Συναντήθηκαν στην σέντρα του γηπέδου και έβαλαν σκοπό της ζωής τους να σκοράρουν στο πλεκτό. Το σπίτι τους είναι τα αποδυτήρια, οι λαϊκές αγορές αλλά και οι γκαλερί τέχνης. Οι τίτλοι ζωής οι δύο κόρες τους, η Μαριαλένα και η Αναστασία που ακολούθησαν τα χνάρια τους και υπήρξαν συμπαίκτριες με τη μητέρα τους.

Η οικογένεια του Θεόδωρου και της Όλγας Βασιλείου δεν είναι μία συνηθισμένη περίπτωση. Μεταφορικά και κυριολεκτικά ταυτίζεται με το σύνθημα του ελληνικού χάντμπολ "είμαστε μία οικογένεια".

Ο μπαμπάς αγωνίζεται στον Λεωνίδα Αγ.Αναργύρων στην Α2 ανδρών, η μητέρα είναι προπονήτρια στις ακαδημίες του ίδιου συλλόγου και μέχρι πριν λίγους μήνες ήταν συμπαίκτρια με τις δύο κόρες της στην ομάδα του ΓΑΣ Καματερού. Πρόκειται για την 20χρονη Μαριαλέννα που είναι και φοιτήτρια των ΤΕΦΑΑ Τρικάλων και την 17χρονη Αναστασία η οποία από την περασμένη Τετάρτη ηγείται της ομάδας του Λυκείου Καματερού στο παγκόσμιο σχολικό πρωτάθλημα χάντμπολ που βρίσκεται σε εξέλιξη στο Κατάρ έχοντας προπονήτρια την μητέρα της.

ΛΑΪΚΕΣ ΑΓΟΡΕΣ ΚΑΙ ΓΚΑΛΕΡΙ

Η ζωή της οικογένειας Βασιλείου δεν έχει μόνο χάντμπολ. Οι υποχρεώσεις τρέχουν και ο πάτερ φαμίλιας τρέχει με τη σειρά του στις λαϊκές αγορές πουλώντας φρούτα και λαχανικά, ενώ η Όλγα πουλάει έργα τέχνης σε δύο γκαλερί που διατηρεί η οικογένεια στο Μοναστηράκι. Πως όμως συνδυάζεται ο πρωταθλητισμός, οι λαϊκές αγορές και οι δραστηριότητες ενός γκαλερίστα;

"Η ζωή μας στην οικογένεια δεν είχε ποτέ στερεότυπα. Από τη λαϊκή αγορά βρίσκομαι στην γκαλερί και το απόγευμα στο χάντμπολ που είναι η τρέλα μου και πλέον και η οικογένεια μου. Πάτησα το 39ο έτος της ηλικίας μου και δεν σκέφτομαι το πότε θα σταματήσω την ενεργό δράση στο χάντμπολ αν και πολλοί στην ηλικία μου δεν θα σκέφτονταν να κατέβουν στο γήπεδο. Κάνουμε πολύ καλή χρονιά με τον Λεωνίδα Αγίων Αναργύρων, είμαστε στην 4η θέση και πάμε για τα τελικά ανόδου", είπε στο "Εθνος της Κυριακής" ο Θεόδωρος Βασιλείου.

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ

Γεννημένος στην Αθήνα από γονείς θεσσαλούς στην καταγωγη ο Τεό – όπως τον φωνάζουν οι δικοί του άνθρωποι – πέρασε σε ηλικία 9 ετών την πόρτα του γυμναστηρίου «Χολίδης» στο Μενίδι. Είδε κάποιους να παίζουν ποδόσφαιρο με τα... χέρια. Εμαθε πως το λένε χάντμπολ. Αυτό ήταν. Από τότε κόλλησε. Εβγαλε δελτίο στον ΑΟ Σπάρτακο και εδώ και τριάντα χρόνια υπηρετεί το αγαπημένο του άθλημα κάνοντας μάλιστα καριέρα και στο μπιτς χάντμπολ. «Μπορεί το χάντμπολ να μην έχει την προβολή που του αξίζει στην Ελλάδα αλλά είναι ένα άθλημα που έχει φανατικούς φίλους, κυρίως αυτούς που το έχουν υπηρετήσει και γνωρίζουν τα μυστικά και την δυναμική του. Είναι ένα άθλημα που συνδυάζει δύναμη, κόντρα με τον αντίπαλο και υψηλά επίπεδα ομαδικότητας».

ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΜΑΤΕΡΟ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ

Πως όμως καταφέρνει να συνδυάζει τους ρόλους του ως αθλητής, ως γκαλερίστας και ως μανάβης στις λαϊκές αγορές; Η απάντηση του Τεό Βασιλείου είναι αποστομωτική: "Απολαμβάνω αυτό που κάποιοι λένε καθημερινότητα. Δεν έχω νιώσει ποτέ ρουτίνα. Πολύ πρωί τρέχω στις λαϊκές αγορές για να επιβλέψω τα προϊόντα στις δύο άδειες που έχει η οικογένεια μου. Είναι μεγάλη ευθύνη. Πολλά αλλάζουν και οι ισορροπίες είναι λεπτές. Εφόσον όλα πάνε καλά πηγαίνω στο Μοναστηράκι. Στο ένα κατάστημα στην πλατεία Αβυσσινίας βρίσκεται η σύζυγος μου. Στο άλλο κατάστημα είναι ο αδελφός μου. Περάσαμε και περνάμε δύσκολα αλλά το παλεύουμε και προσπαθούμε ως καλοί έμποροι να έχουμε πάντα καλά και ποιοτικά προϊόντα σε καλές τιμές. Ολες οι δουλειές έχουν τις δυσκολίες τους. Υπάρχει σωστός προγραμματισμός, συνεχής ενημέρωση και πολύ προσωπική δουλειά όλων των μελών της οικογένειας".

Ο ΦΑΣΙΑΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΥΤΑΡΑΣ

Ξεχωριστή εμπειρία και πηγή έμπνευσης είναι η γνωριμία με λαϊκούς ανθρώπους αλλά και κορυφαίους καλλιτέχνες: "Πάντα είχα να κάνω με ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Ολοι κάτι έχουν να σου δώσουν και να σε διδάξουν. Από τον απλό λαϊκό άνθρωπο μέχρι έναν διανοούμενο. Στην γκαλερί πρέπει να κάνουμε εκτιμήσεις έργων τέχνης και στη συνέχεια να τα προωθούμε σε ένα ευρύ και απαιτητικό πελατολόγιο. Πολλές φορές έχουμε πανάκριβους πίνακες διάσημων ζωγράφων όπως Μυταρά, Φασιανό αλλά και συλλεκτικάέργα τέχνης. Αλλες φορές μας επισκέπτονται και οι ίδιοι οι καλλιτέχνες και όλο αυτό σου δίνει ενέργεια και έμπνευση για να προχωρήσεις μέσα από τις δυσκολίες".

ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥΣ

Για τον Τεό Βασιλείου ακόμα και ένα πανάκριβο έργο τέχνης έχει διαφορετική αξία από την συγκίνηση που του χαρίζει ένα ντέρμπι στο χάντμπολ: "Ολα έχουν την ώρα τους, τη σημασία τους και την αξία τους. Κάθε άνθρωπος έχει τις ευαισθησίες του. Εμένα η ζωή μου είναι το χάντμπολ. Αγωνίζομαι πλέι μέικερ και ειδικά εφέτος βιώνω μία έντονη αγωνιστική σεζόν όπου προσπαθούμε να ανέβουμε στηνPremier Handball. Χρόνο με το χρόνο το άθλημα ανεβαίνει και θα ανέβει πιο ψηλά. Η εμπλοκή του Ολυμπιακού και τον ΠΑΟΚ με το άθλημα, η σταθερή παρουσία της ΑΕΚ αλλά και τα σχέδια που έχουν και άλλοι παραδοσιακοί σύλλογοι έχουν δώσει μεγάλη δυναμική και έχει προσελκύσει πολλά νέα παιδιά. Τα αποτελέσματα είναι ορατά και τα επόμενα χρόνια θα έρθουν και οι επιτυχίες σε Εθνικό επίπεδο".

ΤΙΜΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ

Η οικογένεια Βασιλείου το 2015 τιμήθηκε από τον ΠΣΑΤ για την προσφορά της στον αθλητισμό και την ελληνική κοινωνία και λίγους μήνες αργότερα η μητέρα μαζί με τις δυο της κόρες βρέθηκαν συμπαίκτριες σε αγώνα του ΓΑΣ Καματερού κόντρα στον Αμύντα στο Αμύνταιο. "Ηταν ένας αγώνας σημείο αναφοράς για την οικογένεια και πιστεύω και για το άθλημα. Μάλιστα έγινα αλλαγή για να αγωνιστεί η Μαριαλένα. Ηταν μία συμβολική κίνηση για μένα ώστε να δώσω τόπο στα νιάτα", λέει η Όλγα Βασιλείου που πλέον είναι προπονήτρια στις ακαδημίες γυναικών του Λεωνίδα Αγίων Αναργύρων.

ΕΤΣΙ ΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑΜΕ...

"Με τον Τεό γνωριστήκαμε τη σεζόν 1994-95 μέσα στο γήπεδο. Τότε παίζαμε στις ομάδες του Σπάρτακου. Μας ένωσε η αγάπη μας για το χάντμπολ και τον αθλητισμό. Στην αρχή μιλούσαμε μόνο για το χάντμπολ. Τα υπόλοιπα έγιναν πολύ γρήγορα. Τα παιδιά μεγάλωσαν κι αυτά μέσα στα γήπεδα, έμαθαν το άθλημα. Κυρίως έμαθαν να υπηρετούν τις αξίες του αθλητισμού, την ομαδικότητα, το φερ πλέι και τον σεβασμό στον αντίπαλο. Παράλληλα είναι άριστες στις σπουδές τους και αυτό είναι για μένα το πιο σημαντικό", τόνισε η Όλγα Βασιλείου.

Η Μαριάννα, η μεγάλη κόρη της οικογένειας, γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1998, ξεκίνησε να παίζει χάντμπολ στον ΓΑΣ Καματερού, έκανε επιτυχημένο πέρασμα από τη Νέα Ιωνία και επέστρεψε στον ΓΑΣ Καματερού όπου αγωνίζεται σήμερα ως πίβοτ και παράλληλα σπουδάζει στο δεύτερο έτος των ΤΕΦΑΑ Τρικάλων. Συμπαίκτρια της είναι η μικρότερη αδελφή της Αναστασία που γεννήθηκε τον Ιούλιο του 2001 και ακολουθεί τα χνάρια του μπαμπά της ως πλέι μέικερ. Εχοντας κατακτήσει πανελλήνιους τίτλους σε παγκορασίδες, κορασίδες και νεάνιδες αλλά και πρωτάθλημα στην Α2 γυναικών, αυτές τις μέρες ανοίγει μία νέα σελίδα στην καριέρα της Αναστασίας.

ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΥΛΟΥΜΑ ΣΤΟ ΚΑΤΑΡ

Την Καθαρά Δευτέρα με το Λύκειο Καματερού κατέκτησε το Πανελλήνιο σχολικό πρωτάθλημα και μέσα σε δύο ημέρες οργανώθηκε η αποστολή στο παγκόσμιο σχολικό πρωτάθλημα που διεξάγεται στο Κατάρ. Μάλιστα προπονήτρια έχει την μητέρα της Όλγα. "Είναι ο δεύτερος τίτλος που κατακτώ στο πανελλήνιο σχολικό πρωτάθλημα αλλά η πρώτη φορά που θα πάμε σε παγκόσμιο πρωτάθλημα. Το να εκπροσωπείς την Ελλάδα στο εξωτερικό είναι τεράστια τιμή και ένα βαρύ φορτίο.

Είναι κάτι πρωτόγνωρο για μένα και θα προσπαθήσω με τις συμπαίκτριες μου να φέρουμε τα καλύτερα αποτελέσματα. Εξάλλου και το μεγάλο μου όνειρο είναι να κάνω αθλητική καριέρα στο εξωτερικό", δήλωσε η Αναστασία λίγο πριν ανέβει στο αεροπλάνο για το Κατάρ. Στο πλευρό της η μητέρα της λέει συγκινημένη: "Η Αναστασία δεν κοιμήθηκε το βράδυ. Περίμενε αυτή την αποστολή. Ολα αυτά δεν θα τα ζούσαμε εάν δεν είχαμε ασχοληθεί με τον αθλητισμό και ειδικά με το χάντμπολ. Είναι ένα άθλημα που ταιριάζει στους Έλληνες και είμαι σίγουρη πως σύντομα θα έρθουν ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες".