Η διαδικασία των πέναλτι για πολλούς είναι άχαρη και άδικη. Για άλλους πάλι θεωρείται συναρπαστική. Όπως και να 'χει, είναι μια διαδικασία πολύ ψυχοφθόρα, αγχώδης και λίγοι φίλαθλοι είναι αυτοί που θέλουν να βλέπουν τη δική τους ομάδα να εμπλέκεται σε αυτήν.

Αυτοί βέβαια που (πρέπει να) έχουν το λιγότερο άγχος απ' όλους, είναι οι τερματοφύλακες. Κανείς δεν θα τους πει κάτι αν δεν καταφέρουν να αποκρούσουν κάποιο πέναλτι (δεν είναι δα και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο), αλλά θα αποθεωθούν σε περίπτωση που μπορέσουν. Εδώ ισχύει εν πολλοίς το "μονά, ζυγά δικά σου". Λίγα έχουν να χάσουν, πολλά να κερδίσουν.

Η περίπτωση του Βίλι Καμπαγιέρο, ο οποίος από το βράδυ της Κυριακής (28/2) ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν, δεν είναι η μοναδική που έχει καταγραφεί στην ιστορία. Υπάρχουν και άλλες το ίδιο μοναδικές, ίσως και σπουδαιότερες. Τρεις αποκρούσεις στη "ρώσικη ρουλέτα" σε τέσσερις εκτελέσεις δεν είναι και το πιο συνηθισμένο πράγμα, εντούτοις ο γκολκίπερ της Μάντσεστερ Σίτι μπορεί να υπερηφανεύεται.

Στα δικά του αντανακλαστικά οφείλουν οι "Πολίτες" σε μεγάλο βαθμό την κατάκτηση του Λιγκ Καπ απέναντι στη Λίβερπουλ. Ξέρει ότι θα συνεχίσει να βρίσκεται στο κατόπι του Τζο Χαρτ, όμως έστω και για ένα βράδυ έγινε ο ήρωας της ομάδας του και το όνομά του ακούστηκε παντού. Το Sport24.gr κάνει φλας μπακ και θυμίζει ανάλογες περιπτώσεις τερματοφυλάκων που πέτυχαν κάτι ανάλογο στο παρελθόν.

Χέλμουτ Ντουκαντάμ

Όπως η εκτέλεση πέναλτι με σκαφτό είναι συνώνυμη του Πανένκα, έτσι και οι αποκρούσεις στην διαδικασία των πέναλτι φέρνουν πάντα στο μυαλό τον Ρουμάνο, Χέλμουτ Ντουκαντάμ. Στον τελικό του 1986 στη Σεβίλλη, έπιασε τέσσερα πέναλτι παικτών της Μπαρτσελόνα και η Στεάουα Βουκουρεστίου αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης. Το όνομά του έγινε θρύλος και θα μνημονεύεται για πάντα. Από τις πιο μοναδικές στιγμές στην ιστορία της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.

Φαν ντερ Σάαρ

Στις 5 Αυγούστου 2007 για το αγγλικό Σούπερ Καπ, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αντιμετώπισε την Τσέλσι στο Γουέμπλεϊ και ο αγώνας οδηγήθηκε στη διαδικασία των πέναλτι, όπου έλαμψε το άστρο του Έντγουιν Φαν ντερ Σάαρ. Ο Ολλανδός τερματοφύλακας απέκρουσε και τα τρία πέναλτι που εκτέλεσαν οι "μπλε", με τους Κλαούντιο Πισάρο, Φρανκ Λάμπαρντ και Σον Ράιτ Φίλιπς, την ώρα που οι συμπαίκτες του ήταν αλάνθαστοι. Ο Ζοζέ Μουρίνιο από τον πάγκο δεν μπορούσε να πιστέψει όσα έβλεπε από τον υψηλόσωμο τερματοφύλακα. Θυμίζουμε ότι ο Φαν ντερ Σάαρ έπιασε και το τελευταίο πέναλτι του Νικολά Ανελκά στον τελικό του Champions League την ίδια σεζόν πάλι με την Τσέλσι στο "Λουζνίκι" της Μόσχας και χάρισε το τρόπαιο στην Γιουνάιτεντ.

