Ο Ολυμπιακός πέτυχε πάρα πολλά απ’αυτά που ήθελε, αλλά έχασε. Ο ΠΑΟΚ πέτυχε ελάχιστα αυτά που ήθελε, αλλά νίκησε. Σαν μεμονωμένο 90λεπτο, το ντέρμπι του Φαλήρου μπορεί κάλλιστα να μπει στην κατηγορία των αγώνων που κάνουν πολλούς να λένε πως το ποδόσφαιρο είναι άδικο, η μπάλα είναι πόρνη, η εικόνα είναι μαγική, κτλ.

Ας ανοίξουμε όμως το κάδρο. Γιατί καμιά φορά η “αδικία” και η “μαγική εικόνα” απλώς έρχονται να ολοκληρώσουν έναν κύκλο πολύ μεγαλύτερο από τα δύο ημίχρονα μιας αναμέτρησης.

ΜΕ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΣΑΜΠΡΑΝΟ

Σεζόν 2017-18, στο ίδιο γήπεδο στον πρώτο γύρο. Ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου κατεβαίνει στο Φάληρο για να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό του Λεμονή, που κατεβάζει τους ερυθρόλευκους με φόβο και σεβασμό στις τρομερές αδυναμίες που έχουν εκείνη την εποχή.

Ο Δικέφαλος έχει έλεγχο, πρωτοβουλία, ευκαιρίες, απέναντι σε έναν απόλυτα παθητικό Ολυμπιακό, που νοιάζεται “να μην πάθει ζημιά”. Τελικά οι ερυθρόλευκοι όχι μόνο αντέχουν αμυντικά, αλλά παίρνουν και τη νίκη. Κι αυτό γιατί ο Σαμπράνο λειτουργεί αδικαιολόγητα με πανικό και το τυφλό του διώξιμο κοντράρει στο πόδι του Ένχελς που χρίζεται σκόρερ. Freak γκολ, 1-0.

ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΓΚΟΛ ΤΟΥ ΒΑΡΕΛΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΜΠΟΣ

Σεζόν 2016-17, στο ίδιο γήπεδο, πάλι στον πρώτο γύρο. Ο ΠΑΟΚ του Ίβιτς κατεβαίνει στο Φάληρο να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό του Μπέντο. Ο Δικέφαλος προηγείται με τον Βαρέλα, αλλά οι γηπεδούχοι ισοφαρίζουν χωρίς καν να έχουν ευκαιρία: με αυτογκόλ του αμυντικού του Δικεφάλου.

Ο Κάμπος σπαταλά όλες τις ευκαιρίες που του δίνονται για δεύτερο γκολ, ο Ροντρίγκεζ χάνει ακόμα μία στο 87’ και τελικά ο ΠΑΟΚ δεν παίρνει ούτε τον πόντο: στις καθυστερήσεις ο Μιλιβόγεβιτς κάνει το 2-1 με κεφαλιά, ενώ λίγο πριν ο Αρετόπουλος δεν έχει αποβάλει τον Μποτία για την καρατιά στο γόνατο του Ροντρίγκεζ.

ΓΥΡΙΖΕ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΕ ΑΔΕΙΑ ΧΕΡΙΑ

Δύο σερί χρόνια, ο ΠΑΟΚ κατέβηκε στο Φάληρο για ένα τεστ αποδείξεων. Και τις δύο φορές επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη με το αίσθημα πως είναι σε καλό δρόμο, αλλά και με την πικρή αίσθηση πως δεν πήρε ούτε πόντο.

Λάθη, αδικία, χαρακτήρας, λεπτομέρειες, όλα έμοιαζαν πως πήγαιναν με τον Ολυμπιακό, που στο τέλος πανηγύριζε τη νίκη χωρίς να νοιάζεται για την εικόνα.

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΕΚΛΕΙΣΕ

Μια, δυο, στην τρίτη το έργο ήρθε τούμπα. Αυτή τη φορά οι φίλοι του Ολυμπιακού είναι αυτοί που έμεναν να αναρωτιούνται “πώς”. Και οι φίλοι του ΠΑΟΚ είναι αυτοί που πετάνε στα ουράνια, χωρίς να νοιάζονται για το “πώς”.

Αυτή τη φορά τα δώρα και τα λάθη τα έκαναν οι ερυθρόλευκοι, αυτή τη φορά η μπάλα χαμογέλασε σ’αυτούς με τα "ασπρόμαυρα", αυτή τη φορά το freak γκολ ήταν δικό τους, δικές τους και οι αποκρούσεις. Ο κύκλος έκλεισε και στο τρίτο ντέρμπι στο ίδιο γήπεδο, ο ΠΑΟΚ πήρε μαζεμένα όλα αυτά που δεν είχε τα δύο προηγούμενα χρόνια.

ΠΙΕΣΗ ΚΑΙ ΣΤΟΧΕΥΣΗ

Γιατί ο Ολυμπιακός πέτυχε πολλά; Γιατί πίεσε τον ΠΑΟΚ και τον κράτησε μακριά. Γιατί στόχευσε στην αριστερή πλευρά του Δικέφαλου και δικαιώθηκε: από εκεί ο Ομάρ τάισε τον Χασάν για το γυριστό στο 32’, από εκεί μπούκαρε ο Ποντένσε για το σουτ του Φορτούνη στο 54’, από εκεί πάλι ο Ομάρ βρήκε ξανά τον Φορτούνη που σούταρε πάνω στον Χασάν στο 64’.

Όχι τυχαία, ο Λουτσέσκου τελικά αναγκάστηκε να αλλάξει όλη την πλευρά: πρώτα έφερε τον Ζαμπά μπροστά απ’τον Βιεϊρίνια και τελικά έβγαλε και τον Πορτογάλο για να βάλει τον Τόσκα. Ο Δικέφαλος υπέφερε από εκεί, έχασε πάμπολλες φάσεις ψηλά και χωρίς τον Κρέσπο θα είχε ακόμα μεγαλύτερα θέματα.

