Η δουλειά έγινε, ο Παναθηναϊκός νίκησε, η πρόκριση επί του Εργοτέλη ήρθε (και μάλιστα ευκολότερα απ’ ότι περίμεναν και οι πιο αισιόδοξοι υποστηρικτές του Τριφυλλιού) και πλέον οδεύουμε ολοταχώς για το ελληνικόclasico.

Αν μάλιστα ο Παναθηναϊκός κατορθώσει να νικήσει και τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο, πετυχαίνοντας το τρία στα τρία έπειτα από την γκέλα με τον Πανθρακικό, εκτιμώ ότι αυτό θα αποτελέσει μια πρώτη μικρή υπέρβαση για τούτη την ομάδα, όσο κι αν αυτό δεν ακούγεται ωραίο σε κάποιους.

Όποιος θέλει να ζει στο… συννεφάκι του με τις αναμνήσεις του παρελθόντος, της πολυμετοχικότητας και των ομάδων που έκαναν τις μεγάλες ευρωπαϊκές πορείες, μάλλον θα πρέπει να επανέλθει στην πραγματικότητα διότι τα δεδομένα είναι τελείως διαφορετικά

Ούτε νομίζω ότι έχει και κανένα νόημα στην παρούσα φάση να συζητάμε ξανά και ξανά για την ευθύνη όσων έχουν φέρει την ομάδα στην παρούσα κατάσταση. Ο καθένας έχει την άποψή του επ’ αυτού και κυρίως η Ιστορία θα κρίνει

Προσπαθώντας να επιβιώσει

Ο Παναθηναϊκός όμως, αρέσει δεν αρέσει, συνεχίζει να ζει, προσπαθεί να επιβιώσει και να βγει όρθιος από την κρίση. Ειλικρινά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει (διατηρώ αρκετές επιφυλάξεις) αλλά τουλάχιστον το παλεύει με τα πενιχρά μέσα που διαθέτει.

Τα χρέη των προηγούμενων διοικήσεων έμειναν αμανάτι στον Αλαφούζο, τα λεφτά δεν φτάνουν ούτε για «ζήτω», η διοίκηση τώρα μαθαίνει τα βασικά, ο προπονητής και ο τεχνικός διευθυντής είναι επίσης πρωτάρηδες, ενώ και η ομάδα «χτίζεται» και διαμορφώνει χαρακτήρα μέρα με τη μέρα, πετραδάκι πετραδάκι.

Εργοτέλης-Παναθηναϊκός 0-1

Υπό αυτή την έννοια λοιπόν κάθε καλή εμφάνιση, κάθε νίκη (ακόμη και επί μικρομεσαίων αντιπάλων), κάθε πρόκριση, και πολύ περισσότερο κάθε επικράτηση σε ένα ντέρμπι με τον «αιώνιο» Ολυμπιακό, θα αποτελεί μια μικρή ή μεγάλη (ανάλογα με την πρόκληση) υπέρβαση για τον εφετινό Παναθηναϊκό.

Ας μην ξεχνάμε ότι τα άβγαλτα πιτσιρίκια του Αναστασίου, όπως και ο ίδιος ο κόουτς μαζί με πιο έμπειρους παίκτες που ψάχνουν μέσω του Παναθηναϊκού την αγωνιστική ανάστασή τους, καθημερινά μαθαίνουν από τα λάθη τους προσπαθώντας να βελτιωθούν, να γίνουν καλύτεροι και πιο ανταγωνιστικοί σε ένα περιβάλλον εχθρικό όπως είναι το ελληνικό πρωτάθλημα.

Εκτιμώντας τα μικρά και ταπεινά

Το θετικό είναι ότι τουλάχιστον ο φίλαθλος κόσμος του Παναθηναϊκού που επιλέγει εφέτος να βρεθεί στις εξέδρες της Λεωφόρου, δείχνει να αντιλαμβάνεται τι πραγματικά συμβαίνει. Γι’ αυτό και εκτιμά ακόμη και τα μικρά, ταπεινά και πολλές φορές στοιχειώδη που μπορεί να κάνουν οι ποδοσφαιριστές, οι οποίοι τουλάχιστον ιδρώνουν, μοχθούν και ματώνουν.

Αναστασίου: "Ανησυχούσα εν όψει του ντέρμπι"

Ας μην λησμονούμε ότι σε άλλες εποχές που αρκετοί παίκτες έτρωγαν με «χρυσά κουτάλια», το πάθος δεν περίσσευε και οι γκέλες διαδέχονταν η μία την άλλη. Μόνο που τότε τα «πράσινα» ρόστερ κόστιζαν κάποια πολλά… εκατομμυριάκια παραπάνω. Αυτός είναι κι ο βασικός λόγος για τον οποίο η Λεωφόρος εφέτος βγάζει τέτοια υγεία στη σχέση της εξέδρας με την ομάδα.

Κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να διαφυλαχθεί σαν κόρη οφθαλμού στην προσπάθεια του Παναθηναϊκού για να παραμείνει όρθιος, όπως επίσης και η έδρα του, το πιο ισχυρό όπλο που διαθέτει το Τριφύλλι…