Άνταμ Μπόγκνταν

Η Λίβερπουλ βρισκόταν μπροστά σε ένα άνευ προηγουμένου κάζο. Για τον τρίτο γύρο του Λιγκ Καπ, έπαιζε με την Καρλάιλ, μια ομάδα τρεις κατηγορίες πιο κάτω. Ο αγώνας και η παράταση έληξαν με σκορ 1-1, ο κόσμος γιούχαρε στο "Άνφιλντ", ενώ μεγάλη μερίδα αποφάσισε να αποχωρήσει πριν τελειώσει το ματς, μην αντέχοντας την εικόνα της ομάδας του Μπρένταν Ρότζερς. Στα πέναλτι, η λύτρωση ήρθε από τον Ούγγρο τερματοφύλακά της, Άνταμ Μπόγκνταν, ο οποίος στο ντεμπούτο του με τη φανέλα της Λίβερπουλ μετά τη μετεγγραφή από την Μπόλτον, αναδείχθηκε ήρωας μιας εφιαλτικής βραδιάς. Έπιασε τρία πέναλτι και χάρισε στην ομάδα του την πρόκριση στον τέταρτο γύρο της διοργάνωσης.

Κίαραν Κέλι

Το 2010 στον τελικό του ιρλανδικού Κυπέλλου, ο τερματοφύλακας της Σλίγκον Ρόβερς, Κιάραν Κέλι, μετατράπηκε σε... Ντουκαντάμ. Απέναντι στη Σάμροκ Ρόβερς έπιασε τέσσερα πέναλτι και χάρισε στην ομάδα του το τρόπαιο. Είτε στα δεξιά είτε στα αριστερά είτε στο κέντρο και αν επέλεγαν να εκτελέσουν οι αντίπαλοί του, εκείνος μάντευε σωστά και δεν παραβιάστηκε ούτε μια φορά η εστία του. Μπορεί να έγινε για μια διοργάνωση ασήμαντη στους περισσότερους, αλλά για τον ίδιο είναι μια στιγμή που θα αφηγείται σε όλη του την ζωή.

Ίγκορ Κόιτς

Το 2008 ο Ίγκορ Κόιτς έπαιζε τερματοφύλακας στη Χάιντουκ Μπέογκραντ. Για την φάση των "16" του Κυπέλλου, η ομάδα του έπαιζε με αντίπαλο την Βοϊβοντίνα και ο αγώνας είχε φτάσει στα πέναλτι. Εκεί έμελλε να διαδραματιστεί η κορυφαία στιγμή της (όχι τόσο σπουδαίας) καριέρας του και αυτή που σίγουρα θα έχει να λέει και στα εγγόνια του. Τι έκανε; Έπιασε τέσσερα πέναλτι και δεν έμεινε μόνο εκεί, αλλά εκτέλεσε και ο ίδιος ένα, ευστόχησε και όπως ήταν λογικό έγινε ο ήρωας για την ομάδα του.

Έπιασαν δυο και έγραψαν τη δική τους ιστορία

Σέρχιο Γκοϊκοετσέα

Στο Μουντιάλ του 1990 πήγε ως αναπληρωματικός τερματοφύλακας της εθνικής Αργεντινής. Ο τραυματισμός του Νέρι Πουμπίδο όμως στον αγώνα με τη Σοβιετική Ένωση στη φάση των ομίλων, τον έφερε στα γκολπόστ μέχρι και τον τελικό της διοργάνωσης. Εκεί έλαμψε το άστρο του και τον έμαθαν άπαντες, ειδικά για την ικανότητά του στα πέναλτι. Έπιασε συνολικά τέσσερα κόντρα σε Γιουγκοσλαβία και Ιταλία σε προημιτελικά και ημιτελικά αντίστοιχα, στέλνοντας την χώρα του να διεκδικεί το τρόπαιο. Παραλίγο να έπιανε και το πέναλτι του Μπρέμε που χάρισε το τρόπαιο στη Γερμανία.

Τιμ Κρουλ

Αναμφίβολα μια από τις πιο ιδιαίτερες στιγμές του Μουντιάλ της Βραζιλίας ήταν ο αγώνας της Ολλανδίας με την Κόστα Ρίκα για τα προημιτελικά του θεσμού. Αφού δεν έλυσαν τις διαφορές τους στα 120 λεπτά, πήγαν στα πέναλτι. Ο Λουίς Φαν Χάαλ έκανε την κίνηση-ματ και έβαλε τον Τιμ Κρουλ στο τελευταίο λεπτό της παράτασης αντί του Σίλεσεν. Ο πορτιέρε της Νιούκαστλ έπιασε δύο εκτελέσεις (έπεσε σωστά και στα 5 πέναλτι!) και έστειλε την Ολλανδία στα ημιτελικά για δεύτερο συνεχόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο. Αυτή ήταν μόλις η πρώτη φορά στην ιστορία που η Ολλανδία πήρε πρόκριση σε ματς Μουντιάλ που είχε πάει παράταση ή και πέναλτι.