ΛΙΓΑ Ο ΠΑΟΚ

Ο ΠΑΟΚ από την άλλη πέτυχε λιγότερα. Πέλκας-Λημνιός “χάθηκαν”, Μάτος-Βιεϊρίνια έδωσαν ελάχιστα ψηλά. Ο Δικέφαλος δεν είχε τελική εντός περιοχής ή είχε μία στις καθυστερήσεις, αν κάποιος θέλει να μετρήσει τη φάση με τον Πρίγιοβιτς, που περισσότερο θέλει να γυρίσει την μπάλα παρά να πλασάρει.

Βέβαια, για να τα λέμε όλα, ο Σέρβος έφυγε μόνος του προς το τέρμα στο 69’ κι υποδείχθηκε λανθασμένα ως οφσάιντ.

ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΙΤΛΟΥ

Όμως ο ΠΑΟΚ αυτή τη φορά δεν ήθελε τις εντυπώσεις, παρά μόνο το αποτέλεσμα. Πήρε το δώρο των ερυθρόλευκων στη μοναδική φορά που κυκλοφόρησε καλά την μπάλα και μπήκε στην περιοχή, άντεξε στην πίεση, βρήκε την άκρη να πάρει τους τρεις πόντους, όπως την έβρισκε τα δύο προηγούμενα χρόνια ο Ολυμπιακός.

Οι φίλοι των ερυθρόλευκων τότε μιλούσαν για χαρακτήρα πρωταθλητή, νίκες τίτλου, συλλογική γνώση του “πως να κερδίζεις”. Προφανώς τώρα οι φίλοι του ΠΑΟΚ είναι αυτοί που βλέπουν τα σημάδια τίτλου, που έγραψε χθες το βράδυ κι ο Σάββας Τζιομπάνογλου.

ΠΕΡΥΣΙ ΕΚΑΝΕ ΤΡΙΤΟ ΔΙΠΛΟ ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ

Ο ΠΑΟΚ πήρε δύο συνεχόμενα ντέρμπι και έβαλε από κάτω Ολυμπιακό-ΑΕΚ, παρά το -2. Ταυτόχρονα έχει βγάλει δύσκολο πρόγραμμα, αφού έχει παίξει με τον Αστέρα μέσα και έξω με Πανιώνιο-ΟΦΗ.

Έχει ήδη τρία διπλά, ενώ πέρυσι για να κάνει τρεις νίκες μακριά από την Τούμπα έπρεπε να περιμένει μέχρι τον Ιανουάριο(!) και την 17η αγωνιστική.

ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ Ο ΠΑΟΚ

Ναι, το χορτάρι λέει πως πολλά δεν πάνε καλά αυτόν τον καιρό και χρειάζονται βελτίωση. Στο κυνήγι όμως ενός τίτλου για πρώτη φορά μετά την πρώτη τετραετία του ΠΑΣΟΚ, μόνο καλό νέο μπορεί να είναι το “κερδίζει χωρίς ακόμα να είναι καλός”.

Είναι ίσως το μόνο βήμα που δεν έχει κάνει τα τελευταία χρόνια ο ΠΑΟΚ. Το μόνο τεστ που δεν έχει περάσει, αυτό που στην Αγγλία λένε “ugly win” και στην Ελλάδα λέμε “μάθε να κερδίζεις όπως κι αν είσαι”.

Ίσως και να υπάρχουν φίλοι του ΠΑΟΚ που μέσα στην έχθρα τόσων χρόνων με τον Ολυμπιακό να αναγνώριζαν, ακόμα και να ζήλευαν κάποιες φορές την ερυθρόλευκη ικανότητα για τέτοιες νίκες. Πρωτόγνωρο ή όχι, πλέον τις κάνει και η δική τους η ομάδα.

ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΘΕΙ

Και τα αγωνιστικά θέματα; Εδώ θα είμαστε να τα δούμε και να τα συζητήσουμε. Δεν είναι τέλειος ο ΠΑΟΚ, σε αρκετά πράγματα παρουσιάζεται και χειρότερος απ’το περσινό του τελείωμα ή απ’την καλοκαιρινή του εικόνα. Αν δεν βελτιωθεί, θα τα βρει μπροστά του, το χορτάρι δεν συγχωρεί, ο,τι δίνει το παίρνει πίσω.

ΕΝΑΣ ΠΑΙΚΤΗΣ ΝΑ ΑΝΤΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ

Όμως, τέλειοι δεν είναι ούτε οι αντίπαλοί του και την επόμενη Κυριακή θα συγκρουστούν στο “Σπύρος Λούης”. Ο Ολυμπιακός είναι νέος, δεν έχει ομοιογένεια, έχει θέμα μεσοαμυντικά, δεν έχει βρει παίκτη να τραβήξει το σκοράρισμα και μην ξεχνάμε πως πριν χάσει από τον ΠΑΟΚ πήρε δύο ματς στο τέλος των αγώνων, ασθμαίνοντας.

Στο φινάλε, μιλάμε για κούρσα τίτλου ελληνική. Τι σημαίνει το ελληνική; Ότι βλέπουμε ντέρμπι διεκδικητών και πρέπει να σκεφτούμε δέκα λεπτά για να βρούμε ποιοι ποδοσφαιριστές των μεγάλων μπορούν να έχουν την μπάλα στο δικό τους μισό του γηπέδου και να μην πανικοβληθούν στη θέα ενός και μόνο αντιπάλου που απλώς τρέχει κατά πάνω τους να τους πιέσει…

Photo Credits: Eurokinissi