Ο Γκάρι Λίνεκερ έχει πει εδώ και χρόνια ότι «το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι που παίζουν 11 εναντίον 11 και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί», μια φράση που έχει εξελιχθεί σε διαχρονικό απόφθεγμα. Αν το υπεραπλουστεύσει κανείς, μια version αυτής της ατάκας ζήσαμε και το βράδυ της Τρίτης στο "Γ. Καραϊσκάκης".

Αν πιάσει κανείς, όμως, αυτό το ματς και το εξετάσει κομμάτι-κομμάτι θα φτάσει με ευκολία στο συμπέρασμα πως αυτό το 2-3 κρύβει πολλά παράσημα για τον Πέδρο Μαρτίνς και την ομάδα του.

Πριν μπούμε στην ανάλυση, καλό είναι να γίνουν ορισμένες επισημάνσεις. Ο Ολυμπιακός φέτος παίζει χωρίς τον φυσικό ηγέτη του, τον καλύτερο κατά τεκμήριο Έλληνα ποδοσφαιριστή, τον Κώστα Φορτούνη. Εδώ και μερικές ημέρες, έχασε και τον ιδανικό αντικαταστάτη του, τον μαέστρο Ματιέ Βαλμπουενά που σε 13 επίσημες συμμετοχές μετράει 4 γκολ και 8 ασίστ. Δηλαδή ματς και γκολ σημαίνει για τους "ερυθρόλευκους" η παρουσία του Γάλλου στο χορτάρι.

Κι επειδή συνήθως "ενός κακού μύρια έπονται" που λέει και η παροιμία, η ομάδα του Μαρτίνς είχε χθες την ατυχία να μην είναι διαθέσιμος ούτε καν στον πάγκο ο Γιασίν Μπενζιά, λόγω της -το λιγότερο αυστηρής- κόκκινης στο Βελιγράδι.

ΤΟ... ΖΟΡΙ ΤΟΥ ΚΟΒΑΤΣ

Απέναντί τους η ομάδα που σκόρπισε πριν από λίγες ημέρες την περσινή φιναλίστ, Τότεναμ με 7-2 στο Λονδίνο. Κάποιοι πριν από τη σέντρα... μετρούσαν γκολ. Θεωρούσαν ότι ο Ολυμπιακός θα αποδειχθεί εύκολη λεία. Όλοι αυτοί ας μπουν στον κόπο να διαβάσουν τις δηλώσεις που Νίκο Κόβατς στη συνέντευξη Τύπου έπειτα από το τέλος της αναμέτρησης.
" Ζοριστήκαμε πολύ", παραδέχθηκε ο Κροάτης κόουτς.

Όποιος τον έβλεπε, μάλιστα, στα τελευταία λεπτά, με τι αγωνία έζησε το παιχνίδι θα καταλάβει ακόμη περισσότερα. Με πολύ χαρακτηριστικές κινήσεις, έδειχνε στους παίκτες του να γυρίσουν πίσω, να αμυνθούν μαζικά, για να αποτρέψουν την ισοφάριση. Αυτό το σκηνικό έγινε μπροστά μας, κάτω από τα δημοσιογραφικά θεωρεία, αφού εκεί για όσους δεν το γνωρίζουν βρίσκεται ο πάγκος των φιλοξενουμένων.

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΦΙΝΑΛΕ

Ο Ολυμπιακός έφτασε στο φινάλε της αναμέτρησης παίζοντας με 4-1-3-2. Πιο επιθετικό σχήμα δεν μπορούσε να υπάρξει, σύμφωνα με τις διαθέσιμες επιλογές. Βγήκαν Μπουχαλάκης – Καμαρά, μπήκαν Λοβέρα και Ραντζέλοβιτς. Όλα για όλα. Την ίδια ώρα ο Κόβατς έβαζε από τον πάγκο τον συμπατριώτη του, Πέρισιτς, αξίας 25 εκατομμυρίων ευρώ, για να τρέξει στο τελευταίο 5άλεπτο. Ο Μαρτίνς ρίσκαρε σε απόλυτο βαθμό.