Σέρχιο Ρομέρο

Με ήρωα τον Σέρχιο Ρομέρο στην διαδικασία των πέναλτι, η Αργεντινή νίκησε την Ολλανδία με 4-2 και προκρίθηκε στον τελικό του Μουντιάλ 2014, όπου θα αντιμετώπιζε για τρίτη φορά την Γερμανία. Ο Ρομέρο, ο αναπληρωματικός τερματοφύλακας της Μονακό, έγινε ήρωας, καθώς απέκρουσε τόσο το πέναλτι του Φλάαρ όσο και εκείνο του Σνάιντερ. Από το πουθενά έγραψε ιστορία και με την δική του βοήθεια ο Μέσι και η παρέα του κατάφεραν να διεκδικήσουν μέχρι τέλους το βαρύτιμο τρόπαιο, έστω και αν στον τελικό ήρθε η ήττα από τα "πάντσερ" με 1-0.

Φραντσέσκο Τόλντο

Αν η Ιταλία κατάφερε να περάσει στον τελικό του Euro 2000, το οφείλει σε μέγιστο βαθμό στον Φραντσέσκο Τόλντο. Πέρα από την καταπληκτική του απόδοση σε όλο το παιχνίδι με την οικοδέσποινα Ολλανδία, καταφέρνοντας να κρατήσει το μηδέν στα 90 λεπτά της αναμέτρησης και στο μισάωρο της παράτασης και ενώ η "σκουάντρα ατζούρα" έφτανε να παίζει με εννέα παίκτες, στη "ρώσικη ρουλέτα" των πέναλτι κατάφερε να πιάσει δυο. Πρώτα ήταν αυτό του Φρανκ ντε Μπουρ και στην συνέχεια του Μπόσβελντ, με την Ιταλία να αφήνει εκτός τελικού τους "οράνιε". Μια μυθική, ανεπανάληπτη βραδιά για τον Τόλντο, ο οποίος τότε έπαιζε στην Φιορεντίνα, προτού μετακομίσει ένα χρόνο μετά στην Ίντερ.

Μπέτο

Η Σεβίλλη κατέκτησε το Europa League το 2014, καθώς νίκησε με 4-2 στην διαδικασία των πέναλτι την Μπενφίκα στον τελικό του "Juventus Stadium" στο Τορίνο, με την κανονική διάρκεια και την παράταση να ολοκληρώνονται χωρίς σκορ. Η ισπανική ομάδα σήκωσε το τρόπαιο για τρίτη φορά στην ιστορία της σε ισάριθμες συμμετοχές σε τελικούς. Ήρωας ήταν ένας Πορτογάλος, ο τερματοφύλακας, Μπέτο, ο οποίος απέκρουσε τις εκτελέσεις πέναλτι των Όσκαρ Καρντόσο και Ροντρίγκο (ο δεύτερος μάλιστα είναι Ισπανός) και στο τέλος δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του από την συναισθηματική φόρτιση των στιγμών.

Κοσμίν Μότσι

Ο Ρουμάνος στόπερ της Λουντογκόρετς, Κοσμίν Μότσι, κέρδισε κάτι περισσότερο από τα 15 λεπτά δημοσιότητας που αναλογούν σε κάθε άνθρωπο, αφού χάρη στις ικανότητές του ως... γκολκίπερ, χάρισε την πρόκριση στους "χρυσοφόρους" ομίλους του Champions League αλλά και εκατομμύρια ευρώ στα ταμεία της ομάδας του. Η ρεβάνς με την Στεάουα Βουκουρεστίου είχε οδηγηθεί στα πέναλτι και στο 119' της παράτασης αποβλήθηκε με δεύτερη κίτρινη κάρτα ο τερματοφύλακας της βουλγαρικής ομάδας, Στογιάνοφ. Ο Μότσι επιστρατεύτηκε και έγραψε ιστορία. Αφού εκτέλεσε με επιτυχία το πρώτο πέναλτι, στη συνέχεια κατάφερε να εξουδετερώσει το δεύτερο πέναλτι της Στεάουα που εκτέλεσε ο Πιρβουλέσκου αλλά και το έβδομο του Ράπα, δίνοντας το εισιτήριο της πρόκρισης στην Λουντογκόρετς.