"Στον πρωταθλητισμό του ΠΑΟΚ τα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά, ιδανικά. Από την άλλη, οι αγωνιστικοί δείκτες είναι πολύ μακριά από εικόνα πρωταθλητισμού. Υπάρχουν αιτίες που εξηγούν: Πολύ δύσκολο πρόγραμμα, εμβόλιμα ευρωπαϊκά ματς. Καιρός είναι να αρχίσει να δείχνει κάτι άλλο" .

Το tweet με αυτές τις σκέψεις έγινε λίγο πριν τη σέντρα του ντέρμπι του ΠΑΟΚ με τον Άρη στο "Βικελίδης". Εκεί ήρθε μία ακόμα νίκη, μια ακόμα εμφάνιση τίτλου και μάλιστα με ανατροπή, μετά από γκολ στο πρώτο σουτ, χαμένο πέναλτι, κτλ.

Μόνο που οι σκέψεις παρέμειναν, γιατί η εικόνα δεν άλλαξε και πολύ. Η νίκη επί του Άρη ήταν ένα ακόμα τρίποντο λύσεων, ατομικής ποιότητας, ρέντας, λεπτομερειών, αλλά όχι συνολικής εμφάνισης. Ο ΠΑΟΚ συνέχισε να μαθαίνει την προπαίδεια του τρία, αλλά συνέχισε και να βρίσκεται σε χαμηλές πτήσεις.

Κάπως έτσι, η ήττα από τη Βίντι στην Τούμπα μπορεί να έρχεται ταυτόχρονα ως σοκ και ως αναμενόμενη εξέλιξη. Σοκ ως αρνητικό αποτέλεσμα σε μια περίοδο ευφορίας, αλλά και αναμενόμενο καθρέφτισμα της μετριότητας στο χορτάρι.

ΤΟ ΧΟΡΤΑΡΙ ΖΗΤΑΕΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ

"Δεν είναι τέλειος ο ΠΑΟΚ, σε αρκετά πράγματα παρουσιάζεται και χειρότερος απ’το περσινό του τελείωμα ή απ’την καλοκαιρινή του εικόνα. Αν δεν βελτιωθεί, θα τα βρει μπροστά του, το χορτάρι δεν συγχωρεί, ο,τι δίνει το παίρνει πίσω".

Έτσι τα λέγαμε μετά το πέρασμα του Δικέφαλου από το Φάληρo και το χορτάρι ήρθε να συλλέξει τον λογαριασμό.

ΔΥΟ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΣΕ ΑΔΕΙΟ ΤΕΡΜΑ

Κανένας Πασχαλάκης και καμία ρέντα δεν κράτησαν την μπάλα μακριά από τα δίχτυα. Σε ένα πλάγιο και σε ένα κόρνερ, ο ΠΑΟΚ χάρισε δύο τελικές εξ επαφής σε ανυπεράσπιστη εστία.

Θα μπορούσε να φάει και τρίτο γκολ στο τέλος, θα μπορούσε στο 2ο ημίχρονο να είχε μείνει και με δέκα για το φάουλ του Κρέσπο. Τα δύο που έφαγε ήταν αρκετά και δεν μπορείς για πάντα να τρως λιγότερα απ’όσα πρέπει.

ΜΗΔΕΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Και στην επίθεση, μηδέν από μηδέν, μηδέν. Καλύτερη στιγμή σε όλο το ενενηντάλεπτο, μια κεφαλιά του Βαρέλα σε φάουλ του Μπίσεσβαρ. Χωρίς γρήγορο γκολ ή χώρους στην κόντρα (όπως στη Λευκορωσία, όπως με την ΑΕΚ), απέναντι σε καλά οργανωμένη άμυνα, ο ΠΑΟΚ δεν βρήκε τίποτα.

Ούτε ρυθμό, ούτε επιθέσεις πολλών παικτών, ούτε κάθετο παιχνίδι, ούτε συνεργασίες. Σέντρες, καταδικασμένες διπλά, από τη στιγμή που στην περιοχή δεν υπήρχε ο Πρίγιοβιτς. Είτε με το αρχικό σχήμα, είτε με 4-4-2, είτε με τις κινήσεις από τον πάγκο, ο ΠΑΟΚ ούτε γκολ βρήκε, αλλά ούτε και διάστημα πίεσης ή καλών στιγμών.