Με μοναδικό κόφτη τον Γκιλιέρμε, μπροστά του τον 20άχρονο Λοβέρα, στα άκρα Ραντζέλοβιτς – Ποντένσε και Γκερέρο – Αραμπί στην επίθεση. Τα χρειάστηκαν οι Γερμανοί. Ο Γκνάμπρι στην τελευταία διακοπή πριν από τη λήξη, είχε πέσει στο έδαφος και “τραβούσε” τα πόδια του από τις κράμπες. Δεν ήταν ο μόνος...

ΚΑΣΠΑΡΟΦ ΜΕ ΚΑΡΠΟΦ

Οι "ερυθρόλευκοι" έδειξαν χαρακτήρα για ακόμη μία φορά. Έστω και χωρίς 10άρι στο γήπεδο. Έστω κι αν άλλαξε -αναγκαστικά- το γνώριμο και δοκιμασμένο 4-2-3-1 σε 4-3-3 με τρεις κεντρικούς μέσους. Ξεκινώντας από τον Μαρτίνς, είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι στη σκακιέρα του ματς έπαιξε απέναντι στον Κόβατς, όπως ο Κασπάροφ με τον Καρπόφ! Και εξηγούμαι...

Με 4-2-3-1 παρέταξε τη Μπάγερν ο προπονητής της. Τον Μίλερ δεξιά, τον Γκνάμπρι αριστερά και τον Κουτίνιο πίσω από τον Λεβαντόφσκι. Ο Μαρτίνς είχε δώσει εντολή στη δική του ομάδα να επιτεθεί από αριστερά, με τον Μασούρα και τον Τσιμίκα να βάζουν στη μέση τον Κίμιχ που είναι γρήγορος και καλός τεχνίτης, αλλά όχι ιδιαίτερα καλός αμυντικός.

Στην πρώτη κατεβασιά του "Τσίμι", ο οποίος εξελίσσεται σε ένα από τα κορυφαία μπακ της διοργάνωσης, παίρνει τη σωστή στιγμή τη μπάλα από τον Μασούρα και 1-0. Γκολ του Ελ Αραμπί που έξυπνα πήγε στο δεύτερο δοκάρι για να συναντήσει τον πιο κοντό, Ερναντέζ και να βάλει στα δίχτυα τον "πολύ" Νόιερ που από τα νεύρα του στο φινάλε πήρε και μια κίτρινη κάρτα. Εντόπισε την αχίλλειο πτέρνα των Βαυαρών ο Πορτογάλος κόουτς και οι παίκτες του βρήκαν τον τρόπο να την πληγώσουν.

Ο πανέξυπνος Κόβατς, όμως, δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Στο 32' αλλάζει τη διάταξη μπροστά. Περνάει τον Μίλερ δίπλα στον "Λέβα" κι αλλάζει πλευρά στον Γκνάμπρι. Τον τραβάει δεξιά για να περιορίσει τα κατεβάσματα του Τσιμίκα και γεμίζει περισσότερο την περιοχή, βλέποντας ότι ο Σεμέδο, από την πρώτη κιόλας φάση, δεν πατάει καλά στο γήπεδο. Για καλή του τύχη, δύο λεπτά αργότερα έρχεται το 1-1.

ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟ 46'

Την ώρα που οι δύο ομάδες επιστρέφουν από τα αποδυτήρια και οι Γερμανοί θεωρούν ότι έχουν κλειδώσει τον Ολυμπιακό, οι γηπεδούχοι βγαίνουν με θράσος, παίρνουν μέτρα προς την επίθεση και απειλούν τρεις φορές (Μασούρας, Μεριά, Γκιλιέρμε) μέσα σε 5 λεπτά. Για να γίνουν όλα αυτά χρειάστηκε να αλλάξουν αμοιβαία θέσεις τόσο ο Μπουχαλάκης με τον Καμαρά ανά διαστήματα για να μοιράσουν τα τρεξίματα, όσο και ο Μεριά που επέστρεψε δριμύτερος και ήταν εξαιρετικός, με τον Σεμέδο.

Για να μην το κουράσουμε περισσότερο με τις τακτικές επιλογές, ο Μαρτίνς είχε λύσεις σε κάθε πρόβλημα που του έβαλε ο Κόβατς. Τόσο πολλές επιλογές δεν είχε. Ο Βαλμπουενά να ήταν στο γήπεδο, οι πιθανότητες έστω για το βαθμό θα είχαν εκτοξευθεί.

