OPINIONS

Η Λάτσιο ή… ο Λάτσιος, το θέμα;

Η Λάτσιο ή… ο Λάτσιος, το θέμα;
INTIME SPORTS

Ο Στέλιος Μαρκάκης γράφει για τα δύο πράματα που πρέπει να σημειωθούν από την ισοπαλία του Παναθηναϊκού απέναντι στη Λάτσιο. Και σχολιάζει "αυτό το σταθερό και μόνιμο μπίρι-μπίρι για το πώς μεταδίδονται τα ματς".

Με την επόμενη μέρα του 1-1 με τη Λάτσιο να έχει πάρει και τη διάσταση της αναμέτρησης του (προέδρου του) Παναθηναϊκού με τον… Γιάννη Λάτσιο, νομίζω ότι δύο κυρίως πράγματα πρέπει να σημειωθούν γι’ αυτή την ισοπαλία.

Το ένα είναι ότι οι «πράσινοι», τουλάχιστον απέναντι σε ομάδες όπως η Λάτσιο ή η Τότεναμ (ομάδες δηλαδή που, φανερά νομίζω, δεν έχουν μπει σε ιδιαίτερο κόπο για να αναλύσουν τον τρόπο παιχνιδιού του), μπορούν πράγματι να βρουν τρόπο να συνδυάσουν καλή αμυντική λειτουργία και καλή εφαρμογή της «κόντρας».

Και το δεύτερο είναι ότι στην παρούσα φάση δεν υπάρχει περιθώριο να χάσουν από μόνοι τους , ούτε έναν παίκτη όπως ο Γιούρκας ούτε τη μεγαλύτερη μερίδα του κόσμου που εξακολουθεί και ακολουθεί την ομάδα ούτε το γήπεδό τους για το ματς με τη Μάριμπορ. Κι αν είναι να χάσουν κάτι, ας είναι μόνο αυτή η επιμονή να ασχολούνται ασταμάτητα με τα ΜΜΕ –ωσάν το «κυνηγητό» από τα media, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι υπάρχει πράγματι, να είναι εξίσου σοβαρό θέμα με όλα τα υπόλοιπα, σίγουρα υπαρκτά, που τους ταλανίζουν.

Ως προς το πρώτο,

...δεν χρειάζεται να πει κανείς πολλά. Ένα είναι το βασικό: παρά το γεγονός ότι είναι πλέον φανερή σε όλους η απουσία δημιουργικού χαφ και αποτελεσματικού σκόρερ, το δεύτερο ημίχρονο (και) του χθεσινού αγώνα έδειξε ότι αν ο Κουίνσι μπει σε κλίμα ομαδικής προσπάθειας και ο Μαυρίας πάρει μερικές ακόμη ευκαιρίες, ο Παναθηναϊκός έχει τρόπο να γίνει ουσιαστικά απειλητικός χωρίς να χάνει αυγά και πασχάλια πίσω. Αυτό, ως δίδαγμα και από τον αγώνα με την Τότεναμ, έχει τη σημασία του, ειδικά στην Ελλάδα όπου όλοι οι αντίπαλοι ξέρουν πού ακριβώς πάσχει και πώς ακριβώς, μέχρι στιγμής, προσπαθεί να βρει λύση.

Οι συνθήκες στον… πίνακα της βαθμολογίας είναι τέτοιες που νομίζω ότι επιτρέπουν στον Φερέιρα να γίνει πιο τολμηρός στο ελληνικό πρωτάθλημα και να δοκιμάσει σχήματα που, ως τώρα, φαίνεται να τα θεωρεί «επικίνδυνα» ως προς την άμυνά του. Μπορεί και να αποδειχθούν τέτοια, αλλά και τι μ’ αυτό; Πόσα περισσότερα έχει να χάσει ο Παναθηναϊκός απ’ όσα ήδη έχει αφήσει πίσω του δοκιμάζοντας όσα ως τώρα έχει δοκιμάσει; Το να επιχειρήσει να αλλάξει την εικόνα του, το πολύ πολύ να μη φανεί αποτελεσματικό. Μπορεί όμως και να φανεί και σε τέτοια περίπτωση το κέρδος θα είναι σημαντικότατο…

