ΣΤΗΛΕΣ

Ηλίας Κουτσουπιάς: Ενα παιδί μετράει τ' άστρα

Ηλίας Κουτσουπιάς: Ενα παιδί μετράει τ' άστρα

Ο Ηλίας Κουτσουπιάς είναι ένα από τα παιδιά που μετρούν τα άστρα στο εξωτερικό. Θρασύς μέσα στο γήπεδο, ταπεινός έξω από αυτό. Σαν τον πατέρα του, τον Γιώργο, ο οποίος ως ποδοσφαιριστής του ΟΦΗ έγραψε το όνομά του στο πάνθεον του ελληνικού ποδοσφαίρου, με το αλήστου μνήμης γκολ στο ΟΑΚΑ σε βάρος του Παναθηναϊκού πριν από 20 χρόνια.

Το θέμα μας, όμως, είναι ο Ηλίας και όχι ο Γιώργος. Ο Ηλίας, ο οποίος παρά το νεαρό της ηλικίας του (γεννηθείς το 2001), μας απέδειξε το ταλέντο του (πέρα από το ποδοσφαιρικό) και την ικανότητα που έχει να προσεγγίζει με ωριμότητα πρόσωπα και καταστάσεις.

Ως παίκτης, πλέον, της ιταλικής Εντέλα (άνθρωποι της οποίας τον είδαν σε αγώνες στην Αθήνα και χωρίς δεύτερη σκέψη τον επέλεξαν - τον δοκίμασαν και τον κράτησαν) έχει φιλοσοφήσει τη ζωή και το ποδόσφαιρο πολύ περισσότερο απ' ό,τι φτασμένοι ποδοσφαιριστές. Ίσως σε αυτό, κομβικό ρόλο παίζει και το γεγονός ότι ζει μακριά από την... ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα.

Το ότι είναι θωρακισμένος απέναντι στην ελληνική νοοτροπία, μπορεί εύκολα να το διαπιστώσει κάποιος, από τη δομή του λόγου του και της πεποίθησής του που εκμυστηρεύθηκε -πριν τον προσεγγίσουμε από το Sport24.gr - προς το οικογενειακό του περιβάλλον ότι "δεν έχω κάνει ακόμα τίποτα". Κι όμως, ένας πιτσιρικάς, ετών 16, κατάφερε να μας καθηλώσει με την ωριμότητα του λόγου του, που αποτελεί εχέγγυο για ένα επιτυχημένο μέλλον. Ως άνθρωπος και ως ποδοσφαιριστής.

Για τις αναμνήσεις που έχει από τον πατέρα του, Γιώργο, όσο εκείνος αγωνιζόταν:

"Δεν θυμάμαι πολλά, μόνο κάποιες μεμονωμένες στιγμές. Μια φορά με είχε πάρει μαζί του στο γήπεδο και μετά στα αποδυτήρια της ομάδας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να είμαι υπερήφανος για εκείνον. Και πώς να μην είμαι δηλαδή, όταν δεν έχω ακούσει αρνητικά λόγια από κανέναν; Αυτός είναι άλλωστε το πρότυπό μου. Όχι μόνο λόγω ποδοσφαιρικού ταλέντου, αλλά κυρίως λόγω του χαρακτήρα του, που παραμένει αναλλοίωτος μέσα στο χρόνο. Εντός κι εκτός γηπέδου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα άλλωστε είναι ο τρόπος με τον οποίο ξεπέρασε τα εμπόδια που του έβαλε η ζωή. Αγωνιστικά, η κορυφαία στιγμή του ήταν το γκολ εναντίον του Παναθηναϊκού. Όσοι ασχολούνται, θυμούνται... Γι' αυτό και τον ευχαριστώ. Για όσα μου έχει προσφέρει, όπως επίσης και τη μητέρα μου. Θα ήταν άδικο να μην την αναφέρω, όπως και επίσης και τον αδερφό μου, που είναι ο καλύτερός μου φίλος".

