέαστο. Άνθρωποι του λαού είμαστε και εμείς» καταλήγει.