Ως προς τα υπόλοιπα,

...πάλι, επίσης δεν νομίζω ότι χρειάζεται να ειπωθούν πολλά. Το αυτογκόλ του Γιούρκα δείχνει απλώς ό,τι σημειώναμε και μετά το ματς με την Τότεναμ, στο οποίο ήταν από τους πλέον διακριθέντες. Ότι, δηλαδή, απέχει πολύ από τον παίκτη του 2004 και ότι, πιθανότατα, δεν μπορεί να φτάσει ξανά σ’ αυτό το επίπεδο. Όμως εκείνο το επίπεδο ήταν, θυμίζω, εξαιρετικά υψηλό. Τόσο υψηλό που και δυο-τρία σκαλιά πιο κάτω να είναι, πια, η «οροφή» του και πάλι θα παραμένει ένας πολύ ποιοτικός και εξαιρετικά χρήσιμος ποδοσφαιριστής. Η στήριξη των ίδιων των συμπαικτών του στο γήπεδο μετά την άτυχη στιγμή, νομίζω ότι το φανερώνει με τον καλύτερο τρόπο.

Ο κόσμος, απ’ την πλευρά του, είναι μια ιστορία πολύ λεπτή, ειδικά εφέτος. Δεν είναι μόνο ότι η μέχρι στιγμής οικονομική συμμετοχή του είναι ουσιαστική, ούτε μόνο ότι η παρουσία του στο γήπεδο υπό αυτές τις συνθήκες κρίσης και μιζέριας (και με αυτή την εικόνα της ομάδας), είναι το κυριότερο πράγμα που υπογραμμίζει και υπενθυμίζει ότι ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλος σύλλογος. Είναι και το γεγονός ότι πέρα από το πώς θα βγει αυτή η χρονιά, οι «πράσινοι» πρέπει να κοιτάξουν και πώς θα πορευτούν γενικότερα ως ομάδα στο μέλλον. Και τέτοιο μέλλον μόνο με όσους πηγαίνουν στο γήπεδο έχοντας ως μάλλον τελευταίο πράγμα στο μυαλό τους το τι μπάλα θα δουν (αν προκάνουν να δουν κιόλας…), δεν υπάρχει.

Είναι κάτι που η διοίκησή του πρέπει να το δει σοβαρά και με το μυαλό στο αύριο –ειδικά από τη στιγμή που ακόμη και το πρόστιμο με το οποίο, όπως όλα δείχνουν, θα τιμωρηθεί τώρα, δυσβάσταχτο θα είναι.

Στο ίδιο πλαίσιο,

...για να κλείσουμε και μ’ αυτό το θέμα, έχω την εντύπωση ότι αυτό το σταθερό και μόνιμο μπίρι-μπίρι για το πώς μεταδίδονται τα ματς, τι λέει ο ένας και τι ο άλλος στο ραδιόφωνο και τι γράφει ο τρίτος και ο τέταρτος σ’ ένα σάιτ ή μια εφημερίδα, έχει αρχίσει και αποκτά χροιά triviality ακόμη και για τον πιο καχύποπτο οπαδό της ομάδας. Είτε υφίσταται είτε όχι στ’ αλήθεια τέτοιο ζήτημα, είναι πραγματικά το τελευταίο που θα έπρεπε να απορροφά ενέργεια και ενδιαφέρον από πλευράς της διοίκησης, τουλάχιστον με τέτοιο εκδηλωτικό τρόπο. Να επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, ως μια διάσταση ενός ευρύτερου ζητήματος, ίσως και να έχει νόημα –για να μην πω ότι βεβαίως και έχει. Να γίνεται, όμως, την επομένη ενός αγώνα όπως ο χθεσινός, «ισοδύναμο» ζήτημα με όλα τα υπόλοιπα, θετικά και μη, ανέκαθεν είχα και πάντοτε θα έχω την εντύπωση ότι είναι λάθος. Μπορεί να κάνω λάθος εγώ, φυσικά, αλλά έτσι νομίζω…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