Για τον τρόπο λειτουργίας των συλλόγων στην Ιταλία:

"Ο τρόπος λειτουργίας είναι τελείως διαφορετικός σε σχέση με την Ελλάδα. Αναμενόμενο είναι αυτό. Στην Ιταλία προσπαθούν να επενδύσουν στον κάθε παίκτη ξεχωριστά, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και προσπαθούν να τον βοηθήσουν μέχρι τέλους. Υπάρχει οργάνωση, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο πράγμα. Ξεκινώντας από το πρωτάθλημα, μέχρι και την κάθε ομάδα. Σε κάθε επίπεδο υπάρχει οργάνωση. Μας φροντίζουν και μας παρέχουν ό,τι χρειάζεται ένα παιδί που θέλει να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο και ιδιαίτερα όταν αυτό προέρχεται από το εξωτερικό. Σημαντικό επίσης είναι να πηγαίνουμε καλά στο πρωτάθλημα. Οταν συμβαίνει αυτό, υπάρχει και η επιβράβευση".

Πώς περνάει το χρόνο του στην Ιταλία:

"Η αλήθεια είναι ότι ο χρόνος που έχω είναι αρκετός, καθώς δεν πηγαίνω σχολείο. Μην παρεξηγηθούμε, όμως... Στο τέλος κάθε χρονιάς, δίνω κανονικά εξετάσεις, έτσι ώστε να τελειώσω το σχολείο στην Ελλάδα και στη συνέχεια να περάσω σε ένα πανεπιστήμιο της αρεσκείας μου στην Ιταλία, εφόσον βέβαια μάθω να μιλάω άπταιστα τη γλώσσα. Τα πρωινά μου τα περνάω κάνοντας προπονήσεις στο γήπεδο ή στο γυμναστήριο. Μετά διαβάζω βιβλία, μέχρι να περάσει η ώρα και να επιστρέψουν τα παιδιά με τα οποία κάνουμε παρέα. Στη συνέχεια πάω για προπόνηση με την ομάδα και όταν τελειώσουμε, χαλαρώνω ακούγοντας μουσική ή παίζοντας κάποιο παιχνίδι. Συνήθως πινγκ πονγκ ή σκάκι. Μετά διαβάζω και από τις 20:00, που είναι το βραδινό γεύμα μέχρι τις 23:00 έχουμε το χρόνο να κάνουμε ό,τι θέλουμε στο χώρο που μας φιλοξενεί η ομάδα. Να δούμε κάποια ταινία ή έναν αγώνα".

Για τι διαφορές με την ελληνική ποδοσφαιρική νοοτροπία:

"Οι διαφορές δεν είναι τόσο μεγάλες σε ποδοσφαιρικό επίπεδο ή σε ταλέντο. Οι διαφορές είναι κυρίως οικονομικές και σε επίπεδο φιλοσοφίας και προσέγγισης. Οι ομάδες επενδύουν σε έναν ποδοσφαιριστή και του προσφέρουν τα πάντα για να πετύχει. Το ποδόσφαιρο εδώ είναι το "Α και το Ω" και το δείχνουν σε κάθε ευκαιρία. Δεν ανέχονται αντιεπαγγελματικές συμπεριφορές, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα".

Τι λείπει σε ένα παιδί 16 ετών από την Ελλάδα:

"Από την Ελλάδα μου λείπουν πολλά. Πρώτα απ' όλα η οικογένειά μου και οι φίλοι μου. Μου λείπουν όλα. Μέχρι και το σχολείο! Εδώ όμως έχω έρθει για έναν σκοπό, οπότε αφήνω στην άκρη οποιαδήποτε νοσταλγία και προχωρώ! Ετσι κι αλλιώς τα σημαντικά πρόσωπα στη ζωή κάθε ανθρώπου δεν χάνονται ποτέ, κάτι που ευτυχώς έχω καταλάβει πολύ καλά".

Για το στόχο και τις φιλοδοξίες του:

"Ο στόχος και οι φιλοδοξίες μου, είναι να κοιτάζω ξεχωριστά μέρα με την ημέρα. Να βελτιώνομαι και ως άνθρωπος και ως ποδοσφαιριστής και ό,τι είναι να 'ρθει, θα έρθει. Τους μακροπρόθεσμους στόχους μου, όμως, θα μου επιτρέψετε να τις κρατήσω για τον εαυτό μου".

Ηλίας Κουτσουπιάς: Ενα παιδί μετράει τ' άστρα

Ο Ηλίας Κουτσουπιάς ταξίδεψε οικογενειακώς στο Κιάβαρι, μια πανέμορφη - τουριστική πόλη δίπλα στην Γένοβα. Είδε τις εγκαταστάσεις, τα σχολεία και το σύστημα προπονήσεων και εκπαίδευσης που ακολουθεί η Εντέλα στις μικρές ηλικίες και συμφώνησε για 3 χρόνια.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