Η Βίντι τον νίκησε άνετα και ξεκούραστα, του "έσβησε" το εμφατικό πέρασμα από τη Λευκορωσία. Η οικονομία του ομίλου στο Europa είναι το λιγότερο. Το σημαντικό είναι πως ο ΠΑΟΚ δεν λέει να βελτιώσει την αγωνιστική του εικόνα.

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΣΟ ΟΡΟ ΣΕ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ

Θέμα με xGoals της Super League ακόμα δεν έχουμε κάνει, αλλά μια ματιά στους αριθμούς την έχουμε ρίξει. Ο ΠΑΟΚ όχι μόνο είναι πολύ μακριά από τα περσινά στάνταρ του, αλλά έχει προβληματική εικόνα. Στην επίθεση όχι μόνο δεν είναι στις πρώτες θέσεις, αλλά βρίσκεται κάτω από τον μέσο όρο του πρωταθλήματος, ενώ το ίδιο ισχύει και για την άμυνα.

Σύντομα θα τα δούμε και αναλυτικά, αλλά το θέμα είναι πως ο ΠΑΟΚ είναι πολύ μακριά από αγωνιστικούς δείκτες πρωταθλητισμού. Ναι, παίζει ρόλο το πρόγραμμα: ο Δικέφαλος πήγε σε Φάληρο και "Βικελίδης", υποδέχθηκε ΑΕΚ και Αστέρας, ενώ απέναντι στον "εύκολο" Απόλλωνα έκανε αγγαρεία και δεν έβλεπε την ώρα να τελειώσει το ματς για να πάει στη διακοπή.

Προφανώς και ένα γκρουπ δύσκολων αγώνων μπορεί να έχει δείκτες πιο χαμηλούς απ'αυτούς μιας ολόκληρης σεζόν. Όμως, αυτοί του ΠΑΟΚ παραείναι χαμηλοί. Γι'αυτό άλλωστε και γράφουμε για νίκες χαρακτήρα, ατομικής ποιότητας, λύσεων και ρέντας, αλλά δεν έχουμε συζητήσει για καλή συνολική εικόνα. Αυτή δεν υπάρχει.

ΨΕΥΤΙΚΟΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ

Η αλήθεια είναι πως και πέρσι ο ΠΑΟΚ δεν πετούσε τέτοια εποχή. Όχι μόνο είχε πρόβλημα να κάνει διπλό στη Super League, αλλά ακόμα και στις νίκες είχε δυσκολία να επιτεθεί, να παράξει με ηρεμία. Η καλή εικόνα του ΠΑΟΚ ήρθε μετά το πρώτο μισό και κάπως έτσι έκλεισε τη χρονιά ως η καλύτερη ομάδα της σεζόν. Σταδιακά ήρθε η βελτίωση, οπότε μπορεί το ίδιο να συμβεί και φέτος.

Όμως, πέρυσι οι γκέλες έφερναν πίεση, έκαναν ορατή την ανάγκη για βελτίωση. Φοβάμαι πως το φετινό ξεκίνημα έχει δημιουργήσει έναν ψεύτικο καθρέφτη: το να κάνεις νίκες και να έχεις περισσότερες λύσεις απ'τους άλλους είναι άλλο πράγμα από το να παίζεις καλά και να έχεις σταθερά καλή απόδοση.

Ο οργανισμός του ΠΑΟΚ στέκεται στο αποτέλεσμα και είναι λογικό, σε μια σεζόν ακραιφνούς πρωταθλητισμού, που στοχεύει στο πρώτο πρωτάθλημα από το 1985. Όμως, η ικανοποίηση για τα αποτελέσματα δεν πρέπει να επισκιάζει την εικόνα στο χορτάρι.

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Καταλαβαίνω τον Λουτσέσκου να λέει πριν τη διακοπή "με αυτό το πρόγραμμα με νοιάζουν μόνο οι νίκες", αλλά η διακοπή ήρθε και πέρασε. Το πρόγραμμα εξακολουθεί να είναι ζόρικο (Άρης, Βίντι, Παναθηναϊκός), αλλά και η εικόνα εξακολουθεί να είναι φλατ.

Λίγο ανέβηκε η δυναμική του αντιπάλου, λίγο η επανάπαυση του ΠΑΟΚ και το 0-2 ήταν απλώς η συμπύκνωση όσων δεν πάνε καλά σε ένα ενενηντάλεπτο. Στον αθλητισμό είθισται να μιλάμε για καμπανάκια και η χθεσινή καμπάνα ήταν δυνατή, γιατί η εικόνα έφερε και αρνητικό αποτέλεσμα.

ΒΕΡΝΜΠΛΟΥΜ ΚΑΙ ΟΥΑΡΝΤΑ

Ο ΠΑΟΚ έχει σε χαμηλές πτήσεις τους δύο μπακ. Βιεϊρίνια και Μάτος ήταν κομβικοί σε όλα πέρσι, αλλά φέτος αρκούνται σε εκλάμψεις ποιότητας, όχι σε διαρκή συμμετοχή. Ούτε γίνεται να παίζουν συνέχεια, ούτε έχουν την περσινή συμμετοχή στο παιχνίδι ψηλά. Ο ΠΑΟΚ έχει την καλύτερη μεσοεπιθετική γραμμή του πρωταθλήματος, αλλά κινείται αργά και ακόμα περιμένει να δει πιο ενεργό τον Βέρνμπλουμ, για τον οποίο δεν έχουμε δει κάτι που να εξηγεί το γιατί δόθηκε αγώνας και ένα κάρο λεφτά για να αποκτηθεί.

Επίσης, δέχομαι πως για έναν προπονητή παίκτες με τα θέματα του Ουάρντα μπορεί να μην έχουν θέση σε μια ομάδα. Δικαίωμά του να τους βγάλει από το κάδρο. Όμως, όταν βρίσκονται στο γκρουπ, θα πρέπει η ομάδα να παίρνει απ'αυτούς το μάξιμουμ.

Ο Αιγύπτιος άλλαξε προς το καλύτερο την εικόνα στο Χαριλάου, ήταν κομβικός στην ανατροπή. Το ροτέισον κόντρα στη Βίντι έφερε τον Λημνιό στη θέση του Ζαμπά, τον Καντουρί στη θέση του Μπίσεσβαρ, αλλά ο Ουάρντα έμεινε ξανά στον πάγκο, με τον (ντεφορμέ) Πέλκα να ξεκινάει βασικός.

Ο ΠΑΟΚ μάλλον θα έχανε και με τον Ουάρντα βασικό, αλλά θα ήταν σωστό να πάρει αυτό το ματς, εκτός κι αν ο Λουτσέσκου θέλει να τον έχει βασικό κόντρα στον Παναθηναϊκό. Αν μείνει στον πάγκο και στα τρία παιχνίδια, τότε έχουμε έναν παίκτη που δεν έχει τη σωστή θέση στο ροτέισον.

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΧΕΙ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Αν παραμείνει στα ίδια, η ομάδα του Λουτσέσκου θα δει κι άλλα στραβά αποτελέσματα. Μπάλα είναι, μπορεί να συνεχίσει να κερδίζει και χωρίς βελτίωση. Σπάνιο, αλλά μπορεί να συμβεί και όσο κερδίζει στην Ελλάδα, το κλίμα θα είναι καλό.

Όμως, ο κόσμος του τραγουδούσε με χαρά στις κερκίδες τα τελευταία χρόνια όχι λόγω της βαθμολογικής θέσης, αλλά γιατί τον γέμιζε αυτό που έβλεπε στο χορτάρι. Ήξερε πως η ώρα του πρωταθλητισμού δεν είχε έρθει ακόμα, αλλά η ομάδα στο γήπεδο του έκλεινε το μάτι, του έλεγε "είμαστε καλοί, ερχόμαστε".

Ναι, αυτός ο κόσμος ζει και αναπνέει για "την κούπα στον Πύργο τον Λευκό". Όμως, δύσκολα θα πιστέψω πως αυτό το όνειρο τόσων χρόνων δεν είχε μέσα και καλό ποδόσφαιρο, παρά μόνο νίκες, νίκες, νίκες.

Η μουρμούρα στην κερκίδα για την οποία έγραψε ο Σάββας Τζιομπάνογλου δεν ήρθε επειδή κάποιοι είναι αχάριστοι και γκρινιάζουν στην πρώτη στραβή. Ήρθε γιατί όταν νικάς άσχημα, τότε όταν χάνεις δεν μένει κάτι άλλο στο χορτάρι. Κι αυτό χτυπάει άσχημα.