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΕ ΥΨΗΛΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

Σε ατομικό επίπεδο, σχεδόν όλοι ανταποκρίθηκαν και με το παραπάνω. Ο Ομάρ "βίδωσε" τον Κουτίνιο από το μισάωρο και μετά, για τον Τσιμίκα τα είπαμε. Η τριάδα του άξονα, ανταποκρίθηκε πολύ καλά τηρουμένων των αναλογιών. Ο Καμαρά και πήρε πολλές μπάλες και μοίρασε σωστά και σε μονομαχίες μπήκε με θετικό πρόσημο. Ο Γκιλιέρμε, όσο περνούσε η ώρα ανέβαινε περισσότερο.

Ο Μπουχαλάκης από κοντά, βρέθηκε δέκα φορές μέσα στην αντίπαλη περιοχή. Από το 18' που ο Μαρτίνς σηκώθηκε από τον πάγκο και έδειξε χαρακτηριστικά “κολλήστε πίσω τους, μην τους αφήνετε να γυρνούν με τη μπάλα κατά μέτωπο” όλα λειτούργησαν καλύτερα.

Ο ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΚΡΙΚΟΣ

Αν υπήρξε αδύναμος κρίκος, αυτός ήταν ο Ρούμπεν Σεμέδο, ο οποίος δεν διανύει καλό φεγγάρι. Ο καλύτερος στόπερ που φόρεσε την ερυθρόλευκη τα τελευταία χρόνια, χάνει λάδια τελευταία. Μιλάμε για παίκτη που έπεσε στα βαθιά και κολύμπησε με... μισή προετοιμασία. Επίσης επέστρεψε σε χρόνο ρεκόρ από καθαρισμό στο μηνίσκο.

Αν αυτό είναι το πρόβλημα, θα περάσει. Αν, ωστόσο, ο Πορτογάλος χαλάρωσε επειδή ξέρει ότι δεν βγαίνει από την ενδεκάδα και έχει χάσει την αυτοσυγκέντρωσή του, επιβάλλεται η παρέμβαση του προπονητή για να τον ξαναβάλει στη σωστή ρότα.

Όχι δεν ήταν εύκολα τα πράγματα για τα "πάντσερ" του Μονάχου. Φάνηκε και από το πως το πανηγύρισαν με το σφύριγμα της λήξης. Ήταν φανερή στα πρόσωπά τους η ανακούφιση απέναντι σε έναν Ολυμπιακό που με τα όποια προβλήματα, τις όποιες αδυναμίες, τα όποια λάθη σε ατομικό ή ομαδικό επίπεδο, μεγαλώνει διαρκώς.

ΑΛΛΟ ΜΑΤΣ, ΙΔΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗ

Όσο για τη συνέχεια; Οι ίδιοι οι "ερυθρόλευκοι" έλεγαν ότι έκαναν χαρακίρι στο Βελιγράδι απέναντι σε έναν Ερυθρό Αστέρα που δύσκολα θα πάρει άλλους βαθμούς, όπως φάνηκε και στην ήττα από την Τότεναμ. Το θέμα είναι ότι οι ίδιοι πλέον καλούνται να πάρουν έστω έναν βαθμό είτε στο Λονδίνο, είτε στο Μόναχο. Έως τότε, ωστόσο, επιβάλλεται να καθαρίσει το μυαλό και η ομάδα να σταθεί στο ύψος της στο κυριακάτικο παιχνίδι με την ΑΕΚ που δεν θα έχει καμία σχέση με το χθεσινό για... όλους τους λόγους.

Με άλλη προσέγγιση και πολύ μεγαλύτερη προσοχή θα μπουν στο γήπεδο οι "κιτρινόμαυροι", καμία σχέση με το αέρα στα πανιά που έχει μάθει να παίζει η Μπάγερν. Και μόνο που ο Ολυμπιακός στο μεγαλύτερο κομμάτι του β' μέρους είχε μεγαλύτερη κατοχή μπάλας από τους Γερμανούς (52%) λέει πολλά. Και για την προσπάθεια και για τη διάθεση και για το πλάνο. Όλα αυτά και κυρίως η διάθεση, πρέπει να υπάρχει στα ίδια επίπεδα και το βραδάκι της Κυριακής...